Σκανδαλώδης φαίνεται πως είναι η «τάση» της ελληνικής πολιτικής εξουσίας πρόκρισης αγοράς τεσσάρων αμερικανικών σκαφών επιφανείας για το Πολεμικό Ναυτικό, τα οποία προορίζονται να είναι δήθεν η αιχμή του δόρατος για τα χρόνια που έρχονται.
Και είναι σκανδαλώδης γιατί πρόκειται για πλοία που αποδεικνύονται τελείως άχρηστα επιχειρησιακά για τις ελληνικές απαιτήσεις, με τον κίνδυνο να έρθουν αντιμέτωπα με πολύ πιο εξελιγμένα τουρκικά πολεμικά σκάφη σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Οι πάντες γνωρίζουμε τις υποκύψεις του ελληνικού πολιτικο-κυβερνητικού κατεστημένου στις αμερικανικές επιλογές. Ατελείωτες, και ως επί το πλείστον βλαβερές για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα: πολιτικά, οικονομικά, στρατιωτικά, στρατηγικά, επιχειρησιακά, και βάλε.
Αυτές τις υποκύψεις οι πολιτικοί τώρα μάλλον πάνε να τις επιβάλλουν (να τις φορτώσουν) ΚΑΙ στην στρατιωτική ηγεσία της χώρας υποχρεώνοντάς την να δεχθεί ένα ειδεχθές πρόγραμμα αγοράς δήθεν πολεμικών πλοίων από τους Αμερικανούς, κυνικά ακυρώνοντας ταυτόχρονα το απολύτως αναγκαίο και κατάλληλο για την Ελλάδα πρόγραμμα αγοράς γαλλικών πραγματικών φρεγατών στο είδος τους, με φοβερές αμυντικο-επιθετικές δυνατότητες των οποίων ίσες πολύ λίγα άλλα ανάλογα πλοία στον κόσμο διαθέτουν, ρίχνοντας στον κάλαθο των αχρήστων και την, μόλις πριν από λίγες μέρες, πρόσφατη, τελευταία ευνοϊκότατη προσφορά, ποιοτικά και ουσιαστικά κατά πολύ ανώτερη και ωφελιμότερη από την αμερικανική.
Είναι απαράδεκτη η ενδοτικότητα όποιων πολιτικών Ελλήνων κυβερνητικών που τοποθετούν το κρίσιμο εθνικό αμυντικό συμφέρον και δικαίωμα πάντα σε δεύτερη μοίρα, απέναντι σε έξωθεν επεμβάσεις και εκβιασμούς.
Δίνει την άκρως δυσάρεστη εντύπωση κάποιας γλοιώδους συμπεριφοράς, συστηματικών οσφυοκαμπτών που δεν καταλαβαίνουν τίποτα πάρεξ απαίσια ανάγκη υπακοής σε ξένα αφεντικά οποιασδήποτε εθνότητας και ειδικά τυφλής υπακοής στα συμφέροντα αυτών των αφεντικών.
Τί κρίμα που απουσιάζει διαχρονικά εκείνος που θα δεήσει (θελήσει) επιτέλους να επιβάλλει σε άπιστους πολιτικούς κυβερνητικούς και «εθνοπατέρες» τον απαράβατο νόμο του Συντάγματος τον οποίο οι άπιστοι κατάπτυστα καταπατούν καταπατώντας το επιβαλλόμενο εθνικό τους χρέος υπεράσπισης και επικράτησης του ελληνικού παντοιοτρόπως συμφέροντος έναντι όποιων τρίτων και να είναι, φίλωμ, συμμάχων, εταίρων, εχθρών, κοντινών ή μακρινών!!
Όλες οι χώρες του κόσμου, όλα τα κράτη του κόσμου επιδιώκουν πάση θυσία – και προπαντός κόντρα σε φίλιες «συμβουλές – να δώσουν και να διατηρήσουν την μεγαλύτερη δυνατή ισχύ στις ένοπλες δυνάμεις τους ν(ξηράς, θαλάσσης, αέρος) εν σχέση με έναν βασικό κανόνα:
δηλαδή εν σχέση με τις απειλές που δέχονται από τρίτους, απειλές φανερές, όπως και απειλές δυνητικές, από οποιονδήποτε προερχόμενες, και ακόμη περισσότερο όταν προέρχονται από έναν ορκισμένο εχθρό που θέλει να σε εξαφανίσει!!
Αυτό είναι η καθιερωμένη, σωστή πολιτική και αμυντική συμπεριφορά για μια χώρα που έχει όντως τίμιους εθνικούς κυβερνήτες και όχι μαριονέτες τις κινήσεις των οποίων άλλοι κινούν καταπώς θέλουν.
Και όλοι γνωρίζουν το πόσο δίκιο είχαν εκείνοι που είπαν: si vis pacem, para bellum, αν θέλεις ειρήνη, προετοίμασε πόλεμο, όχι βέβαια να κάνεις εξ’ άπαντος πόλεμο, αλλά πολύ απλά να έχεις τόσο καλά προετοιμαστεί στην άμυνα/επίθεσή σου ώστε ο κάθε «τρίτος» να μη μπορεί ούτε καν να σκεφτεί πως θα του είναι δυνατόν να υπερισχύσει πάνω σου.
Η Ελλάδα όμως όχι, πάρα πολύ απέχει από μια τοιαύτη συμπεριφορά. Απεναντίας.
Όχι μόνο γιατί επί ολόκληρες δεκαετίες όλο και περισσότερο μείωσε τις στρατιωτικές δαπάνες της για καλύτερους εξοπλισμούς και το έκανε δυστυχώς και κυρίως:
1) για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις προπαντός των ξένων αφεντικών της, πρώτα Άγγλων και μετά Αμερικανών, οι οποίοι ποτέ δεν θέλησαν να υπάρχει μια στρατιωτικά και στρατηγικά δυνατή Ελλάδα, και
2) σπαταλώντας τεράστια ποσά σε βαθιές ιστορίες σκανδάλων και σε εγκληματικές δαιδαλώδεις διαδρομές διαφθοράς, μετά απ’ τις οποίες ότι χρήμα είχε «περισσέψει», δεν αρκούσε ούτε για ένα αεροπλάνο «της προκοπής» ή αρκούσε μόνο για την αγορά υποδεέστερων «προϊόντων», αλλά και γιατί, από μια ανθούσα πολεμική βιομηχανία που είχα κατορθώσει να οργανωθεί, με επιπλέον εξαιρετικά ναυπηγεία, βαθμιαία, χρόνο με τον χρόνο, υπακούοντας στις ξένες εντολές και απαιτήσεις, οι οποίες πρόβλεπαν – και ακόμη δυστυχώς προβλέπουν!! – ότι –η Ελλάδα δεν πρέπει και δεν μπορεί η ίδια να παράγει όπλα για τον εαυτό της, αλλά πρέπει να είναι υποχρεωμένη να τα αγοράζει όλα απ’ τους άλλους, πληρώνοντάς τα βεβαίως αδρά, συμπεριλαμβανομένων επίσης και των κατάλληλων «προμηθειών» υπέρ τοπικών ή αλλοδαπών «αρπακτικών», απαξίωσε πρώτα την εγχώρια αμυντική πολεμική παραγωγή βαθμηδόν διαλύοντάς την κυριολεκτικά, έτσι ώστε σήμερα να είναι σχεδόν μηδενική.
Και φτάσαμε ακριβώς σήμερα στο ακραίο σημείο κατάπτωσης και ενδοτισμού με το να έχουν οι κυβερνώντες αρρωστημένες προθέσεις αγοράς τεσσάρων αμερικανικών πλοίων MMSC με το υπέρ-υπερβολικό κόστος των 4,3 δις $, πλοίων απολύτως ακατάλληλων για τις απαιτήσεις του ελληνικού πολεμικού ναυτικού, μιας και η ισχύ τους είναι εμφανώς η ίδια εκείνης των παμπάλαιων ΜΕΚΟ προ τριακονταετίας!!
Δηλαδή ουσιαστικά η Ελλάδα, μάλλον οι πολιτικές ιδιοφυίες της, θέλει δήθεν να κοιτάξει στο μέλλον αγοράζοντας πλοία που θα την επαναφέρουν στο παρελθόν!!
Μπορεί κανείς να μη σκεφθεί πως αυτός είναι ι καλύτερος τρόπος να προδώσεις τα ελληνικά εθνικά στρατιωτικά συμφέροντα;
Μάλλον όχι, δεν μπορεί να μην το σκεφθεί, διότι:
1) το να πας να αγοράσεις για την άμυνά σου, αντί για αληθινές φρεγάτες που σου χρειάζονται σαν το ψωμί, απλά παράκτια σκάφη(!!) τα οποία επιπλέον ο ίδιος ο πωλητής θέλει να τα ξεφορτωθεί άρον-άρον(!!) γιατί δεν τα θέλει ξέροντας πως είναι βασικά ελαττωματικά και βασικά ελλιπή στον οπλικό φορτίο τους και επομένως δεν χρησιμεύουν για καμία σοβαρή στρατιωτική επιχείρηση, εκτός κι αν τα θέλεις για περιπολίες ακτοφυλακής και δίωξη του λαθρεμπορίου (!!!),
2) και εσύ, για να υπακούσεις σε αυτούς τους δήθεν φίλους σου που θέλουν να σου πλασάρουν αυτές τις σαβούρες τους,
3) ακυρώνεις παρανοϊκά την αγορά ακριβώς εκείνων των βασικών και αναγκαίων πλοίων που μπορούν 100% να «εξασφαλίσουν για το ΠΝ σου λύσεις ναυτικής επικράτησης αεράμυνας περιοχής με τους ASTER-30 στρατηγικού πλήγματος και τους Cruise SCALP Naval»(www.pronews.gr 25.11.2020), κάτι που είναι για σένα ζήτημα ύπαρξης ή ανυπαρξίας.
Με λίγα λόγια:
α) αντί να σκεφτείς και να οργανωθείς πώς θα αντιμετωπίσεις από θέση ισχύος ένα μέλλον χαλεπό και άκρως επικίνδυνο με την συνεχή τουρκική στρατιωτική αναβάθμιση και πληθώρα ισχυρών επιθετικών μέσων,
β) οπισθοχωρείς στρατηγικά σε οπλικά συστήματα που είχες πριν από 30 χρόνια (!!), συρρικνώνεις ακόμη περισσότερο το ΠΝ σου και το κάνεις άκρως ευάλωτο στις τουρκικές απειλές,
γ) και το κάνεις επίτηδες, ενσυνείδητα, θέλοντας να απαξιώσεις το ΠΝ, να το κάνεις υποδεέστερο του τουρκικού, ΕΜΦΑΝΩΣ ΕΥΝΟΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ!!
Αυτή η κατάντια δυστυχώς είναι που ο Τύπος σου – τον οποίο προσκυνάς και αυτός σε προσκυνά και πλουσιοπάροχα ζει με τις δωρεές και επιχορηγήσεις σου – παρουσιάζει ως «στρατηγική πολιτική της κυβέρνησης»(!!!), μια τελείως κατακριτέα δογματική τοποθέτηση, ενώ άλλο δεν είναι παρά καραμπινάτη αποποίηση των ελληνικών στρατηγικών συμφερόντων, τα βασικά ελληνικά στρατηγικά συμφέροντα βάναυσα προδίδονται και συμπερασματικά βάναυσα προδίδονται κάθε φορά που μειώνεται η άμυνα της Ελλάδας, μειώνονται ως και εξανεμίζονται οι δυνατότητες αντιμετώπισης ενός διαχρονικού και εγκληματικού εχθρού, όπως είναι οι Τούρκοι για την Ελλάδα.
Ειλικρινά, κάποιος θα πρέπει επιτέλους να επέμβει να σταματήσει αυτή τη συνεχή κατρακύλα των ελληνικών δικαιωμάτων και συμφερόντων, μια κατρακύλα που προνοούν και επιδιώκουν – φαίνεται ολοκάθαρα – εξουσιαστικά κέντρα διαφόρων «ειδών» στο εσωτερικό της Ελλάδας και στο εξωτερικό.
Δεν καταλαβαίνω, δεν γίνεται να είναι πάντα η Ελλάδα εκείνη που θυσιάζει τα συμφέροντά της προς όφελος «φίλων» και «εχθρών»!
Και ναι, δεν πάει πια, δεν είναι δυνατόν οι εξουσιαστές στην Ελλάδα να έχουν πάντα στο νου τους πώς θα μειώσουν τη χώρα τους χαρίζοντας κομμάτια της για να ικανοποιηθούν οι «άλλοι»!! Πάντα οι «άλλοι»!
Κάποιος πρέπει να βάλει φρένο σε ετούτη τη κατρακύλα.
«Ένα επωαζόμενο σκάνδαλο», ονομάζεται η απειλούμενη αγορά αμερικανικών παλιών ναυτικών σιδερικών που είναι τα τέσσερα MMCS! Απλά πλωτά σιδερικά!
Και η ερώτηση είναι: ακόμη μια φορά οι ίδιοι οι Έλληνες θα θάψουν την Ελλάδα τους;
Ή μήπως αυτοί δεν είναι Έλληνες και είναι αμερικανο-γερμανότουρκοι μεταμφιεσμένοι σε δήθεν Έλληνες;
Αλήθεια, – αν βασιστούμε στα αποτελέσματα που βλέπουμε – οι Έλληνες πολιτικοί και κυβερνητικοί τί νομίζουν που «παράγουν» στη πράξη σε (με) όλες εκείνες οι διμερής, τριμερής, τετραμερής, πενταμερής «διπλωματικές» ή «κυβερνητικές» συναντήσεις τους με Κύπριους, Αιγύπτιους, Γάλλους, Εμιρατικούς και άλλους;
Είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθούν αυτοί οι άνθρωποι ότι απολύτως τίποτα το ουσιαστικό δεν παράγεται ποτέ που να έχει κάποια άμεση (αλλά ούτε και έμμεση) επιρροή πάνω στη τουρκική παρουσία;
Θέλω να πω: κάτι που να κατορθώνει να χαλιναγωγήσει, να σταματήσει, να περιορίσει και σε τελική ανάλυση να είναι το αντίπαλο δέος των Τούρκων στη περιοχή μεταξύ Αιγαίου και Κύπρου!
Διαβάζω: «Τα 5 θανατηφόρα πλοκάμια της Μέδουσας απέναντι στην Τουρκία: Γαλλία, Ελλάδα, ΗΑΕ, Αίγυπτος, Κύπρος», – και τρομάζω κυριολεκτικά απ’ την τρομακτική αφέλεια (για να μην πω κοροϊδία) της είδησης.
Αυτό είναι λοιπόν το «αντιτουρκικό σχήμα», «θανατηφόρο»(!) υποτίθεται για τους Τούρκους, οι οποίοι όμως ως τώρα σουλατσάρουν όπου θέλουν σε ελληνικά και κυπριακά «νερά» και τα πέντε αυτά «πλοκάμια» της δήθεν «Μέδουσας» ούτε καν ένα απλό γαργαλητό δεν τους προκαλούν;!
Κανένας Έλληνας «ειδήμονας» δεν μπορεί να μας πει τί έκανε έως σήμερα αυτή η τόσο «θανατηφόρα Μέδουσα», τόσο που οι Τούρκοι την βλέπουν και δεν ξέρουν πού να παν να κρυφτούν!
Τόσο μαϊτάππι πια αυτή «η ‘Μέδουσα’ που όλα αυτά τα χρόνια προκαλεί νευρικό κλονισμό στην Άγκυρα», που διαβάζουμε!!
Πού τον είδαν αυτόν τον «νευρικό κλονισμό» όλα αυτά τα χρόνια αυτοί που το γράφουν παίζοντας με την νοημοσύνη μας;
Μήπως περιπαίζουν όλο τον κόσμο, εμάς όλους που τους διαβάζουμε; ή τον εαυτό τους; ή ίσως αμφότερους;
Όλες αυτές οι «συναντήσεις» δεξιά και αριστερά, σίγουρα με ωραία φαγοπότια και καλοπέραση υπουργών και πρωθυπουργών και «διπλωματικών», αντικειμενικά κανένας από τους Έλληνες, Γάλλους, κλπ. «ενδιαφερόμενους» δεν μπορεί να πει ότι άλλαξαν στο παραμικρό την συμπεριφορά της Τουρκίας.
Οπότε οι «συναντήσεις» ετούτες μήτε «Μέδουσα» υπήρξαν, μήτε «θανατηφόρες» υπήρξαν, μήτε «πλοκάμια» έδειξαν να έχουν!!
Ή μήπως δεν είναι έτσι, και εμείς κάνουμε λάθος;
Ναι, όντως αυτή η «Μέδουσα» θα μπορούσε να έχει «θανάσιμα πλοκάμια» κόντρα στη Τουρκία, θα μπορούσε, ναι, αλλά μόνο σε μια περίπτωση και εφόσον γινόταν πραγματικότητα μιας κατάσταση σε δύο σκέλη, και δηλαδή:
1) αν η Ελλάδα οριοθετούσε την ΑΟΖ με τη Κύπρο (που απ’ το 2004 της το ζητάει!), κάτι που θα «παρήγαγε» μια τεράστια ΑΟΖ απ’ το Αιγαίο έως την Ανατολική Μεσόγειο ενώνοντας τις ΑΟΖ Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου, έτσι ώστε στην ουσία όλες οι κινήσεις της Τουρκίας (εμπορικές και στρατιωτικές) μέσα σε αυτόν τον χώρο να είναι ελεγχόμενες, με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να πρέπει να αποφεύγουν προβοκατόρικες ενέργειες και ετσιθελικές πράξεις που θα έθιγαν την διεθνή νομιμότητα όλων αυτών των ΑΟΖ, προς αποφυγή πάντων των πιθανών νόμιμων δυναμικών αντιδράσεων των όμορων ή μη χωρών.
2) αν μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Γαλλίας, ΗΑΕ και Αιγύπτου (και γιατί όχι, και Ισραήλ, το οποίο σίγουρα η Τουρκία θα ήθελε να εξαφανίσει αν μπορούσε!), αντί να χαζοσυζητούν δίχως τέλος για βλακείες, σοβαρευόντουσαν και υπέγραφαν μια, βασικότατη και εκ των ουκ άνευ, συμφωνία στρατιωτικο-στρατηγικής συνεργασίας και αλληλο-αμυντικής συνέργειας και βοήθειας, έτσι ώστε όλες οι ένοπλες δυνάμεις τους, ενωμένες, να δημιουργήσουν ένα σύνολο κυριαρχίας και ελέγχου αλληλοκαλυπτόμενης άμυνας εναντίον οποιασδήποτε απόπειρας εισβολής και κατάληψης εκ μέρους της Τουρκίας.
Και ναι, αυτό θα ήταν ένα πραγματικά άξιο λόγου «αντιτουρκικό σχήμα», τότε μόνο θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για «θανατηφόρα πλοκάμια Μέδουσας» ως ισχυρότατο «ανάχωμα στην επεκτατική πολιτική του Ερντογάν στη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο»(HellasJournal.com 25.11.2020), ως αδιαπέραστο απαγορευτικό στις όποιες τουρκικές απόπειρες παραβιάσεων και παραβάσεων σε όλη τη περιοχή.
Μόνο τότε θα μπορούσαμε να αναφερθούμε δικαιωματικά σε «αντιτουρκικό block της Μεσογείου», ικανό να ακυρώσει όλες τις παρανομίες των τουρκικών αεροπλάνων και πλοίων, ερευνητικών και στρατιωτικών, εφόσον βεβαίως η «πενταμερής» συμφωνία ήταν τόσο δυνατή και αποφασιστική ώστε να είναι σε θέση να προειδοποιεί την Τουρκία ότι οποιαδήποτε παρασπονδία της στη θάλασσα και στον ουρανό θα προκαλούσε την άμεση, καταστρεπτική αντίδραση αποτροπής εκ μέρους των εταίρων της «πενταμερούς¨».
Αυτοί οι περίφημοι 5 (ίσως και 6 με το Ισραήλ) μπορούν να το κάνουν αυτό;
Αν μπορούν, τότε να το κάνουν, αν όντως ό, τι λένε εναντίον της Τουρκίας είναι αληθινό και όχι λόγια της καραβάνας.
Να το κάνουν – και η Τουρκία να (θα) μάθει να κάτσει στα γεωγραφικά όρια που η φύση και η ιστορία της έχουν καθορίζει, κάτι που δεν σημαίνει βέβαια πως δεν θα ήταν εφικτή η ύπαρξη, μαζί της, ειρηνικών και νομίμως πολιτικών και οικονομικών σχέσεων με τους «5» ή με τους «6».
ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΜΩΣ ή ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ – και όλες οι διαφορετικές βαρύγδουπες συναντήσεις και στρατιωτικές «ασκήσεις» είναι «για τα μάτια του κόσμου», για να κοροϊδευόμαστε ανέξοδα και χαρούμενα, απλά και ψεύτικα για να «λέμε πως κάνουμε» και ξέρουμε πολύ καλά πως είναι μια τρύπα στο νερό, μέσα στην οποία η Τουρκία αλωνίζει «ελεύθερη και ωραία», ΤΟΤΕ ΑΣ ΠΑΨΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΜΩΔΙΑ ΤΟΥΣ, ΑΙΣΧΡΗ ΚΑΙ ΕΓΛΗΜΑΤΙΚΗ – τους έχουμε καταλάβει, δεν μπορούν πια να κρυφτούν, πιο γελοίοι απ’ ό, τι ως τώρα έγιναν δεν γίνονται.
Αυτό όμως δυστυχώς ισχύει μόνο για τους Έλληνες και τους Ελληνοκύπριους, που παραμένουν τελείως απροστάτευτοι, θέλοντας οι ίδιοι να μείνουν απροστάτευτοι!!
(εκτός κι αν έχουν ακόμη το ηλίθιο χούι να «περιμένουν βοήθεια» από τους Αμερικανούς – και δεν θέλουν να ξέρουν πως αυτό είναι και το τελευταίο ανέκδοτο που λέγεται για τους Αμερικανούς!
Δεν ισχύει ούτε για τη Γαλλία, ούτε για την Αίγυπτο, ούτε για τα ΗΑΕ, που δεν επηρεάζονται καθόλου, άμεσα ή έμμεσα, απ’ τη τουρκική εισβολή σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Μετά απ’ όλα αυτά τα ωραία, τι θα κάνουν λοιπόν Ελλάδα και Κύπρος, οι δυο άμεσα ενδιαφερόμενοι;
Θα συνασπιστούν πραγματικά και σοβαρά με Γαλλία, Αίγυπτο, ΗΑΕ (και με Ισραήλ, ίσως) ή θα συνεχίζουν να βλέπουν τους Τούρκους να ροκανίζουν όλο και πιο πολύ την κυριαρχία τους, τα δικαιώματά τους, την ίδια την ύπαρξή τους
– παραμένοντας εσαεί υπόδουλοι των Αμερικανών και των Κοινοτικών
– παραμένοντας εσαεί υπόδουλοι των Γερμανών
– αναμένοντας την ανύπαρκτη μη-βοήθεια των γερμανοαμερικανών;
Ιδού η Ρόδος, ιδού το πήδημα!
Κρεσέντσιο Σαντζίλιο
Ελληνιστής
ΥΓ. Βέβαια με τους σημερινούς κυβερνώντες σε Ελλάδα και Κύπρο, τί να πει κανείς; Είναι ικανοί για υπέρβαση; Μπορεί να είναι ειλικρινείς με τους πολίτες τους; Ως πιο σημείο τους σέρνουν με το λουρί οι απ’ έξω αλλά και οι από μέσα; Πόση εμπιστοσύνη μπορεί κανείς να τους έχει; Τί σόι μυαλό έχουν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου