Είναι αδιανόητη, παράλογη και ανεπίτρεπτα αφελής η υπόθεση ότι όσοι βρίσκονται στην Κυβέρνηση ή στην Αντιπολίτευση πιστεύουν σοβαρά πως το πρόβλημα του ονόματος της Μακεδονίας (όπως κακώς αυτό δημιουργήθηκε και ακόμη χειρότερα αντιμετωπίστηκε επί σειρά ετών) θα επιλυθεί "αν δεχθούν οι Σκοπιανοί να αφαιρέσουν από το Σύνταγμά τους, τις αλυτρωτικές βλέψεις τους".
Και τούτο, γιατί ακριβώς αυτή καθεαυτή η προσκόλληση των Σκοπιανών, επί δεκαετίες, στο όνομα "Μακεδονία" είναι ΑΛΥΤΡΩΤΙΚΗ. Διαφορετικά, αν οι γείτονές μας δεν έχουν, πράγματι αλυτρωτικές βλέψεις, που ωστόσο πέρα από κάθε αμφιβολία αυτές συνδέονται με το όνομα, γιατί με τέτοια ζέση να το απαιτούν;
Γιατί να έχουν αναζητήσει τεραστίων διαστάσεων χρηματοδοτήσεις, στο παρελθόν και στο παρόν, προκειμένου να δημιουργήσουν, σε διάφορα μέρη της υφηλίου, ερευνητικά ινστιτούτα, που δημοσιεύουν αναρίθμητα συγγράμματα με ασύστολα παραποιημένη την ιστορία της περιοχής;
Γιατί να ανατρέφουν γενιές και γενιές Σκοπιανών, που από την πρώτη δημοτικού, στη θέση της προσευχής, τούς παρουσιάζουν ένα χάρτη, με ένα τεράστιο χέρι επάνω στη Μακεδονία, το ελληνικό χέρι, που... ιδιοποιείται δήθεν τη δική τους πατρίδα;
Και τα παιδάκια των 6-7 ετών, αρχίζουν από τα γεννοφάσκια τους να κλαίνε για την αδικία που τους κάνουν οι Έλληνες.
Πασίγνωστα πράγματα! Ποιοι, λοιπόν, και γιατί τα αγνοούν;
Συνεπώς, τι ακριβώς δέχθηκαν να συζητήσουν και πάλι και τώρα οι δικοί μας αρμόδιοι με τους Σκοπιανούς, και με τον κ. Νίμιτς, που έχει στενότατες σχέσεις με τον κ. Σόρο, ο οποίος κ. Σόρος, ενδιαφέρεται έντονα για την ψευδο-Μακεδονία, προκειμένου να κλείσει αυτό (το ουσιαστικά ανύπαρκτο πρόβλημα); Και να κλείσει "κουκουλωνόμενο", και όσο γίνεται πιο γρήγορα, γιατί έτσι επιθυμούν οι μεγάλες δυνάμεις, οι οποίες δεν ενδιαφέρονται για τον τρόπο του κλεισίματος.
Και βέβαια ουδεμία αντίρρηση έχουν για λύσεις-μαϊμού, οι προστάτες μας, όπως ακριβώς είναι η αλλαγή κάποιων πινακίδων, στο σλαβικό γειτονικό κρατίδιο, που φέρει την ονομασία "Μ.Αλέξανδρος" η το κατέβασμα από το βάθρο τους κάποιων γελοίων αγαλμάτων, που πάντως βροντοφωνάζουν τον δήθεν αλυτρωτισμό των Σκοπιανών. Έναν μύθο αλυτρωτισμού, που επιχειρεί να συγκαλύψει την απουσία ικανοποιητικής ιστορίας του σλαβικού κρατιδίου, καθώς και συνέχιση των επεκτατικών σχεδίων του Τίτου.
Το μέγα λάθος μας ήταν, βέβαια, το ότι επιτρέψαμε τη χρήση του ονόματός της Μακεδονίας, στην τότε επαρχία της Γιουγκοσλαβίας, στα Σκόπια, για να μη δυσαρεστήσουμε τους συμμάχους Αμερικανούς, Και αυτό αποτέλεσε στη συνέχεια τη βάση για να υφανθεί το παραμύθι του αλυτρωτισμού. Αλλά, ο εμπλουτισμός του αρχικού λάθους με συνεχή λάθη, από τότε, υπήρξε εγκληματική πολιτική, από την πλευρά μας, και τώρα "έφθασε ο κόμπος στο χτένι".
Και τώρα Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση (παρακολουθώ με κομμένη την ανάσα τις διαφοροποιήσεις ορισμένων της Αντιπολίτευσης, με την ελπίδα να διατηρηθούν ως το τέλος αυτής της ελληνικής ιλαροτραγωδίας) αλληλοκατηγορούνται (προφανώς κοροϊδεύοντας εν γνώσει τους εαυτούς τους, και δυστυχώς όχι μόνο), για το αν και πόσο καλά απαίτησαν οι μεν και οι δε τη διαγραφή των... αλυτρωτικών ενδείξεων, από το γειτονικό σλαβικό κρατίδιο, για το πόσο "φροντίζουν τα ελληνικά συμφέροντα" οι μεν και οι δε, και ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.
Διότι, έστω και αν οι Σλαύοι γείτονες, δέχονταν να συμμορφωθούν με τις, οπωσδήποτε, χωρίς νόημα απαιτήσεις της επίσημης ελληνικής πλευράς, και να αλλάξουν τα "επικίνδυνα" κατά τους αρμόδιους μας, σημεία του Συντάγματος, αυτό θα σήμαινε άραγε (και είναι δυνατόν κάποιοι να το πιστεύουν σοβαρά;) ότι θα μετέβαλαν την πολιτική του αλυτρωτισμού, που έχει εμποτιστεί στο DΝΑ τους από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους;
Το ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ;
Φυσικά, και δεν θα άλλαζαν ούτε χιλιοστό των ψευδο-διεκδικήσεών τους, απέναντι στη δική μας πατρίδα. Απλώς, σε αυτή τη συγκυρία, οι γείτονες επιθυμούν να βγουν από την απομόνωση, και να πάρουν θέση στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ με τη δική μας συναίνεση, και προφανώς να συνεχίσουν, με περισσότερες ενισχύσεις τις ψευδο-αλυτρωτικές τους βλέψεις, αμέσως αργότερα. Γι' αυτό συζητούν το βάλε-βγάλε απαιτήσεων!
Το ερώτημα, βέβαια, είναι τι κάνουμε εμείς.
Εμείς "κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε";
Μας δίνουν "καθρεφτάκια" εμάς τους απογόνους των Αρχαίων Ελλήνων, και ικανοποιημένοι κοιταζόμαστε μέσα σε αυτά;
Φθάνουμε μέχρι και του τελευταίου σκαλιού εθνικής μας αξιοπρέπειας, ώστε δηλαδή να υποστηρίζουμε ότι "τα συλλαλητήρια δεν είναι λύση";
Ίσως, πράγματι να μην είναι λύση τα συλλαλητήρια. Αλλά, υπάρχει μια άλλη λύση, με τις παρούσες συνθήκες Κυβέρνησης και Αντιπολίτευσης;
Όλοι επιθυμούμε το τέλος αυτής της όντως γελοίας περιπέτειας του δικού μας ονόματος.
Αλλά, μέχρις ότου ευτυχήσει η Ελλάδα να έχει εκπροσώπηση αντάξια της ιστορίας της, πως να το κάνουμε;
ΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ (αν όχι και η λύση).
Γιατί, δεν αποκλείεται (το εύχομαι και το ελπίζω), να υπάρξει κάποια ΛΥΣΗ μέσω αυτών.
Οι Έλληνες δεν ξεσηκώθηκαν για την, επί 8 συνεχη χρόνια, εξαθλίωσή τους, αλλά όπως έδειξε το συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη, που δεν ήταν 90.000, όπως κάποιοι το παρουσίασαν, αλλά πάνω από 500.000, ταρακουνήθηκαν με το θέμα του ονόματος.
Όλα, λοιπόν, είναι τώρα ΑΝΟΙΚΤΑ.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου