OI ΓΕΡΜΑΝΟΙ "ΙΔΕΟΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΚΡΕΜΑΤΟΡΙΩΝ" ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΤΗΝ ΘΗΡΙΩΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΡΙΧΝΟΥΝ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΛΑΣΠΗ...
"Πολιτισμικό σοκ της Ελλάδας"
Αρθρογραφος: Κ. Boetig από το Focus on line...
"Η Ε.Ε. ζητάει από την Ελλάδα όχι μόνο μια σκληρή οικονομική πολιτική αλλά απαιτεί και αλλαγή της νοοτροπίας. Οι ρίζες όμως της διαφορετικότητας είναι βαθιές και δεν θα αλλάξει τίποτα πέραν μιας αισθητικής εξωτερικής επέμβασης.
Mπορούμε να καταλάβουμε τους Έλληνες;
Οι Έλληνες δεν γνωρίζουν προβλήματα προσαρμογής. Έχουν κατακλείσει τον κόσμο ψήνοντας και τηγανίζοντας γύρω τους, και παίζοντας σε ρόλο κομπάρσου σε κάποια μικρά εργάκια. Σε αυτόν τον συμπαθητικό μικρό λαό που φαίνεται να χορεύει συνεχώς τον Ζορμπά και να γλεντάει, δεν εκπλήσσεται ο γνωστής των πραγμάτων καθόλου με όσα γίνονται.
Πώς και να εκπλήσσεται εξάλλου με έναν λαό που ανακατεύει ρετσίνι με κρασί, τυλίγει ρύζι με χορταρικά σε αμπελόφυλλα, παίρνει το ευρωπαϊκό κύπελλο σχεδόν χωρίς κανένα γκολ, αλλά γνώριζε πριν 2.500 χρόνια ότι η ύλη αποτελείται από άτομα και η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο;
Οι Έλληνες ένιωθαν πάντα σαν τους γονείς του πολιτισμού και δεν δίσταζαν όμως να περνούν τα λεφτά των παιδιών τους. Σήμερα αυτό το κράτος μπαίνει στο γηροκομείο και δέχεται κηδεμόνα να το επιβλέπει. Αλλά φυσικά αυτό δεν απασχολεί καθόλου τον Έλληνα πολίτη. Αυτός πότε δεν περίμενε κάτι από τον υπουργό του,πέρα από την ανταλλαγή της ψήφου του με την άδεια να κτίσει το αυθαίρετο του.
Δεν βαριέσαι σου λέει το ελληνικό κράτος θα επιβιώσει και χωρίς δική του κυβέρνηση.
Εξάλλου γιατί να αλλάξει κάποιος όταν είναι τόσο τέλειος όσο ο Έλληνας.;
Γλώσσα και γραφή
Οι Έλληνες είναι μοναδικοί! Μόνο αυτοί γράφουν ελληνικά. Το να ξεφορτωθούν επιτέλους την 2500 χρονών παλαιά γραφή ούτε που το σκέφτηκαν πότε.
Εξάλλου το ελληνικό αλφάβητο ήταν υπεύθυνο για την δημιουργία της λατινικής και κυριλλικής γραφής. Στο πέρασμα των χρόνων δεν άλλαξε ιδιαίτερα πάρα μόνο στην έννοια των λέξεων.
Φυσικά στα σχολεία είναι κύριο μάθημα και διδάσκεται από την πρώτη Γυμνασίου. Είναι σαν να μαθαίναμε εμείς τα αρχαία γερμανικά η τα γοτθικά. Έχουν φροντίσει όμως να διευκολύνουν τους ξένους τουρίστες τους με πινακίδες που αναγράφουν τις τοποθεσίες με λατινικά γράμματα, αν και σε μια απόσταση μερικών μέτρων θα δεις την ίδια ονομασία με τρεις διαφορετικούς τρόπους γραμμένη. Agia, Aghia, Αyia.
Οι κανόνες υπάρχουν για να τους παραβιάζουν. Στα μικρά όσο και στα μεγάλα. Εγωισμός και αίσθηση του "εμείς". Ο ένας εναντίον του αλλού, αλλά όλοι μαζί εναντίον του εχθρού. Ο καθένας προσπαθεί στους δρόμους είτε με αυτοκίνητο είναι είτε με μηχανάκι, να κόψει την προτεραιότητα του άλλου. "Ο ένας εναντίον του άλλου και όλοι μαζί ενάντια στον πεζό φυσικά", είναι ο σκοπός.
Για να δοθεί μια λύση μπαίνει στη μέση ο τροχονόμος να ρυθμίσει την κίνηση. Και ξάφνου όλοι οι οδηγοί μαζί συμφωνούν και συνεργάζονται σε έναν εκκωφαντικό θόρυβο κορναρίσματος που τελικά οδηγεί τον τροχονόμο στην φυγή. Με ελεύθερο το πεδίο λοιπόν πάλι οι οδηγοί επιδίδονται στο εγωιστικό τους έργο.
Μεταξύ τους βασικά οι Έλληνες μισιούνται. Δεν είναι τυχαίο που στον ελληνικό εμφύλιο του 1944-1949 σκοτώθηκαν περισσότεροι Έλληνες απ' ότι στον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Τον εισβολέα όμως τον αντιμετωπίζουν όλοι μαζί.
Είτε Αριστεροί είναι είτε Δεξιοί.
Η μεγαλύτερη φιλοφρόνηση που μπορείς να αποσπάσεις από Έλληνα είναι το"είσαι δικός μας".
Με την πλάτη γυρισμένη.
Υπάρχουν άνθρωποι και Έλληνες Μέχρι και πριν 30 χρόνια οι Έλληνες μετρούσαν έξι ηπείρους. Τις γνωστές πέντε που ξέρουμε όλοι και την Ελλάδα. Για μερικούς μάλιστα υπήρχαν και τεσσάρων ειδών ζωντανά πλάσματα. Τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι και οι Έλληνες. Την ΕΟΚ την περνούσαν κάποιοι για συνεργασία του διαόλου με τον Πάπα που σκοπό είχαν να καταδυναστεύσουν και να μυήσουν τους χριστιανούς ορθόδοξους σε ρωμαϊκές αιρέσεις.
Έτσι μάλιστα δεν υποδουλώθηκαν ούτε στους Τούρκους. Η "Ισταμπουλ"ονομάζεται ακόμη επισήμως Κωνσταντινούπολη και η κιτρινόμαυρη σημαία της βυζαντινής αυτοκρατορίας κυματίζει ακόμη σε εκκλησίες και μοναστήρια. Ακριβώς και πάντα δίπλα της έχει την γαλανόλευκη ελληνική, του μόλις κατά το 1829απελευθερωμένου ελληνικού κράτους. Ωστόσο οι Έλληνες ως χριστιανοί δίνουν ονόματα αρχαιοελληνικά στα παιδιά τους χωρίς ενδοιασμούς. Έτσι έρχεται σε αντίθεση η μεγαλοπρέπεια της ελληνικής αρχαιότητας με την σημερινή τους εικόνα.
Η παρέα μετράει. Όμως είναι παρέα της μιας στιγμής
Οι περισσότεροι Έλληνες είναι πολύ της παρέας. Δεν τους αρέσει να τρώνε μόνοι τους ή δυο - δυο. Θέλουν μεγάλες παρέες και ο ένας φέρνει και τον άλλο μαζί του. Οπότε βλέπεις συχνά μεγάλες παρέες στα τραπέζια τους. Η πίστα στον χορό μονοπωλείται και θεωρούν αγένεια να μπεις μαζί τους στο συρτάκι ή στο χασάπικο. Και το μπουρμπουάρ στην ορχήστρα πάει για την ατομική του ευχαρίστηση σε δική του παραγγελία. Τρώνε διαφορετικά, και τσακώνονται ψεύτικα για τον λογαριασμό.
Οι Έλληνες παραγγέλνουν όλοι μαζί στο τραπέζι και όχι ο καθένας το πιάτο του. Το κρασί ρέει άφθονο στα ποτήρια και πάντα πρέπει να φροντίζουν να υπάρχει ανεφοδιασμός. Δεν αδειάζει κάνεις το πιάτο του, γιατί αυτό θα σήμαινε πως το φαγητό έπεσε λίγο και ίσως δεν θα χόρτασαν όλοι.
Όταν έρχεται ο λογαριασμός όλοι προθυμοποιούνται δήθεν να πληρώσουν ενώ ξέρουν πολύ καλά ποιανού η σειρά είναι.
Όσο για το μπουρμπουάρ, τους είναι πιο βολικό να αφήνουν τα ψιλά στο τραπέζι, αντί να στρογγυλοποιήσουν το ποσό λεκτικά στον σερβιτόρο.
Ο Θεός βοηθός: Καινούργιοι άγιοι για καινούρια προβλήματα
Το 97% των Ελλήνων είναι χριστιανοί ορθόδοξοι. Οι εικόνες των αγίων τους κρέμονται όπου μπορεί κανείς να φανταστεί. Έχουν ρόλο υπουργού και γενικού γραμματέα του Θεού και κρέμονται εκτός από τις εκκλησίες και στις ταβέρνες στα σπίτια, στα σούπερ μάρκετ δίπλα στο ταμείο. Όποιος έχει προβλήματα απευθύνεται σε αυτούς και μάλιστα κατευθείαν στους ειδικούς. Στον Άγιο Νικόλαο (οι ναυτικοί) ή στην Άγια Παρασκευή (όσοι έχουν προβλήματα οράσεως). Όταν βέβαια εμφανιστεί καμιά καινούρια ασθένεια, τότε βαφτίζουμε κάποιον καινούριο Άγιο όπως το 1959 τον Αγ.Ραφαηλ για τους καρκινοπαθείς.
Μόνο που για τους πολιτικούς τους δεν βρέθηκε ακόμη κανένας.
Χωρίς χρόνο και χώρο
Οι Έλληνες ζουν μέσα σε ανοιχτό όριο του αιωνίου χρόνου. Ο χρόνος δεν έχει αρχή και δεν έχει τέλος... Το "τώρα" σπάνια το συναντάς και η λέξη"αύριο" είναι πολύ συχνή. Όμως τα λεωφορεία και τα τρένα πρέπει να κρατήσουν ένα ωράριο και αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Όσο για τους δρόμους που έχουν ονομασίες, αυτές τις γνωρίζει μόνο ο ταχυδρόμος γιατί σχεδόν πότε δεν βλέπεις τις πινακίδες στην θέση τους.
Μια προφορική κοινωνία
Ο Έλληνας πολύ εύκολα θα ρωτήσει να μάθει τον δρόμο παρά θα χρησιμοποιήσει τον χάρτη. Δεν ξέρει ούτε να τον διαβάζει και έτσι γέλασε πολύς κόσμος όταν ένας νταλικέρης ερχόμενος από την Βενετία έκανε τον κύκλο της Ελβετίας για να φτάσει στην Νυρεμβέργη.
Είχε σημειώσει στον χάρτη που αγόρασε για πρώτη φορά στην ζωή του την διαδρομή που του φάνταζε πιο ωραία. Συνάδελφοι του εξήγησαν ότι θα ερχόταν πολύ πιο σύντομα μέσα από τη σήραγγα του Brenner.
Πέταξε τον χάρτη του και από δω και στο εξής λέει θα ρωτάει. Με τα τυπωμένα γράμματα φαίνεται δεν τα πηγαίνουν γενικώς καλά οι Έλληνες. Έτσι και τα ωράρια των μουσείων στις ηλεκτρονικές σελίδες του υπουργείου Πολιτισμού ποτέ δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Πνεύμα δημιουργικό: I have inspiration
Πολλοί Έλληνες είναι πνεύματα δημιουργικά και αυτό όχι μόνο στο να παραποιούν στατιστικά στοιχεία. Έτσι και ο Κρητικός Γιώργος Πετράκης που έχει το δικό του μουσείο που μας ξεναγεί από την εποχή των πρώτων ανθρώπων έως την εφεύρεση του τροχού έως και την προσγείωση στην σελήνη.
Το ίδιο και ο Κώστας Κοτσανάς από το Κατάκολο που λειτουργεί έκθεση με τίτλο την τεχνολογία από το πρώτο ρομπότ έως και το ξυπνητήρι. Όσο για την ζωγράφο στα νότια της Κρήτης που διατηρεί και πλυντήριο ρούχων, αυτή έχει την έκθεση της ανάμεσα στα πλυντήρια και συχνά μια ταμπελίτσα στην πόρτα που γράφει:
"I have inspiration. Come back tomorrow"
Οι Έλληνες στις διακοπές τους
Οι Έλληνες προτιμούν να κάνουν διακοπές με παρέες και στην πατρίδα τους. Το καλοκαίρι στην θάλασσα και τον χειμώνα στα βουνά. Όπως επίσης και στα αρκετά χιονοδρομικά κέντρα που υπάρχουν.
Τα καταλύματα τους κάθε άλλο πάρα ταπεινά χαρακτηρίζονται και έχουν συνήθως τον τζάκι τους και το τζακούζι τους. Οι παραγγελίες στο φαγητό γίνονται προφορικά και τα γκαρσόνια γνωρίζουν πολύ καλά πως εδώ έχουν να κάνουν με ντόπιους και όχι με τουρίστες.
Βλέπετε οι Ελληνίδες μαμάδες μπορούν να κρίνουν το καλό φαγητό.
Πολλά από αυτά τα καταλύματα φτιάχτηκαν με χορηγήσεις της Ε.Ε. και έχουν πάρει τέτοια μορφή ώστε αργότερα να μπορούν να τροποποιηθούν σε κατοικίες για τα παιδιά τους".
Στα παραπάνω λόγια υπάρχουν αλήθειες, υπερβολές και ψέματα. Όμως κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κατακρίνει έναν λαό για την πολιτιστική του κληρονομιά, την γλώσσα του και την θρησκεία του... να διασύρει τα ήθη και έθιμα και τον χαρακτήρα ενός λαού.
ΓΙ ΑΥΤΟ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ "FOCUS"
TO ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΠΟΙΟΥ Κ. BOETING...
Διάβασα την ανάρτηση που είναι ένα μεταφρασμένο άρθρο ενός γερμανού με το όνομα Κ. Boeting στο Focus Online.
Αυτός ο τύπος με το κακόηχο όνομα έχει πολύ συγκεκριμένο πρόβλημα με τους Έλληνες. Είναι τσαντισμένος που κρατάμε τη γλώσσα μας εδώ και 2.500 χρόνια (παραπάνω είναι αλλά πού να εξηγώ στον απόγονο του Αλάριχου τώρα...). Επίσης έχει τα νεύρα του γιατί οι Έλληνες ενωνόμαστε μπροστά στον κοινό εχθρό.
Μας βρίζει ο με το κακόηχο όνομα παραθέτοντας τα στοιχεία της ιδιοπροσωπίας του ελληνικού λαού.
Άκου λοιπόν κυρ- Boeting: Εμείς είμαστε όπως είμαστε. Εμείς όμως είμαστε οι γονείς του πολιτισμού. Και μην κάνεις ότι δεν ξέρεις ότι ο πολιτισμός μας δεν σταμάτησε με τη ρωμαϊκή κατάκτηση. Συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Αδιάληπτα και συνεχώς μεταβαλλόμενος κι αυτή είναι η μαγεία του.
Μινωικοί χρόνοι, Μυκηναϊκοί χρόνοι, Αρχαίοι χρόνοι, Ελληνιστικοί χρόνοι, ρωμαϊκοί χρόνοι, βυζάντιο, οθωμανοκρατία, απελευθέρωση, βαυαροκρατία, μικρασιατική καταστροφή, πρώτος πόλεμος, μακεδονικός αγώνας, βαλκανικοί πόλεμοι, δεύτερος πόλεμος, εμφύλιος, χούντα, δημοκρατία, σήμερα.Παντού, σε πόλεμο και ειρήνη, σε οικουμενικότητα ή στη μικρή κλίμακα της πόλης-κράτους, ελεύθεροι ή κατακτημένοι παρήγαγαν πολιτισμό, κρατώντας ψηλά τη γλώσσα την ελληνική, με τη γλώσσα την ελληνική.
Και τα τραγούδια μας που ξεκινούν πριν τη λατρεία του Διονύσου, συναντούν την Ανατολή κι ύστερα πάλι έρχονται εδώ και γίνονται Δημοτικά για να πάνε πάλι στην Ανατολή για να γίνουν ρεμπέτικα και νά ρθουν εδώ μαζί με την προσφυγιά και να τα πάρουν ο Μάρκος κι ο Τσιτσάνης για να τα δώσουν στον Μάνο, τον Μίκη, τον Ξαρχάκο και τον Μαρκόπουλο, που αυτοί θα τα δώσουν στον Μικρούτσικο κι εκείνος στον Κραουνάκη, τον Παπαδημητρίου, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και στον Μάλαμα κι αυτοί με τη σειρά τους στα παιδάκια των χοροδιών που τα τραγουδάνε όλα. Κι η σειρά αυτή δεν είναι γραμμική. Κυκλική είναι. Όλοι παίρνουν από όλους και όλοι γεννούν.
Εσείς εκεί Boeting αλήθεια ποια τραγούδια έχετε σήμερα;;;
Δεν έχετε γι αυτό ακούτε τα δικά μας. Του Μίκη κυρίως.
Κοροϊδεύεις τις εικόνες μας. Πού να σου εξηγώ τώρα ότι αυτό κρατάει εδώ και 3000 χρόνια; Εμείς όμως πήραμε τον χριστιανισμό και τον ελληνοποιήσαμε με τον αθρωποκεντρισμό. Εσείς πήρατε τις τερατώδεις σκοτεινές θεότητες σας και τί τις κάνατε; Έναν εκδικητικό και κακό θεό...
Μας προσάπτεις ότι ψήνουμε και τηγανίζουμε. Πράγματι αυτό κάνουμε. Ανθρώπους όμως σε φούρνους ουδέποτε βάλαμε.
Κι ακόμα ντρεπόμαστε για μια σφαγή που κάναμε τον 5ο π.χ. αιώνα.
Εσύ πόσο ντρέπεσαι για τα 6.000.000 Εβραίων και τα 20.000.000 Σοβιετικών; Για τα χίλια χωριά μας που κάψατε και σφάξατε γυναίκες παιδιά και γέρους; Τόσο άναντροι είσασταν που επειδή δεν μπορούσατε να τα βάλετε με τους Ελασίτες τα βάλατε με τα βρέφη.
Μιλάς εσύ για ελαττώματα;
Υπάρχει χειρότερο ελάττωμα από το να αποκαλείς ένα λαό"αρουραίους"; Έτσι αποκαλούσατε τους Εβραίους, θυμάσαι;
Σ' ενοχλεί που έχουμε μεγάλες παρέες; Συνείδηση δημοκρατίας λέγεται αυτό. Ψιλά γράμματα....
Λες τσακωνόμαστε και φωνάζουμε. Δίκιο έχεις. Συνεχώς.Πού να 'ξερες τί γινόταν στην Εκκλησία του Δήμου στην Αρχαία Αθήνα...
Έτσι είμαστε εμείς. Καυγατζήδες. Κι έχουμε κι έναν ημίθεο, Ηρακλή τον λένε, που απεικονίζεται ως "θεόμαχος". Με κάποιον θεό τσακωνόταν.
Γιατί εμείς πάντα τους βασιλιάδες, τους δημογέροντες και τους δικαστές μας τους εκλέγαμε. Εσείς τότε, αν δεν με απατά η μνήμη μου,οι φεουδάρχες σας αποκαλούσαν "res" , πράγματα δλδ και τους ανήκατε. Εμείς τους αιρετούς συνήθως τους βρίζαμε όταν δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους και τους διώχναμε.
Εσείς ανεχτήκατε τον Καρλομάγνο, τον Κάιζερ και τον Χίτλερ.Με τα κεφάλια σκυμμένα. Ως ραγιάδες.
Εμείς όταν ήρθατε εδώ και μας σκοτώνατε, μας κλέβατε και μας βασανίζατε, σας κοιτούσαμε στα μάτια και σας φτύναμε. Και σας πολεμήσαμε. Και σας νικήσαμε.
Κι αυτό ακόμα δεν το χωράει το μέσα σας. Γι αυτό μας μισείς.
Καλά κάνεις και μας μισείς.
Δεν θα θέλαμε να είχαμε ένα φίλο σαν εσένα.
Προτιμάμε να διαβάζουμε Νίτσε και Γκαίτε. Να ακούμε Μπετόβεν και τα καλοκαίρια να συναντάμε στο Ηρώδειο τους δημοκράτες συμπατριώτες σου που έρχονται να ακούσουν Μίκη και να μας πουν με σπασμένα ελληνικά: "Εμείς σας αγαπάμε".
Εμείς αυτούς τους Γερμανούς θέλουμε. Και υπάρχουν πολλοί τέτοιοι. Και αυτοί θα φάνε κι εσένα κι όλους τους ομοίους σου.
Κι όπως έλεγε και μια φίλη μου Γερμανίδα: "Μερικοί στη Γερμανία είναι πολύ μάλακες".
Δυσκολευόταν να τονίσει σωστά, αλλά ήταν πιο φίλη κι από φίλη.
Να είσαι βέβαιος ότι θα ενωθούμε πάλι. Και τότε.... Ω! τότε....''
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ
πηγή
Ποσειδώνας
Αρθρογραφος: Κ. Boetig από το Focus on line...
"Η Ε.Ε. ζητάει από την Ελλάδα όχι μόνο μια σκληρή οικονομική πολιτική αλλά απαιτεί και αλλαγή της νοοτροπίας. Οι ρίζες όμως της διαφορετικότητας είναι βαθιές και δεν θα αλλάξει τίποτα πέραν μιας αισθητικής εξωτερικής επέμβασης.
Mπορούμε να καταλάβουμε τους Έλληνες;
Οι Έλληνες δεν γνωρίζουν προβλήματα προσαρμογής. Έχουν κατακλείσει τον κόσμο ψήνοντας και τηγανίζοντας γύρω τους, και παίζοντας σε ρόλο κομπάρσου σε κάποια μικρά εργάκια. Σε αυτόν τον συμπαθητικό μικρό λαό που φαίνεται να χορεύει συνεχώς τον Ζορμπά και να γλεντάει, δεν εκπλήσσεται ο γνωστής των πραγμάτων καθόλου με όσα γίνονται.
Πώς και να εκπλήσσεται εξάλλου με έναν λαό που ανακατεύει ρετσίνι με κρασί, τυλίγει ρύζι με χορταρικά σε αμπελόφυλλα, παίρνει το ευρωπαϊκό κύπελλο σχεδόν χωρίς κανένα γκολ, αλλά γνώριζε πριν 2.500 χρόνια ότι η ύλη αποτελείται από άτομα και η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο;
Οι Έλληνες ένιωθαν πάντα σαν τους γονείς του πολιτισμού και δεν δίσταζαν όμως να περνούν τα λεφτά των παιδιών τους. Σήμερα αυτό το κράτος μπαίνει στο γηροκομείο και δέχεται κηδεμόνα να το επιβλέπει. Αλλά φυσικά αυτό δεν απασχολεί καθόλου τον Έλληνα πολίτη. Αυτός πότε δεν περίμενε κάτι από τον υπουργό του,πέρα από την ανταλλαγή της ψήφου του με την άδεια να κτίσει το αυθαίρετο του.
Δεν βαριέσαι σου λέει το ελληνικό κράτος θα επιβιώσει και χωρίς δική του κυβέρνηση.
Εξάλλου γιατί να αλλάξει κάποιος όταν είναι τόσο τέλειος όσο ο Έλληνας.;
Γλώσσα και γραφή
Οι Έλληνες είναι μοναδικοί! Μόνο αυτοί γράφουν ελληνικά. Το να ξεφορτωθούν επιτέλους την 2500 χρονών παλαιά γραφή ούτε που το σκέφτηκαν πότε.
Εξάλλου το ελληνικό αλφάβητο ήταν υπεύθυνο για την δημιουργία της λατινικής και κυριλλικής γραφής. Στο πέρασμα των χρόνων δεν άλλαξε ιδιαίτερα πάρα μόνο στην έννοια των λέξεων.
Φυσικά στα σχολεία είναι κύριο μάθημα και διδάσκεται από την πρώτη Γυμνασίου. Είναι σαν να μαθαίναμε εμείς τα αρχαία γερμανικά η τα γοτθικά. Έχουν φροντίσει όμως να διευκολύνουν τους ξένους τουρίστες τους με πινακίδες που αναγράφουν τις τοποθεσίες με λατινικά γράμματα, αν και σε μια απόσταση μερικών μέτρων θα δεις την ίδια ονομασία με τρεις διαφορετικούς τρόπους γραμμένη. Agia, Aghia, Αyia.
Οι κανόνες υπάρχουν για να τους παραβιάζουν. Στα μικρά όσο και στα μεγάλα. Εγωισμός και αίσθηση του "εμείς". Ο ένας εναντίον του αλλού, αλλά όλοι μαζί εναντίον του εχθρού. Ο καθένας προσπαθεί στους δρόμους είτε με αυτοκίνητο είναι είτε με μηχανάκι, να κόψει την προτεραιότητα του άλλου. "Ο ένας εναντίον του άλλου και όλοι μαζί ενάντια στον πεζό φυσικά", είναι ο σκοπός.
Για να δοθεί μια λύση μπαίνει στη μέση ο τροχονόμος να ρυθμίσει την κίνηση. Και ξάφνου όλοι οι οδηγοί μαζί συμφωνούν και συνεργάζονται σε έναν εκκωφαντικό θόρυβο κορναρίσματος που τελικά οδηγεί τον τροχονόμο στην φυγή. Με ελεύθερο το πεδίο λοιπόν πάλι οι οδηγοί επιδίδονται στο εγωιστικό τους έργο.
Μεταξύ τους βασικά οι Έλληνες μισιούνται. Δεν είναι τυχαίο που στον ελληνικό εμφύλιο του 1944-1949 σκοτώθηκαν περισσότεροι Έλληνες απ' ότι στον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Τον εισβολέα όμως τον αντιμετωπίζουν όλοι μαζί.
Είτε Αριστεροί είναι είτε Δεξιοί.
Η μεγαλύτερη φιλοφρόνηση που μπορείς να αποσπάσεις από Έλληνα είναι το"είσαι δικός μας".
Με την πλάτη γυρισμένη.
Υπάρχουν άνθρωποι και Έλληνες Μέχρι και πριν 30 χρόνια οι Έλληνες μετρούσαν έξι ηπείρους. Τις γνωστές πέντε που ξέρουμε όλοι και την Ελλάδα. Για μερικούς μάλιστα υπήρχαν και τεσσάρων ειδών ζωντανά πλάσματα. Τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι και οι Έλληνες. Την ΕΟΚ την περνούσαν κάποιοι για συνεργασία του διαόλου με τον Πάπα που σκοπό είχαν να καταδυναστεύσουν και να μυήσουν τους χριστιανούς ορθόδοξους σε ρωμαϊκές αιρέσεις.
Έτσι μάλιστα δεν υποδουλώθηκαν ούτε στους Τούρκους. Η "Ισταμπουλ"ονομάζεται ακόμη επισήμως Κωνσταντινούπολη και η κιτρινόμαυρη σημαία της βυζαντινής αυτοκρατορίας κυματίζει ακόμη σε εκκλησίες και μοναστήρια. Ακριβώς και πάντα δίπλα της έχει την γαλανόλευκη ελληνική, του μόλις κατά το 1829απελευθερωμένου ελληνικού κράτους. Ωστόσο οι Έλληνες ως χριστιανοί δίνουν ονόματα αρχαιοελληνικά στα παιδιά τους χωρίς ενδοιασμούς. Έτσι έρχεται σε αντίθεση η μεγαλοπρέπεια της ελληνικής αρχαιότητας με την σημερινή τους εικόνα.
Η παρέα μετράει. Όμως είναι παρέα της μιας στιγμής
Οι περισσότεροι Έλληνες είναι πολύ της παρέας. Δεν τους αρέσει να τρώνε μόνοι τους ή δυο - δυο. Θέλουν μεγάλες παρέες και ο ένας φέρνει και τον άλλο μαζί του. Οπότε βλέπεις συχνά μεγάλες παρέες στα τραπέζια τους. Η πίστα στον χορό μονοπωλείται και θεωρούν αγένεια να μπεις μαζί τους στο συρτάκι ή στο χασάπικο. Και το μπουρμπουάρ στην ορχήστρα πάει για την ατομική του ευχαρίστηση σε δική του παραγγελία. Τρώνε διαφορετικά, και τσακώνονται ψεύτικα για τον λογαριασμό.
Οι Έλληνες παραγγέλνουν όλοι μαζί στο τραπέζι και όχι ο καθένας το πιάτο του. Το κρασί ρέει άφθονο στα ποτήρια και πάντα πρέπει να φροντίζουν να υπάρχει ανεφοδιασμός. Δεν αδειάζει κάνεις το πιάτο του, γιατί αυτό θα σήμαινε πως το φαγητό έπεσε λίγο και ίσως δεν θα χόρτασαν όλοι.
Όταν έρχεται ο λογαριασμός όλοι προθυμοποιούνται δήθεν να πληρώσουν ενώ ξέρουν πολύ καλά ποιανού η σειρά είναι.
Όσο για το μπουρμπουάρ, τους είναι πιο βολικό να αφήνουν τα ψιλά στο τραπέζι, αντί να στρογγυλοποιήσουν το ποσό λεκτικά στον σερβιτόρο.
Ο Θεός βοηθός: Καινούργιοι άγιοι για καινούρια προβλήματα
Το 97% των Ελλήνων είναι χριστιανοί ορθόδοξοι. Οι εικόνες των αγίων τους κρέμονται όπου μπορεί κανείς να φανταστεί. Έχουν ρόλο υπουργού και γενικού γραμματέα του Θεού και κρέμονται εκτός από τις εκκλησίες και στις ταβέρνες στα σπίτια, στα σούπερ μάρκετ δίπλα στο ταμείο. Όποιος έχει προβλήματα απευθύνεται σε αυτούς και μάλιστα κατευθείαν στους ειδικούς. Στον Άγιο Νικόλαο (οι ναυτικοί) ή στην Άγια Παρασκευή (όσοι έχουν προβλήματα οράσεως). Όταν βέβαια εμφανιστεί καμιά καινούρια ασθένεια, τότε βαφτίζουμε κάποιον καινούριο Άγιο όπως το 1959 τον Αγ.Ραφαηλ για τους καρκινοπαθείς.
Μόνο που για τους πολιτικούς τους δεν βρέθηκε ακόμη κανένας.
Χωρίς χρόνο και χώρο
Οι Έλληνες ζουν μέσα σε ανοιχτό όριο του αιωνίου χρόνου. Ο χρόνος δεν έχει αρχή και δεν έχει τέλος... Το "τώρα" σπάνια το συναντάς και η λέξη"αύριο" είναι πολύ συχνή. Όμως τα λεωφορεία και τα τρένα πρέπει να κρατήσουν ένα ωράριο και αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Όσο για τους δρόμους που έχουν ονομασίες, αυτές τις γνωρίζει μόνο ο ταχυδρόμος γιατί σχεδόν πότε δεν βλέπεις τις πινακίδες στην θέση τους.
Μια προφορική κοινωνία
Ο Έλληνας πολύ εύκολα θα ρωτήσει να μάθει τον δρόμο παρά θα χρησιμοποιήσει τον χάρτη. Δεν ξέρει ούτε να τον διαβάζει και έτσι γέλασε πολύς κόσμος όταν ένας νταλικέρης ερχόμενος από την Βενετία έκανε τον κύκλο της Ελβετίας για να φτάσει στην Νυρεμβέργη.
Είχε σημειώσει στον χάρτη που αγόρασε για πρώτη φορά στην ζωή του την διαδρομή που του φάνταζε πιο ωραία. Συνάδελφοι του εξήγησαν ότι θα ερχόταν πολύ πιο σύντομα μέσα από τη σήραγγα του Brenner.
Πέταξε τον χάρτη του και από δω και στο εξής λέει θα ρωτάει. Με τα τυπωμένα γράμματα φαίνεται δεν τα πηγαίνουν γενικώς καλά οι Έλληνες. Έτσι και τα ωράρια των μουσείων στις ηλεκτρονικές σελίδες του υπουργείου Πολιτισμού ποτέ δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Πνεύμα δημιουργικό: I have inspiration
Πολλοί Έλληνες είναι πνεύματα δημιουργικά και αυτό όχι μόνο στο να παραποιούν στατιστικά στοιχεία. Έτσι και ο Κρητικός Γιώργος Πετράκης που έχει το δικό του μουσείο που μας ξεναγεί από την εποχή των πρώτων ανθρώπων έως την εφεύρεση του τροχού έως και την προσγείωση στην σελήνη.
Το ίδιο και ο Κώστας Κοτσανάς από το Κατάκολο που λειτουργεί έκθεση με τίτλο την τεχνολογία από το πρώτο ρομπότ έως και το ξυπνητήρι. Όσο για την ζωγράφο στα νότια της Κρήτης που διατηρεί και πλυντήριο ρούχων, αυτή έχει την έκθεση της ανάμεσα στα πλυντήρια και συχνά μια ταμπελίτσα στην πόρτα που γράφει:
"I have inspiration. Come back tomorrow"
Οι Έλληνες στις διακοπές τους
Οι Έλληνες προτιμούν να κάνουν διακοπές με παρέες και στην πατρίδα τους. Το καλοκαίρι στην θάλασσα και τον χειμώνα στα βουνά. Όπως επίσης και στα αρκετά χιονοδρομικά κέντρα που υπάρχουν.
Τα καταλύματα τους κάθε άλλο πάρα ταπεινά χαρακτηρίζονται και έχουν συνήθως τον τζάκι τους και το τζακούζι τους. Οι παραγγελίες στο φαγητό γίνονται προφορικά και τα γκαρσόνια γνωρίζουν πολύ καλά πως εδώ έχουν να κάνουν με ντόπιους και όχι με τουρίστες.
Βλέπετε οι Ελληνίδες μαμάδες μπορούν να κρίνουν το καλό φαγητό.
Πολλά από αυτά τα καταλύματα φτιάχτηκαν με χορηγήσεις της Ε.Ε. και έχουν πάρει τέτοια μορφή ώστε αργότερα να μπορούν να τροποποιηθούν σε κατοικίες για τα παιδιά τους".
Στα παραπάνω λόγια υπάρχουν αλήθειες, υπερβολές και ψέματα. Όμως κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κατακρίνει έναν λαό για την πολιτιστική του κληρονομιά, την γλώσσα του και την θρησκεία του... να διασύρει τα ήθη και έθιμα και τον χαρακτήρα ενός λαού.
ΓΙ ΑΥΤΟ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ "FOCUS"
TO ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΠΟΙΟΥ Κ. BOETING...
Διάβασα την ανάρτηση που είναι ένα μεταφρασμένο άρθρο ενός γερμανού με το όνομα Κ. Boeting στο Focus Online.
Αυτός ο τύπος με το κακόηχο όνομα έχει πολύ συγκεκριμένο πρόβλημα με τους Έλληνες. Είναι τσαντισμένος που κρατάμε τη γλώσσα μας εδώ και 2.500 χρόνια (παραπάνω είναι αλλά πού να εξηγώ στον απόγονο του Αλάριχου τώρα...). Επίσης έχει τα νεύρα του γιατί οι Έλληνες ενωνόμαστε μπροστά στον κοινό εχθρό.
Μας βρίζει ο με το κακόηχο όνομα παραθέτοντας τα στοιχεία της ιδιοπροσωπίας του ελληνικού λαού.
Άκου λοιπόν κυρ- Boeting: Εμείς είμαστε όπως είμαστε. Εμείς όμως είμαστε οι γονείς του πολιτισμού. Και μην κάνεις ότι δεν ξέρεις ότι ο πολιτισμός μας δεν σταμάτησε με τη ρωμαϊκή κατάκτηση. Συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Αδιάληπτα και συνεχώς μεταβαλλόμενος κι αυτή είναι η μαγεία του.
Μινωικοί χρόνοι, Μυκηναϊκοί χρόνοι, Αρχαίοι χρόνοι, Ελληνιστικοί χρόνοι, ρωμαϊκοί χρόνοι, βυζάντιο, οθωμανοκρατία, απελευθέρωση, βαυαροκρατία, μικρασιατική καταστροφή, πρώτος πόλεμος, μακεδονικός αγώνας, βαλκανικοί πόλεμοι, δεύτερος πόλεμος, εμφύλιος, χούντα, δημοκρατία, σήμερα.Παντού, σε πόλεμο και ειρήνη, σε οικουμενικότητα ή στη μικρή κλίμακα της πόλης-κράτους, ελεύθεροι ή κατακτημένοι παρήγαγαν πολιτισμό, κρατώντας ψηλά τη γλώσσα την ελληνική, με τη γλώσσα την ελληνική.
Και τα τραγούδια μας που ξεκινούν πριν τη λατρεία του Διονύσου, συναντούν την Ανατολή κι ύστερα πάλι έρχονται εδώ και γίνονται Δημοτικά για να πάνε πάλι στην Ανατολή για να γίνουν ρεμπέτικα και νά ρθουν εδώ μαζί με την προσφυγιά και να τα πάρουν ο Μάρκος κι ο Τσιτσάνης για να τα δώσουν στον Μάνο, τον Μίκη, τον Ξαρχάκο και τον Μαρκόπουλο, που αυτοί θα τα δώσουν στον Μικρούτσικο κι εκείνος στον Κραουνάκη, τον Παπαδημητρίου, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και στον Μάλαμα κι αυτοί με τη σειρά τους στα παιδάκια των χοροδιών που τα τραγουδάνε όλα. Κι η σειρά αυτή δεν είναι γραμμική. Κυκλική είναι. Όλοι παίρνουν από όλους και όλοι γεννούν.
Εσείς εκεί Boeting αλήθεια ποια τραγούδια έχετε σήμερα;;;
Δεν έχετε γι αυτό ακούτε τα δικά μας. Του Μίκη κυρίως.
Κοροϊδεύεις τις εικόνες μας. Πού να σου εξηγώ τώρα ότι αυτό κρατάει εδώ και 3000 χρόνια; Εμείς όμως πήραμε τον χριστιανισμό και τον ελληνοποιήσαμε με τον αθρωποκεντρισμό. Εσείς πήρατε τις τερατώδεις σκοτεινές θεότητες σας και τί τις κάνατε; Έναν εκδικητικό και κακό θεό...
Μας προσάπτεις ότι ψήνουμε και τηγανίζουμε. Πράγματι αυτό κάνουμε. Ανθρώπους όμως σε φούρνους ουδέποτε βάλαμε.
Κι ακόμα ντρεπόμαστε για μια σφαγή που κάναμε τον 5ο π.χ. αιώνα.
Εσύ πόσο ντρέπεσαι για τα 6.000.000 Εβραίων και τα 20.000.000 Σοβιετικών; Για τα χίλια χωριά μας που κάψατε και σφάξατε γυναίκες παιδιά και γέρους; Τόσο άναντροι είσασταν που επειδή δεν μπορούσατε να τα βάλετε με τους Ελασίτες τα βάλατε με τα βρέφη.
Μιλάς εσύ για ελαττώματα;
Υπάρχει χειρότερο ελάττωμα από το να αποκαλείς ένα λαό"αρουραίους"; Έτσι αποκαλούσατε τους Εβραίους, θυμάσαι;
Σ' ενοχλεί που έχουμε μεγάλες παρέες; Συνείδηση δημοκρατίας λέγεται αυτό. Ψιλά γράμματα....
Λες τσακωνόμαστε και φωνάζουμε. Δίκιο έχεις. Συνεχώς.Πού να 'ξερες τί γινόταν στην Εκκλησία του Δήμου στην Αρχαία Αθήνα...
Έτσι είμαστε εμείς. Καυγατζήδες. Κι έχουμε κι έναν ημίθεο, Ηρακλή τον λένε, που απεικονίζεται ως "θεόμαχος". Με κάποιον θεό τσακωνόταν.
Γιατί εμείς πάντα τους βασιλιάδες, τους δημογέροντες και τους δικαστές μας τους εκλέγαμε. Εσείς τότε, αν δεν με απατά η μνήμη μου,οι φεουδάρχες σας αποκαλούσαν "res" , πράγματα δλδ και τους ανήκατε. Εμείς τους αιρετούς συνήθως τους βρίζαμε όταν δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους και τους διώχναμε.
Εσείς ανεχτήκατε τον Καρλομάγνο, τον Κάιζερ και τον Χίτλερ.Με τα κεφάλια σκυμμένα. Ως ραγιάδες.
Εμείς όταν ήρθατε εδώ και μας σκοτώνατε, μας κλέβατε και μας βασανίζατε, σας κοιτούσαμε στα μάτια και σας φτύναμε. Και σας πολεμήσαμε. Και σας νικήσαμε.
Κι αυτό ακόμα δεν το χωράει το μέσα σας. Γι αυτό μας μισείς.
Καλά κάνεις και μας μισείς.
Δεν θα θέλαμε να είχαμε ένα φίλο σαν εσένα.
Προτιμάμε να διαβάζουμε Νίτσε και Γκαίτε. Να ακούμε Μπετόβεν και τα καλοκαίρια να συναντάμε στο Ηρώδειο τους δημοκράτες συμπατριώτες σου που έρχονται να ακούσουν Μίκη και να μας πουν με σπασμένα ελληνικά: "Εμείς σας αγαπάμε".
Εμείς αυτούς τους Γερμανούς θέλουμε. Και υπάρχουν πολλοί τέτοιοι. Και αυτοί θα φάνε κι εσένα κι όλους τους ομοίους σου.
Κι όπως έλεγε και μια φίλη μου Γερμανίδα: "Μερικοί στη Γερμανία είναι πολύ μάλακες".
Δυσκολευόταν να τονίσει σωστά, αλλά ήταν πιο φίλη κι από φίλη.
Να είσαι βέβαιος ότι θα ενωθούμε πάλι. Και τότε.... Ω! τότε....''
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ
πηγή
Ποσειδώνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου