Είναι μείζονος σημασίας (από ηθικής και δημοκρατικής σκοπιάς), η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Ε.Σ), σχετικά με τη δικαίωση τριών (3) συνταξιούχων δικαστικών, οι οποίοι είχαν προσφύγει για αύξηση των συντάξεών τους. Ως γνωστόν οι συντάξεις όλων των Ελλήνων πολιτών υπέστησαν γενναία συρρίκνωση /περικοπές κατά την αλήστου μνήμης περίοδο των «Μνημονίων», προκειμένου να αποφευχθεί η πλήρης χρεοκοπία της χώρας. Η πλειονότητα των συνελλήνων συνταξιούχων δεινοπάθησε και συνεχίζει να υποφέρει. Οι κυβερνήσεις –προηγούμενες και νυν- ισχυρίζονται ότι ο διαθέσιμος δημοσιονομικός χώρος είναι περιορισμένος και δεν επιτρέπει ούτε αυξήσεις, ούτε αναδρομικά, και φυσικά ούτε καν σκέψη /πιθανότητα επανόδου σε επίπεδα πριν το 2012. Μόνον κάτι (αντί) δωρα, βοηθήματα κ.α ανακουφιστικά γλειφιτζούρια παρέχονται, μέχρι να βρεθεί δημοσιονομικός χώρος ανακούφισης.
Περιέργως τελευταία, βρέθηκε, αλλά μόνον για τρεις συνταξιούχους δικαστικούς, οι υπόλοιποι μάλλον θα πρέπει να ανακουφίζονται σε … πηγάδι!!!. Το Μισθοδικείο και η Ολομέλεια του Ε.Σ με ψήφους 28 έναντι 3 αποδέχτηκαν το αίτημα αύξησης των 3 δικαστών (ως … συνταγματικό;). Έχουμε λοιπόν δύο (2) δικαστικές αποφάσεις (Μισθοδικείου και Ε.Σ) που θα πρέπει να γίνουν σεβαστές. Όμως αυτές ενδέχεται να λειτουργήσουν ως μπούμερανγκ για τους Κυβερνώντες, αφού είναι δεδομένο (ζήτημα χρόνου είναι), πως θα ακολουθήσουν σωρηδόν προσφυγές, τόσο από τους άλλους δικαστικούς , όσο και τους συνταξιούχους άλλων επαγγελμάτων. Τι θα γίνει τότε;. Τι θα ισχύσουν; Δύο μέτρα και δύο σταθμά; Ή θα ανοιγοκλείνουν «πόρτες και παράθυρα» κατά περίπτωση;. Δεν θα τεθεί, μοιραία και δικαιολογημένα, ζήτημα δημοκρατικότητας; Άλλοι ίσοι και κάποιοι (Δικαστικοί και Βουλευτές) περισσότερο ίσοι;. Και που θα πάνε οι ύμνοι περί (δημοκρατικής) ισότητας, ισονομίας, κ. α, ανάλογα και αναντίστοιχα με την πραγματικότητα, φούμαρα;. Ήδη η ΑΔΕΔΥ αντέδρασε έντονα, και ζητεί να μην γίνονται από την εκτελεστική εξουσία διακρίσεις, εξαιρέσεις, προτιμήσεις, αδικίες. Διαφορετικά να δοθούν αυξήσεις σε όλους τους συνταξιούχους, όλων των κλάδων ανεξαιρέτως. Έχει άδικο; Όχι βέβαια. Είναι ανεπίτρεπτο να τυγχάνουν εισοδηματικής αποκατάστασης ορισμένοι, και άλλοι (αποπαίδια/απόκληροι;) να συνεχίζουν στα όρια και κάτω από εκείνα της φτώχειας!.
Η παρούσα Κυβέρνηση έχει βρεθεί σε δυσχερή θέση. Βέβαια ήδη, στελέχη της, διαβεβαιώνουν, πως δεν θα ανεχθούν ανισότητες και αδικίες. Κερδίζουν απλώς χρόνο. Είναι όμως ζήτημα χρόνου να υποχρεωθεί να λύσει το πρόβλημα. Ή θα συγκρουστεί (αν έχει τα κότσια) με το Δικαστικό Σώμα, ή θα ενδώσει και θα αντιμετωπίσει τον ξεσηκωμό και την οργή όλων των συνταξιούχων του τόπου. Βέβαια το ότι –όπως φαίνεται – η απόφαση του Ε.Σ περιορίζει το κόστος μόνον ως προς τους τρείς, (χωρίς να ισχύει για τους υπόλοιπους συνταξιούχους του κλάδου), μικρή εξυπηρέτηση της παρέχει.
Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε, και αναμένονται μποφόρ εξελίξεων. Δυστυχώς για την Κυβέρνηση, δεν θα έχει να αντιμετωπίσει τις αναμενόμενες έξωθεν πιέσεις, αλλά και τις έσωθεν. Συνταξιούχοι βουλευτές, θα ζητήσουν ανάλογη δικαίωση, αφού …. δικαιούνται περισσότερο από τους άλλους πολίτες. Ισχύει δηλ για αυτούς το: «Κατά μείζονα λόγο». Γιατί; Μα, φρόντισε η εκτελεστική μας εξουσία, εδώ και δεκαετίες, να συνδέσει τις βουλευτικές συντάξεις με εκείνες των δικαστών. Έτσι οι μεν δικαστές –με τα Μισθοδικεία και όχι μόνον – αποφασίζουν (οι ίδιοι για εαυτούς και αλλήλους βάσει του «δόγματος»: Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει) τις αυξήσεις που τους ικανοποιούν, οι δε βουλευτές … αναγκάζονται –εκόντες, άκοντες – να ….. ακολουθήσουν!. Έχουμε δηλαδή δύο συνταξιοδοτούμενα Σιαμαία που πορεύονται μαζί /άρρηκτα συνδεδεμένα /αδιαχώριστα και στα γεράματά τους. Θου Κύριε …..
Παρηγορεί πάντως το γεγονός πως (όπως λέγεται), εκείνοι που προσέφυγαν και δικαιώθηκαν, δεν ζήτησαν αναδρομική επιστροφή επιδομάτων και δώρων, από το 2012. Παρά μόνον από το 2022, όπου και υπέβαλαν το αίτημά τους. Επαινετό, αφού έτσι θα εξυπηρετηθούν τα δημοσιονομικά, και θα διευρυνθεί ο χώρος τους. Αλήθεια: Πόσο ειλικρινείς είναι οι Εθνογονείς (αντί του αναντίστοιχου Εθνοπατέρες) όταν μας διαβεβαιώνουν ότι δεν συμφωνούν με την απόφαση του Σ.Ε; Διαφωνούν άραγε βάσει ηθικής και δημοκρατικότητας, ή λόγω οικονομικών αιμορραγιών που θα ακολουθήσουν, αν όλοι οι συνταξιούχοι επαναστατήσουν και διεκδικήσουν; Ρητορικό το ερώτημα. Είναι αναντίλεκτο, αδιαπραγμάτευτο, το ότι οι πολίτες, οφείλουν να σέβονται και να τηρούν τους νόμους, ακόμη και αν είναι άδικοι, μεροληπτικοί. Εκείνο που θα πρέπει να μας διευκρινίσουν, είναι το ποιοι ακριβώς διαχειρίζονται τα δημοσιονομικά του τόπου. Η δικαστική ή η εκτελεστική εξουσία, γιατί μας έχουν μπερδέψει κάπως. Σε κάθε περίπτωση τα Μισθο(α)δικεία ήρθαν για να μείνουν.
ΥΓ Το όλο ζήτημα δεν είναι (όπως παρουσιάζεται) τυπικά νομικό ή οικονομικό. Βαθύτατα ανήθικο και αντιδημοκρατικό είναι. Και ως τέτοιο οφείλουν οι δύο Σιαμαίες εξουσίες να το αντιμετωπίσουν ανάλογα. Αν φυσικά επιθυμούν την επανίδρυση, ανασυγκρότηση, ανοικοδόμηση και δημιουργία ενός Δημοκρατικού Κράτους Δικαίου.
*Ιατρού
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου