Παρακολουθώ, όπως και εσείς, την υπερβολική απίστευτων επιπέδων υπερκάλυψη ΟΛΩΝ των προσωπικών (και όχι μόνο των θεσμικών) δραστηριοτήτων του νέο-εκλεγέντος Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και του συντρόφου του (τώρα πλέον επισήμως «συζύγου») κ Κασσελάκη και «βγαίνω από τα ρούχα μου…»
Όπως θυμάστε, για πολλά χρόνια υπήρξα ένας από τους πανεπιστημιακούς καθηγητές που εμφανιζόταν πολύ συχνά στα τηλεοπτικά «παράθυρα» και ακουγόταν στα ραδιοφωνικά «μπαλκόνια». Από εκείνες τις παρέες μου πολλοί συνάδελφοι και δημοσιογράφοι μεταπήδησαν στην πολιτική και έγιναν βουλευτές..
Μετά το καλοκαίρι του 2010 και την μόνιμη εγκατάσταση της «τρόικα» στην Πατρίδα μας (τώρα την βαφτίσανε «θεσμούς») αποφάσισα να απέχω από τα ραδιοτηλεοπτικά δρώμενα συνειδητοποιώντας ότι η συμμετοχή μου έδινε ‘άλλοθι’ σε παρουσιαστές και προγράμματα την ώρα που η Ελλάδα βυθιζόταν γοργά στο δράμα της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής απαξίωσης και του μηδενισμού κλασικών Αξιών και Αρχών που αποτελούν ιστορικά χαρακτηριστικά του Ελληνικού Λαού.
Την αποχή μου την ανέστειλα για μερικούς μήνες αλλά και πάλι έκανα τη διαπίστωση ότι ΔΕΝ βοηθούσε σε τίποτε η συμμετοχή μου καθώς φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι με σταματούσαν στο δρόμο να με ρωτήσουν «γιατί δεν είπες κάτι παραπάνω, γιατί έμεινες σιωπηλός, και πού πάμε;…»
Βασικά από την αρχή του 2012 και μετά αποσύρθηκα παντελώς από τα Ελληνικά ΜΜΕ και με χάσατε από ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα και μπαλκόνια!..
Συνεχίζω, όμως φίλοι μου, «να επικοινωνώ, άρα να υπάρχω» ΕΔΩ στους ελληνικούς ιστότοπους (sites) και στα ελληνικά blogs.
Εάν, λοιπόν, νομίζετε ότι επειδή υπήρξα ένα από τα πρόσωπα που πολύ συχνά φιλοξενήθηκαν στα ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα και μπαλκόνια ΔΕΝ έχω το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κρίνω καλόπιστα TV και οικοδεσπότες, μη συνεχίσετε το διάβασμα, ΣΤΟΠ εδώ!..
Εάν, μάλιστα, σας διακρίνει η τάση να αγνοείτε και να υποβαθμίζετε τον καθοριστικό ρόλο των ΜΜΕ και της τηλεοπτικής εικόνας ιδιαίτερα ως παιδαγωγικό εργαλείο, και ως ΑΙΧΜΗ του Δόρατος της διαμόρφωσης της κοινής γνώμης με τεχνικές ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ, τότε σας ΙΚΕΤΕΥΩ, κάνετε ΣΤΟΠ εδώ!..
Η ουσία το περιεχόμενο και ο «λόγος» όχι μόνο στην ελληνική αλλά στην παγκοσμιοποιημένη πλέον «τηλεοπτική δημοκρατία» δίνουν τη θέση τους στο περίβλημα, στο επιδερμικό, στην έγχρωμη κινούμενη εικόνα.
Ίσως άλλοι λαοί να μην νοιάζονται για αυτές τις μεταλλάξεις, αλλά εμάς εδώ στην χώρα «κοιτίδα» του πολιτισμού, της λογικής, και της Δημοκρατίας έπρεπε να μας πειράζει καθώς το πρόβλημα δεν είναι η Δημοκρατία την οποία εμείς διδάξαμε στους λαούς και σεβόμαστε..
Το πρόβλημα έγκειται στις δομές της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και στο ρόλο των εντύπων, των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών ΜΜΕ στα οποία τον ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ρόλος έχει η σύγχρονη ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ που λέγεται ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ…
Έρχομαι σήμερα επικριτής των τηλεοπτικών ΜΜΕ, δηλαδή της Τηλεόρασης γιατί αισθάνομαι ότι κάποια πράγματα πρέπει να ειπωθούν, επιτέλους, με το όνομά τους.
Από όλους εμάς που ασχολούμεθα με τις επιστήμες της συμπεριφοράς χρειάζεται να αποδοθεί ΟΡΘΑ η εκπληκτική δύναμη της σύγχρονης τηλεόρασης στην άσκηση όχι της συνειδητής αλλά κυρίως της υποδόριας, της υποσυνείδητης, επίδρασής της στην καθιέρωση προτύπων συμπεριφοράς προς μίμηση και ταύτιση για τα παιδιά που στέκονται ευάλωτα και εύπλαστα μπροστά στους δέκτες και για μας τους μεγάλους που έχουμε σχεδόν συστηματικά οδηγηθεί στην αποδοχή της ψεύτικης «εικονικής πραγματικότητας» με την παθητική αποδοχή στρεβλής αντίληψης πραγματικότητας!..
Κάποιες άλλες εποχές, στην ευλογημένη χώρα, που την κατοικούν 10,4 εκατομμύρια Ελλήνων (και αλλοδαπών) αλλά είναι άγνωστος ο αριθμός των φιλελλήνων, οι ρόλοι ήταν ευκόλως διακριτοί:
Η Νομοθετική εξουσία νομοθετούσε, η Εκτελεστική εφάρμοζε, η Δικαστική ήλεγχε και ο ΤΥΠΟΣ μέσω των δημοσιογράφων (ρεπόρτερ) όταν εντόπιζε πρόβλημα, έψαχνε τις ιδιαιτερότητές του, απεκάλυπτε πτυχές κρυμμένες επιτήδεια, τους πρωταγωνιστές και λεπτομέρειες ανατριχιαστικές ή γαργαλιστικές δίνοντας στο αναγνωστικό κοινό υλικό για σχολιασμούς υπέρ και κατά!…
Σήμερα στην Ελλάδα ΔΕΝ διαβάζουμε και δεν συζητάμε!..
Κοιτάμε ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ η οποία δεν προσπερνά, αλλά μένει στην επιδερμίδα και δίνει με εικόνα στο ρεπορτάζ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΕΣ διαστάσεις όπου κυρίαρχος μοιάζει να είναι ο Νόμος της Ζούγκλας και η δύναμη της διείσδυσης του τηλεοπτικού φακού σε σημεία ΧΩΡΟ-ΧΡΟΝΟΥ όπου, θα πως αστειευόμενος με Αριστοφανικό καυστικό χιούμορ, ακόμη και τα εξειδικευμένα τμήματα της ΕΥΠ και της Ασφάλειας της Ελληνικής Αστυνομίας δεν έχουν φτάσει...
Που αρχίζει και πού τελειώνει ο ρόλος της κάθε μιας από τις 4 κάποτε διακριτές εξουσίες;
Με ποιες αξίες λειτουργούμε εμείς και με ποιες πρέπει να λειτουργούν οι δημοσιογράφοι της Τηλεόρασης όταν αισθάνονται ότι το καθήκον στην αλήθεια και η ηθική υποχρέωση απέναντι στο κοινωνικό σύνολο τους καλεί να πρωτοτυπήσουν;
Εάν ένα παιδάκι αναφωνήσει «ο αυτοκράτορας ΜΜΕ είναι γυμνός» θα του κλείσουμε το στόμα επειδή τα παιδιά δεν πρέπει να κάνουν τέτοιες διαπιστώσεις ή θα θυμηθούμε ότι «από παιδί και από ζαβό μαθαίνεις την αλήθεια;»
Το κοινωνικό-ψυχολογικό φαινόμενο που λέγεται «πλύση εγκεφάλου» και ο ανεξέλεγκτος «τσαμπουκάς» κάποιων τηλεοπτικών «αστέρων» και εκπομπών που δεν φαίνεται να φοβούνται το περιβόητο ΕΣΡ θα τεθούν ποτέ σε έλεγχοι;
Φοβάμαι ότι ο τηλεοπτικός φακός των ΜΜΕ αποδεικνύει καθημερινά ότι «κάνει όπως γουστάρει» καθώς λιγόστεψε και η ΤΣΙΠΑ στην “off-shore” της ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑΣ Ελλάδα των «θεσμών», δηλαδή πρώην «τρόικας…»
3 σχόλια:
Aξιότιμε κ. Καθηγητά, O TEMPRORA, O MORES... Ω ΚΑΙΡΟΙ, Ω ΗΘΗ ... Πολύ σωστά τα γράφετε ....
Επ ευκαιρία, διαβάζω περιστασιακά τα περί γάμου Κασσε-λάκη με τον εκλεκτό του Τάϋλερ και ακόμη δε έχω λύσει μια απορία ... Επειδή λίγα γράμματα γνωρίζω παρακαλώ όπως ενασχοληθείτε και δώσετε μια απάντηση για να πλουτίσω τις γνώσεις μου ...
Παλαιότερα όταν ρωτούσαν ένα άνδρα αν τέλεσε γάμο απαντούσε ... Ναι νυμφεύθηκα, δηλαδή πήρα νύμφη ... Αν ρωτούσαν μια γυναίκα το ίδιο ερώτημα ... απαντούσε ... Ναι υπανδρεύθηκα δηλαδή υπό ανδρός βρίσκομαι .....
Βλέπω στο λεξικό....
γαμώ < αρχαία ελληνική γαμέω, –ῶ = παντρεύομαι.
Ρήμα > γαμώ: συμμετέχω σε σεξουαλική επαφή (λέγεται κυρίως για τον άντρα)
*Η λέξη γαμώ είναι αρχαιοελληνική και υπάρχει επισήμως καταχωρημένη στα λεξικά, για αυτό δεν την καλύπτω με @@@@.
Αποσπασματικά σκέφτομαι, λοιπόν, ότι παρόλο που το λεξικό μεταφράζει ορθά το ρήμα *«γαμώ» με την αρχαία του σημασία, διαβλέποντας στο σκοπό του, ως μιας πράξης αναπαραγωγής δηλαδή, στο πλαίσιο ενός Γάμου, κάνει το λάθος που κάνουμε όλοι. Χρησιμοποιεί το ρήμα «παντρεύομαι»! Έτσι, ενώ παρακάτω το λεξικό λέει ορθά, πως το «γαμώ» λέγεται κυρίως για τον άνδρα, τον θέλει ταυτόχρονα να παντρεύεται! Να «γαμεί» δηλαδή, όχι μια γυναίκα, αλλά έναν άλλον άνδρα;
Το ρήμα «υπανδρεύομαι»-ύπανδρος γυνή, αναφέρεται σε εκείνη, που τίθεται υπό ενός άνδρα. Υπό την προστασία και τη σύζευξη μαζί του. Αφαιρώ την υποβαθμιστική, για τον φεμινισμό, σημασία του όρου για τη γυναίκα, λες και οι λέξεις μόνο αρκούν για την ουσία, πράγμα που όπως βλέπουμε δε συμβαίνει με την λέξη «παντρεύομαι» ως έκφραση για τον άνδρα. Αν όμως, θέλαμε να βρούμε μια άλλη λέξη, τότε, το «σύνανδρος» και το «συναδρεύομαι», θα ήταν κατάλληλο για την ισοτιμία της σχέσης, αλλά πάντα αναφορικά για μια γυναίκα. Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι, πως μόνο η γυναίκα παντρεύεται και όχι ο άνδρας. (εκτός, όπως είπαμε, των ομοφυλόφιλων εξαιρέσεων).
Το τελικό ερώτημα λοιπόν είναι ... Στην περίπτωση Κασσελάκη και Τάυλερ ... Ποια είναι η νύμφη και ο ποιος ο γαμπρός;;;
Πλην εάν και οι δύο παίζουν ρόλο και νύμφης και γαμπρού και εναλλάξ αλληλοδιατρυπώνται ...
Στη διδασκαλία του, ο Απόστολος Παύλος ξεκαθαρίζει ότι οι ομοσεξουαλικές πράξεις είναι πράξεις αντίθετες στη φύση και σύμπτωμα της απομάκρυνσης από τον Θεό. Και ο αρσενοκοίτης Κασσελάκης δηλώνει ... θρησκευόμενος .... Ε! Άντε ....
Στη θέση της αλήθειας του Θεού έβαλαν το ψέμα. Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, τους παρέδωσε ο Θεός σε επαίσχυντα πάθη: Οι γυναίκες αντικατέστησαν τις φυσικές σχέσεις με αφύσικες· το ίδιο και οι άντρες· άφησαν τη φυσική σχέση με τη γυναίκα και φλογίστηκαν με σφοδρό πάθος ο ένας για τον άλλο, διαπράττοντας ασχήμιες αρσενικοί μ’ αρσενικούς, και πληρώνοντας έτσι με το ίδιο τους το σώμα το τίμημα που ταίριαζε στην πλάνη τους. (Ρωμαίους 1:25-27).
Τέλος ....Θυμηθείτε τα Σόδομα και τα Γόμορρα και τις γειτονικές τους πόλεις, που είχαν παραδοθεί στην πορνεία και στις αφύσικες ηδονές με τρόπο παρόμοιο με αυτούς. Η αιώνια καταδίκη τους αποτελεί ζωντανό παράδειγμα. (Ιούδα 1:7)
Ερανίσθηκα πληροφορίες από λεξικά και σχετικά επιστημονικά άρθρα με πρόσθετα σχόλια.
Kαι από την αρχαιότητα ένα συμβολικό απόσπασμα ...
Ζεύς καί Αἰσχύνη
Ζεὺς πλάσας τοὺς ἀνθρώπους τὰς μὲν ἄλλας διαθέσεις αὐτοῖς ἐνέθηκε, μόνην δ᾿ ἐνθεῖναι τὴν αἰσχύνην ἐπελάθετο. Διὸ καὶ μὴ ἔχων πόθεν [ἂν] αὐτὴν εἰσαγάγῃ, διὰ τοῦ ἀρχοῦ αὐτὴν εἰσελθεῖν ἐκέλευσεν. Ἡ δὲ τὸ μὲν πρῶτον ἀντέλεγεν ἀναξιοπαθοῦσα. Ἐπεὶ δὲ σφόδρα αὐτῇ ἐνέκειτο, ἔφη· Ἀλλ᾿ ἔγωγε ἐπὶ ταύταις εἰσέρχομαι ταῖς ὁμολογίαις ὡς Ἔρως μή εἰσελεύσεται· ἂν δ᾿ εἰσέλθῃ, αὐτὴ ἐξελεύσομαι παραυτίκα. Ἀπὸ δὴ τούτου συνέβη πάντας τοὺς πόρνους ἀναισχύντους εἶναι. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι τοὺς ὑπ᾿ ἔρωτος κατεχομένους ἀναισχύντους εἶναι συμβαίνει.
Μετάφραση
Ὅταν ὁ Δίας ἔπλασε τούς ἀνθρώπους, ἔβαλε μέσα τους ὅλες τίς ψυχικές διαθέσεις. Ξέχασε μόνο νά βάλει μέσα τους τήν ντροπή καί μή ἔχοντας ἀπό ποῦ νά τήν βάλει μέσα, τή διέταξε νά μπεῖ ἀπό τόν πρωκτό. Ἡ ντροπή στήν ἀρχή ἀντιδροῦσε καί ἔλεγε ὅτι αὐτό εἶναι ἄδικο. Ἐπειδή ὅμως ὁ Δίας τά ἀπαιτοῦσε μέ σφοδρότητα τοῦ εἶπε : «Θά μπῶ, τί νά κάνω, ἀλλά μ΄αὐτή τή συμφωνία, ὅτι δέν θά μπεῖ ἀπό ἐκεῖ γεννητικό ὄργανο. Ἄν μπεῖ, ἐγώ θά φύγω ἀμέσως».
Ἐξ αἰτίας αὐτοῦ συμβαίνει ὅλοι οἱ ὁμοφυλόφιλοι νά εἶναι ἀναίσχυντοι.....διότι ούτε τσίπα έχουν πλέον, ούτε ντροπή και η ενασχόληση των ΜΜΕ που τους προβάλλουν, τους έχει αποθρασύνει ....
Μ.
Ορθά ο ευπρεπής μπούμεραγκ δεν κάλυψε το αρχαίο ρήμα γαμέω-γαμώ το οποίο στην αρχαία Ελλάδα είχε την αυτονόητη ερμηνεία του γάμου, ενώ σήμερα έχει παραποιηθεί και θεωρείται υβριστικό σε πολλές περιπτώσεις ...
Διαβάστε πιο κάτω σχετικό απόσπασμα και βγάλτε τα συμπεράσματα σας .....
Παρατηρούμε ότι στη Ιφιγένεια ανερυθρίαστα χρησιμοποιείται το αρχαίο ρήμα «γαμέω-γαμώ», στη φράση «Οινομάου γαμεί κόρην». Αυτό συμβαίνει επειδή την εποχή εκείνη το ρήμα «γαμώ» δεν είχε τη σημασία που έχει σήμερα – τη σημασία του «συνουσιάζομαι», του «συνευρίσκομαι». Η σημασία του ρήματος ήταν αυτή του «παίρνω γυναίκα», «νυμφεύομαι». Για παράδειγμα, ο ιστορικός Θουκυδίδης, γράφει:
«Κύλων ην Αθηναίος ανήρ Ολυμπιονίκης των πάλαι ευγενής τε και δυνατός. Εγεγαμήκει δε θυγατέρα Θεαγένους Μεγαρέως ανδρός, ος κατ’ εκείνον τον χρόνος ετυράννει Μεγάρων» (1.126). Δηλαδή: «Ο Κύλων ήταν παλαιός Αθηναίος Ολυμπιονίκης, από γένος ευγενών και πολιτικά ισχυρός. Είχε πάρει γυναίκα την θυγατέρα του Θεαγένη από τα Μέγαρα, ο οποίος τότε ήταν τύραννος των Μεγάρων». Εδώ ο Θουκυδίδης χρησιμοποιεί τον Υπερσυντέλικο («εγεγαμήκει») του ρήματος «γαμώ».
Το μεσοπαθητικό ρήμα «γαμούμαι» αφορούσε, ασφαλώς, μόνο τη γυναίκα. Για παράδειγμα, ο Ευριπίδης, στην τραγωδία του «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι», βάζει τον Αγαμέμνονα να λέει:
«Καν δέλτου πτυχαίς / γράψας έπεμψα προς δάμαρτα την εμήν / στέλλειν Αχιλλεί θυγατέρ’ ως γαμουμένην /…» (στ. 98-100). Δηλαδή: «Και στη γυναίκα μου έστειλα γράμμα που στα φύλλα του έγραψα να μου στείλει τη θυγατέρα, για να παντρευτεί τάχα με τον Αχιλλέα…».
Στο σημείο αυτό ίσως αναρωτηθείτε: Καλά, τη σημερινή σημασία του ρήματος «γαμώ» με ποιο ρήμα την απέδιδαν οι αρχαίοι; Εύλογη ερώτηση. Ένα από τα ρήματα που χρησιμοποιούσαν ήταν τον ρήμα «βινέω». Ο Αριστοφάνης, στην κωμωδία του «Εκκλησιάζουσες» βάζει τον Βλέπυρο να ρωτά: «Τι δ’; Ουχί βινείται γυνή κάνευ μύρου;» (στ. 525). Δηλαδή: «Και τι; Δεν μπορεί μια γυναίκα να συνουσιαστεί χωρίς αρώματα;». Και στην κωμωδία «Λυσιστράτη» η Μυρρίνη λέει στον Κινησία, τη στιγμή που ετοιμάζονται να σμίξουν: «Αλλά σισύραν ουκ έχεις» (Αχ, δεν σου έφερα σκέπασμα!). Και ο Κινησίας, ξαναμμένος πια, απαντά: «Μα Δί’ ουδέ δέομαι γ’, αλλά βινείν βούλομαι» (στ. 934). Δηλαδή: «Μα τον Δία, δεν χρειάζομαι (σκέπασμα). Μόνο να σε… αναποδογυρίσω θέλω».
Σήμερα, η αρχική σημασία του ρήματος «γαμώ» έχει διατηρηθεί στο ουσιαστικό «γάμος» και στο επίθετο «γαμήλιος». Η αθλήτρια Βούλα Πατουλίδου δεν δίστασε να αναφωνήσει: «Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο». Κολλώντας το ουδέτερο άρθρο «το» ή το θηλυκό «τη» (γαμώτη) πίσω από το ρήμα, οι γυναίκες μπορούν άνετα να ξεστομίζουν δημόσια το «γαμώτο», αλλά όχι το ρήμα από μόνο του!
ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ
Και τώρα ερχόμαστε στο «παντρεύω» και «παντρεύομαι». Το να λέει μια γυναίκα ότι είναι «παντρεμένη», το καταλαβαίνω. Όντως, η γυναίκα λύνει τις πλεξούδες και ξαπλώνει (συνήθως) κάτω από τον άντρα, όταν «υπανδρεύεται» (υπό + ανήρ = κάτω από άνδρα).
Όμως τι δουλεία έχει ένας φυσιολογικός άντρας να λέει ότι είναι «παντρεμένος» ή ένας πατέρας να λέει ότι «πάντρεψε» τον γιο του με άνδρα; Άραγε σκέφτεται τι ακριβώς λέει όταν ξεστομίζει αυτή τη λέξη; Προφανώς, όχι. Ο παντρεμένος άνδρας με άνδρα εξ ορισμού (από αφροδισιακής πλευράς) είναι ανώμαλος, διότι βρίσκεται κάτω από άλλον άντρα.
Να, λοιπόν, γιατί θυμώνω όταν με θεωρούν «παντρεμένο», ενώ στην πραγματικότητα είμαι «νυμφευμένος» (αν και το αρχαίο απαρέμφατο είναι «νυμφευόμενος»). Καιρός να μιλάμε σωστά!
Εύγε Μπούμεραγκ, η γραφή σου πάντα είναι δίκοπο μαχαίρι.
Κ.Κ.
Δημοσίευση σχολίου