«Του φόβου συντρίψτε τους χαλκάδες», θα διατράνωνε ο μέγας εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς, εάν ζούσε την σημερινή εποχή και όχι 100 χρόνια πριν, όταν ισχυρά προέτρεπε τους Έλληνες «να συντρίψουν τα δεσμά του τύραννου» Τούρκου, που διαφέντευε ακόμη μεγάλο μέρος της σημερινής ελεύθερης Ελλάδας!
Αλήθεια, γιατί; Τι είναι ο φόβος; Τι είναι αυτό το συναίσθημα που μας καθηλώνει, μας αδρανοποιεί, μας καθιστά αδύναμους να αντιδράσουμε σε κάτι κακό που νομίζουμε ότι έρχεται; Μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε, μπορούμε να τον νικήσουμε;
Ορισμός: Ο φόβος είναι ένα βασικό συναίσθημα του ανθρώπου που προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή πλασματικού κινδύνου ή μιας απειλής. Είναι ένας μηχανισμός προστατευτικού χαρακτήρα, χωρίς να απαιτεί συνειδητή σκέψη.
Κατά τον Αριστοτέλη, στη «Ρητορική» του, ο φόβος είναι ένα είδος ψυχικής και σωματικής οδύνης ή αναστάτωσης, που προκαλεί η ιδέα κάποιου καταστρεπτικού ή οδυνηρού κακού που πρόκειται να συμβεί.
Στον τραγικό κόσμο του Αισχύλου, ο φόβος, που είναι κατά το πλείστον σωματοποιημένος, είναι εκείνος που περιέχει και αισθηματικό αντίκτυπο συγκινησιακά φορτισμένο, συνοδεύεται δε πάντοτε από μια ανησυχία και αγωνία για το άμεσο μέλλον.
Το δεδομένο είναι πως ο φοβισμένος άνθρωπος παύει να είναι ο εαυτός του! Νιώθει να εκμηδενίζεται, δεν μπορεί να σκεφθεί λογικά, δεν μπορεί να δει καθαρά, με αποτέλεσμα να καθίσταται απολύτως αδρανής, να δέχεται εύκολα την όποια προπαγάνδα του επιβληθεί και να προσεγγίζει την εξουσία, στην οποία αναγνωρίζει ισχύ, για να προφυλαχθεί.
Στα πλαίσια της χρησιμότητάς του, ο φόβος αποτελεί βασικό στοιχείο της «αρχής της επιθέσεως» της Προπαγάνδας και περιλαμβάνει πόλεμο νεύρων, εκφοβισμό με απειλές και επιδείξεις δυνάμεως, δημιουργία κλίματος ισχύος και συνεχή αλλαγή απειλής. Επιπλέον, αποτελεί βασικό στόχο του λεγόμενου «υβριδικού πολέμου», για την δημιουργία πανικού, πρόκληση ανασφάλειας και κάμψη του ηθικού του λαού του αντιπάλου.
Όποια μορφή φόβου και να εξετάσουμε, συνειδητοποιούμε ότι η εγγύτητα και το μέγεθος ενός κινδύνου αποτελούν βασική παράμετρο του φόβου, ο οποίος είναι δομημένος από την άγνοια του πραγματικού μας εαυτού και από την άγνοια των πραγματικών γεγονότων. Ως παράδειγμα, εδώ εντάσσεται, η προδοτικά εκούσια ή βλακωδώς ακούσια καθημερινή μετάδοση πιθανής άμεσης σύγκρουσης με την Τουρκία, καθώς και η γιγάντωση των δυνατοτήτων των Τούρκων.
Ερχόμαστε λοιπόν σήμερα στην πατρίδα μας. Η επιβολή του φόβου στην ελληνική κοινωνία αποτελεί, όπως φαίνεται, εκούσια επιλογή των κυβερνήσεων. Ας δούμε γιατί και πως επιβάλλεται ένας απίστευτος φόβος στον λαό μας.
Το πολιτικό σύστημα, επειδή είναι σάπιο και φοβάται μήπως καταρρεύσει, για να κατορθώνει να επιβιώνει χρησιμοποιεί την έντεχνη επιβολή του φόβου στον λαό. Τον ρόλο αυτό κατά το μείζον έχουν αναλάβει τα ΜΜΕ, τα οποία βομβαρδίζουν καθημερινά τον λαό με φοβικές βόμβες κάθε είδους, με σκοπό να τρομοκρατείται τόσο που να μεταμορφώνεται σε μια άμορφη μάζα και να υποτάσσεται αδιαμαρτύρητα στην ισχύ της εξουσίας, δεχόμενος την ισοπέδωση των πάντων, το κακό ως καλό, το παράνομο ως νόμιμο, το ανώμαλο ως κανονικό.
Δύο είναι τα μεγάλα θέματα που απασχολούν σήμερα την πατρίδα μας και για τα οποία η κυβέρνηση προσπαθεί να φοβίσει το λαό για να τον αδρανοποιήσει και να δεχθεί τις επιλογές της:
-Πρώτον, η αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας. Σχετικά με το θέμα αυτό, πλέον της καθημερινής εμφάνισης των παραβιάσεων, των διεκδικήσεων, των απειλών και των πολεμικών κραυγών των Τούρκων, τα δικά μας ΜΜΕ, με «κατάλληλους» διαμορφωτές της κοινής γνώμης, επιχειρούν να παρουσιάσουν την Τουρκία ως ιδιαίτερα ισχυρή, έτσι ώστε ο λαός να φοβηθεί την πιθανή εμπλοκή μας σε ένα πόλεμο και έτσι να αποδεχθεί ως λύση του χρονίζοντος προβλήματος ατιμωτικές παραχωρήσεις των εθνικών μας δικαίων στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο.
-Δεύτερον, ο ισλαμικός εποικισμός της χώρας. Στο τεράστιο αυτό θέμα, που αλλάζει τα δημογραφικά δεδομένα της αείποτε από Έλληνες κατοικημένης Ελλάδος, η κατατρομοκράτηση των Ελλήνων γίνεται κυρίως με τον λεγόμενο αντιρατσιστικό νόμο, με σκοπό να αποδεχθούν την «σιωπηρή άλωση» της χώρας αδιαμαρτύρητα. Δεν τολμά κάποιος να μιλήσει, να διαμαρτυρηθεί για την διάλυση της κοινωνικής μας συνοχής και αμέσως τον χαρακτηρίζουν ρατσιστή, φασίστα, ξενοφοβικό, ισλαμοφοβικό κλπ και τον σέρνουν στα δικαστήρια για τις νέες αυτές μορφές αδικημάτων. Μέχρι και ο πατριωτισμός, η αγάπη προς την πατρίδα, έχει ενοχοποιηθεί!
Έτσι διαμορφώνεται ένα τρομερό κλίμα φοβίας στη χώρα μας. Τον Έλληνα πλέον τον διακατέχουν δύο «ορισμένοι» φόβοι: Πρώτον «να μην μας επιτεθεί ο Τούρκος» και δεύτερον «να μην μας χαρακτηρίσουν ως ρατσιστές ή φασίστες»! Επιπλέον τον καθηλώνει και ένας «αόριστος» φόβος, έντεχνα καλλιεργημένος, για να μην μπορεί να αποκτήσει μηχανισμούς άμυνας, ο οποίος προσδιορίζεται σε στοιχεία του μικρόκοσμου του, όπως να μην του χαλάσουν την ησυχία του, να νοιώθει ασφαλής μέσα στο σπίτι του, να μην πάθει τίποτε ο ίδιος και η οικογένειά του.
Και όπως είναι φυσικό, γεννάται το ερώτημα: Πως καταπολεμάται αυτός ο φόβος, πως σπάμε τις αλυσίδες που μας κρατούν δεμένους;
-Η σύγχρονη Ψυχολογία προτείνει κάποιους τρόπους αντιμετώπισης του φόβου: Απομακρύνσου από την πηγή του φόβου (πχ. κλείσε την τηλεόραση και μείνε μακριά από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης που βομβαρδίζουν με φόβο). Τόλμησε, έλα αντιμέτωπος με αυτό που φοβάσαι. Άντλησε δύναμη από άλλα δυνατά συναισθήματα, όπως πίστη, χαρά, αισιοδοξία. Δες την πραγματικότητα (που συνήθως είναι πιο καλή από αυτή που νομίζουμε, από αυτή που μας δείχνουν). Τέλος, διάβαζε να έχεις γνώση και αντιμετώπισε τον φόβο μαζί με άλλους. Επιβάλλεται ενότητα!
-Εμείς όμως οι Έλληνες ξεπερνάμε τον φόβο και με την πίστη μας. Εμείς έχουμε μαζί μας σύμμαχο το Χριστό μας. Αυτός μας χαρίζει την πραγματική ελευθερία! Το καλό πάντοτε στο τέλος υπερισχύει του κακού. Χρειάζεται όμως γνώση, πίστη και αγώνας.
Δεν φοβόμαστε λοιπόν! Συντρίβουμε τους χαλκάδες του φόβου!
Νίκος Ταμουρίδης
Αντγος (ε.α)-Επίτιμος Α' Υπαρχηγός ΓΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου