Κάποιοι παιδικοί φόβοι φαίνεται να έχουν αιώνια διαχρονική
Ο αποκαλούμενος "νυχτερινός φόβος" οφείλεται συνήθως, όχι αποκλειστικά, σε κάποιο όνειρο που φοβίζει το παιδί που ξυπνά με αναφιλητά και καμιά φορά και άναρθρες κραυγές. Ο γονιός που τρέχει κοντά του ανακαλύπτει ότι το παιδί βρίσκεται σαφώς σε κατάσταση έντονου φόβου, αποπροσανατολισμένο, συναισθηματικά αναστατωμένο ή "μπερδεμένο" και θα χρειασθούν μερικά λεπτά στοργικής συμπαράστασης για να το ηρεμήσουμε καθησυχάζοντάς το.
Αντίθετα, το παιδί που πετιέται από τον ύπνο του έχοντας δεί ένα εφιάλτη μπορεί να ηρεμήσει πολύ πιο γρήγορα και συχνά, όχι όμως πάντοτε, ακριβώς επειδή συνεχίζει να βρίσκεται υπό την επίδραση του φόβου που του προξένησε ο εφιάλτης. Το παιδί είναι σε θέση να μας δώσει κάποια περιγραφή του περιεχομένου του ονείρου του ή να αρκεστεί στην έκφραση "..είδα ένα κακό όνειρο..."
Όπως επιβεβαιώνουν οι σχετικές έρευνες στις περισσότερες περιπτώσεις οι διαταραχές του παιδικού ύπνου έχουν σαφή ψυχοδυναμικά αίτια. Σε ένα ελάχιστο ποσοστό που, ίσως υπάρχει για να επιβεβαιώνεται ο κανόνας, έχουν εντοπισθεί κάποιες νευρολογικές διαταραχές ή άλλα παθολογικά αίτια. Φυσικά η ψυχοδυναμική αιτία αυτών των διαταραχών δεν παύει να είναι ανησυχητική για τους γονείς ιδιαίτερα όταν οι διαταραχές έχουν και συχνότητα και ένταση.
Οι περισσότερες περιπτώσεις διαταραχής του
Η ψυχοθεραπευτική αγωγή διαταραχών του παιδικού ύπνου εντάσσεται συνήθως μέσα στα πλαίσια της " οικογενειακής θεραπείας " για να διαπιστωθούν ελλείψεις, υπερβολές ή κενά στις διαπροσωπικές σχέσεις γονέων - παιδιού αλλά και ανάμεσα στους γονείς.
Επιπρόσθετα, με τη βοήθεια της "παιγνιοθεραπείας" το παιδί εξωτερικεύει (με την καθοδήγηση του ψυχολόγου – ψυχοθεραπευτή) ενδόμυχους φόβους, αναστολές, συγκρούσεις, και δίνει έτσι τη δυνατότητα στον ή στην ψυχολόγο να κατανοήσει τη δυναμική του προβλήματος και να εφαρμόσει ανάλογα με την περίπτωση αναλυτικό-υποστηρικτικές τεχνικές, ή κάποια από τις τεχνικές της απευαισθητοποίησης και ευαισθητοποίησης για την εξάλειψη της ανεπιθύμητης και τη μάθηση της επιθυμητής συμπεριφοράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου