Αγαπητέ μοι κ. Υπουργέ,
Θερμότατα
Σας ευχαριστώ, διότι χθές το βράδυ 28 Σεπτεμβρίου ε.έ., κατά την
ομιλίαν Σας στη Βουλή των Ελλήνων, ασχοληθήκατε πολύ μαζί μου! Μεγάλη η
τιμή στο ταπεινό πρόσωπό μου! Πρέπει, λοιπόν, να Σας απαντήσω.
Εκ προοιμίου Σας
διευκρινίζω, ότι οσάκις κάποιος Μητροπολίτης ομιλεί ή γράφει, ΟΜΙΛΕΙ ΚΑΙ
ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΕΝΑ ΠΛΗΘΟΣ ΠΙΣΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, οι οποίοι αποτελούν τό «Ποίμνιό»
του, το «Χριστεπώνυμο Πλήρωμα» της Εκκλησίας στην περιοχη της
δικαιοδοσίας του.
Απόδειξις; Το ομόφωνο
Ψήφισμα του συνόλου των Πολιτιστικών Συλλόγων των Καλαβρύτων, δια του
οποίου, απαντώντες στα ανιστόρητα λόγια Σας περί της Κατοχής και των
θυσιών του ιερού Κληρου, Σας έδωσαν ένα ηχηρό χαστούκι.
Κτυπήσαμε, λοιπόν, τις
καμπάνες του Αιγίου, προσκαλώντας τους πιστούς μας να μας
συμπαρασταθούν, προσυπογράφοντας τις ενέργειές μας! Και ανταποκρίθησαν
πλήρως!
Στην ομιλία Σας διαβάζω τα εξής:
α) Ο κ. Φίλης στην
δευτερολογία του...είπε ότι «ο Αμβρόσιος κυκλοφόρησε φυλλάδιο στην
Επαρχία του με φωτογραφία μου. Με αποκαλεί φίδι και έχει ένα γνωμικό -
δεν ξέρω που το βρήκε- ότι όλοι οι χοντροί είναι βλάκες. Τόσο
προσβλητική επίθεση».
Σας απαντώ:
Σας ευχαριστώ και
συγχρόνως Σας συγχαίρω, διότι χωρίς καμμιά πίεση ομολογείτε, ότι έχετε
ελλειπή παιδεία και μόρφωση. Το γνωμικό, το οποίον επικαλέσθηκα, είναι
πασίγνωστο! «Παχεία γαστήρ, λεπτόν ου τίκτει νόα» έγραψα.
1. Τίνος είναι;
Του αρχαίου Σοφού
Κλαύδιου του Γαληνού. Ήταν ο δεύτερος μεγάλος και σπουδαιότερος Έλληνας
ιατρός της Αρχαιότητος μετά τον Ιπποκράτη. Έδρασε κατά τόν 2ο μ.Χ.
αιώνα.
2. Τί σημαίνει;
Στη Νεοελληνική: Η παχιά κοιλιά δεν γεννά έξυπνο μυαλό.
Εναλλακτικά: Το παχύ στομάχι δεν παράγει δημιουργική σκέψη.
Και πιο ευπρεπισμένο: Η παχιά κοιλία δεν δημιουργεί λογική σκέψη.
3. Σχόλια
Αγνοείτε στοιχειώδη πράγματα από την σοφία των αρχαίων Ελλήνων!
Δεν γνωρίζετε να
διαβάζετε και να ερμηνεύετε το αρχαίο κείμενο! Εδώ δεν γίνεται λόγος για
τους παχείς ανθρώπους. Δεν γίνεται λόγος για το παχύ σώμα, αλλά γιά την
χοντρή κοιλιά, δηλ. για τους καλοφαγάδες, τους καλοπερασάκηδες κλπ.
Ναί, το γνωμικό αυτό δεν αναφέρεται στους υπέρβαρους ανθρώπους, αλλά στις χοντρές κοιλίτσες!
Η παχειά κοιλιά, λέγει, δεν γεννάει
έξυπνο μυαλό! Άρα η επίθεσή μου ΔΕΝ αφορούσε τη σωματική διάπλαση του
ανθρώπου, δηλ. τους υπέρβαρους, όπως ισχυρισθήκατε, αλλά εκείνους που
έχουν μεγάλη κοιλίτσα!
Επομένως τα λόγια μου αναφέρονταν στο
μυαλό Σας καί όχι στο σώμα Σας. Και «ο νοών, νοείτω»! Το γνωμικό
«παχεία γαστήρ..» δηλ. έχει σχέση με την εγκράτεια, με την νηστεία κλπ.
και αναφέρεται στην πνευματική διάσταση της υπάρξεώς μας.
Για να το αντιληφθείτε,
στο τέλος Σας παραθέτω μια σχετική ομιλία του αγίου Πορφυρίου του
Καυσοκαλυβίτου ακριβώς με τον ίδιο τίτλο, δηλ. «παχεία γαστήρ λεπτόν ου
τίκτει νόον».
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Έπειτα από τα παραπάνω τα λόγια που είπατε στη Βουλή αποδεικνύουν, ότι παρανοείτε, παραποιείτε και παρερμηνεύετε τα γεγονότα!
Στη συνέχεια της ομιλίας Σας στη Βουλή διαβάζω και τα εξής:
β) «Ο Αμβρόσιος χτύπησε τις καμπάνες στις Εκκλησίες, ενέργεια που σηματοδοτεί προαναγγελία θανάτου».
Σας απαντώ:
Κτυπήσαμε πένθιμα τις καμπάνες των Ναών μας για να ξυπνήσουν οι συνειδήσεις των πιστών! Επομένως και εδώ κάνετε λάθος!
Οι καμπάνες των Εκκλησιών κτυπούν
συνήθως πένθιμα για να αναγγείλουν τον επισυμβάντα θάνατο κάποιου
σπουδαίου ανθρώπου! Καί βέβαια όχι για να προαναγγείλουν ένα θάνατο!
Κύριε Υπουργέ, παρακαλώ,
μη ευτελίζεσθε άλλο! Μη μας απογοητεύετε πιό πολύ! Δεν υπάρχει
προαναγγελία θανάτου! Μόνον ο Θεός γνωρίζει πότε θα πεθάνουμε, κανείς
άλλος!
Τέλος στην ομιλία Σας είπατε ακόμη και τα εξής:
γ) «....Αλλά μπορεί κάποιος από τους λεβέντες, όπως αποκάλεσε ο Αμβρόσιος αυτούς της Χρυσής Αυγής......»
Σας απαντώ:
Αλήθεια, τι ωραίος που
είσθε! Τι γραφικός! Τι .....χαριτωμένος! Ενθυμείσθε τι είπα για την
Χρυσή Αυγή! Αλλά λησμονείτε, ότι αμέσως μετά την εκλογική Σας νίκη,
απευθυνόμενος προς τον Πρωθυπουργό είπα ακριβώς αυτά τα λόγια: «Γειά σου
Λεβέντη Πρωθυ-πουργέ κ. Τσίπρα»!
Άνθρωπος είμαι, λάθη
κάνω! Αλλά δεν διαστρέφω τα γεγονότα, δεν καταγγέλλω και δεν κατηγορώ
αβασάνιστα ενώπιον της Βουλής πρόσωπα, τα οποία ασκούν κάποιο δημόσιο
λειτούργημα!
Ή και έναν Ιεράρχη, ο οποίος επί
σαράντα τόσα χρόνια αναλίσκεται για το γενικό καλό! Αν καί Υπουργός,
είσθε, λοιπόν, ένας ευτελής άνθρωπος! Τίποτε παραπάνω, τίποτε παρακάτω!
Εντολή και εξουσιοδοτήσει
του ιερού Κλήρου και του πιστού Λαού
της Επαρχίας μου
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:
Σας δίδω την ερμηνεία των λέξεων χωριστά:
Παχεία = παχειά, χοντρή
γαστήρ = κοιλιά, κοιλία, στομάχι
τίκτω= γεννώ, παράγω, δημιουργώ
λεπτόν νόα = ικανό, ευφυή, έξυπνο, ακριβή, εύστροφον (νουν),
νους = μυαλό, σκέψη, λογικό, αντίληψη, προσοχή, κρίση
Στην Εκκλησιαστική Φιλολογία η φράση χρησιμοποιείται για να θίξει την
κοιλιοδουλία και να διδάξει στους πιστούς την εγκράτεια με την έννοια
ότι:
Η
πολυφαγία που οδηγεί στην παραφουσκωμένη, παχιά και παραχορτάτη κοιλιά
δεν βοηθάει στην ανάταση του χριστιανού, στη νήψη και στην προσευχή όπου
ο λεπτός νους (το μάτι της ψυχής) πρέπει να κατέβει στην καρδιά για να
αποδώσει καρπούς η προσευχή.
Την χρησιμοποιούν συχνά οι Πατέρες
για να μας πουν πως όταν έχουμε παραφάει δεν μπορούμε να έχουμε τους
καρπούς της καρδιακής προσευχής.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ
“ΠΑΧΕΙΑ ΓΑΣΤΗΡ ΛΕΠΤΟΝ ΟΥ ΤΙΚΤΕΙ ΝΟΟΝ” - ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ
Δεν γίνεστε άγιοι
κυνηγώντας το κακό. Άστε το κακό. Να κοιτάζετε προς τον Χριστό κι αυτό
θα σας σώσει. Εκείνο που κάνει άγιο τον άνθρωπο είναι η αγάπη, η λατρεία
προς τον Χριστό, η οποία δεν μπορεί να εκφραστεί, δεν μπορεί, δεν
μπορεί... Και προσπαθεί ο άνθρωπος να κάνει ασκήσεις, να κάνει τέτοια
πράγματα και να καταπονεί τον εαυτό του για την αγάπη του Θεού. Κανείς
ασκητής δεν αγίασε χωρίς ασκήσεις. Κανείς δεν μπόρεσε ν’ ανέλθει στην
πνευματικότητα χωρίς ν’ ασκηθεί.
Πρέπει να γίνονται ασκήσεις. Άσκηση
είναι οι μετάνοιες, οι αγρυπνίες κ.λπ., αλλά όχι με βία. Όλα να γίνονται
με χαρά. Δεν είναι οι μετάνοιες που θα κάνουμε, δεν είναι οι προσευχές,
είναι το δόσιμο, ο έρωτας για τον Χριστό, για τα πνευματικά. Υπάρχουν
πολλοί που τα κάνουνε αυτά όχι για τον Θεό αλλά για άσκηση, για ωφέλεια
σωματική. Όμως οι πνευματικοί άνθρωποι το κάνουνε για ψυχική ωφέλεια,
για τον Θεό. Αλλά και το σώμα ωφελείται πολύ, δεν αρρωσταίνει. Πολλά
καλά έρχονται.
Μέσα στην άσκηση, τις
μετάνοιες, τις αγρυπνίες και τις άλλες κακουχίες είναι και η νηστεία.
«Παχεία γαστήρ λεπτόν ου τίκτει νόον». Εγώ το γνωρίζω αυτό απ’ τους
Πατέρες. Όλα τα πατερικά βιβλία μιλούν για τη νηστεία. Οι Πατέρες
τονίζουν να μην τρώμε δυσκολοχώνευτα φαγητά η λιπαρά και παχιά, γιατί
κάνουν κακό στο σώμα αλλά και στην ψυχή.
Λένε ότι το προβατάκι τρώει τα
χορταράκια της γης κι είναι τόσο ήσυχο. Είδατε που λένε, «σαν το
πρόβατο». Ενώ ο σκύλος η η γάτα κι όλ’ αυτά τα σαρκοφάγα είναι όλα τους
άγρια ζώα. Το κρέας κάνει κακό στον άνθρωπο. Κάνουν καλό τα χόρτα, τα
φρούτα κ.λπ. Γι’ αυτό οι Πατέρες μιλούν για νηστεία και κατακρίνουν την
πολυφαγία και την ηδονή που αισθάνεται κανείς με τα φαγητά τα πλούσια.
Να είναι πιο απλά τα φαγητά μας. Να μην ασχολούμαστε τόσο πολύ μ’ αυτά.
Δεν είναι το φαγητό, δεν
είναι οι καλές συνθήκες διαβίωσης, που εξασφαλίζουν την καλή υγεία.
Είναι η αγία ζωή, η ζωή του Χριστού. Ξέρω για ασκητές που νηστεύανε πολύ
και δεν είχανε καμιά αρρώστια.
Δεν κινδυνεύει να πάθει κανείς τίποτε
απ’ τη νηστεία. Κανείς δεν έχει αρρωστήσει απ’ τη νηστεία. Πιο πολύ
αρρωσταίνουν εκείνοι που τρώνε κρέατα κι αυγά και γάλατα, παρά εκείνοι
που είναι λιτοδίαιτοι. Είναι παρατηρημένο αυτό. Να το πάρουμε και από
την ιατρική επιστήμη· τώρα το συνιστά αυτό το πράγμα. Οι νηστευτές
νηστεύουν και δεν παθαίνουν τίποτε· όχι απλώς δεν παθαίνουν, αλλά
θεραπεύονται από αρρώστιες.
Για να τα κάνετε όμως
αυτά, πρέπει να έχετε πίστη. Αλλιώς σας πιάνει λιγούρα. Η νηστεία είναι
και ζήτημα πίστεως. Δεν παθαίνετε μ’ αυτήν κακό, όταν το χωνέψετε καλά
το φαγητό σας.
Οι ασκητές μεταποιούν τον αέρα σε
λεύκωμα και δεν τους πειράζει η νηστεία. Όταν έχετε τον έρωτα στο θείον,
μπορείτε να νηστεύετε με ευχαρίστηση κι όλα είναι εύκολα· αλλιώς σας
φαίνονται όλα βουνό.
Όποιοι έδωσαν την καρδιά τους στον
Χριστό και με θερμή αγάπη έλεγαν την ευχή κυριάρχησαν και νίκησαν τη
λαιμαργία και την έλλειψη εγκράτειας. Υπάρχουν σήμερα πολλοί άνθρωποι,
που δεν μπορούσαν να νηστέψουν μια μέρα και τώρα ζουν με χορτοφαγία, όχι
για λόγους θρησκευτικούς, απλώς γιατί πίστεψαν ότι αυτό θα κάνει καλό
στην υγεία τους. Αλλά πρέπει να το πιστέψεις, ότι δεν πρόκειται να
πάθεις τίποτε, που δεν τρώεις κρέας.
Όταν ο άνθρωπος βέβαια είναι ασθενής,
δεν είναι αμαρτία να φάει προς στήριξιν του οργανισμού και φαγητά μη
νηστήσιμα. Το αλάτι χρειάζεται στον οργανισμό του ανθρώπου. Υπάρχει μια
φήμη ότι το αλάτι κάνει κακό. Δεν είναι σωστό αυτό. Είναι στοιχείο που
χρειάζεται. Και είναι ορισμένοι μάλιστα που το έχουν πολύ ανάγκη. Άλλοι
δεν το έχουν ανάγκη, ενώ κάποιους τους πειράζει. Είναι ζήτημα
ιχνοστοιχείων του οργανισμού. Χρειάζεται μικροβιολογική εξέταση.
Εγώ τι όνειρα έχω! Για
το Άγιον Όρος δηλαδή. Παρήγγειλα σιτάρι, για ν’ αλέθουμε, να φτιάχνουμε
ψωμί σταρίσιο. Και σκέφτομαι να πάρουμε διάφορα όσπρια και να τ’
αλέθουμε και να τ’ ανακατώνουμε, σιτάρι με ρύζι, σόγια, σογιάλευρο με
φακές κ.λπ. Κι έπειτα έχουμε και τα κολοκύθια και τις ντομάτες και τις
πατάτες κι όλα τ’ άλλα χορταρικά. Και με τον πατέρα Ησύχιο είχαμε ένα
όνειρο. Μια φορά λέγαμε να πάμε να γίνουμε ερημίτες κάπου και να
σπείρουμε σιτάρι και να το μουσκεύουμε και να το τρώμε. Μήπως ο Μέγας
Βασίλειος εκεί, στην έρημο, έτσι δεν έκανε; Αλλά τώρα εμάς μας
κακοφαίνεται.
ΠΗΓΗ: ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ, εκδ. ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΧΡΥΣΟΠΗΓΗΣ, ΧΑΝΙΑ 2003.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου