Η ηγουμένη Agnes-Mariam de La Croix, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Συρία και να καταφύγει στον Λίβανο τον Ιούνιο, όταν προειδοποιήθηκε για ένα σχέδιο να την απαγάγου, αφού αποκάλυψε ότι περίπου 80.000 Χριστιανοί είχαν “εκκαθαρισθεί” από τους επαναστάτες από τα σπίτια τους στην επαρχία του Χομς.
Οι “μισθοφόροι” του Ισλαμισμού
Οι καταγγελίες όμως της συγκεκριμένης ηγουμένης, δεν είναι οι μοναδικές που καταδεικνύουν ότι στην Συρία οι αντάρτες δρούν έχοντας όχι μόνον την ... υποστήριξη αλλά και την ουσιαστική, πρακτική καθοδήγηση, μη Σύριων μισθοφόρων, βετεράνων διαφόρων πολέμων της Μέσης Ανατολής, που έχουν ως σκοπό την εγκαθίδρυση ενός ακόμη ισλαμιστικού κράτους. Μία πρόσφατη αναφορά του Ρώυτερ, επιβεβαιώσε αυτό το γεγονός, που σε κλειστούς κύκλους ήταν γνωστό εδώ και πολλούς μήνες. Σύμφωνα με έναν Γάλλο χειρούργο, που βρίσκεται στο Aleppo, ο σκοπός των ανταρτών είναι να αντικαταστήσουν το καθεστώς Άσαντ, με ένα αντίστοιχο ισλαμιστικό. Και σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, τουλάχιστον οι μισοί αντάρτες, είναι ξένοι μισθοφόροι, οι οποίοι πιστεύουν ότι παίρνουν μέρος σε έναν “Ιερό Πόλεμο”. Ο Jacques Beres, συνιδρυτής των γιατρών χωρίς σύνορα, επέστρεψε στην Γαλλία, αφού πέρασε δύο εβδομάδες εργαζόμενος σε ένα νοσοκομείο στην Συρία.
Αρκετοί από αυτούς, είναι επαγγελματίες “τζιχαντιστές”, βετεράνοι πολλών πολέμων, και έχουν πολεμήσει π.χ. στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Τσετσενύα ή στην Λιβύη και εμπλουτίζουν τον στρατό των ανταρτών με γνώσεις τόσο μάχης και τακτικής, όσο και σε άλλα πεδία όπως στην “κατασκευή βομβών”.
Τους εκπαιδεύουν οι ΗΠΑ, καταγγέλει η Ρωσία!
Ο ρόλος της Τουρκίας στην διακίνηση των μισθοφόρων
Δεν είναι όμως μόνον η Λιβύη. Εξίσου σημαντικό κομμάτι για την “τροφοδότηση” του αντάρτικου στην Συρία, είναι και η Τουρκία. Αεροπλάνα, δίχως διακριτικά, φτάνουν κατά ομάδες σε αεροπορικές βάσεις στην Τουρκία, έφερναν – ανεπίσημα – μαχητές και όπλα για τον στρατό των Συρίων ανταρτών, από την Λιβύη. Οι μαχητές, προέρχονται κυρίως από τις διάφορες Λιβυκές πολιτοφυλακές που πολέμησαν κατά του καθεστώτος του Καντάφι. Περίπου 4000 από αυτούς ήταν εθελοντές για να πολεμήσουν κατά του Άσαντ, αποδεχόμενοι την προσφορα των 1000 δολλαρίων, σε συνδυασμό με τον μηνιαίο μισθό των 450 δολλαρίων, που πληρώνεται σύμφωνα με κάποιες πηγές σε φρεσκοτυπωμένα αμερικάνικα εκατοδόλλαρα. Κάτι που οδηγεί κάποιους να πιστεύουν ότι τα χρήματα αυτά, προέρχονται κατευθείαν από τις τσέπες των αμερικανών φορολογούμενων.
Όταν φτάνουν στην Τουρκία, οι Λίβυοι μαχητές και τα φορτία με τα όπλα, κατεβαίνουν από τα αεροπλάνα και μετά μεταφέρονται με φορτηγά στις βάσεις των ανταρτών, οι περισσότερες από τις οποίες βρίσκονται στην περιοχή του Iskenderun της Τουρκίας, στα σύνορα της βορειοδυτικής Συρίας. Εκεί εκπαιδεύονται από δυτικούς, τούρκους αλλά και άραβες εκπαιδευτές. Κάθε τέτοια βάση έχει έναν Τούρκο διοικητή. Ενώ αρκετοί θυμούνται και την Ιρανική καταγγελία πριν κάποιους μήνες, ότι οι 50 Τούρκοι αξιωματικοί που συνελήφθησαν στην Συρία, είχαν εκπαιδευτεί από τις Ισραηλινές ειδικές δυνάμεις, για να βοηθήσουν στην αποσταθεροποίηση του Άσαντ.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα examiner.com, όμως δεν είναι μόνον οι Τούρκοι εμπλεκόμενοι. Η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, χώρες που καθοδηγούν το διεθνές Ουαχαμπιτικό κίνημα, πληρώνουν ένα μεγάλο μέρος των εξόδων των ανταρτών, συμπεριλαμβανομένου του μισθού των μη Λιβύων μισθοφόρων. Ο οποίος για κάποιους βετεράνους, ανέρχεται πάνω από τα 1000 δολλάρια τον μήνα.
Τι θα κάνουν μετά όλοι αυτοί οι μισθοφόροι;
Σε κάποιο καιρό, η σύγκρουση αυτή στην Συρία θα λήξει. Υπέρ του ενός ή του άλλου. Αυτό που αναρωτιόμαστε είναι το ποιός θα είναι ο επόμενος σταθμός όλων αυτών των μισθοφόρων. Τι θα κάνουν; Θα έχουμε εξέγερση σε κάποια άλλη αραβική χώρα; Ή μήπως θα αναζητήσουν την τύχη τους, οργανωμένα ή ανοργάνωτα σε κάποια ... ευρωπαϊκή χώρα; Η οποία δεν θα είναι άλλη από την Ελλάδα. Όπου ως “Βετεράνοι” θα εγκατασταθούν προκειμένου να δημιουργήσουν ισλαμιστικές δομές, συνεχίζοντας το αιώνιο τζιχάντ τους. Αυτό δεν φαίνεται να προβληματίζει κανέναν. Η ύπαρξη τόσο κοντά στην χώρα μας δεκάδων χιλιάδων “μισθοφόρων” του Ισλάμ είναι κάτι το οποίο θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον
Δ. Παπαγεωργίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου