Ένας αυτο-εξευτελισμός δεκαετιών μετατρέπεται σε κατευνασμό «Τσάμπερλεν προς Χίτλερ»
Φαίνεται πως κάποιοι θέλουν, ίσως καθ’ υπόδειξιν ξένων, να κλείσουν και το κεφάλαιο των βιασμών του 1974, μήπως κάποια θύματα τολμήσουν να κινήσουν αγωγές εναντίον των Τούρκων.
Ντρέπεται ένας να διαβάζει τέτοιες ειδήσεις. Ζήτησαν πιστοποιητικά βιασμού από βιασθείσες από τους Τούρκους στρατιώτες Ελληνίδες κατά τις εισβολές του 1974.
Καταγγελία της βουλευτού Σκεύης Κουκουμά στις 17 Δεκεμβρίου 2015 στη Βουλή. Σχετικό το άρθρο του αγαπητού Κωστάκη Αντωνίου στη «Σημερινή», 19 Δεκεμβρίου 2015, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Τρισάθλιο κράτος με τρισαθλιότερους ηγέτες», όπως και του Άριστου Μιχαηλίδη στον «Φιλελεύθερο», «Δουλεύοντας χωρίς μυαλό», 18.12.2015.
«Σε αυτό το κράτος, όλοι οι Πρόεδροί του που πέρασαν, από τον πρώτο μέχρι τον σημερινό, ουδέποτε θεώρησαν ως στοιχειώδες καθήκον τους να καταγγείλουν αυτό το μαζικό έγκλημα εις βάρος των Ελληνίδων από τους Τούρκους στρατιώτες. Ουδέποτε μερίμνησαν και θεώρησαν ως χρέος τους να καταγγείλουν το έγκλημα της Τουρκίας… να οδηγήσουν την Τουρκία στο εδώλιο του Διεθνούς Δικαστηρίου…
Οι άθλιοι ηγέτες του υποβαθμίζουν τη δολοφονία των αγνοουμένων σε θέμα ταυτοποίησης… Αμνήστευσε αυτό το τρισάθλιο κράτος τους δολοφόνους του λαού του και θυσίασε τους ηρωομάρτυρές του στον βωμό των διακοινοτικών συνομιλιών και στην εξεύρεση συμφωνίας, με το κράτος που τους δολοφόνησε…», έγραψε μεταξύ άλλων ο Κ. Αντωνίου.
«Δουλεύοντας χωρίς μυαλό» ζήτησαν από τα θύματα, μετά από 42 ολόκληρα χρόνια, να προσκομίσουν σαν ζητιάνες, άκουσον – άκουσον, πιστοποιητικά για τα εγκλήματα που υπέστησαν από τους Τούρκους εισβολείς! Μα, μήπως είναι γιατί κάποιοι θέλουν (ίσως καθ’ υπόδειξιν ξένων) να ΚΛΕΙΣΟΥΝ και αυτό το κεφάλαιο, όπως τρέχουν όλοι να κάνουν με τους αγνοουμένους, μπας και κάποια θύματα, είτε τώρα είτε μετά τη «λύση», τολμήσουν να κινήσουν αγωγές εναντίον των Τούρκων και παντός υπευθύνου γιατί το δικαιούνται;
Υπενθυμίζω ότι στο Λονδίνο, θύματα βιασμών και σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων, μετά από 30-40 χρόνια σιωπής, λόγω λογοκρισίας, προστασίας του κατεστημένου και αρνητικής γι’ αυτά αντιμετώπισης, τώρα όχι μόνον καλούνται να δώσουν μαρτυρίες σε έρευνα που διατάχτηκε από το κράτος, με πρόεδρο γυναίκα δικαστή από τη Νέα Ζηλανδία για λόγους αμεροληψίας, αλλά μπορούν να κινήσουν και νομικές διαδικασίες για αποζημιώσεις κατονομάζοντας τους ενόχους (ζωντανούς και πεθαμένους ) για τιμωρία…
Στα εγκλήματα αυτά αναφέρθηκαν πρωτοσέλιδα οι βρετανικές εφημερίδες, όπως το χαρακτηριστικό της SUN (Βάρβαροι), 5 Αυγούστου 1974 (βλέπε Αιματηρή Αλήθεια από σελίδα 167), το «Βήμα» Λονδίνου, 8 Αυγούστου 1974 κ.ά.
Στις 23 Ιανουαρίου 1977, η βρετανική «Sunday Times», αφού εξασφάλισε αντίγραφο απόρρητης έκθεσης του Συμβουλίου της Ευρώπης που βρήκε την Τουρκία ένοχη για παραβίαση επτά άρθρων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δημοσίευσε πρωτοσέλιδα, με τον καταδικαστικό τίτλο «Τουρκικές θηριωδίες: Τι αποκαλύπτει απόρρητη έκθεση» και τον υπότιτλο «Τα τρομερά μυστικά της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο», πληροφορίες για τις τουρκικές βαρβαρότητες, φόνους, βιασμούς, λεηλασίες το 1974. (Διαβάστε λεπτομέρειες για τους βιασμούς από τις μαρτυρίες που κατατέθηκαν από θύματα και γιατρούς, που δημοσίευσε η εν λόγω εφημερίδα, στο βιβλίο της Κίνησης για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο, «ΑΙΜΑΤΗΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ», τόσο στα Ελληνικά όσο και στα Αγγλικά).
Θηρίο είχε γίνει η Τουρκία με τις αποκαλύψεις των «Sunday Times», όπως και το Φόρεϊν Όφις, το οποίο προσπαθούσε για μέρες και απεγνωσμένα να μάθει από πού και από ποιους αφέθηκε να διαρρεύσει η έκθεση προς την εφημερίδα. Γιατί η δημοσίευση ήταν μόνον τρεις εβδομάδες πριν από τη συνάντηση Μακαρίου/Ντενκτάς/Βάλντχαϊμ, όταν και κρατήθηκαν τα πρακτικά των οδηγιών προς τους διαπραγματευτές με τις 4 κατευθυντήριες γραμμές για επανέναρξη των ενδο-κοινοτικών συνομιλιών και τη μετατόπιση του Κυπριακού από θέμα εισβολής και κατοχής σε… δικοινοτική διαφορά!
«Ο άλλος πόλεμος των γιατρών του 1974»
Τον Ιούνιο του 2014, γιατροί που εξέτασαν τα θύματα βιασμού από τους Τούρκους το 1974, εξέδωσαν βιβλίο με συγκλονιστικές αφηγήσεις και μαρτυρίες από εκείνους που βίωσαν την τουρκική κτηνωδία. Ας διαβάσουν τουλάχιστον τις ανατριχιαστικές μαρτυρίες των 85 γιατρών που χειρίστηκαν τις κτηνωδίες βιασμών και κακοποίησης γυναικών κάθε ηλικίας στο βιβλίο του Χρύσανθου Χρυσάνθου «Ο άλλος πόλεμος των γιατρών του 1974».
Βρετανικά έγγραφα για βοήθεια
Στις 27 Δεκεμβρίου 2006, με την αποδέσμευση βρετανικών εγγράφων για τους τουρκικούς βιασμούς Ελληνίδων γυναικών κατά τις τουρκικές εισβολές, δημοσιεύσαμε στη «Σημερινή» σχετικές αναφορές.
«Ατράνταχτες μαρτυρίες της αβάστακτης βαρβαρότητας των Τούρκων εισβολέων και κατοχικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια του Ιουλίου και Αυγούστου 1974 διατήρησαν οι Βρετανοί. Οι βρετανικές Βάσεις το 1974 είχαν απευθείας μαρτυρίες για τους τουρκικούς βιασμούς Ελληνοκυπρίων γυναικών. Σύμφωνα με τα νέα αποδεσμευμένα έγγραφα, οι βρετανικές Βάσεις, κατόπιν παράκλησης της κυπριακής Κυβέρνησης, διενήργησαν πολλές εκτρώσεις σε Ελληνοκυπρίες που είχαν βιαστεί από τους βάρβαρους Τούρκους εισβολείς. Μάλιστα, για να μπορέσουν να καλυφθούν νομικά οι χειρουργικές εκείνες επεμβάσεις, οι βρετανικές Αρχές χρειάστηκαν να τροποποιήσουν τον περί εκτρώσεων νόμο.
»Πιο συγκεκριμένα, τον Οκτώβριο του 1974 ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός και η Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας ζήτησαν από τις Αρχές των βρετανικών Βάσεων όπως ανταποκριθούν με ιατρική βοήθεια σε 40 και πλέον Ελληνοκύπριες – θύματα βιασμού και που οι Αρχές των Βάσεων δέχθηκαν, γράφουν τα έγγραφα.
Τροποποίησαν τον νόμο για εκτρώσεις
»Όμως, καθώς ο νόμος περί εκτρώσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν επεκτείνεται αυτόματα και στις περιοχές των «κυρίαρχων» βρετανικών Βάσεων, ήταν ανάγκη να τροποποιηθεί καταλλήλως η νομοθεσία για να προστατεύσει τους γιατρούς που αναμείχθηκαν με τις εν λόγω επεμβάσεις θεραπείας. Οι εκτρώσεις είχαν ξεκινήσει στο Νοσοκομείο Πριγκίπισσα Μαίρη (Princess Mary) στο Ακρωτήρι, στις 22 Οκτωβρίου. Έτσι τροποποιήθηκε ο νόμος αναλόγως στις 21 Οκτωβρίου 1974…» («Σημερινή», 27 Δεκεμβρίου 2006).
Οι Βρετανοί δεν ήθελαν να γίνουν θέμα οι βιασμοί!
Πέρα, όμως, από τη βοήθεια που προσέφεραν στα νοσοκομεία των Βάσεων για ανθρωπιστικούς λόγους, η Υπ. Αρμοστεία στη Λευκωσία τον Οκτώβριο του 1974 εισηγείτο στο Φόρεϊν Όφις ότι έπρεπε να βοηθήσουν και για να έκλεινε ουσιαστικά το θέμα των βιασμών και έτσι να μην επανερχόταν ως πρόβλημα μεταξύ των δύο κοινοτήτων, για να προχωρήσουν οι συνομιλίες Κληρίδη/Ντενκτάς…
Παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Τουρκία
Στη δεύτερη έκδοση της Έκθεσης της Κυπριακής Δημοκρατίας το 2010 με τον πιο πάνω τίτλο (Κείμενο Βαγγέλη Κουφουδάκη, Επιμέλεια Μίλτου Μιλτιάδου, Ανδρέα Λυρίτσα, Μαρίας Γεωργίου), υπάρχει κεφάλαιο με τίτλο «Βιασμοί και καταναγκαστική πορνεία», στο οποίο τονίζονται μεταξύ άλλων:
«Τα τουρκικά στρατεύματα, κατά τη διάρκεια της εισβολής και αμέσως
μετά από αυτή, διέπραξαν μεγάλο αριθμό αποδεδειγμένων βιασμών
Ελληνοκυπρίων γυναικών και παιδιών ηλικίας από 12 μέχρι και 71 ετών.
Επρόκειτο για μέρος της τακτικής να εξευτελιστούν, να πτοηθούν και να
τρομοκρατηθούν οι Ελληνοκύπριοι πολίτες στην κατεχόμενη Κύπρο. Ο βιασμός
και η ατίμωση γυναικών είναι ένα άκρως ειδεχθές έγκλημα, με τραγικές
επιπτώσεις για το θύμα… Τα αποδεικτικά στοιχεία για τους βιασμούς
προήλθαν από τις καταθέσεις θυμάτων αυτοπτών μαρτύρων, ιατρικού
προσωπικού, ακόμα και μελών του τουρκικού στρατιωτικού προσωπικού… Δεν
υπάρχει κανένα στοιχείο ότι έχει ληφθεί οποιοδήποτε πειθαρχικό μέτρο από
τις τουρκικές στρατιωτικές Αρχές γι’ αυτές τις ενέργειες.»Ο βιασμός και η καταναγκαστική πορνεία απαγορεύονται ρητά από το άρθρο 27 της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης του 1949 και από το άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης…» (www.moi.gov.cy/pio ) ISBN 978-9963-38-793-9.
Κατέχει πλήρη στοιχεία η ΚυβέρνησηΑυτά τα στοιχεία μαρτυρούν ότι η κυπριακή Κυβέρνηση κατέχει πλήρη στοιχεία, όπως και ο Ερυθρός Σταυρός από το 1974 (επιβεβαίωση προς κ. Κουκουμά από Ε.Σ. Γενεύη), τα Η.Ε, οι Βρετανοί, και το Συμβούλιο της Ευρώπης, αλλά, δυστυχώς, για 42 χρόνια όλες οι κυβερνήσεις «αμνήστευαν τους δολοφόνους επί όλων των εγκλημάτων τους». Μια ένοχη πολιτική αυτο-εξευτελισμού, «στον βωμό των διακοινοτικών συνομιλιών και στην εξεύρεση συμφωνίας, με το κράτος που τους δολοφόνησε», όπως εισηγείτο και η βρετανική Υπ. Αρμοστεία τον Οκτώβριο του 1974!
Το επιβεβαίωσε, εξάλλου, και η Υπουργός Εργασίας: «Οι πλείστες είναι καταγεγραμμένες στα αρχεία είτε των εγκλωβισμένων είτε άλλων ομάδων, ή ακόμα διαθέτουν ιατρικά πιστοποιητικά από ψυχολόγους ή ψυχίατρους που τις στήριξαν αμέσως μετά την εισβολή ή και αργότερα» («Φ» – 5.1.2016, Μαριλένα Παναγή).
Χωριστά και συλλογικά, όπως έγραψε ο αγαπητός Κ. Αντωνίου, ευθύνονται όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, για την απάνθρωπη περιφρόνηση των θυμάτων που τώρα προσπάθησαν, μάλιστα, κάποιοι «δουλεύοντας χωρίς μυαλό» να τα υποβάλουν σε δεύτερο, ψυχολογικό αυτήν τη φορά, βιασμό! Αντί, δε, να εκθέσουν έστω και ΤΩΡΑ την Τουρκία στα διεθνή δικαστήρια για αποζημιώσεις και να απαιτήσουν να ονομαστούν και να δικαστούν οι εγκληματίες – βιαστές και βασανιστές τους, τρέχει ο κ. Α. Κυπριανού του ΑΚΕΛ, σαν δικός μας νεότερος Τσάμπερλεν, να επισκεφθεί το σουλτανάτο του «Χίτλερ», για να προσφέρουν αναγνώριση των τουρκικών συμφερόντων επί της Κύπρου. Αντί ενός αξιοπρεπούς ΟΧΙ, όταν οι εισβολείς ούτε καν αναγνωρίζουν την Κ.Δ. και τη θεωρούν εκλιπούσα!
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
πηγή
.jpg.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου