Σεβασμιώτατε,
Ἀφορμή γιά τήν ἀνοικτή μας ἐπιστολή στάθηκε ἡ ἄδικη ὅσο καί ἀπίστευτα διαστροφική τῆς ἀληθείας ἐπιστολή σας πρός τόν σεβαστό γέροντα μοναχό π.Δοσίθεο τῆς Ἱ.Μ. Ἁγίας Σκέπης Παραποτάμου.
Εὐλόγησε ὁ ἅγιος Τριαδικός Θεός νά ἔχετε τόν πατέρα Δοσίθεο, ἕναν ὁμολογητή μοναχό (σπάνιο φαινόμενο στίς μέρες μας) ἐντός τῶν ὁρίων τῆς Μητρόπολής σας, ὁ ὁποῖος ἐκφράζει ἀπερίφραστα τήν ὀρθόδοξη πίστη καί τήν ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας, διασώζοντας ἀπό τήν ἁμαρτία καί τήν πλάνη χιλιάδες ἀνθρώπων, ὁδηγώντας τους στό φῶς τῆς ἐν Χριστῶ ζωῆς, ξεδιψώντας καί ἀνακουφίζοντας τούς κοπιώντας ἀπό τίς δοκιμασίες χριστιανούς μέ λόγους χάριτος, ἐνισχύοντας τόν πνευματικό τους ἀγῶνα, παρηγορώντας τούς δοκιμαζομένους, προσεγγίζοντας τούς νέους, χωρίς νά διεκδικεῖ τό ἀλάθητο ἀλλά στοιχιζόμενος μέ τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ἀφυπνίζοντάς τους γιά τούς κινδύνους τῶν αἱρέσεων καί τῶν ψευδοποιμένων στήν Ἐκκλησία καί ἔρχεστε ἐσεῖς ὡς ἐπίσκοπος νά τόν «νουθετήσετε» νά πάψει νά ἐπιτελεῖ αὐτό τό θεάρεστο ἔργο, προσπαθώντας ἐπί σειρά ἐτῶν νά τόν φιμώσετε. Μέ ἄλλα λόγια τόν διώκετε μέ τό γάντι.
Εἶναι γνωστό βεβαίως ὅτι «πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12). Ἀλλά ἀπό ποιούς διώκονται οἱ εὐσεβεῖς; Ἀπό ἀνθρώπους πού ἠγάπησαν «μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς· ἦν γὰρ πονηρὰ αὐτῶν τὰ ἔργα» (Ἰω.3,19) καί ἀπό ἐκείνους πού «ἠγάπησαν τὴν δόξαν τῶν ἀνθρώπων μᾶλλον ἤπερ τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ» (Ἰω.12,43).
Δέν εἶναι ἡ πρώτη φορά πού λόγοις ἤ ἔργοις κατασκανδαλίζετε τόν ὀρθόδοξο λαό τοῦ Θεοῦ, Σεβασμιώτατε. Ἡ πολύχρονη ποιμαντορία σας, στιγματίζεται δυστυχῶς από μελανά σημεῖα στίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν καί ἰδιαιτέρως τῆς τοπικῆς σας περιφέρειας.
Ἄραγε ἀναλογίζεται ἡ θεοσέβειά σας τό βάρος τοῦ σκανδαλισμοῦ «ἑνός τῶν μικρῶν τούτων» καί τόν λόγον πού ἔχετε νά ἀποδώσετε στόν δικαιοκρίτη Κύριο; Ἤ μήπως πλανᾶσθε νομίζοντας ὅτι οἱ ὅποιοι κόποι σας πού ἐκθειάζετε γιά ὅλα τά δευτερεύοντα θέματα, ἐνῶ ἀδιαφορεῖτε γιά τό «μέγα καί πρώτον τῆς σωτηρίας ἡμῶν φάρμακον» κατά τόν ἅγιο Μάξιμο τόν Ὁμολογητή, ἤτοι γιά τήν ὑπεράσπιση καί ὁμολογία τῆς ὀρθοδόξου Πίστεως εἶναι ἀρκετοί νά σᾶς δικαιώσουν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου;
Πόσο περισσότερο μάλιστα, ὅταν εἶσθε ἤδη ὑπόδικος τῶν Ἱερῶν Κανόνων γιά τήν ἐπαίσχυντη ὑπογραφή στήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, γιά τίς συμπροσευχές σας μέ αἱρετικούς παπικούς καί μάλιστα ἐντός ἱεροῦ ναοῦ τελώντας τήν Θεία Εὐχαριστία, γιά τήν ἀναγνώριση ὡς Ἐκκλησίας τῆς σχισματικῆς δομῆς τῶν καθηρημένων καί ἀφορισμένων ψευδοκληρικῶν τῆς Οὐκρανίας, γιά τό κλείσιμο τῶν ἱερῶν ναῶν κατά τά ζοφερά χρόνια τῆς ὑγειονομικῆς τρομοκρατίας καί τήν ἔνοχη ὑπακοή στήν -ἀδιανόητη γιά χριστιανό- ἀπαγόρευση τῆς Θείας Λειτουργίας, γιά τήν ἀπαίτηση ἐφαρμογῆς βλάσφημων κατά τῆς Θείας Χάριτος «ὑγειονομικῶν» μέτρων, γιά τήν παρότρυνση τῶν πιστῶν νά δεχθοῦν θανατηφόρα ἐνέσιμα σκευάσματα στό σῶμά τους -ἀνεπτυγμένα μάλιστα πάνω στό αἷμα ἀθώων ἐκτρωθέντων ἐμβρύων- γιά τήν ἀπενοχοποίηση τῆς ὑπερψήφισης τοῦ γάμου ὁμοφυλοφίλων, γιά τήν εἰσαγωγή μπουζουκιῶν καί κοσμικῶν τραγουδιῶν σέ ἱερό ναό ὥστε νά ἑορτάσετε τήν μακρά ποιμαντορία σας κ.α.
Ἀναλογιζόμαστε μήπως ἡ ὑπαγορευθεῖσα στόν εὐαγγελιστή Ἰωάννη ἐπιστολή τοῦ Κυρίου μας πρός τόν ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῶν Σάρδεων προσιδιάζει στήν ποιμαντορία ὅλων ὅσων μητροπολιτῶν ἔπραξαν τά ὅμοια: «τάδε λέγει ὁ ἔχων τὰ ἑπτὰ πνεύματα τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας· οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι ὄνομα ἔχεις ὅτι ζῇς, καὶ νεκρὸς εἶ. γίνου γρηγορῶν, καὶ στήρισον τὰ λοιπὰ ἃ ἔμελλον ἀποθνήσκειν· οὐ γὰρ εὕρηκά σου τὰ ἔργα πεπληρωμένα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μου». (Ἀποκ. 3,1-3).
Ἀπό πού νά ἀρχίσει κανείς καί τί νά πρωτοαντιλέξει στήν ἐπιστολή σας πρός τόν σεβαστό γέροντα, ἡ ὁποία καταλείπει ἐντύπωση ὄχι ὑπεράσπισης τῆς ἀληθείας, ἀλλά διαστροφῆς της;
Τοῦ ὑποδεικνύετε νά περιοριστεῖ στά «αὐστηρῶς μοναχικά του καθήκοντα» καί «νά ὠφελεῖ μέ λόγους ἀγαθούς τούς προσερχομένους στήν Ἱερά Μονή». Ποιό ἀπό τά δύο παραμελεῖ κατά τήν κρίση σας; Δέν εἶναι φανερό -ὅπως παραδέχεσθε κι ἐσεῖς- ὅτι ζεῖ καί πορεύεται μέσα στήν ἀκρίβεια τῆς μοναχικῆς τοῦ διακονίας; Ἤ μήπως τό πρόβλημά σας εἶναι ὅτι οἱ λόγοι του δέν περιορίζονται στό καθ' ὕλην περιβάλλον τοῦ μοναστηριοῦ, ἀλλά –κατά εὐδοκίαν Θεού– ἀγγίζουν τίς καρδιές πιστῶν σέ ὅλη τήν Ἐκκλησία;
Πώς ἀκριβῶς ἐννοεῖτε αὐτόν τόν «περιορισμό» πού τοῦ ἐπιτάσσετε; Θεωρεῖτε ὅτι ἡ καταγγελία τῆς πλάνης καί ἡ ὑπεράσπιση τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως δέν περιλαμβάνονται στό καθῆκον ἑνός συνειδητοῦ μοναχοῦ; Ἄν ναί, τότε μᾶλλον λησμονεῖτε τήν μακραίωνη παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, στήν ὁποία οἱ ἀσκητές πρῶτοι ὕψωναν φωνή ἀληθείας ὅταν σιωποῦσαν οἱ ἰσχυροί. «Ἔργο τοῦ μοναχοῦ εἶναι τὸ νὰ μὴ ἀνέχεται νὰ ἀλλάζει τὸ παραμικρὸ στὸ Εὐαγγέλιο, ὥστε νὰ μὴ συμβεῖ, δίνοντας στοὺς λαϊκοὺς παράδειγμα αἱρέσεως καὶ ἐπικοινωνίας μὲ αἱρετικοὺς, νὰ δώσουν λόγο γιὰ τὴν ἀπώλειά τους» διδάσκει ὁ ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης (ΕΠΕ 18Β,202).
Παραβλέπετε –ἠθελημένα ἤ ἀπό ἄγνοια– τό γεγονός ὅτι πλῆθος μεγάλων Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας ἐγκατέλειψαν τήν ἡσυχία τῆς ἐρήμου ὄχι γιά κοσμικούς λόγους, ἀλλά γιά νά στηρίξουν τό ποίμνιο καί νά ἐλέγξουν τήν πλάνη, ὅταν ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη κινδύνευε. Ἀπό τόν Μέγα Ἀντώνιο καί τόν Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ, ἕως τόν Ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό καί τόν σύγχρονο Ἅγιο Παΐσιο, ἡ ἐκκλησιαστική ἱστορία εἶναι γεμάτη ἀπό παραδείγματα μοναχῶν πού δέν «περιορίστηκαν» στά καθ’ ἑαυτῶν καθήκοντά τους, ἀλλά ὕψωσαν φωνή ὀμολογίας. Ἡ ζωή καί ἡ πράξη αὐτῶν τῶν Ἁγίων ἔρχονται σέ σαφῆ ἀντίθεση μέ τό πνεῦμα τοῦ «σιώπα καί ὑπάκουε» πού ἐπιβάλλετε, διότι ἐκεῖνοι δέν ἔθεσαν ὡς προτεραιότητα τήν ἐξωτερική τάξη, ἀλλά τήν ὁμολογία τῆς Ἀληθείας, ἀκόμη κι ἄν αὐτό σήμαινε σύγκρουση μέ πρόσωπα ἰσχυρά ἤ καταστάσεις κατεστημένες.
Ἀπορεῖτε μέ τίς ἐξάρσεις τοῦ πατρός καί πώς «βλέπει παντοῦ δαίμονες καί ἐχθρούς». Καί εἶναι ἀπορίας ἄξιον τό πώς ἐσεῖς ἐφησυχάζετε ἑαυτόν καί τό ποίμνιο, ἀντί νά τό ἀφυπνίζετε σέ καιρούς πού τά πάντα καταλύονται καί ἀνατρέπονται. Μέ πρῶτο, δυστυχῶς, τήν ὀρθόδοξη πίστη γιά τήν ὁποία ὁρκισθήκατε ὡς ἀρχιερεύς νά τηρήσετε ἀναλλοίωτη.
Συστήνετε στόν γέροντα «σύνεση, προσοχή, διάκριση» – ἀρετές πράγματι ἀπαραίτητες στόν πνευματικό ἀγῶνα. Ὡστόσο, στίς ἐνέργειες καί στούς λόγους σας, ὅπως ἐκτέθηκαν παραπάνω, ἀπουσιάζουν σκανδαλωδῶς. Πώς μπορεῖ κανείς νά νουθετεῖ ἄλλους σέ ὅ,τι ὁ ἴδιος παραβλέπει στήν πράξη;
Ἐκεῖ ὅμως ὅπου γίνεται ἐμφανέστατη –σχεδόν κραυγαλέα– ἡ ἔλλειψη στοιχειωδῶν ἀρετῶν πού θά ὄφειλε νά κοσμοῦν ἕναν ἐπίσκοπο, εἶναι στήν προσπάθειά σας νά «διορθώσετε» τήν στάση τοῦ γέροντος Δοσιθέου ἔναντι τοῦ πατριάρχη, τῶν ἐπισκόπων, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου Γεωργίου, καί τοῦ ἀξίου Μητροπολίτη Πάφου Τυχικοῦ. Σέ αὐτή σας τήν ἀπόπειρα, τό φῶς παρουσιάζεται ὡς σκοτάδι καί τό σκοτάδι ὡς φῶς, φέρνοντας κατά νοῦ τό προφητικό: «Οὐαὶ οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸν καλὸν καὶ τὸ καλὸν πονηρόν, οἱ τιθέντες τὸ σκότος φῶς καὶ τὸ φῶς σκότος, οἱ τιθέντες τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ πικρόν» (Ησ. 5,20).
Ἐνῶ ὁ π. Δοσίθεος ἐλέγχει τόν πατριάρχη γιά ζητήματα πίστεως, ἐσεῖς στήν ἀπάντησή σας ἐπικεντρώνεστε στό πρόσωπό του καί τό ποιόν τοῦ πατριάρχη. Ρωτᾶτε ἀκόμα, ἄν ἀναλογίζεται τό «τί κακό κάνει στόν Πατριάρχη μας καί στόν θεσμό τοῦ Πατριαρχείου». Ἀναρωτηθήκατε, ἄραγε, ποτέ ἀπό τή μεριά σας τί ζημιά ἔχει προκαλέσει –καί ἐξακολουθεῖ νά προκαλεῖ- ὁ ἴδιος ὁ πατριάρχης στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καί στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση; Καί ἐσεῖς, πού σπεύδετε νά τόν ἐπαινεῖτε καί νά τόν ἐγκωμιάζετε, μήπως συμμετέχετε σέ αὐτήν τήν ζημιά;
Πόσο εἰλικρινής εἶναι ἡ πίστη σας στά λεγόμενά σας; Εἶστε βέβαιος πώς τό ποίμνιο συμμερίζεται τήν ἐξιδανικευμένη εἰκόνα πού τοῦ ἀποδίδετε; Διότι, ἄν τό νομίζετε αὐτό, τότε δείχνετε νά μήν ἔχετε καμμία ἀπολύτως ἐπαφή μέ τήν πνευματική του ἀγωνία καί τήν δογματική του συνείδηση.
Τό σημεῖο ὅμως στήν ἐπιστολή πού κάνει πραγματικά τήν μεγάλη ἔκπληξη καί προκαλεῖ τόν γέλωτα εἶναι τό ἀκόλουθο, ὅπου καί ρωτᾶτε τόν γέροντα: «Ποῦ ἀνακαλύψατε σεῖς ὅτι εἶναι Οἰκουμενιστής (σ.σ. ὁ πατριάρχης) καί τόσες ἄλλες κατηγορίες, πού ἐκτοξεύετε ἐναντίον του;» Λίγο ἀκόμα καί θά τόν ἁγιοκατατάξετε ἐν ζωή, Σεβασμιώτατε. Προσπαθεῖτε νά παρουσιάσετε ὡς μή οἰκουμενιστή, ὡς ὀρθοδοξότατο τόν πατριάρχη πού εἰσήγαγε θεσμικῶς στήν Ἐκκλησία τόν Οἰκουμενισμό κατά τήν ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, ἐνῶ μέ λόγους καί πράξεις τόν κηρύττει στίς ἀμέτρητες πλέον συμπροσευχές του καί συναγελασμούς μέ τούς πάσης φύσεως αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους. Τῷ ὄντι πρωτοτυπήσατε σέ αὐτό Σεβασμιώτατε, ἀφοῦ, ἐνῶ καί ἄλλοι τόν ἐπαινοῦν καί ἐγκωμιάζουν καί ἴσως περισσότερο ἀπό ἐσᾶς, κανείς ὅμως δέν τόλμησε νά ἀποσείσει ἀπό πάνω του τήν πρόδηλη ἰδιότητα τοῦ οἰκουμενιστή ἐπισκόπου.
Ἀποκαλεῖτε τόν πατριάρχη «ἑπόμενο τῶν Πατέρων». Τόν πατριάρχη πού ἀποκάλεσε τούς Πατέρες μας «θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως»! Τό ὅτι «ζεῖ σ' ἕνα δύσκολο χῶρο καί μιά δυσκολότερη χώρα» δέν τόν δικαιώνει νά βλασφημεῖ τούς ἁγίους καί νά προκαλεῖ τόσο βαρύ σκάνδαλο καί κακό στήν Ἐκκλησία καί τήν Ὀρθοδοξία.
Αὐτό ὡστόσο πού κάνει ὁ γέροντας, εἶναι μία ἀκραιφνής ἐκδήλωση ἀγάπης πρός τό πρόσωπο τοῦ πατριάρχη διότι ἀποσκοπεῖ στό αἰώνιο συμφέρον του. Γιά νά μήν κολασθεῖ. Νά ἀνανήψει ἀπό τήν προδοσία τῆς πίστεως καί ὅσων κακῶν ἔχει προκαλέσει στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, νά μετανοήσει καί νά ἐπανέλθει στόν δρόμο τῶν ἁγίων Πατέρων. Πρᾶγμα, πού μέ τίς κολακεῖες, καί τούς ἐπαίνους μέ τούς ὁποίους ρανίζεται, στερεῖται τελικά τήν δυνατότητα ἀνάνηψης καί διόρθωσης. Μία τέτοια στάση, φυσικά δέν συνιστᾶ ἀγάπη στόν πατριάρχη.
Δέν θά ἐπεκταθοῦμε στήν ἀναίρεση τῶν ὑπολοίπων ἐπαίνων πού τοῦ ἀποδίδετε, οἱ ὁποῖοι στεροῦνται ἐρεισμάτων στήν ἀλήθεια. Ἡ ἔντονη προσπάθειά σας νά παρουσιάσετε τον πατριάρχη ὡς ἀμέτοχο εὐθυνῶν καί ἀκέραιο στήν διακονία του, ὁδηγεῖ εὔλογα στό συμπέρασμα ὅτι κι ἐσεῖς ἔχετε παρασυρθεῖ δυστυχῶς στήν ἴδια σκοτεινή πλάνη πού τόν περιβάλλει. Εὐχόμαστε ἐκ καρδίας –όχι μέ διάθεση κατάκρισης, ἀλλά μέ ἐλπίδα μετανοίας– νά ἐπιστρέψουν ὅλοι ὅσοι ἀσπάζονται τά ἴδια φρονήματα στό φῶς τῆς Ὀρθοδόξου Ἀληθείας, πού μόνον αὐτή ἐλευθερώνει καί σώζει.
Γράφετε ὅτι ὀφείλετε «ὑπακοή καί σεβασμό καί στόν Πατριάρχη καί στήν Ἱερά Σύνοδο». Ὑπακοή ὀφείλετε πρωτίστως στόν Χριστό καί στήν Ἐκκλησία Του, Σεβασμιώτατε καί κατόπιν στήν Ἱερά Σύνοδο καί τόν πατριάρχη, ἐφόσον ἀσφαλῶς ὑπακούουν καί αὐτοί στόν Χριστό. Ἄν δέν ὑπακούουν, παύει ἡ ὑποχρέωση ὑπακοῆς. Λυπούμαστε πού ἀναγκαζόμαστε ἐμεῖς ὡς ἀρνία νά ὑπενθυμίσουμε σέ ποιμένα βασικά στοιχεῖα ποιμαντικῆς. Ἐπικαλεῖσθε τό ἁγιογραφικό: «Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καί ὑπείκετε· αὐτοί γάρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπέρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες», παραθεωρείτε ὡστόσο τήν προϋπόθεση πού τίθεται λίγο νωρίτερα στό ἴδιο κεφάλαιο τῆς πρός Ἑβραίους Ἐπιστολῆς: «ὧν ἀναθεωροῦντες τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τήν πίστιν» (Ἑβρ.13,7). Τήν μίμηση τῆς ὀρθῆς πίστεως τῶν ἐνάρετων πνευματικῶν. Ἡ ἄκριτη ὑπακοή, τήν ὁποία πρῶτοι οἱ μητροπολῖτες ἐφαρμόζετε εἰς βάρος τῆς Ἀληθείας καί συνιστᾶτε χωρίς διάκριση καί στό ποίμνιο, εἶναι ἀκριβῶς ἐκείνη πού συνέβαλε στά μεγάλα δεινά τῆς Ἐκκλησίας καί στήν πνευματική νωθρότητα τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.
Κατηγορεῖτε ἀδίκως τόν γέροντα ὅτι «τά βάζει μέ ὅλους τούς Ἐπισκόπους συλλήβδην». Ἐάν παρακολουθήσετε προσεκτικά τίς ὁμιλίες του, θά διαπιστώσετε πώς κάνει ξεκάθαρη διάκριση ἀνάμεσα στούς ἀληθινά καλούς ποιμένες καί στούς μισθωτούς ποιμένες, σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ μας. Στούς πρώτους μάλιστα συγκαταλέγει καί τόν σεβαστό καί ἄξιο Μητροπολίτη Τυχικό, τοῦ ὁποίου βιαστήκατε νά ἐπικυρώσετε μιά κατάφωρα ἄδικη καταδίκη. Γιά τίς ἐπιθέσεις σας ἐναντίον τοῦ ἀξίου Μητροπολίτου, τί ἄλλο μπορεῖ νά εἰπωθεῖ; Ἡ ἀπροκάλυπτα ἐμπαθής ἀναφορά προκαλεῖ δυσάρεστη ἔκπληξη καί ἀπορία. Γράφετε, ὅτι δικαίως ἀπεφασίσθη ἡ ἔκπτωσή του.
Ἄν ἀποφασίσθη δικαίως ἡ ἔκπτωση τοῦ Μητροπολίτη Τυχικοῦ: α) ἀπό Ἱερά Σύνοδο καί ὄχι ἀπό Συνοδικό δικαστήριο, β) καταστρατηγώντας τόν Καταστατικό Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου γ) χωρίς νά τοῦ ἀπαγγελθοῦν νωρίτερα κατηγορίες καί νά σχηματιστεῖ δικογραφία καί ἀκροαματική διαδικασία, δ) χωρίς νά τοῦ δοθεῖ ἡ δυνατότητα καί ὁ χρόνος νά προετοιμάσει καί ὑπερασπίσει ἑαυτόν μέ τήν βοήθεια συνηγόρου, ε) χωρίς τήν πρόσκληση καί ἀκρόαση μαρτύρων, στ) μέ κατηγορητήριο ψευδέστατο, ἀνυπόστατο καί συκοφαντικό, ζ) μέ κατηγορίες πού δέν ἀφοροῦν οὔτε αἵρεση, οὔτε ἀνηθικότητα, οὔτε κάτι τό ἐπιλήψιμο θεολογικῶς καί ἐκκλησιαστικῶς, πόσο δικαιότερη νομίζετε ὅτι θά ἦταν ἡ δική σας -ἐνδεχομένως- ἔκπτωση ἀπό τόν θρόνο σας, ἐάν ἁρμόδιο Συνοδικό δικαστήριο σᾶς ἀπήγγελε ἀδιαμφισβήτητες κατηγορίες γιά ἐπίσημη ὑπογραφή αἱρετικοῦ κειμένου, γιά συμπροσευχές μέ αἱρετικούς κατά τή Θεία Λειτουργία, γιά κλείσιμο ἱερῶν ναῶν καί χρήση τους ὡς κοσμικά κέντρα; Παραπτώματα πού ὑπάγονται σαφῶς στούς Ἱερούς Κανόνες καί ἐπιφέρουν τήν ποινή τῆς καθαίρεσης.
Προκαλεῖτε τόν πατέρα νά ἀπαντήσει ἐάν εἶστε ὁ ἴδιος οἰκουμενιστής ἤ μασόνος, θέλοντας νά ἀρνηθῆτε τίς ἰδιότητες αὐτές. Ἰδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν, νά καταθέσετε ἀπερίφραστα ἐσεῖς τήν ἀπάρνηση αὐτῶν καί νά καταδικάσετε τόν οἰκουμενισμό καί τήν μασονία. Γιατί ὅμως δέν δράττεσθε τῆς εὐκαιρίας;
Ἄς ἐπισημανθεῖ ἀκόμη ὅτι ἡ ἀπόδοση στόν γέροντα τῆς βαριᾶς κατηγορίας τοῦ ἱεροκατηγόρου εἶναι ἀπολύτως ἄδικη καί ἀβάσιμη, διότι ἡ ἐν λόγω ἁμαρτία ἀφορᾶ ψευδεῖς καί ἐμπαθεῖς ἐπιθέσεις χωρίς τεκμήρια, μέ σκοπό τήν συκοφαντία καί τόν διασυρμό. Ὅταν ὁ λόγος βασίζεται στήν ἀλήθεια καί λέγεται μέ πόνο καρδίας ἕνεκα τῆς πολεμουμένης Πίστεως, ἀποσκοπώντας στήν πρόκληση μετανοίας καί τήν προστασία τῶν ἀπλουστέρων, τότε –κατά τό πρότυπο τῶν ἁγίων- δέν ἀποτελεῖ ἱεροκατηγορία ἀλλά δίκαιος ἔλεγχος, μαρτυρία συνειδήσεως καί ὁμολογία πίστεως.
Ἕνα ἀκόμα ἐπιχείρημα προκειμένου νά ὁδηγηθεῖ ὁ πατήρ σέ ἀπομόνωση καί σιωπή εἶναι ἡ δῆθεν «ἀπομόνωση» τοῦ ἁγίου Παϊσίου. Ἀγνοεῖτε ἴσως, ὅτι ὁ ἅγιος ἄφησε τήν ἀγαπημένη του ἡσυχία προκειμένου νά κατέβει ὁ ἴδιος στή Θεσσαλονίκη (1988) διαμαρτυρόμενος, ὅπου καί πρωτοστάτησε σέ διαδήλωση μπροστά σέ αἴθουσα κινηματογράφου γιά νά ματαιωθεῖ, ὅπως καί ἔγινε, ἡ προβολή τῆς βλάσφημης ταινίας «Ὁ τελευταῖος πειρασμός» βασισμένη στόν Καζαντζάκη, τόν ὁποῖο ἄλλοι συνεπίσκοποί σας τιμοῦν καί εὐλαβοῦνται.
Ἄς μήν μακρύνουμε ὅμως περισσότερο.
Περαίνοντας, σᾶς παρακαλοῦμε θερμῶς νά ἐπανορθώσετε, νά σταματήσετε τήν ἄδικη δίωξη τοῦ ἀγαπητοῦ μας πατρός Δοσιθέου, ὥστε νά μήν πάει χαμένος ὁ κόπος τῶν 24 χρόνων ἀρχιερατείας σας, γιά τόν ὁποῖο πιστεύουμε ὅτι τόν προσφέρετε εἰλικρινά στόν ἀμπελῶνα τοῦ Χριστοῦ. Ὡστόσο, γνωρίζετε ὅτι δέν θά δικαιωθοῦμε, ἀκόμα κι ἄν ἐπιτελέσουμε θαύματα, ἐάν δέν συμμορφωνόμαστε πιστά μέ τίς διαχρονικές ἐντολές, πίστη καί παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας. Ας θυμηθοῦμε τό λόγιο τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου: «Οὐδέν ὄφελος βίου καθαροῦ, δογμάτων διεφθαρμένων».
Δεχθῆτε λοιπόν αὐτόν τόν ἔλεγχο, πού ὁ Κύριός μας καί οἱ ἅγιοι Πατέρες ἐντέλλονται νά πράττουμε, ὡς ἔνδειξη ἀληθοῦς ἀγάπης στό πρόσωπο σας, ἀποσκοπώντας στό αἰώνιο συμφέρον σας καί διορθῶστε στήν πράξη τά κακῶς κείμενα. Κηρύξατε ὀρθόδοξο λόγο, καταγγείλατε τίς αἱρέσεις, τόν μασονισμό καί κυρίως τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, την ψευδοσύνοδο της Κρήτης, καταγγείλατε τούς ἀχειροτόνητους, ἀφορισμένους καί καθηρημένους σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας καί ἀκολουθήσατε τούς ἁγίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε ἐκτός ἀπό θρόνων διάδοχος νά ἀναγνωρίζεσθε καί τῶν τρόπων αὑτῶν μέτοχος, πρός δόξαν Θεοῦ. Ἀμήν.
Μετά σεβασμοῦ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΙΣΤΩΝ Ι.Μ. ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ
Δημοσιεύουμε χάριν δικαιοσύνης και την σχετική επιστολή του Σεβ. Μητροπολίτου Σιδηροκάστρου προς τον αξιοσέβαστο π. Δοσίθεο, ώστε οι αναγνώστες μας να έχουν πλήρη εικόνα των όσων ειπώθηκαν.
Οσιώτατε π. Δοσίθεε,
1ον) Πάλιν και πολλάκις, σας παρεκάλεσα να περιοριστείτε, στα αυστηρώς μοναχικά σας καθήκοντα και να ωφελείτε με λόγους αγαθούς, τους προσερχομένους στην Ιερά Μονή της Αγίας Σκέπης Παραποτάμου.
Δεν είναι μικρόν το έργον. Δεν θα πρέπει να εργαστούμε και σεις ιδιαιτέρως και εγώ συνεπικουρών, για την προσέλευση και άλλων μοναχών ώστε να λειτουργεί σωστά το μοναστηράκι μας;
Σεις μόνος με τις ασθενείς σας δυνάμεις και με τις ασθένειες που σας ταλαιπωρούν, ωφέλιμο θα ήτο να είχατε άλλους δύο τρείς μοναχούς να σας περιποιούνται και να φροντίζουν τους χώρους και τους προσκυνητές, τους οποίους με τη χάρη του Θεού σεις με την πνευματικότητα και τον υπερβάλλοντα ζήλον που σας διακρίνει, γίνεσθε η αφορμή για να μας επισκέπτονται.
2ον) π. Δοσίθεε, τα πρώτα χρόνια της εγκαταστάσεως σας στην Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου, ύστερα και από την θετική εισήγηση και εγγύηση του πολιού και αξιοσέβαστου π. Ιωαννικίου Κοτσώνη, ήσασταν ''ήρεμος και ησύχιος και τρέμων τους λόγους του Θεού'', αλλά και συμβουλευτικός προς πάντας.
Δεν είχατε τις εξάρσεις που έχετε, τον τελευταίο καιρό, και απορώ πως βλέπετε παντού δαίμονες και εχθρούς; Εμείς ως Ιερά Μητρόπολη, ο Επίσκοπός σας, οι κληρικοί και οι λαϊκοί Χριστιανοί μας, δεν σας δείξαμε αγάπη και καλοσύνη; Δεν εγκαλείψαμε ούτε σας, ούτε το Μοναστήρι.
Δεν σας στέλλω τακτικά Ιερέα για τις αγρυπνίες των Παρασκευών και προσωπικά δεν λειτούργησα και εγώ καθηκόντως, στη χάρη της Παναγίας μας; Δεν συγχωρέσαμε τα ανθρώπινα λάθη και τα πάθη σας;
Γιατί λοιπόν συμπεριφέρεσθε εχθρικά προς όλους, κατά την στιγμή που όλοι είναι υποταγμένοι στην Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία; Μέλη τίμια του σώματος του Κυρίου.
Απλοί και ταπεινοί άνθρωποι της επαρχίας, που με σύνεση και σοβαρότητα αλλά και υπακοή, υποτάσσονται σε κάθε έναν από μας που φέρει το τίμιο ράσο, παρά τις οποιεσδήποτε προβληματικές συμπεριφορές μας;
Θεωρείτε ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα την άσχετη!!! Ίσως περιβολή και την περιποίηση της κόμης, την οποίαν οφείλουμε να διορθώσουμε, αν βέβαια χρειάζεται, αλλά προσέξτε όχι με επιθέσεις και φανατισμούς.
Αντιθέτως, με τον καλόν λόγον και την εγγύτητα των ψυχών, όταν αυτός ο λόγος κατά την λαϊκή παροιμία και το ''φίδι το βγάζει από την τρύπα''; Και του Κυρίου ''τον ερχόμενον πρός με ου μή εκβάλω έξω''. Όλοι καλόγεροι και μοναχές δεν μπορούν να γίνουν. Γι' αυτό χρειάζεται σύνεση, προσοχή, διάκριση.
3ον) π. Δοσίθεε, σεις μέμφεσθε το διαδίκτυο και τις σύγχρονες εφευρέσεις των ανθρώπων, αλλά πρώτος το χρησιμοποιείτε κατά κόρον, ώστε να έχετε χιλιάδες «follower», από τα πέρατα της Οικουμένης και οπαδούς και ακολούθους από την Ελλάδα και το εξωτερικό και επιφανείς και σπουδαίους και σημαντικούς και ασήμους. Και καλούς και όχι. Προσωπικά πιστεύω ότι πολλά μπορούν να γίνουν με τη χάρη του Θεού.
Όσοι μας ακολουθούν δεν είναι πλανεμένοι, αλλά βλέπουν τον άνθρωπο του Θεού, τον ακόλουθο και το πιστόν τέκνον του Αγίου Παϊσίου, όπως υποστηρίζουμε, που θα πρέπει να μιμηθείτε πρώτος εσείς στην συμπεριφορά, την απλότητα και την ηρεμία του. Οι άνθρωποί μας, οι Χριστιανοί μας πολλές φορές δεν ξέρουν το τί και το πώς ή και πολλά πράγματα γύρω από την Εκκλησία.
Οι επαναστατικές συμπεριφορές και οι εξάρσεις απογοητεύουν, απωθούν και δεν ωφελούν κανένα. Και ιδιαίτερα τους προσερχομένους σε μας όταν μάλιστα είναι και ολίγον ακατήχητοι. Έχετε προσόντα που θα πρέπει να τα αξιοποιήσετε, όχι με επιθέσεις, αλλά με ήρεμη ψυχική διάθεση, για να ωφελούνται όλοι οι εισερχόμενοι εις τον Οίκον του Θεού ημών.
4ον) π. Δοσίθεε, με υπευθυνότητα απέναντί σας και απέναντι του ποιμνίου της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, αλλά και όλων όσοι σας ακολουθούν, των εγγύς και των μακράν, επιτρέψατέ μου δημοσία όπως κάνετε και εσείς, να διορθώσω κάποια πράγματα που αφορούν τη στάση σας απέναντι στον Πατριάρχη μας, πρώτον, τους Επισκόπους της Εκκλησίας μας, δεύτερον, και τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Γεώργιον και τον πρώην Μητροπολίτη Πάφου Τυχικό, τρίτον.
Για το τελευταίο θέμα λάβατε σκληρή θέση, με ανοίκειες εκφράσεις πριν στεγνώσει η μελάνη της καταδικαστικής αποφάσεως, της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου.
5ον) Αλήθεια π. Δοσίθεε, αναλογισθήκατε τι κακό κάνετε στον Πατριάρχη μας και στον θεσμό του Πατριαρχείου, όπως και στον οικουμενικό ρόλο που έχει έναντι της Ορθοδοξίας στο σύνολό της;
Δίνετε τροφή σ' όσους θέλουν να το μειώσουν και να το παρακάμψουν και να το καταργήσουν. Είστε εκτός τόπου και χρόνου, δεν το αντιλαμβάνεστε; Και γίνεσθε έρμαιο όσων απεργάζονται κακά, εναντίον της αμωμήτου Ορθοδόξου πίστεώς μας.
Αλήθεια γνωρίζετε τον Πατριάρχη μας; Στην Μητρόπολή μας, πρωτοφανές!!! ήλθε τέσσερις φορές. Μας αγαπάει και τον αγαπούμε, αλλά και παρακολουθούμε εδώ και 30 χρόνια τη στάση του, τις θέσεις του, τα λεγόμενα και τα γραφόμενά του, την σταυραναστάσιμη πορεία του μέσα από συμπληγάδες πέτρες, ακοίμητος φρουρός του ιλαρού φωτός του Φαναρίου.
Που ανακαλύψατε σεις ότι είναι Οικουμενιστής και τόσες άλλες κατηγορίες, που εκτοξεύετε εναντίον του; Σε μας δεν έδωσε ποτέ τέτοια εικόνα. Ούτε είπε κάτι. Πάντοτε συνετός, συνεπής, πάντοτε προσεκτικός, πάντοτε πιστός στις παραδόσεις και την δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας μας.
Επόμενος των Πατέρων. Πανταχού παρών με σύνεση και υπευθυνότητα. Ποιόν πρόδωσε και ποιόν και πότε; Διαβάζετε σφαιρικά τα πράγματα; Ή κατά το δοκούν επιτίθεσθε σ' ένα τόσο συνετό Πατριάρχη, για να δημιουργηθεί μάλλον θόρυβος;
Αλήθεια δεν αισχύνεσθε να βάλλετε κατά του Πατριάρχου μας, που εύκολα θα ερχόταν να πιεί έναν καφέ μαζί σας στο Μοναστηράκι του Παραποτάμου, για να σας τιμήσει τον ταπεινό και όχι να καταποντίζεστε μόνος σας, στην πολυλογία και τις κορώνες που εκπέμπετε στο Διαδίκτυο και αλλαχού, ευκαίρως-ακαίρως, για να πείσετε εκφοβίζοντας τους ακροατές σας με δήθεν αιρετικές διδασκαλίες και ιδεοληψίες και εχθρούς και προδότες, που διαρκώς ξεφυτρώνουν μπροστά σας από τους Λατίνους, το Βατικανό, τον Πάπα και τους Ρωμαιοκαθολικούς και τους μασόνους και δεν ξέρω και εγώ ποιούς και πόσους άλλους χρησιμοποιείτε ως άλλοθι, για να υποστηρίξετε τις θέσεις σας.
π. Δοσίθεε, ιδιαιτέρως σας είπα και σας ενημέρωσα πολλές φορές για τον Πατριάρχη μας. Ζει σ' ένα δύσκολο χώρο και μια δυσκολότερη χώρα. Γιατί τον σταυρώνετε πάλιν και πολλάκις.
Σεβαστείτε το γεγονός, ότι ανέδειξε την Ορθοδοξία η οποία δια των ενεργειών του, είναι πανσέβαστη παγκοσμίως, χωρίς να αλλάξει ιώτα έν ή μία κεραία. Αυτό δεν σας λέει τίποτα;
Ακόμη πρέπει να ξέρετε ότι ο Πατριάρχης μας, ζει με πολύ απλότητα μακρυά από μέγαρα και χλιδή ή πολυφαγία. Το σπίτι του είναι μικρό απλό και ταπεινό και το πατρικό του της Ίμβρου, ακόμη ταπεινότερο. Το μοναστήρι μας στον Παραπόταμο και μεγαλύτερο είναι και ωραιότερο.
Πού βλέπετε λοιπόν ένα τέρας Πατριάρχη, ο οποίος επρόδωσε τα πάντα και διέλυσε την Ορθοδοξία; Δεν βλέπετε αλήθεια ότι είναι πραγματικός πατέρας;
Δεν αντιλαμβάνεσθε ότι συμβαίνουν τα ακριβώς αντίθετα και ότι οι εχθροί καραδοκούν; Αλλά και πέραν τούτων, οφείλουμε σεβασμό και υπακοή όλοι μας και στον αιώνιο θεσμό του Πατριαρχείου, αλλά και στον πολυσέβαστο Πατριάρχη μας.
Εγώ με τους επαίνους δεν επιδιώκω και δεν θέλω να κερδίσω τίποτα. Σεις επιχειρείτε να χαλάσετε τις σχέσεις μας με τον Πατριάρχη και να σπείρετε τα ζιζάνια της διχόνοιας και της αποστασίας.
Εγώ ταπεινά οφείλω υπακοή και σεβασμό και στον Πατριάρχη και στην Ιερά Σύνοδο και σε κάθε ανώτερο και μεγαλύτερό μου. Την γνώμη μου και αντίθετη να είναι θα την διατυπώσω με σοβαρότητα στα αρμόδια όργανα και όχι στο πεζοδρόμιο ή στο Διαδίκτυο.
π. Δοσίθεε, η Γραφή λέει και σεις την υπερτονίζετε χωρίς να την διαβάζετε: ''Πείθεσθε τοις ηγουμένοις ημών και υπήκετε. Αυτοί γαρ λόγον αποδώσουσι'' υπέρ των ψυχών ημών. Μη δειλιάσθω και μη ταρασσέσθω ημών η καρδία, άλλοι έχουν ευθύνη ως λόγον αποδώσοντες.
6ον) Δεύτερον τα βάζετε με όλους τους Επισκόπους συλλήβδην. Για όλα φταίμε εμείς. Οι Επίσκοποι.
Εσείς δεν έχετε ευθύνη ώστε με μετάνοια συντριβή και ταπείνωση να ηρεμήσετε στο Μοναστήρι σας και να κάνετε προσευχές και κομποσχοίνια, για μας τους αθλίους και ανίκανους και αμαρτωλούς και ανάξιους;
Ο Άγιος Παΐσιος αυτό και έκανε, προσευχές και ξανά προσευχές. Κομποσχοίνια και απομόνωση. Και ενώ τον προβάλλετε δεν τον ακολουθείτε. Και ενώ τον παρουσιάζετε στους ακροατές σας, ως το τέλειο παράδειγμα, πόρρω απέχετε από τους λόγους και τη ζωή του.
Εμένα, π. Δοσίθεε με γνωρίζετε τόσα χρόνια. Βλέπετε πως και σας, σας αντιμετωπίζω. Βλέπετε τους αγώνες, τις αγωνίες, τους κόπους, το τρέξιμο μου και τα έργα μου, για τους πιστούς μας, για την Μητρόπολή μας.
Άραγε κατά την γνώμη σας υστερώ; Δεν κάνω καλά τα καθήκοντά μου; Είμαι αιρετικός, οικουμενιστής, μασόνος; Τι είμαι κατά την γνώμη σας; Από την Μητρόπολή μας δεν φεύγω.
Παλεύω στην Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου 24 χρόνια. Με είδατε ποτέ να κάνω κοσμική ή τρυφηλή ζωή; Να ζώ αριστοκρατικά, υπεροπτικά και πλούσια; Νύχτα και μέρα αγωνίζομαι, τρέχω, κουράζομαι.
Αγωνίζομαι και αγωνιώ, μέσα στους χώρους και τους άγριους τόπους και τις ιδιαιτερότητες μιας ακριτικής Επαρχίας.
Το αυτό πράττουν και όλοι οι Επίσκοποι και οι Μητροπολίτες μας. Αγωνίζονται νυχθημερόν και ένα πιάτο γλυκό φαγητό δεν τρώμε, από τις στενοχώριες και τις αγωνίες. Σεις όμως εύκολα μας κατακρίνετε όλους και μας καταδικάζετε.
Ενώ εσείς για το ταπεινό μοναστηράκι σας δεν κάνετε ούτε και τα αυτονόητα. Ενώ θα έπρεπε να' ναι το κέντρον του ενδιαφέροντός σας. Να αυξάνετε, να καρποφορεί καρπούς μετανοίας.
Αν έχετε κάτι εναντίον μας, να το καταθέσετε στα αρμόδια όργανα και στην Σύνοδό μας και να μας καταγγείλετε και να μας εγκαλέσετε και να καταδικαστούμε. Αν όμως όχι, γιατί μας δέρετε; Αμαρτία δεν είναι;
Γιατί γίνεσθε ιεροκατήγορος; Είμαστε οικουμενιστές; Είμαστε ανήθικοι; Είμαστε μασόνοι; Πείτε μας. Με στοιχεία και όχι με αερολογίες και λόγους φανατισμού και ακροτήτων.
7ον) Τέλος, θα ήθελα να σας πω και για τις τελευταίες δηλώσεις σας για τον πρώην Μητροπολίτη Πάφου Τυχικό, περί του οποίου χθες απεφασίσθη και δικαίως η έκπτωσή του από τον θρόνο της Μητροπόλεως Πάφου.
Τον γνωρίζετε; Γνωρίζετε τα περί των κατηγοριών που τον βαραίνουν; Ή κάτι ακούσαμε, κάτι μας είπαν και ας προσθέσουμε και εμείς τις κορώνες μας και όποιον πάρει ο χάρος, για να δημιουργήσουμε κρότο και θόρυβο και να διεγείρουμε και τον φανατισμό και πολλών άλλων.
Για να γνωρίζετε όμως τα πράγματα από πρώτο χέρι σας ενημερώνω, ότι ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος, μας επισκέφθηκε πέρσυ το Νοέμβριο.
Ήλθε στη Μητρόπολή μας και στη Ροδόπολη, για να αναδείξει το Κυπριακό πρόβλημα που καίει όλους μας 50 χρόνια και πραγματοποιήσαμε εκδηλώσεις στο μνημείο του ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου, στη Ροδόπολη. Σεις όλα αυτά πρέπει να αναδείξετε.
Την αδικία και όλα όσα εξυφαίνουν οι εχθροί της πατρίδος μας, κατά της Κύπρου μας. Στον Αρχιεπίσκοπο Γεώργιο είμεθα ευγνώμονες.
Σας ερωτώ λοιπόν: Είδατε τον Αρχιεπίσκοπο πόσο απλός ήταν, πως εκινείτο; Τί έφαγε; Πώς ντύθηκε και πώς συμπεριφέρθηκε; Απλά, απλούστερα πιο πολύ από όλους μας, ώστε όλοι να εκπλήσσονται και να θαυμάζουν για το τί άνθρωπος είναι.
Σεις όμως τον κατηγορήσατε ως οικουμενιστή, αθεόφοβο και μασόνο. Ποιός σας δίνει αυτό το δικαίωμα, να υβρίζετε παρά να ευλογείτε; Και μάλιστα έναν Αρχιεπίσκοπο;
Ποιός σας είπε ότι ένας τόσο αγαθός και καλός Αρχιεπίσκοπος και πάνω απ' όλα άνθρωπος, είναι όλα όσα σεις τον κατηγορείτε; Μα άραγε ακούτε αυτά που λέτε ή τα λέτε για να εντυπωσιάσετε.
Αν σας μηνύσει στα δικαστήρια για όσα εκτοξεύσατε εναντίον του, θα βρεθείτε ένοχος έως θανάτου. Υπεύθυνος είναι και ηγέτης στην Εκκλησία που ποιμαίνει στην Κύπρο και γνωρίζει πιο πολλά από μας.
Δεν καταδίκασε η Ιερά Σύνοδος τον Τυχικό τυχαία. Ο ίδιος καταδίκασε το εαυτό του με τα όσα έπραξε.
Σας παραπέμπω στην ωραία συνέντευξη του Δημάρχου Πάφου κ. Φαίδωνα Φαίδωνος, για να δείτε ποιος είναι υπεύθυνος όλων όσων έγιναν στην Κύπρο. Θεωρείτε αμέτοχο τον Μητροπολίτη Τυχικό;
Ο κ. Δήμαρχος δεν είναι με αυστηρή έννοια τέκνο της Εκκλησίας, όμως ομίλησε καλύτερα και από κληρικούς και μοναχούς και Συνόδους. Ας ακούμε και το μικρόν ποίμνιο.
Εγώ δεν γνωρίζω τον άνθρωπο και Μητροπολίτη Τυχικό, πλην όμως μια Εκκλησία και μια Σύνοδος είναι πλανεμένη και όχι ένας Μητροπολίτης, ο νεότερος στην ηλικία, που θα έπρεπε να είναι γονατιστός, εσπέρας και πρωί και μεσημβρία και να δοξάζει τον Θεό, που τον ανέδειξε πρώτο Μητροπολίτη της Εκκλησίας της Κύπρου, χωρίς και να έχει κάνει και πολλά πράγματα στη ζωή του ή να έχει εργαστεί ή να κουραστεί;
π. Δοσίθεε, δεν γνωρίζετε πολλά πράγματα ή και καθόλου. Αγνοείτε τις αλήθειες, την ουσία των πραγμάτων και γίνεσθε κριτής και κατακρίνετε τους πάντες.
Τυχαία ασχολήθηκε η Ιερά Σύνοδος της Κύπρου με έναν Μητροπολίτη της; Τυχαία ο Οικουμενικός Πατριάρχης; Τυχαία η Υπουργός Παιδείας της Ελλάδος;
Τυχαία η Πρεσβεία της Κύπρου στην Αθήνα; Χρειάζεται σύνεση και φόβος Θεού και πάνω απ' όλα σιωπή και προσευχή, όταν βλέπουμε και όταν αντιμετωπίζουμε, πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις, που ουσιαστικά δεν είναι της αρμοδιότητός μας.
Ούτε είναι και απαραίτητο, να χώνουμε την ουρά μας όπου να' ναι και όπως να' ναι. Ωφελούνται με τις παρεμβάσεις μας ή κατασκανδαλίζονται οι χριστιανοί μας; Τους ηρεμούμε ή τους φανατίζουμε και τους εξαγριώνουμε;
π. Δοσίθεε, ''Δοξάσατε δη τον Θεόν εν τω σώματι υμών και εν τω πνεύματι υμών άτινα εστί του Θεού.''
Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης γονατίστε και ας προσευχηθούμε όλοι, στον πανοικτίρμονα Κύριό μας και το Πνεύμα του το Άγιο, να εμφυσήσει μέσα μας πνεύμα αγάπης, καλοσύνης και ταπείνωσης, λέγοντας: «Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μή μοι δός. Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ. Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου» γιατί εσύ είσαι ευλογημένος στους αιώνες των αιώνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου