30 Ιανουαρίου 2016

Τα διδάγματα από την κρίση των Ιμίων.

Γράφει ο Ιωάννης Ασλανίδης

 "Βαριά" η ημέρα σήμερα. 
Συμπληρώνονται 20 χρόνια από την ζοφερή εκείνη νύκτα που έλαβαν χώρα τα θλιβερά γεγονότα στις βραχονησίδες των Ιμίων. Τη νύχτα εκείνη που η Ελλάδα πόνεσε, μάτωσε, διασύρθηκε και, μίκρυνε χωρίς ποτέ κανείς να λογοδοτήσει γι αυτό. 

Εν μέσω των κλυδωνισμών της κοινωνικής μας συνοχής από την πολύμορφη κρίση στη χώρα μας, είναι ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας αυτά τα γεγονότα για δύο κυρίως λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι ότι έτσι μόνο θα διδαχθούμε από τα λάθη μας για να μην τα επαναλάβουμε στο μέλλον σε μια επόμενη κρίση που νομοτελειακά θα έλθει στο μέλλον. Ο δεύτερος λόγος είναι για να απονείμουμε τον οφειλόμενο δίκαιο έπαινο σε αυτούς που με υψηλό αίσθημα ευθύνης, φανήκαν αντάξιοι των προγόνων τους, της ιστορίας τους, της καταγωγής τους, της παιδείας τους, αλλά και της ευθύνης τους προς τις επόμενες γενεές που αναζητούν με αγωνία πρότυπα προς μίμηση. Μόνο με αυτό τον τρόπο η ιστορία λειτουργεί παιδευτικά και δεν αποτελεί μια απλή αφήγηση χωρίς κανένα σκοπό. 

Άλλωστε και ο Θουκυδίδης διδάσκει ότι "άνδρες που με τα έργα τους αναδείχθηκαν γενναίοι, με έργα πρέπει να τους τιμούμε". 

Οι Τούρκοι λοιπόν, εφαρμόζοντας τα επεκτατικά στρατηγικά τους σχέδια σε βάρος της Ελλάδας, το βράδυ της 30ης προς 31ης Ιανουαρίου 1996, εγκαινίασαν την πολιτική των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο, κατέλαβαν την αφύλακτη δυτική βραχονησίδα των Ιμίων και προκάλεσαν πολεμική ένταση, η αποκλιμάκωσή της οποίας στοίχισε την εθνική μας ταπείνωση καθώς την απώλεια της ζωής τριών Αξιωματικών πιλότων του Πολεμικού μας Ναυτικού. Χριστόδουλος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος και Έκτορας Γιαλοψός.

Οφείλουμε ως ελάχιστο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης, να μνημονεύσουμε τα τρία αυτά ηρωικά ελληνόπουλα τα οποία κάτω από απαγορευτικές καιρικές συνθήκες νυκτερινής πτήσης για το συγκεκριμένο ελικόπτερο, υπακούοντας στα κελεύσματα της πατρίδας, αψήφησαν συνειδητά τον κίνδυνο και ανέλαβαν μια αποστολή γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες να επιστρέψουν από αυτήν ήταν από ελάχιστες έως μηδαμινές. 

Ποιες όμως πολιτικοστρατιωτικές συνθήκες δημιουργήθηκαν για να φτάσει η χώρα μας σε αυτή τη δεινή θέση της εθνικής ταπείνωσης, του διεθνούς διασυρμού αλλά και της οδύνης για τα τρία παλληκάρια που χάθηκαν μέσα στα παγωμένα νερά της ανεπάρκειας της πολιτικής ηγεσίας και της κομματικοποιημένης στρατιωτικής ηγεσίας οι οποίοι δεν κατόρθωσαν στοιχειωδώς να συνεργασθούν για να αντιμετωπίσουν την τουρκική προκλητικότητα; 

Δεν θα σας κουράσω με τα παιχνίδια των διεθνών σχέσεων και της γεωπολιτικές εκτιμήσεις διότι δεν θέλω να ατονήσει σήμερα η σημασία της θυσίας των τριών αξιωματικών του ΠΝ και τα μηνύματα που αυτή η θυσία στέλνει σε όλους μας, πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες αλλά και στον απλό έλληνα και την ελληνίδα που είναι τα κύτταρα αυτού του έθνους με αυτή την ένδοξη διαδρομή. 

Πρέπει όμως επιγραμματικά να πούμε για την ιστορία του θέματος ότι η ευφυέστατη τουρκική διπλωματία η οποία με μεθοδικότητα «στοχεύει» τα νησιά μας στο Αιγαίο, έχει αναπτύξει από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 την καινοφανή νομική θεωρία των “γκρίζων ζωνών”. Με τη θεωρία αυτή «παρερμηνεύονται» οι διεθνείς Συνθήκες και αμφισβητείται η ελληνική κυριαρχία σε μία σειρά νήσων, νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο. 

Ειδικότερα η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η ελληνική κυριαρχία εκτείνεται μόνο σε εκείνα τα νησιά του Αιγαίου τα οποία αναφέρονται ονομαστικά στα κείμενα των Συνθηκών με τις οποίες αυτά παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα. Όμως η ελληνική κυριαρχία επί των Ιμίων προκύπτει ρητά και κατηγορηματικά από τη Συνθήκη της Λοζάννης του 1923, τη Συνθήκη των Παρισίων του 1947 και τις Ιταλο-Τουρκικές Συμφωνίες του 1932. Συγκεκριμένα, βάσει του άρθρου 15 της Συνθήκης της Λοζάννης, τα Ίμια μαζί με όλο το Δωδεκανησιακό σύμπλεγμα, περιήλθαν στην Ιταλία. Σύμφωνα με τα άρθρα 12 και 16 της ίδιας Συνθήκης, η Τουρκία παραιτήθηκε από κάθε κυριαρχικό δικαίωμα επί όλων των νησιών που βρίσκονται πέραν των 3 μιλίων από την ασιατική ακτή, πλην της Ίμβρου, της Τενέδου και των Λαγουσών. 

Στη συνέχεια, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και με το άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων του 1947, η κυριαρχία επί των Δωδεκανήσων, συμπεριλαμβανομένων των Ιμίων, περιήλθε από την Ιταλία στην Ελλάδα. Δηλαδή, η Ελλάδα ως καθολικός διάδοχος υποκατέστησε την Ιταλία εφ’ όλων των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στα Δωδεκάνησα. Η Ελλάδα από το 1947 ασκούσε την ειρηνική κυριαρχίας της επί των Ιμίων εμπράκτως και αδιαλείπτως, χωρίς καμία εκδήλωση αμφισβήτησης από τη Τουρκία μέχρι την προσχεδιασμένη κρίση 1995-96. 

Νομικά λοιπόν έχουμε το δίκαιο με το μέρος μας. Όμως αυτό δε φτάνει. Απαιτείται αρραγές εσωτερικό μέτωπο στις άνομες και επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας που κατά κανόνα δε σέβεται τις διεθνείς συνθήκες και που συμπεριφέρεται, με την δική μας εγκληματική ανοχή, ως ο κυρίαρχος του παιχνιδιού στην περιοχή και με σαφείς και διαχρονικούς στόχους εις βάρος μας στην εξωτερική της πολιτική. 

Έτσι μεθοδικά και σταθερά περιμένει να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που της δίνουμε, για να εφαρμόσει σε βάρος μας τα επεκτατικά της σχέδια, με τη χρήση βίας όπως στη διχοτόμηση της Κύπρου, την απειλή χρήσης βίας με την συγκροτηθείσα Στρατιά του Αιγαίου στα παράλια της Μ. Ασίας και με την απροκάλυπτη και εκβιαστική απειλή πολέμου (casus belli), αν τολμήσουμε να εφαρμόσουμε το καθ΄ όλα νόμιμο δικαίωμά μας για την επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια των χωρικών μας υδάτων στο Αιγαίο, δικαίωμα που απορρέει από το διεθνές δίκαιο της θαλάσσης, με την αμφισβήτηση του ελληνικού εναερίου χώρου και τις συνεχείς παραβιάσεις του, κ.λ.π. 

Μήπως λοιπόν και στην περίπτωση της κρίσης των Ιμίων η Τουρκία εκμεταλλεύτηκε άμεσα και έγκαιρα την ευκαιρία που της δώσαμε για να προχωρήσει ένα βήμα ακόμη στην επέκταση του ζωτικού της χώρου στο Αιγαίο σε βάρος της δικής μας εθνικής κυριαρχίας; Η απάντηση στο αμείλικτο αυτό ερώτημα βγαίνει άμεσα αν μελετήσουμε σχολαστικά τα γεγονότα που προηγήθηκαν και επισυνέβησαν κατά τη διάρκεια αυτής της τεχνητής κρίσης στην συγκεκριμένη για την Ελλάδα χρονική στιγμή. Επ΄ αυτού θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλές αιτίες που έχουν σχέση με τις διμερείς μας σχέσεις με την Τουρκία, όμως επειδή το μείζων πρόβλημα δεν είναι η Τουρκία αλλά οι Έλληνες, κρίνεται σκόπιμο να επικεντρωθούμε σε μία και μοναδική που είναι η κύρια αιτία όλων των δεινών της ελληνική φυλής ανά τους αιώνες, γνωστή όχι μόνο σε μας τους Έλληνες αλλά και σε όλους όσους ασχολούνται με τις κοινωνικές και πολιτικές συμπεριφορές των λαών. Και αυτή η αιτία δεν είναι άλλη από την διχόνοια την δολερή που στην περίπτωση της κρίσης των Ιμίων, λειτούργησε και πάλι σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη αυτογνωσίας από τις ανεπαρκείς και ελλειμματικές ηγεσίες αυτού του τόπου. 

Μια πολιτική ηγεσία η οποία μη γνωρίζοντας στοιχειώδεις κανόνες αποτροπής, καθώς και βασικές διαδικασίες κλιμακώσεως και αποκλιμακώσεως της κρίσεως διατήρησε ακόμη και αυτές τις κρίσιμές ώρες σχέσεις καχυποψίας, έλλειψης εμπιστοσύνης αλλά και απαξίωσης προς την στρατιωτική ηγεσία, τις ένοπλες δυνάμεις αλλά και την ΕΥΠ, θεσμούς βασικούς και αρμοδίους με τους οποίους φαίνεται ότι το επίπεδο συνεργασίας της ήταν μηδενικό, για την αντιμετώπιση της εθνικής απειλής. 

Έτσι πολιτικοί ηγέτες ταμπουρωμένοι πίσω από το "εγώ" τους, τις κομματικές τους ιδεοληψίες και το αρρωστημένο αίσθημα ανωτερότητός τους και με μοναδικό εργαλείο τον αρρωστημένο εγωισμό τους αυτοσχεδίασαν συμβουλευόμενοι εξωθεσμικούς διεθνείς παράγοντες και κατάφεραν, αφ΄ ενός μεν, να διασύρουν και να μικρύνουν τη χώρα προς όφελος της Τουρκίας , αφ΄ ετέρου δε, να γίνουν οι ηθικοί αυτουργοί για την απώλεια τριών αξιωματικών του Π.Ν. για τους οποίους, 20 χρόνια τώρα δεν βρήκαν ένα λόγω παρηγοριάς να πουν στους οικείους τους και βεβαίως ούτε μία φορά να παραβρεθούν και να τους τιμήσουν σε ένα μνημόσυνό τους. 

Αυτή όμως η αδελφική διχόνοια και αρρωστημένη εγωπάθεια του έλληνα πρέπει να μας θυμίζει συνεχώς τα δεινά που έχουμε υποστεί διαχρονικά στο διάβα της ιστορίας μας, από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα ώστε να πολεμήσουμε τον μεγαλύτερο αυτό εχθρό μας με όλα τα μέσα που έχουμε για να απαλλαγούμε από αυτό το αιώνιο σαράκι της φυλής που δεν αφήνει τα μοναδικά προτερήματα αλλά και την ευλογία που έχουμε σαν χώρα να προοδεύσει. 

Επιμέλεια Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντγος ε.α.



Share
Posted by ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ at 9:30 μ.μ.
Κατηγορία Θέματος , , , , ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.