Ο Υπουργός Παιδείας Ν. Φίλης ανακοίνωσε το λιγόστεμα των εξεταζομένων μαθημάτων στις προαγωγικές εξετάσεις για τους μαθητές του Γυμνασίου· τα μόνα μαθήματα ποὺ θα εξετάζονται πλέον θα είναι: Νεοελληνική Γλώσσα και Γραμματεία – Μαθηματικά – Ιστορία – Φυσική (με μία πιθανή διεύρυνση αργότερα για συνεξέταση με Χημεία και Βιολογία). Η πρόταση κατατέθηκε επίσημα στο Κοινοβούλιο με μορφή τροπολογίας στις 29/08.
Εδώ, θα κάνω μία προσπάθεια να αξιολογήσω αντικειμενικά το μέτρο, αποφεύγοντας να μπω σε φλέγοντα – και πολιτικά – θέματα όπως του αριθμού των εβδομαδιαίων διδακτικών ωρών, της μονιμότητας του καθηγητικού προσωπικού, της ποιότητας και αξιολόγησης του καθηγητικού προσωπικού, της καταλληλότητας κάποιων σχολικών βιβλίων και της μεθόδου πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση· ίσως, κάποια από αυτά τα δούμε αργότερα σε ξεχωριστά άρθρα.
Θετικά στοιχεία του μέτρου
ι) Λογικά, το κυριότερο ακαδημαϊκό πλεονέκτημα είναι ότι, λόγω των λιγοτέρων εξεταζομένων μαθημάτων, θα υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα επικέντρωσης των μαθητών κατά τη διάρκεια των επαναλήψεών τους· άρα, θα είναι λογικά αναμενόμενη η βέλτιστη δυνατή εμπέδωσή των μαθημάτων και, αναμένεται, μία καλύτερη ακαδημαϊκή απόδοση των μαθητών στις εξετάσεις.
ιι) Ένα δεύτερο θετικό σημείο είναι ότι έτσι γίνεται πιο ξεκούραστη η εξεταστική του Ιουνίου για τους μαθητές, με αποτέλεσμα λιγότερο άγχος και πιο θετική αντιμετώπισή της από μέρους τους. Από πλευράς εκπαιδευτικής ψυχολογίας, αυτό είναι ένα σοβαρό όφελος.
ιιι) Τέλος, προβλήθηκε ως θετικό στοιχείο η δυνατότητα επιμήκυνσης της διδακτικής περιόδου κατά δύο εβδομάδες το Μάιο με το σκεπτικό ότι ο χρόνος που αναλώνεται στις πολλές διαφορετικές εξετάσεις θα επενδυθεί σε περισσότερα μαθήματα. Το επιχείρημα αυτό κρίνεται ανούσιο καθώς η εκπαιδευτική χρονιά υποσκάπτεται από πολλές πλευρές: αργίες, απεργίες και αποχές, ‘εκπαιδευτικοί’ (ο Θεός να τους κάνει ...) περίπατοι και εκδρομές, καθυστερημένη έναρξη της ακαδημαϊκής χρονιάς λόγω της μη ετοιμότητας των βιβλίων και της μη πλήρους διαθεσιμότητας καθηγητικού προσωπικού, συνελεύσεις καθηγητών· όλα συντείνουν στο να χαθεί αλόγιστα μία πληθὠρα ωρών την οποία υποκριτικά προσπαθούν να καλύψουν μέσα σε αυτές τις δύο βδομάδες.
Αρνητικές πλευρές του μέτρου
ι) Σε ψυχολογικό επίπεδο, κινδυνεύουν τὰ μη εξεταζόμενα μαθήματα να υποβιβαστούν στη συνείδηση των μαθητών σε ‘δευτερεύοντα’ με μία συνεπαγόμενη πίεση προς το καθηγητικό προσωπικό να μην ‘κόβουν’ τα παιδιά στα μαθήματα αυτά. Σε αντιστάθμισμα αυτού του κινδύνου, ο Υπουργός είπε σε τηλεοπτική συνέντευξή του ότι θα δοθεί έμφαση σε ωριαία διαγωνίσματα και εργασίες (όταν, στη ίδια συνέντευξη σε μετέπειτα σημείο, έθεσε θέμα ανεπαρκούς καθοδήγησης των παιδιών στη σύνταξη μίας τέτοιας εργασίας ...).
ιι) Σε συνδυασμό με τον προαναφερθέντα ψυχολογικό κίνδυνο, το κυριότερο αρνητικό στοιχείο του μέτρου είναι ότι λείπουν οι ξένες γλώσσες και οι υπολογιστές – κάποιοι υποστηρίζουν ότι και τα Αρχαία θα έπρεπε να εξετάζονται. Οι ξένες γλώσσες και, κυρίως, η Αγγλική αποτελούν κύριο εφόδιο για την περαιτέρω επαγγελματική και ακαδημαϊκή εξέλιξη των παιδιών και, ομοίως, και η γνώση των υπολογιστών – η μη εξέτασή τους δίδει την εντύπωση ευθέως ότι το Υπουργείο δεν τα θεωρεί μαθήματα πρώτης γραμμής.
Βεβαίως, και για τα δύο υπάρχει μία δικαιολογία: στις ξένες γλώσσες, το μέσο σχολείο έχει προ πολλού ‘παραιτηθεί’ της ουσιαστικής προσπάθειας επαναπαυόμενο στο γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των μαθητών παρακολουθεί κάποιο φροντιστήριο ή κάνει ιδιαίτερο. Στους δε υπολογιστές, σε πολλά σχολεία η έλλειψη επαρκούς εξοπλισμού οδηγεί στη διδασκαλία των υπολογιστών με βιβλίο, τετράδιο και μολύβι, χωρίς δηλαδή πρακτική εξάσκηση, και άρα με φοβερή δυσκολία για ικανοποιητική πρακτική εξέταση του μαθήματος. Στα πλαίσια του άρθρου αυτού, θα αποφευχθεί η ανάλυση του εάν τα Αρχαία πρέπει ή δεν πρέπει να εξετάζονται στο τέλος της χρονιάς καθώς το θέμα άπτεται και πολιτικών και καθαρά υποκειμενικών κριτηρίων.
ιιι) Η ιδέα της διεύρυνσης της εξέτασης του ενός μαθήματος, ώστε αντί για Φυσική μόνο να καλύπτονται όλες οι Φυσικές Επιστήμες, δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα επιχειρεί να διευθετήσει: θα δημιουργήσει μία υπερεξέταση όπου μέσα σε μία ένα δίωρο ή τρίωρο θα παιδιά θα πρέπει να συνεξετασθούν σε δύο ή τρία μαθήματα για τα οποία θα πρέπει να έχουν συμπροπαρασκευασθεί. Άρα, αυξημένο άγχος και αυξημένη κόπωση που θα κατέρριπταν τη βασική συλλογιστική του μέτρου.
ιν) Το τελευταίο αρνητικό σημείο άπτεται περισσότερο του φιλοσοφικού και του ευρύτερου σχεδιασμού της όλης δωδεκαετούς φοίτησης: η ελάττωση των εξετάσεων ως δυσκολιών σε συνδυασμό με τη μείωση της διδασκόμενης και εξεταζόμενης ύλης οδηγεί σε απλούστερη φοίτηση των μαθητών σε ένα λιγότερο ανταγωνιστικό σχολείο· ασφαλώς κάποια απλούστευση είναι αναγκαία, χρειάζεται όμως και η διατήρηση κάποιας δυσκολίας και κάποιων εξεταστικών ‘εμποδίων’, ώστε να παρακινούνται οι μαθητές να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό.
Ως συμπέρασμα και συνεκτίμησης όλων των παραπάνω, μπορούμε να πούμε ότι το μέτρο κινείται σε μία φιλομαθητική κατεύθυνση (αδιαμφισβήτητα, κανένα παιδί δεν απολαμβάνει τις πολλές εξετάσεις του Μαϊου – Ιουνίου) και, σίγουρα, οδηγεί και σε μία αποφόρτιση των εργασιών του σχολείου για το τέλος της ακαδημαϊκής χρονιάς. Ο φόβος είναι ότι τα παρεπόμενά του δεν έχουν εκτιμηθεί σωστά και οι αδυναμίες του θα φανούν με την πάροδο των ετών.
Ως νέο μέτρο, θα πρέπει να μπει στη βάσανο της δοκιμασίας και στο τέλος μίας τριετίας ή πενταετίας να επανεκτιμηθεί από επιτροπές καθηγητών και στελεχών του Υπουργείου· βάσιμος φόβος είναι ότι σε ένα ή δύο χρόνια θα καταργηθεί, απλώς και μόνον διότι θα έχει αλλάξει ο Υπουργός και όχι διότι το μέτρο αυτό καθ’εαυτό θα έχει κριθεί, ο μη γένοιτο, εκπαιδευτικά επιβλαβές ή καταστροφικό.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου