Γράφει ο Haluk Özdalga
Το Reuters στις 20 Απριλίου ανέφερε ότι “η έναρξη λειτουργίας των S-400 θα καθυστερήσει για μήνες”. Σύμφωνα με τον ανώνυμο ανώτερο αξιωματούχο που επικαλείται το πρακτορείο, ο λόγος για τον οποίον θα καθυστερήσει η ενεργοποίηση, είναι τα θέματα που σχετίζονται με την πανδημία του Covid-19 και τα τεχνικά ζητήματα. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει καμία διάψευση εδώ και μέρες, το πιο πιθανό είναι η είδηση να διέρρευσε για να συνηθίσει η κοινή γνώμη την υπαναχώρηση της κυβέρνησης.
Φυσικά, ο ανώτερος αξιωματούχος που εξήγησε τους λόγους, έλεγε ψέμματα. Δεν μπορεί να μην επηρεάζεται η ενεργοποίηση ενός συστήματος από τους συνεχιζόμενους πολέμους στη Συρία και τη Λιβύη και να επηρεάζεται από τον κορωνοϊό.
Οι εκτοξευτές και τα άλλα συστήματα των πυροβολαρχιών S-400 μεταφέρθηκαν στην Άγκυρα το καλοκαίρι του 2019 και οι πύραυλοι το φθινόπωρο, κάτω από τα διθυραμβικά σχόλια των κυβερνητικών μέσων ενημέρωσης. Το σύστημα είναι εγκατεστημένο, οι δοκιμές έχουν ολοκληρωθεί. Το προσωπικό της τουρκικής πολεμική αεροπορίας που θα το χειρίζεται επιχειρησιακά, ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στη Ρωσία.
Δεν θα αποτελέσει έκπληξη εάν δούμε μια ντροπιαστική δήλωση από τη Ρωσία που θα τονίζει ότι δεν υπάρχουν τεχνικά προβλήματα.
Οι ειδήσεις που δεν διαψεύσθηκαν δείχνουν ότι οι S-400 θα μείνουν και θα σαπίσουν στην αποθήκη. 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια (17,5 δισεκατομμύρια TL) του λαού θα πεταχτούν στα σκουπίδια.
Είπαν ότι αυτή η υπόθεση τελείωσε και δεν υπάρχει βήμα πίσω.
Είπαν ότι όταν λέμε κάτι, το εννοούμε.
Είπαν ότι δεν μας ξέρουν καλά και ότι εμείς δεν πρόκειται να αρνηθούμε τη συμφωνία που υπογράψαμε.
Είπαν, είπαν, είπαν…
Αλλά φαίνεται ότι τώρα θα καταπιούν όλα όσα λέγανε. Προχωρούμε στη μεγαλύτερη ήττα αγοράς όπλων στην ιστορία της Δημοκρατίας. Η περιπέτεια του AKP στο θέμα των S-400 θα καταγραφεί στην ιστορία ως η αγορά του πιο ακριβού όπλο στον κόσμο.
Δεδομένου ότι οι S-400 δεν μπορούσαν να διασυνδεθούν με το ολοκληρωμένο δίκτυο έγκαιρης προειδοποίησης της Τουρκίας (σ.τ.μ. και του ΝΑΤΟ), η ικανότητα αντιαεροπορικής άμυνας πυραύλων θα ήταν κοντά στο μηδέν. Η μεταφορά τεχνολογίας ήταν μηδενική. Αν και όλα αυτά ήταν γνωστά, η αγορά αυτή έγινε με πολιτική απόφαση.
Σύμφωνα με ορισμένες ερμηνείες, οι λόγοι που οδήγησαντην τουρκική κυβέρνηση στην απόφαση για τη μη ενεργοποίηση των S-400 , είναι τα όλο και πιο έντονα οικονομικά προβλήματα στη χώρα, η αναζήτηση συμφωνίας με την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, η προσέγγιση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ στο θέμα της Συρίας και το άγχος να μην διαταραχθούν οι καλές σχέσεις μεταξύ Τραμπ-Ερντογάν, κ.λπ.
Όλα αυτά μπορεί να είναι σημαντικά σε κάποιο βαθμό. Αλλά ο βασικός λόγος είναι ότι η κυβέρνηση έλαβε μια απόφαση χωρίς να υπολογίσει σωστά τις συνέπειες και τους κινδύνους αυτής της απόφασης.
Δεν υπάρχει κάτι νέο στο θέμα των S-400. Απλά, χτύπησαν στον τοίχο μια πραγματικότητας που υπήρχε από την αρχή και τελικά αναγκάστηκαν να κάνουν τη επώδυνη στροφή.
Η στέρηση αεροσκαφών 5ης γενιάς, προκαλεί στην Τουρκία τεράστιους κινδύνους ασφάλειας. Για παράδειγμα, η Ελλάδα, η οποία αναζητά ευκαιρία, μπορεί να πάρει την υπεροχή στον αέρα, να αυξήσει τα χωρικά της νερά στα 12 μίλια και να μετατρέψει σε ελληνική λίμνη τη θάλασσα του Αιγαίου. Οι ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου, ενδέχεται να αντιστραφούν.
Όλους αυτούς τους κινδύνους καμία κυβέρνηση δεν τους αγνοεί. Είμαι βέβαιος ότι οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες έκαναν πολλές ενημερώσεις και έδωσαν άφθονα στοιχεία στους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων του AKP, με ρεαλιστικά σενάρια.
Η περιπέτεια των S-400 έδειξε ότι η ικανότητα της κυβέρνησης του AKP να υπολογίσει το δεύτερο και το τρίτο βήμα δεν είναι υψηλή. Η επιθυμία να έχουν τα F-35 και S-400 ταυτόχρονα δείχνει ότι δεν γνωρίζουν επαρκώς τι σημαίνουν αυτά τα συστήματα για τις ΗΠΑ και τη Ρωσία.
Τα F-35 αναπτύχθηκαν ειδικά εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας. Αυτή η πλατφόρμα είναι η ραχοκοκαλιά της αμερικανικής στρατηγικής σε πιθανές συμβατικές συγκρούσεις των επόμενων δεκαετιών. Η στρατηγική βασίζεται στην ταχεία απόκτηση υπεροχής στον ρωσικό εναέριο χώρο στην πρώτη φάση του πολέμου. Μεταξύ των διαφόρων στοιχείων ισχύος, οι αόρατες πλατφόρμες F-35 με τα πιο προηγμένα ηλεκτρονικά αεροπορικά σήματα (avionics) δεν είναι απλά ένα αεροσκάφος και θα διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο στις επιχειρήσεις.
Τα S-400 (σύντομα S-500s) θα παίξουν παρόμοιο βασικό ρόλο στην άμυνα της Ρωσίας για τον εναέριο χώρο της, φυσικά, μαζί με άλλα στρατιωτικά στοιχεία.
Όλα αυτά τα ανέλυσα διεξοδικά στο άρθρο μου “S-400 στην Άγκυρα και F-35 στο Εσκισεχίρ;” (Μάρτιος 2019).
Ήταν προφανές ότι οι ΗΠΑ δεν θα δεχόταν τη χρήση μιας τόσο ζωτικής σημασίας στρατιωτικής πλατφόρμας στην ίδια πλευρά με τα S-400. Το ίδιο ισχύει και για της άλλες χώρες του ΝΑΤΟ.
Η συνεχής επιμονή να αγοράσουν δύο συστήματα που είναι ασύμβαστα μεταξύ τους δείχνει ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει επαρκώς τι σημαίνουν αυτά τα ζητήματα.
Όταν όμως στριμώχτηκαν τους τελευταίους μήνες, είπαν, ας συζητήσουμε το πρόβλημα στην επιτροπή που θα αποτελείται από Τούρκους και Αμερικανούς στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες. Το Πεντάγωνο είπε “δεν υπάρχει κάτι για να συζητήσουμε”. Στη σύνοδο κορυφής του Νοεμβρίου 2019, προσπάθησαν να βάλουν στο παιχνίδι τον Πρόεδρο Τραμπ, κι αυτό δεν βοήθησε. κάνοντας τον τελευταίο ελιγμό, είπαν η επιτροπή να διευθύνεται από το ΝΑΤΟ, κάτι που και πάλι δεν είχε αποτέλεσμα.
Παρά την αντίθεση του Πενταγώνου, ο πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί να αποφασίσει, για παράδειγμα, να αποσύρει στρατεύματα στη Συρία. Μπορεί επίσης να αποσύρει στρατιώτες από το Ιράκ. Αλλά κανένας Πρόεδρος δεν μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τα F-35, τα οποία θεωρούνται ότι σχετίζονται άμεσα με την ασφάλεια των ΗΠΑ. Άλλωστε, ούτε ο Τραμπ δεν έχει δοκιμάσει ακόμη κάτι τέτοιο.
Στο μεταξύ, άριχσαν να λένε το τραγούδι “Δεν είμαστε χωρίς άλλες επιλογές”. Είπαν ότι θα φτιάξουμε το δικό μας μαχητικό αεροπλάνο 5ης γενιάς, ισοδύναμο των F-35 μαχητικά. Αυτό είναι σχεδόν πολύ δύσκολο και γίνεται αδύνατο αν είσαι σε κατάσταση διαμάχης με τη Δύση.
Στην πραγματικότητα, εάν η κυβέρνηση του AKP πίστευε ότι θα μπορούσε να κατασκευάσει από μόνη της ένα μαχητικό 5ης γενιάς, πιθανότατα δεν θα άλλαζε την απόφασή της για τους S-400.
Εν τω μεταξύ, ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία για το μαχητικό αεροπλάνο 5ης γενιάς SU-57. Τα κυβερνητικά ΜΜΕ άρχισαν να γράφουν ότι με τα λεφτά ενός F-35 θα αγοράσουμε δύο Su-57.
Το SU-57 δεν έχει ακόμη εισέλθει στο ρωσικό στρατό. Τεχνικά, είναι πολύ κατώτερο από το F-35. Η Ινδική Πολεμική Αεροπορία αποχώρησε το 2018 από το πρόγραμμα SU-57, στο οποίο υπήρξε συμπαραγωγός χώρα για πολλά χρόνια και επένδυσε δισεκατομμύρια δολάρια. Το σκεπτικό είναι ότι τα κριτήρια της 5ης γενιάς δεν πληρούνται σε ορισμένους τομείς, όπως το αόρατο (stealth), τα αεροπορικά ηλεκτρονικά, το ραντάρ και οι αισθητήρες.
Πιο σημαντικό από την τεχνολογική υστέρηση είναι το γεγονός ότι η αγορά των SU-57 από την τουρκική πολεμική αεροπορία, από στρατηγικής άποψης, προκαλεί περισσότερες απώλειες παρά κέρδη. Η συνεργασία με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα τελειώσει και πολλοί ζωτικοί εξοπλισμοί όπως τα F-16, τα ελικόπτερα Black Hawk και Chinhook και διάφορα άλλα συστήματα πυραύλων που ανήκουν στην πολεμική αεροπορία θα είναι γρήγορα άχρηστα.
Κατόπιν αυτών, και η κίνηση αγορά των SU-57 αποδείχτηκε κενή περιεχομένου. Γύρισαν και έφτασαν στο σημείο που προβλέψαμε πριν από ένα χρόνο στο παραπάνω άρθρο:
“Το πιο πιθανό σενάριο είναι η άφιξη και η εγκατάσταση των S-400s…
Η παράδοση των F-35 θα σταματήσει… Το σχοινί θα τεντωθεί μέχρι το τελευταίο σημείο θραύσης.
Οι ΗΠΑ έχουν στα χέρια τους πολές δυνατότητες να προακέσουν μεγάλες ζημιές στην ασφάλεια της Τουρκίας, όπως η αχρήστευση των F-16. Η Τουρκία δεν μπορεί να κατασκευάσει τα δικά της αεροσκάφη τους 5ης γενιάς, όντας σε διαμάχη με τις ΗΠΑ και τη Δύση.
Ίσως η Άγκυρα υποχρεωθεί να εγκαταλείψει τους S-400 μετά από μια μακρά περίοδο γρυλίσματος και όταν δει τα συμφέροντά της να έχουν πληγεί, όταν δηλαδή έλθεο το αυγό στον κ@λο”.
Αυτό ακριβώς συνέβη, όπως το προβλέψαμε. Αλλά δεν έχει τελειώσει ακόμα το θέμα.
Δεν θα αρκεί να πούμε «Θα κρατήσουμε τα S-400 στην αποθήκη». Η επιστροφή στις προηγούμενες συνθήκες είναι αδύνατη. Θα εγγράψουμε περισσότερα από 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια ζημιές.
Ο κόσμος, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της Ρωσίας, είδε ότι υπάρχει μια απρόβλεπτη κυβέρνηση στην Άγκυρα, η οποία κανείς δεν ξέρει τι ζιγκ-ζαγκ θα κάνει αύριο. Η απώλεια εμπιστοσύνης θα είναι η μεγαλύτερη ζημιά.
Θα δούμε και τις αρνητικές συνέπειες που θα προκύψουν με τη Ρωσία.
Θα επιστρέψουμε στο πρόγραμμα F-35 με χρόνια καθυστέρησης στην παράδοση, ίσως με αυξανόμενες τιμές.
Το Κέντρο Συντήρης όλων των F-35 της Ευρώπης θα ήταν στο Εσκισεχίρ και η Τουρκία θα είχε σημαντικά οικονομικά και τεχνολογικά πλεονεκτήματα από ατό. Όταν το AKP έκανε τη ζημιά, το νέο κέντρο συντήρησης μεταφέρθηκε στην Ολλανδία. Μπορεί να επιστρέψει; Θα δούμε.
Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ δεν θα πουν αμέσως «έλα και πάρε τα F-35». Στην αποθήκη υπάρχουν οι S-400 που είναι έτοιμοι να λειτουργήσουν στα χέρια μιας κυβέρνησης που δεν είναι σίγουρη τι να κάνει αύριο.
Οι ΗΠΑ πιθανότατα θα θελήσουν τα κλειδιά αυτής της αποθήκης!
Πώς θα ζητήσει τα κλειδιά; Περιοδικά θα στέλνει τον ελεγκτή ή θα συνδέσει το θέμα με γραπτές εγγυήσεις ή ακόμα θα ζητήσει τη μεταφορά τους αλλού. Τι θα πει για όλα αυτά η Ρωσία; Θα δούμε.
Ωστόσο, ό,τι θα κάνουν οι ΗΠΑ θα το κάνουν παίρνοντας την υπογραφή του AKP.
Η αλαζονία του AKP, που ξεκίνησε την πολιτική του δράση με τη φράση “είμαστε ανεξάρτητη χώρα”, πιθανότατα θα τελειώσει με την εγκατάλειψη στην αποθήκη ενός οπλικού συστήματος στο οποίο επένδυσε και πλήρωσε πολλά, ή θα το στην επικράτειά του ή θα αφήσει την τύχη των S-400 στις ΗΠΑ.
Μετάφραση από τα τουρκικά: Σάββας Καλεντερίδης
Πηγή: ahvalnews.com
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου