Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
- Με τι χρήματα θα κινήσουν
οι τράπεζές σας την αγορά εάν δεν πάρουν χρηματοδότηση από μας ρε Έλληνα;
- Οι τράπεζες έτσι κι αλλιώς
τις χρηματοδοτήσεις τις διοχέτευαν πάντα στα κέρδη τους και σε λίγους
μεγαλοκαρχαρίες. Ποτέ δεν χρηματοδότησαν τον «μικρό»…Ποτέ δεν έφτασε το χρήμα
της περιβόητης «χρηματοδότησής» τους στην «πραγματική αγορά»….
- Χωρίς την στήριξή μας θα σας
δημιουργήσει προβλήματα ο Τούρκος.
- Με την στήριξή σας μας
δημιουργεί προβλήματα τόσα χρόνια.
- Και πως θ’ αντέξει η
οικονομία σας χωρίς εμάς;
- Με εσάς χάσαμε όλη την
οικονομία μας. Όλη την παραγωγή μας δεκαετίες τώρα.
- Ίσως έχεις δίκηο. Κοίτα να
δεις που «κατά τύχη» εισάγετε το 85% των τροφίμων σας και το 90% των ζωοτροφών
σας. Πως θα κάνετε ρε πόλεμο χωρίς αυτάρκεια τροφίμων, αγροτικής παραγωγής και
κτηνοτροφίας; Μας έχετε απόλυτη ανάγκη, σας «δέσαμε», κατάλαβέ το κι άσε τις
«άφρονες ενέργειες».
- Θα υποχρεώσουμε τους
αγρότες μας να καλλιεργήσουν «αυτά που πρέπει». Σε έξι μήνες θα έχουμε
αυτάρκεια κατά 50%. Τα υπόλοιπα θα τα εισάγουμε. Σε έναν χρόνο θα έχουμε πλήρη
αυτάρκεια.
- Θα σας κάνουμε εμπάργκο.
Δεν θα μπορείτε να εισάγετε τίποτα.
- Δόξα τω Θεώ υπάρχουν άφθονα
«παράλληλα κανάλια εισαγωγής». Που δεν τα ελέγχεις.
- Δεν θα σας ξαναπουλήσουμε
όπλα. Ούτε πυρομαχικά. Ούτε ανταλλακτικά.
- Να’ σαι σίγουρος ότι οι
ίδιοι οι δικοί σας έμποροι όπλων θα φροντίσουν να μας τα δώσουν από άλλα
«παράπλευρα δίκτυα». Ξέχασες ότι είμαι ένας από τους καλύτερους πελάτες τους;
- Θα τα πληρώσετε ακριβότερα.
- Πόσο ακριβότερα από τώρα
που τα φορτώνετε δυό και τρεις φορές πάνω από την αξία τους με όλες αυτές τις
μίζες; Μάλλον φτηνότερα θα μας έρθει.
- Χάρη σε μας ρε αχάριστε
τόσα χρόνια δεν έχετε πνιγεί από τον τρίτο κόσμο.
- Αντιθέτως. Εξ’ αιτίας σας
έχουμε πνιγεί απ’ την λαθρομετανάστευση.
- Χωρίς τη δική μας στήριξη
χαθήκατε, στο ξαναλέω.
- Να είσαι σίγουρος ότι
υπάρχουν πολλοί άλλοι «ισχυροί» που «καραδοκούν» να μας «στηρίξουν».
- Δεν καταλαβαίνετε ότι αν
βγείτε από την προστασία της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας θα πνιγείτε από τους
εξτρεμιστές πολιτικούς;
- Πόσο χειρότεροι μπορεί να
είναι από τους «δικούς» σας γραβατωμένους politically correct
πολιτικάντηδες;
- Δεν θα έχετε λεφτά για
συντάξεις και περίθαλψη χωρίς τα δικά μας χρήματα.
- Ούτε τώρα έχουμε.
- Σε λίγο δεν θα έχετε
καθόλου.
- Λάθος. Γι’ αυτά θα έχουμε.
Εσύ δεν θα έχεις τα πανωτόκια σου τοκογλύφε «Ύπατε Αρμοστή».
- Μα πρέπει να τηρείτε τις
υποχρεώσεις και τις δεσμεύσεις σας.
- Εσείς τις τηρήσατε; Μας
δώσατε τις Γερμανικές αποζημιώσεις; Μας διασφαλίσατε την Ελληνική παραγωγή; Μας
δώσατε αυτά που μας υποσχεθήκατε για να μπούμε στους δύο Μεγάλους Πολέμους; Μας
στηρίξατε ως οφείλατε σαν «Σύμμαχοι που είστε» όλες αυτές τις τελευταίες
δεκαετίες; Ή μήπως κρατήσατε τα πάντα για σας;
- Μα είμαστε οι ισχυροί. Έτσι
ήταν πάντα.
- Και ο ανίσχυρος κάποια
στιγμή πάντα «αντιδρούσε» στην «απληστία του αφέντη». Κι έπαιρνε φωτιά το
σύμπαν. Έτσι ήταν πάντα, συμφωνώ.
- Είναι αυτοκτονία αυτό που
κάνεις. Θα χάσεις.
- Τότε θα σε πάρω μαζί μου.
- Δεν λειτουργεί έτσι το
πράγμα. Πρέπει να το καταλάβεις. Δεν γίνονται έτσι οι διαπραγματεύσεις.
- Διαπραγματεύσεις κάνεις
μόνον όταν έχεις ισχυρό χαρτί. Αν δεν έχεις δεν μπορείς να διαπραγματευθείς.
- Μα αυτό λέω κι εγώ. Δεν
είχατε διαπραγματευτικό χαρτί τόσα χρόνια. Γι’ αυτό συνέβη ότι συνέβη. Τι θ’
αλλάξει δηλαδή τώρα εάν πάρετε αυτή την «ακραία πολιτικοκοινωνική πορεία»;
- Αποκτάω «διαπραγματευτικό
χαρτί» ισχυρότερο απ’ το δικό σου. Η αυτοκτονία μου είναι ο θάνατός σου.
- Τα παίζεις όλα για όλα.
Είσαι σίγουρος για την πράξη σου; Μπορεί να χάσεις.
- Εγώ είμαι σίγουρος κι
αποφασισμένος. Το έχω κάνει άπειρες φορές στην ιστορία μου. Πήγα κόντρα σε κάθε
«λογική πρόβλεψη». Αντιμετώπισα σε άνιση μάχη όλους τους «κοσμοκράτορες» των
τελευταίων 3.000 χρόνων. Κι επιβίωσα. Εσύ; Είσαι σίγουρος για το δικό σου χαρτί και
την «ισχύ» σου στο νέο κόσμο που θα διαμορφωθεί με την «αυτοκτονία» μου;
- Εάν «αυτοκτονήσεις» δεν θα
έχει καμία μα καμία σημασία για σένα εάν θα πέσω κι εγώ μαζί σου. Άλλωστε εγώ
είμαι ισχυρότερος. Έχω μεγαλύτερες αντοχές από σένα.
- Αυτό που περιγράφεις είναι
το «τώρα». Αύριο, μετά την «αυτοκτονία» μου (όπως την ονομάζεις – εγώ δεν
συμφωνώ ότι είναι «αυτοκτονία») τίποτα δεν θα είναι το ίδιο με το σήμερα. Άλλοι
θα γίνουν ισχυρότεροι κι άλλοι θα εξαφανιστούν, θα γκρεμιστούν σε συντρίμμια.
Πόσο σίγουρος είσαι ότι δεν θα ανήκεις στους δεύτερους; Ότι δεν θα σε λιώσουν
κάποιοι άλλοι ισχυρότεροι από σένα;
- Εντάξει. Μας έδειξες την
δυσαρέσκειά σου. Το αντιληφθήκαμε. Πήραμε το μήνυμα. Κάνε πίσω τώρα, ξαναβάλε
τους ίδιους πολιτικούς και όλα θα φτιάξουν.
- Λάθος! Δεν το αντιληφθήκατε
ακόμη. Στα λόγια τίποτε δεν γίνεται αντιληπτό. Η πράξη και η «βίωση» είναι που
γεννάει το «διαφορετικό». Την «αλλαγή στάσης» του ισχυρού.
- Δηλαδή θα το «τραβήξεις».
- Ναι….
- Θα καταστραφείς, στο
ξαναλέω.
- Θα καταστραφώ ούτως ή άλλως
αν μείνω στις δαγκάνες σου. Χωρίς καμία ελπίδα σωτηρίας. Ενώ τώρα, αν σε πείσω
ότι είμαι ικανός για όλα, ακόμη και για την καταστροφή, αν πονέσεις κι εσύ όπως
εγώ, αν ματώσεις κι εσύ όπως εγώ τόσα χρόνια, ναι, τότε έχω ελπίδες να μην
καταστραφώ.
- Θα χάσεις. Κάνε πίσω.
- Δεν μου άφησες περιθώρια να
κάνω πίσω. Ξέχασες πως δεν στριμώχνουν ποτέ ένα «πληγωμένο αγρίμι» στη γωνία.
Ξέχασες πως δεν εξοντώνουν την «κότα με τα χρυσά αυγά». Είσαι θύμα της
απληστίας σου. Και τώρα ξύπνησε η Νέμεσή σου. Οι πρόγονοί μου το έλεγαν «Ύβρη».
Αυτό έπραξες.
- Θα σε λιώσω. Μην το
τολμήσεις.
- Όταν θα το κάνω δεν θα
προλάβεις να με λιώσεις. Ούτε θα έχεις το χρόνο ή την έγνοια να ασχοληθείς μαζί
μου. Θα έχεις να αντιμετωπίσεις πολύ «χειρότερα προβλήματα». Όπως ας πούμε άλλους
ισχυρότερούς σου που θα σπεύσουν να λιώσουν εσένα. Κι εκεί είναι που θα
εξακολουθήσεις να με έχεις ανάγκη. Ως σύμμαχο. Γιατί έχω μια ιδιαίτερη
γεωπολιτική θέση. Και ξέρεις πως εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα όταν τα
μιλιούνια των εχθρών σου θα πάνε να εισβάλλουν στο κωλόσπιτό σου. Γιατί
αναγκαστικά από δω θα περάσουν για να φτάσουν σε σένα. Από το δικό μου σπίτι.
Κόψε λοιπόν τις κούφιες απειλές και προετοίμασε την κοινωνία σου γι’ «αυτό που
σού’ ρχεται».
- Δεν τελειώσαμε Έλληνα….
- Σωστά…. δεν τελειώσαμε….
Γιώργος Ανεστόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου