Αποδόσεις πελασγικών-προελληνικών επιγραφών με την βοήθεια της αρχαίας ελληνικής γλώσσας (μέρος 1ο)

Στήλη της Λήμνου 

Τριγύρω της είναι χαραγμένες βουστροφηδόν δύο επιγραφές. 

Η μία βρίσκεται γύρω από το κεφάλι του πολεμιστή και η άλλη στην πλάγια στενή πλευρά της. Η στήλη Είναι γραμμένη στο δυτικό ελληνικό αλφάβητο (χαλκιδικό)

Ανακαλύφθηκε στα χαλάσματα εκκλησίας του Αγίου Αλεξάνδρου στο χωριό Καμίνια το 1885 και δημοσιεύθηκε το 1886 στο Δελτίο της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών. 

Επιγραφή Α (μπροστινή όψη) 

HOΛAIEZ:ΝΑΦΟΘ:ΖΙΑΖΙΜΑΡΑΖ:ΜΑFΣΙΑΛΧFΕΙΖ:ΑFΙΖEFISΘΟ:ΖΕΡΟΝΑΙΘΖΙFΑΙΑΚΕΡ:ΤΑFΑΡΖΙΟΑΝΑΛΑΣΙΑΛ:ΖΕΡΟΝΑΙ:ΜΟΡΙΝΑΙΛ

Μεταγραφή: Στην μεταγραφή βάζω προθέσεις, τόνους, πνεύματα, σημεία στίξης κλπ, οπότε γίνεται: ω λάιε ἀφ' οὗ διά τῆς βίας ζῇς ο μαρασμός, ο λάσιος ιαλεμός αι ἰαχαῖ αεί είς τόν ἱερόν ναόν τοῦ Διός τόν ἀκέραιον τόν ἄρτιον. Λασιος Ιαλεμός είς τόν ἱερόν ναόν Μυρίνας.

Ελεύθερη απόδοση: ω Λάιε αφού με την βία ζεις μαρασμός, πολυ θρήνος και φωνές ακούγονται πάντα στον έντιμο ιερό ναό του Δία. Πολυ θρήνος και στον ιερό ναό της Μυρίνας.

Ανάλυση: η (ω λαιε)ζ ν(αφο)θ  Αρχική - Ριζική ἀφ' οὗ το (ζιαζι) ανάλυση: Η μυθολογία(Ησίοδος) μας λέει ότι Η Βία και τα αδέλφια της ήταν μόνιμοι συνοδοί του Διός η Βία σαν μια από της ιδιότητες του Δία.

Ο Σωκράτης στον Κρατύλο λέει πᾶσιν ὅστις ἐστὶν αἴτιος μᾶλλον τοῦ ζῆν ἢ ὁ ἄρχων τε καὶ βασιλεὺς τῶν πάντων δηλαδή Διότι αίτιος του ζην του δικού μας και του ζην όλων των άλλων όντων δεν είναι δυνατόν να’ ναι αλλος κανείς, πλην ο άρχων και ο βασιλιάς των πάντων, ο άρχων και ο βασιλιάς του σύμπαντος κόσμου (ο Ζευς- Δίας). Πλάτων «Κρατύλος» 396.a.2 – 396.b.3 Αντικαθιστούμε το ζιαζι με ιδιότητες τού δία στο κείμενο μας όπως θα δούμε και παρακάτω είναι (ο βιος ή ζώη και ή βια). οπότε το ζιαζι γίνεται (δια-ζι) οπότε (δια-βι) οπού βι=βια και βιος. Οπότε η μορφή που παίρνει η πρόταση μας είναι διά της βίας βίος=ζωή Αρχική - Ριζική της λέξης ζωή ειναι το ζῶ: ζῶ οταν το κλείνουμε το ζῶ θα γίνει η πρόταση ω λάιε ἀφ' οὗ με βία ζῇς.

Υπαρχει και ενας 2ος τρόπος  λεμε ζ(ια-ζι) δηλαδή φεύγει ότι είναι έξω από την παρένθεση και βάζουμε τα γράμματα δ και β στην θεση του ζ που φέυγει οπότε γίνεται  (δ)ιά-(β)ίας ζης με την βοήθεια των ριζών βρίσκουμε της λέξεις. Μπορούμε να βάλουμε στην θέση του δ και του β και τα 24 γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου έτσι θα δούμε ότι δημιουργούνται οι λέξεις (δ)ιά-(β)ίας ζης ειναι και ο πιο απλός τρόπος Βία η [vía] είναι η (υλική ή ψυχική) πίεση που ασκεί κάποιος επάνω σε κπ. άλλο για να του επιβάλει τη δική του θέληση.

Στο κείμενο παρακάτω θα δείτε ότι τα ζ, β, δ, ι, αντικαθίστανται είτε με φωνήεντα, είτε με σύμφωνα.

(μαρα)ζ: μαF ανάλυση: μαρα(σμος) οπότε μαρασμός

(σιαλχFει)ζ: (αFι)ζ ανάλυση: σιαλχει οπότε σια(λ)(χ)ει κοιτάζουμε τις ρίζες στην λέξη  σια(λ)(χ)ει και βλέπουμε τρεις λέξεις. Η πρώτη είναι η λέξη (λά)σι(ος) που σημαίνει πυκνός (μεταφορικά θα πούμε πολύ). (Κοιτάζουμε παρατήρηση 12) Η δεύτερη λέξη είναι ο  ιαλε(μός) και η τριτη ἰαχ(α)ῖ. Ο  ιαλεμός σημαίνει θλιβερό άσμα, και ἰαχαῖ σημαίνει φωνές.

Υπάρχει και το (αFι)ζ γίνεται αι= αεί σημαίνει πάντα. f δίγαμμα δεν το χρησιμοποιώ πουθενά στο κειμενο η φωνητική αξία του f δίγαμμα, ήταν ένας ασθενής διχειλικός συμφωνικός φθόγγος, όπως το αγγλικό w ([w]).

Ο φθόγγος αυτός υπέστη σίγαση νωρίς στην ελληνική γλώσσα πριν τον 8ο αιώνα π.Χ.  και πλήρης αποβολής του.

εFισθο: ζεροναιθ ανάλυση: εfισθο γίνεται εισθο εις το(ν) ζεροναιθ γίνεται (ἱ)ερό(ν) να(όν).

ζιFαι ανάλυση: ζια γίνεται Ζ(εύς)-(δ)ία με κλίση Διός το ακερ: ταFαρζιο ανάλυση: αρχαία κλίση τόν ἀκέρ(αιον) τόν ἄρ(τ)ιον δηλαδή το έντιμο.

ανα(λασιαλ) ζεροναι: μοριναιλ: λασ-ιαλ βλέπουμε 2 λέξεις η πρώτη είναι η λέξη λάσ(ιος) και η δευτερη ιαλ(εμός) θρηνος στον ἱερόν ναό(ν) Μυρίνας 

Επιγραφή Β (στο πλάι) 

ΗΟΛΑΙΕΖ:ΦΟΚΙΑΣΙΑΛΕ:ΖΕΡΟΝΑΙΘ:ΕFΙΣΘΟ:ΤΟFΕΡΟΝΑΡΟΜ:ΗΑΡΑΛΙΟ:ΖΙFΑI:EΠTEZIO:AΡAI:ΤΙΖ:ΦΟΚΕΖΙFΑI:ΑFIZ:ΣΙΑΛΧFΙΖ:ΜΑΡΑΖΜ:ΑFΙΖ:AOME

Μεταγραφή: Στην  μεταγραφή βάζω προθέσεις, τόνους, πνεύματα σημεία στίξης κλπ, οπότε η απόδοση γίνεται: ω Λάιε είς τήν Φωκίδαν τόν λάσιον ιαλεμόν είς τόν ἱερόν ναόν, είς τόν (ἱ)ερό(ν) να(όν), τόν (φ)έρον(τ)α . ῥώμην, χάριν αλιεύω ζεύς ο βίος, οι αραί είς τήν Φωκίδαν «ω Ζεῦ αεί λασιος ιαλεμός, ἰαχή, μαρασμός αεί,οιμέ».

Ελεύθερη απόδοση: ω Λάιε στην Φωκίδα  πολύ θρήνο στον ιερό ναό, στον ιερό ναό φέρεις. Δύναμη μαζέυω Δία ο βιος μου, οι κατάρες μου στη Φωκίδα «ω Δία για πάντα πολύ θρήνος, φωνή, μαρασμός αλίμονο».

Ανάλυση: η(ω Λάιε)ζ είς τήν Φωκί(δαν) τόν (λα)σιον ιαλε(μόν) είς τόν (ἱ)ερό(ν) να(όν), έις τό(ν) (ι)ερον να(ον) τόν (φ)έρον(τ)α όπως βλέπουμε υπάρχουν 2 λέξεις στο αρχικο fερονα η πρωτη είναι (φ)έρον(τ)α και η δεύτερη (ι)έρο(ν)να(όν) *δευτερη περιπτωση σε αυτη την παραγραφο βλέπουμε κάτω
ρομ: hαραλιο:ζιFαι: επτεζιο:αραι:τιζ:φοκε ανάλυση: ρομ= ῥώμην,(χ)ά ρ(ιν) αλιο = αλιεύω δια με κλίση ζεύς ζιο = βιο ο βίος αραί = οι κατάρες μου είς τήν Φωκ(ίδαν).

(ζιFα)ι(αFι)ζ:(σιαλχFι)ζ:μαραζμ:(αFι)ζ:αομαι. ανάλυση:(ζια) Ζεύς- Δία με κλίση  Ζεῦ αεί σια(λ)(χ)ι τρεις λέξεις ή πρωτη ειναι λασιος(πυκνός μεταφορικά θα πούμε πολυ) η δεύτερη είναι ο ιαλ(εμός) δηλαδή (ο θρήνος), και η τρίτη είναι η ιαχή (φωνη), μαρασμός αεί= για πάντα οιμε =αλίμονο 

Στήλη Ηφαιστίας:

Ανακαλύφθηκε πρόσφατα κατά την ανασκαφή του αρχαίου ιερού στην Εφεστιά στη Λήμνο. διαβάζεται  βουστροφηδόν όπως δείχνουν τα βελάκια.

Επιγραφή:

HKTAONOΣI:ΗΕΛΟΚΕ        →

ΣΟΡΟΜΣ:ΑΣΛΑΣ                   ←

Μεταγραφή: Στην  μεταγραφή βάζω προθέσεις, τόνους, πνεύματα σημεία στίξης κλπ, οπότε η απόδοση γίνεται: οἰκτρῶς ἐνόσησε  ἔδωκε τήν σορόν είς τόν Ἄτλαντα

Ελεύθερη απόδοση: οικτρώς νόσησε, έδωσε την σορό στον Ατλαντα
Ανάλυση: οἰκτρῶς ἐνόσησε το ελοκε "ακούγεται" σαν το ἔδωκε (αφιέρωσε)  τήν σορό (νεκρό σώμα στόν Άτλαντα….  Ἄτλαντα μεταφορικά θα πούμε στον ουρανό.)

Ετεοκρητική γλωσσά

1η Επιγραφή: βρέθηκε τον Ιούνιο του 1901, στην τρίτη ακρόπολη της Πραισού από τον Αγγλο R.C. Bosanquet (Ann.Brit.Shool VIII 1901-1902 σελίς 142-143) είναι γραμμένη από τα αριστερά προς τα δεξιά με το ιωνικό αλφάβητο διαβάζεται ως εξής:

Επιγραφή: ΟΝΑΔΕΣΙΕΜΕΤΕΠΙΜΙΤΣΦΑΔΟΦΙΑΡΑΛΑΘ 

ΡΑΙΣΟΙΙΝΑΙΡΕΣΤΝΜΤΟΡΣΑΡΔΦΣΑΝΟΣΑΤΟΙΣΣΤΕΦΣΙΑΜΥΝΑΝΙΜΕΣΤΕΠΑΛΥΝΓΥΤΑΤΕΑΝΟΜΟΣΣΕΛΟΣΦΡΑΙΣΟΝΑΤΣΑΑΔΟΦΤΕΝΟΗΑΠΡΑΙΝΑΙΡΕΡΓΗΡΕΙΡΕΡΕΙΕΤΝΤΙΡΑΝΟΙΑΣΚΕΣΙΟΤ

Μεταγραφή: Στην μεταγραφή βάζω προθέσεις, τόνους, πνεύματα, σημεία στίξης κλπ, οπότε η απόδοση γίνεται: εἶδες ὑγιαίνετε, ὦ σοφή Παλλάς Ἀθηνᾶ Αίσονα είς τόν ναόν ηὗρες, τώρα φθάνω ἀπό τις στεναχωρίες ἰάμην ἄν εἷμαι πάλιν είς Γῆν τάυτην.  ἐὰν   ὅμως τέλος αίσονος εἴδω, πρέπει  στον ναόν ἐργάzομαι  ταῖς Ἐρινύσιν ὑγιαίνω, ἀσκῶ.

Ελεύθερη αποδοση: είδες υγιαίνετε, ω σοφή Παλλάς Αθηνά τον Αισωνα στον ναό βρήκες, τώρα φθάνω (στην κοιτιδα), από τις στεναχώριες θεραπέυτηκα αν είμαι πάλιν στην γήν τάυτη(πίσω στήν κοιτίδα). Εάν όμως δώ το τέλος του Αίσωνα θα πρέπει στον ναό να εργάστω τις ερινύες να υγιάνω με άσκηση.

Ανάλυση:

ονα (δες) (ιεμετε) πιμιτσφα  μετάφ: Το δες γίνεται εἶδες ιεμετε το ιε(μ)ετε γίνεται ὑγιαίνετε το (μ) σε (ν) κοιτάζω την ρίζα της λέξης (δοφι) α(ραλα) (αισοιιναιρ)  μεταφ: δοφι η δοθι "ακούγεται" σαν το σοφή α(ραλα) σαν το παλλάς (αισοιιναι) έχουμε 3 λέξεις  2 ονόματα  1ο όνομα είναι του αίσονα και το δεύτερο αισοι(ινα) όνομα είναι της αθηνάς...  Ο R.C. Bosanquet λόγω φθοράς στο αισοι(ινα) έχει αποδόση  το Η σαν ΙΙ  ενω κανονικά ειναι (αισοηναι) 

Και έχουμε και το ναιρ που το κανω να(ον).. (ρες) τνμ (τορ) σαρδο (φσανο) μεταφ: ηὗρες τώρα φθάνω σ(ατοις) (στε) φσ (ιαμυν) μεταφ: το σ(ατοις) η ατοις ακούγεται σαν ἀπό τις  στε(στεναχώριες) στενοχωρία στενοχωρέω ἰάμην

αν ιμε στε παλυν γυ τατ μεταφ: αν εἷμαι πάλιν είς γήν τάυτην. 

(εάν) (ομος) (σελος) φρ (αισονα). μεταφρ: ἐὰν όμως σελος ακούγεται σαν τέλος αίσονα… με κλίση αίσονος τσαα (δο) φτεν ο μεταφρ: εἴδω(ίσως πρώτη φορά απαντάται στο γραπτό λόγο).

η α(πραι) (ναιρ) (εργ) μεταφρ: πραι  γίνεται πρέπει ναιρ  στον ναόν ἐργάzομαι  ηρειρειετ μεταφρα: ηρειρειες ακούγεται σαν ερινυες ….Ἐρινύσιν 

ντιρανο γίνεται  ὑγιανῶ 

ιασκες γίνεται ἀσκω.. ασκηση 

ιοτ

2η Επιγραφή: Το 1958 Ο Αρχαιολόγος Καθηγητής  Δρ Σπ. Μαρινάτος αναφέρεται στην ύπαρξη μιας επιγραφής από Ψυχρό (Κρήτη), που ανήκει στον ιδιωτική συλλογή του δρ. Σ. Γιαμαλάκη είναι γραμμένη σε ιωνικό αλφάβητο και θεωρείται δίγλωσση. Η επιγραφή έχει ως εξής:

Επιγραφή:

ΕΠΙΟΙ ΖΗΘΑΝΘΗ ΕΝΕΤΗ ΠΑΡ ΣΙΦΑΙ

ΕΠΙΟΙΖΗΘΑΝΘΗΕΝΕΤΗΠΑΡΣΙΦΑΙ

Μεταγραφή: Στην μεταγραφή βάζω προθέσεις, τόνους, πνεύματα σημεία στίξης κλπ, οπότε η απόδοση γίνεται: ποιῶ ο,(τ)ι (ἀπεφ)άνθη εν έτει παμψηφεί η ἐπίοι ο,(τ)ι ζηθανθη σε ζηθ(ἀπεφ)άνθη ενετη σε εν έτει(δοτική)

Μετάφραση: εκτελώ η κάνω ότι αποφάσισε το έτος "παμψηφεί"  η πηγαίνω η θα πάω ότι αποφάσισε το έτος "παμψηφει" η σε ελεύθερη απόδοση θα πούμε πηγαίνω την απόφαση για το έτος ...

Ανάλυση: Επιο-ι γίνεται ποιῶ ο,(τ)ι η επιοι επιο(τ)ι γινεται επιοι-ο(τ)ι ζηφανθη σε ζηθ(ἀπεφ)άνθη ενετη σε εν έτει(δοτική) παρσιφαι σε παρσιφαι νομιζω οτι ειναι κοντα στο "παμψηφεί" μπορεί όμως και να μην μεταφράζεται και …. για την μετάφραση μια πρότασης έχει σημασία η ρίζα της λέξεως όπως και η προηγούμενες και η επόμενες λέξεις της πρότασης.

συνεχίζεται στο 2ο μέρος

αποδοσεις: Μιχαλoπουλος Νικόλαος

Share