Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Η εξόντωση των Ποντίων και όλων των άλλων λαών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι οποίοι δεν ήταν Τούρκοι, άρχισε από την εποχή του Β' Γερμανικού Ράιχ, όταν ο Κάιζερ Β', έθεσε υπό την προστασία του την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το 1908, οι Νεότουρκοι, φορέας του παντουρκισμού, με Γερμανούς συμβούλους αναλαμβάνουν την εξόντωση των Ελλήνων και των Αρμενίων. Μόνον όσοι αλλαξοπιστούν και προσαρμόζονται στην νέα τάξη πραγμάτων, μόνον αυτοί έχουν το δικαίωμα ζωής.
'Έτσι οι αγροτικοί πληθυσμοί υποφέρουν από αβάστακτες φορολογίες και γίνονται Μουσουλμάνοι για να σώσουν τη ζωή τους. Το 1914 ο πληθυσμός (Άνω και Κάτω Αμισού, 37 χωριά) υπολογίζεται σε 20.000 'Έλληνες περίπου. Σε εκείνα τα χωριά, στον πόλεμο του 1914-1918, θα δημιουργηθεί και θα δράσει ένα αντάρτικο, καταπληκτικό, ως δύναμη αυτοάμυνας και αυτοπροστασίας του Ελληνισμού της περιοχής. Εξάλλου, το γεγονός ότι τα αντάρτικα σώματα πρωτοεμφανίζονται το 1914, με την έναρξη του πολέμου, οφείλεται στο ότι οι ανάγκες για αυτοάμυνα και αυτοπροστασία γίνονται πολύ πιο πιεστικές αυτή την περίοδο.
Το εγκληματικό όργιο της νεοτουρκικής συμμορίας, με εκφραστή τον Ενβέρ, είχε ασχοληθεί με την εξόντωση των Ελλήνων, του πρώτου «διωγμού» με τον «λευκό θάνατο» (στις εξοντωτικές πορείες του εσωτερικού) των Ελλήνων , ιδιαίτερα του Πόντου κατά την διάρκεια του Πρώτου Πολέμου (1914-1918). Χιλιάδες Ελλήνων εξοντώθηκαν με τον λευκό θάνατο (πορείες και τάγματα εργασίας). Πολλοί πόντιοι ιστορικοί έγραψαν για τα παραπάνω, όπως οι Π. Τριανταφυλλίδης, Δ. Αποστολίδης-Ιωακείμ Σάλτσης. Όλοι όσοι έγραψαν για τις εξοντώσεις των Ελλήνων, την έμπνευση την αποδίδουν στους Γερμανούς οργανωτές του τουρκικού στρατού. Ιδιαίτερα στους Φον Ντερ Γκολτς και Λίμαν Φον Σάντερς.
Οι Γερμανοί, σημερινοί «εταίροι μας» και δυνάστες μας, κατέστρωσαν ένα δεκαετές πρόγραμμα εξοντώσεως. Η εφαρμογή, σε κάθε ευκαιρία, έγινε σταδιακά. Το χρονικό εξοντώσεως των ποντίων είναι ατελείωτο. Στην Μπάφρα, από 6.270 γυναικόπαιδα και γέροντες σώθηκαν 2.000 περίπου, οι πλείστοι των οποίων υπέκυψαν από εξανθηματικό τύφο. Μαζί τους ήταν 150 παιδιά του ορφανοτροφείου, όπου στην πορεία του θανάτου προς την Μαλάτεια, άντεξαν από τα 150 παιδιά μόνο τα 20. Τον Ιούλιο του 1921 στις περιφέρειες Τραπεζούντας, Σουρμένων, Ριζούντος, εκτόπισαν όλον τον ανδρικό πληθυσμό από 15-60 ετών. Στην πορεία κατέσφαξαν τους περισσότερους, οι δε υπόλοιποι απέθαναν από τις κακουχίες και τους βασανισμούς.
Στην Κερασούντα από 14.000 σώθηκαν μόνο 4.000 γυναικόπαιδα. Στην Οινόη ο Οσμάν Αγάς διέπραξε εγκλήματα τόσα όσα και στην Κερασούντα. Στην Σαμψούντα ξεκληρίστηκαν όλοι οι 'Ελληνες με τις λευκές πορείες θανάτου. Ενδεικτικά ανέφερα τα παραπάνω παραδείγματα. Από το 1915 έως το 1924 δολοφονήθηκαν 353.000 χιλιάδες Έλληνες του Πόντου. Αν προσθέσουμε και 700.000 'Έλληνες της Ιωνίας, που δολοφονήθηκαν από τον τουρκικό στρατό, φθάνουμε στον αριθμό 1.053.000. Οι θηριωδίες των Τούρκων ήταν αναρίθμητες (1921-1922) και αποτελούν απόδειξη του εξοντωτικού προγράμματος του Μουσταφά Κεμάλ.
Εμείς οι Νεοέλληνες τι κάνουμε για να τους τιμούμε; Επιτρέπουμε στους πολιτικούς μας να χορεύουν ζεϊμπέκικο και να κάνουν κουμπαριές με τους αλλόθρησκους γείτονές μας. Τους επιτρέπουμε να καταθέτουν στεφάνια στο μαυσωλείο του μεγαλύτερου σφαγέα του Ελληνικού γένους (βλ. Γ. Παπανδρέου και Κ. Καραμανλής) του Κεμάλ Ατατούρκ, να προσπαθούν να εισάγουν την κοσμική Τουρκία, τους απόγονους του Κεμάλ Ατατούρκ, άνευ όρων στην οικογένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν άλλες Ευρωπαϊκές χώρες είναι πολέμιοι μιας τέτοιας εισόδου, να μην τολμούν να επεκτείνουν από τα 6 μίλια τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια, γιατί μας απειλούν με casus belli (αιτία πολέμου ).
Τους επιτρέπουμε να μην τολμούν να ανακοινώσουν την Ελληνική Α.Ο.Ζ. ( Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη), να αλλοιώνουν την πληθυσμιακή μας σύνθεση με την αθρόα και ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση. Τους επιτρέπουμε να διώχνουν τα παιδιά μας στο εξωτερικό δημιουργώντας μεγαλύτερο μεταναστευτικό ρεύμα και από την δεκαετία του ΄60.
Δυστυχώς, είναι η μοίρα αυτού του τόπου να κυβερνιέται από μικρόψυχους και ανίκανους πολιτικούς. Γιατί πως αλλιώς θα μπορούσε να εξηγηθεί το γεγονός ότι κάθε 25-35 χρόνια έχουμε και μια Εθνική καταστροφή. Μετά τη Γενοκτονία των Ποντίων και την Μικρασιατική καταστροφή, είχαμε το 1955 τα Σεπτεμβριανά στην Πόλη. Το 1974 είχαμε νέα Εθνική καταστροφή στην Μαρτυρική Μεγαλόνησο. Το 1996 την τραγωδία των Ιμίων, που έκτοτε καθιστούν γκρίζα ζώνη την περιοχή των βραχονησίδων. Σήμερα αμφισβητούνται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Καστελόριζο, στο Αγαθονήσι και στο Φαρμακονήσι.
Οι Αλβανοί εγείρουν εδαφικές διεκδικήσεις στην Ελληνική 'Ήπειρο, αμφισβητείται η Ελληνικότητα της Θράκης με περίεργες κινητοποιήσεις διπλωματών και πολιτικών της γείτονας χώρας, δημιουργείται αυτονομιστικό κίνημα της Κρήτης και είναι προ των πυλών η απώλεια του ονόματος της Μακεδονίας μας.
Η πατρίδα χάνεται, η χώρα βυθίζεται σε βαθειά πολύπλευρη κρίση, ημείς άδομεν και ο κ. Μπουτάρης βαυκαλίζεται!
Ο κ. Μπουτάρης όταν ανέλαβε Δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, άρχισε το «θεάρεστο» έργο του από το ευαίσθητο Εθνικό θέμα, για όλους τους Έλληνες, δηλαδή την οριστική ονομασία της γείτονας χώρας ΠΓΔΜ. Έτσι σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα των Σκοπίων «Utrinski Vesnik» διατύπωσε την άποψη πως θα πρέπει οι Σκοπιανοί να κάνουν υποχωρήσεις και να αλλάξουν στάση, ώστε να βρεθεί άμεση λύση στο ζήτημα του ονόματος.
Θεώρησε ως υποχώρηση και ως καλύτερη ιδέα το όνομα να είναι το «Σλαβομακεδονία», το οποίο ο ίδιος χαρακτηρίζει καλύτερο από το «Βόρεια ή Άνω Μακεδονία». Δηλαδή ο κ. Μπουτάρης, έγινε σύμμαχος όλων εκείνων των αλαλαζόντων εχθρών της Ελλάδος, που επιχειρούν να μας πείσουν πως ο όρος «Μακεδονία», πρέπει να υπάρχει στην μελλοντική ονομασία του ψευτοκρατιδίου.
Προφανώς δεν έχει αντιληφτεί ότι τέτοιες θέσεις είναι πολύ επικίνδυνες για το μείζον Εθνικό μας θέμα και ανοίγει άλλη μία κερκόπορτα για τους γείτονες, στην εξεύρεση λύσης επ’ ωφελείας τους, για την ονομασία του κρατιδίου τους. Βέβαια ο κ Μπουτάρης δεν κάνει τίποτε άλλο, από το να συνταχθεί με όλους εκείνους τους πολιτικούς του παρακμασμένου πολιτικού συστήματος της χώρας μας, που επέλεξαν την οδό του συμβιβασμού για το συγκεκριμένο Εθνικό ζήτημα.
Σήμερα ο «πασοκοσυριζαίος» κ. Μπουτάρης, ενεργώντας ως προβοκάτορας της ημέρας μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων, αποφάσισε να χρωματίσει και να δυναμιτίσει περισσότερο τις δύο χωριστές συγκεντρώσεις που γίνονται τα τελευταία χρόνια από τα ποντιακά σωματεία. Δηλαδή, αυτής της «μικρής» Π.Ο.Π.Σ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων) η οποία είναι χρωματισμένη από το ΠΑΣΟΚ και της «μεγάλης» Π.Ο.Ε (Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδας) που δεν είναι κομματικοποιημένη και απαριθμεί περίπου 350 σωματεία εκφράζοντας το 95% του οργανωμένου ποντιακού χώρου.
Έτσι, η διοίκηση του δήμου στηρίζει επίσημα την συγκέντρωση της ΠΟΠΣ, το Σάββατο 19 Μαΐου και ώρα 11.00΄ πμ. στην πλατεία Αγίας Σοφίας, για την οποία εξέδωσε και σχετικές προσκλήσεις που θα πληρώσουν οι φορολογούμενοι Θεσσαλονικείς και σαμποτάρει την συγκέντρωση της ΠΟΕ, που θα γίνει το απόγευμα της ίδιας ημέρας, απειλώντας πως θα επιβάλλει πρόστιμα για την χρήση του χώρου χωρίς την άδεια του Δήμου. Μήπως όμως, η πραγματική ενόχληση του κ. Μπουτάρη είναι πως η συγκέντρωση της ΠΟΕ, που μετά την λήξη της, παραδοσιακά κατευθύνεται προς το Τούρκικο προξενείο ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την Ποντιακή Γενοκτονία και αυτό επί της ουσίας θέλει να αποφύγει;
Δυστυχώς, ο κ. Μπουτάρης ενεργεί ως διασπαστικό κομματόσκυλο και όχι ως Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, με ενωτικό χαρακτήρα για όλα τα ποντιακά σωματεία που τα περισσότερα έχουν έδρα την Μακεδονία μας.
Συνεπώς, υποχρέωση όλων μας είναι εκτός της τιμής της μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας, η συνεχής επαγρύπνηση, η καθημερινή ανησυχία μας και η αντίδρασή μας για όλα αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα μας και τα «οραματίζονται» οι Έλληνες εκσυγχρονιστές, της πολυπολιτισμικής Ελλάδος και της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.
ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΑΣ, ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΟΣΟΥΣ ΕΔΩΣΑΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΤΟΠΟ ! ! !
Η εξόντωση των Ποντίων και όλων των άλλων λαών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι οποίοι δεν ήταν Τούρκοι, άρχισε από την εποχή του Β' Γερμανικού Ράιχ, όταν ο Κάιζερ Β', έθεσε υπό την προστασία του την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το 1908, οι Νεότουρκοι, φορέας του παντουρκισμού, με Γερμανούς συμβούλους αναλαμβάνουν την εξόντωση των Ελλήνων και των Αρμενίων. Μόνον όσοι αλλαξοπιστούν και προσαρμόζονται στην νέα τάξη πραγμάτων, μόνον αυτοί έχουν το δικαίωμα ζωής.
'Έτσι οι αγροτικοί πληθυσμοί υποφέρουν από αβάστακτες φορολογίες και γίνονται Μουσουλμάνοι για να σώσουν τη ζωή τους. Το 1914 ο πληθυσμός (Άνω και Κάτω Αμισού, 37 χωριά) υπολογίζεται σε 20.000 'Έλληνες περίπου. Σε εκείνα τα χωριά, στον πόλεμο του 1914-1918, θα δημιουργηθεί και θα δράσει ένα αντάρτικο, καταπληκτικό, ως δύναμη αυτοάμυνας και αυτοπροστασίας του Ελληνισμού της περιοχής. Εξάλλου, το γεγονός ότι τα αντάρτικα σώματα πρωτοεμφανίζονται το 1914, με την έναρξη του πολέμου, οφείλεται στο ότι οι ανάγκες για αυτοάμυνα και αυτοπροστασία γίνονται πολύ πιο πιεστικές αυτή την περίοδο.
Το εγκληματικό όργιο της νεοτουρκικής συμμορίας, με εκφραστή τον Ενβέρ, είχε ασχοληθεί με την εξόντωση των Ελλήνων, του πρώτου «διωγμού» με τον «λευκό θάνατο» (στις εξοντωτικές πορείες του εσωτερικού) των Ελλήνων , ιδιαίτερα του Πόντου κατά την διάρκεια του Πρώτου Πολέμου (1914-1918). Χιλιάδες Ελλήνων εξοντώθηκαν με τον λευκό θάνατο (πορείες και τάγματα εργασίας). Πολλοί πόντιοι ιστορικοί έγραψαν για τα παραπάνω, όπως οι Π. Τριανταφυλλίδης, Δ. Αποστολίδης-Ιωακείμ Σάλτσης. Όλοι όσοι έγραψαν για τις εξοντώσεις των Ελλήνων, την έμπνευση την αποδίδουν στους Γερμανούς οργανωτές του τουρκικού στρατού. Ιδιαίτερα στους Φον Ντερ Γκολτς και Λίμαν Φον Σάντερς.
Οι Γερμανοί, σημερινοί «εταίροι μας» και δυνάστες μας, κατέστρωσαν ένα δεκαετές πρόγραμμα εξοντώσεως. Η εφαρμογή, σε κάθε ευκαιρία, έγινε σταδιακά. Το χρονικό εξοντώσεως των ποντίων είναι ατελείωτο. Στην Μπάφρα, από 6.270 γυναικόπαιδα και γέροντες σώθηκαν 2.000 περίπου, οι πλείστοι των οποίων υπέκυψαν από εξανθηματικό τύφο. Μαζί τους ήταν 150 παιδιά του ορφανοτροφείου, όπου στην πορεία του θανάτου προς την Μαλάτεια, άντεξαν από τα 150 παιδιά μόνο τα 20. Τον Ιούλιο του 1921 στις περιφέρειες Τραπεζούντας, Σουρμένων, Ριζούντος, εκτόπισαν όλον τον ανδρικό πληθυσμό από 15-60 ετών. Στην πορεία κατέσφαξαν τους περισσότερους, οι δε υπόλοιποι απέθαναν από τις κακουχίες και τους βασανισμούς.
Στην Κερασούντα από 14.000 σώθηκαν μόνο 4.000 γυναικόπαιδα. Στην Οινόη ο Οσμάν Αγάς διέπραξε εγκλήματα τόσα όσα και στην Κερασούντα. Στην Σαμψούντα ξεκληρίστηκαν όλοι οι 'Ελληνες με τις λευκές πορείες θανάτου. Ενδεικτικά ανέφερα τα παραπάνω παραδείγματα. Από το 1915 έως το 1924 δολοφονήθηκαν 353.000 χιλιάδες Έλληνες του Πόντου. Αν προσθέσουμε και 700.000 'Έλληνες της Ιωνίας, που δολοφονήθηκαν από τον τουρκικό στρατό, φθάνουμε στον αριθμό 1.053.000. Οι θηριωδίες των Τούρκων ήταν αναρίθμητες (1921-1922) και αποτελούν απόδειξη του εξοντωτικού προγράμματος του Μουσταφά Κεμάλ.
Εμείς οι Νεοέλληνες τι κάνουμε για να τους τιμούμε; Επιτρέπουμε στους πολιτικούς μας να χορεύουν ζεϊμπέκικο και να κάνουν κουμπαριές με τους αλλόθρησκους γείτονές μας. Τους επιτρέπουμε να καταθέτουν στεφάνια στο μαυσωλείο του μεγαλύτερου σφαγέα του Ελληνικού γένους (βλ. Γ. Παπανδρέου και Κ. Καραμανλής) του Κεμάλ Ατατούρκ, να προσπαθούν να εισάγουν την κοσμική Τουρκία, τους απόγονους του Κεμάλ Ατατούρκ, άνευ όρων στην οικογένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν άλλες Ευρωπαϊκές χώρες είναι πολέμιοι μιας τέτοιας εισόδου, να μην τολμούν να επεκτείνουν από τα 6 μίλια τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια, γιατί μας απειλούν με casus belli (αιτία πολέμου ).
Τους επιτρέπουμε να μην τολμούν να ανακοινώσουν την Ελληνική Α.Ο.Ζ. ( Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη), να αλλοιώνουν την πληθυσμιακή μας σύνθεση με την αθρόα και ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση. Τους επιτρέπουμε να διώχνουν τα παιδιά μας στο εξωτερικό δημιουργώντας μεγαλύτερο μεταναστευτικό ρεύμα και από την δεκαετία του ΄60.
Δυστυχώς, είναι η μοίρα αυτού του τόπου να κυβερνιέται από μικρόψυχους και ανίκανους πολιτικούς. Γιατί πως αλλιώς θα μπορούσε να εξηγηθεί το γεγονός ότι κάθε 25-35 χρόνια έχουμε και μια Εθνική καταστροφή. Μετά τη Γενοκτονία των Ποντίων και την Μικρασιατική καταστροφή, είχαμε το 1955 τα Σεπτεμβριανά στην Πόλη. Το 1974 είχαμε νέα Εθνική καταστροφή στην Μαρτυρική Μεγαλόνησο. Το 1996 την τραγωδία των Ιμίων, που έκτοτε καθιστούν γκρίζα ζώνη την περιοχή των βραχονησίδων. Σήμερα αμφισβητούνται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Καστελόριζο, στο Αγαθονήσι και στο Φαρμακονήσι.
Οι Αλβανοί εγείρουν εδαφικές διεκδικήσεις στην Ελληνική 'Ήπειρο, αμφισβητείται η Ελληνικότητα της Θράκης με περίεργες κινητοποιήσεις διπλωματών και πολιτικών της γείτονας χώρας, δημιουργείται αυτονομιστικό κίνημα της Κρήτης και είναι προ των πυλών η απώλεια του ονόματος της Μακεδονίας μας.
Η πατρίδα χάνεται, η χώρα βυθίζεται σε βαθειά πολύπλευρη κρίση, ημείς άδομεν και ο κ. Μπουτάρης βαυκαλίζεται!
Ο κ. Μπουτάρης όταν ανέλαβε Δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, άρχισε το «θεάρεστο» έργο του από το ευαίσθητο Εθνικό θέμα, για όλους τους Έλληνες, δηλαδή την οριστική ονομασία της γείτονας χώρας ΠΓΔΜ. Έτσι σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα των Σκοπίων «Utrinski Vesnik» διατύπωσε την άποψη πως θα πρέπει οι Σκοπιανοί να κάνουν υποχωρήσεις και να αλλάξουν στάση, ώστε να βρεθεί άμεση λύση στο ζήτημα του ονόματος.
Θεώρησε ως υποχώρηση και ως καλύτερη ιδέα το όνομα να είναι το «Σλαβομακεδονία», το οποίο ο ίδιος χαρακτηρίζει καλύτερο από το «Βόρεια ή Άνω Μακεδονία». Δηλαδή ο κ. Μπουτάρης, έγινε σύμμαχος όλων εκείνων των αλαλαζόντων εχθρών της Ελλάδος, που επιχειρούν να μας πείσουν πως ο όρος «Μακεδονία», πρέπει να υπάρχει στην μελλοντική ονομασία του ψευτοκρατιδίου.
Προφανώς δεν έχει αντιληφτεί ότι τέτοιες θέσεις είναι πολύ επικίνδυνες για το μείζον Εθνικό μας θέμα και ανοίγει άλλη μία κερκόπορτα για τους γείτονες, στην εξεύρεση λύσης επ’ ωφελείας τους, για την ονομασία του κρατιδίου τους. Βέβαια ο κ Μπουτάρης δεν κάνει τίποτε άλλο, από το να συνταχθεί με όλους εκείνους τους πολιτικούς του παρακμασμένου πολιτικού συστήματος της χώρας μας, που επέλεξαν την οδό του συμβιβασμού για το συγκεκριμένο Εθνικό ζήτημα.
Σήμερα ο «πασοκοσυριζαίος» κ. Μπουτάρης, ενεργώντας ως προβοκάτορας της ημέρας μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων, αποφάσισε να χρωματίσει και να δυναμιτίσει περισσότερο τις δύο χωριστές συγκεντρώσεις που γίνονται τα τελευταία χρόνια από τα ποντιακά σωματεία. Δηλαδή, αυτής της «μικρής» Π.Ο.Π.Σ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων) η οποία είναι χρωματισμένη από το ΠΑΣΟΚ και της «μεγάλης» Π.Ο.Ε (Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδας) που δεν είναι κομματικοποιημένη και απαριθμεί περίπου 350 σωματεία εκφράζοντας το 95% του οργανωμένου ποντιακού χώρου.
Έτσι, η διοίκηση του δήμου στηρίζει επίσημα την συγκέντρωση της ΠΟΠΣ, το Σάββατο 19 Μαΐου και ώρα 11.00΄ πμ. στην πλατεία Αγίας Σοφίας, για την οποία εξέδωσε και σχετικές προσκλήσεις που θα πληρώσουν οι φορολογούμενοι Θεσσαλονικείς και σαμποτάρει την συγκέντρωση της ΠΟΕ, που θα γίνει το απόγευμα της ίδιας ημέρας, απειλώντας πως θα επιβάλλει πρόστιμα για την χρήση του χώρου χωρίς την άδεια του Δήμου. Μήπως όμως, η πραγματική ενόχληση του κ. Μπουτάρη είναι πως η συγκέντρωση της ΠΟΕ, που μετά την λήξη της, παραδοσιακά κατευθύνεται προς το Τούρκικο προξενείο ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την Ποντιακή Γενοκτονία και αυτό επί της ουσίας θέλει να αποφύγει;
Δυστυχώς, ο κ. Μπουτάρης ενεργεί ως διασπαστικό κομματόσκυλο και όχι ως Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, με ενωτικό χαρακτήρα για όλα τα ποντιακά σωματεία που τα περισσότερα έχουν έδρα την Μακεδονία μας.
Συνεπώς, υποχρέωση όλων μας είναι εκτός της τιμής της μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας, η συνεχής επαγρύπνηση, η καθημερινή ανησυχία μας και η αντίδρασή μας για όλα αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα μας και τα «οραματίζονται» οι Έλληνες εκσυγχρονιστές, της πολυπολιτισμικής Ελλάδος και της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.
ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΑΣ, ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΟΣΟΥΣ ΕΔΩΣΑΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΤΟΠΟ ! ! !
το είδαμε στα Λόγια του Αέρα
Παναγιώτης Αποστόλου
Οικονομολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου