Κύριε Πρόεδρε, Κυρίες και κύριοι Σύνεδροι, αγαπητοί Αφικτύονες
Έρχομαι από την πρωτεύουσα της Δωδεκανήσου, μη φειδόμενος χρόνου και χρήματος, δια να σας εκφράσω δύο τινά:
1) Την χαρά μου που βρίσκομαι και πάλιν ανάμεσά σας, ανάμεσα σε Αγαπητά πρόσωπα, με τις ίδιες ή παράλληλες ιδέες, σκέψεις, ανησυχίες και οραματισμούς, φορτίζοντας έτσι τις ψυχικές και πνευματικές μου μπαταρίες και
2) Να σας εκφράσω την αγωνία μου και να καταθέσω (απ’αυτό το μικρό έστω δημόσιο Βήμα) τις ανησυχίες μου, ως ακρίτας του Αιγαίου, και να διατυπώσω τους εθνικούς προβληματισμούς μου, με την ελπίδα κάποια ώτα ακουόντων υπευθύνων να τους λάβουν υπ’όψιν των, αφυπνιζόμενοι από τον υπό μανδραγόρα καθεύδοντες ολέθριον ύπνον του εφησυχασμού των. Διότι οι καιροί ου μενετοί!
Κι ο εχθρός, κυρίες και κύριοι, δεν είναι πλέον προ των Πυλών, αλλ’ εντός των Πυλών! Και οι μη ορώντες τον πόλεμο ήδη σώμα προς σώμα, στερούμενοι διορατικότητος ή αδαείς και χαμηλού νοητικού επιπέδου είναι ή επιτήδειοι εχθροί της πατρίδος και του Ελληνισμού, συμπαρατασσόμενοι εις τα ποικίλλα σκοτεινά σχέδια διεθνιστικών θεωριών.
Όμως εγώ, ως γνήσιος γόνος Ελλήνων πατριωτών της Ρόδου, δεν μπορώ να σιωπώ για όσα βλέπω, ακούω, αντιλαμβάνομαι ή ψυχανεμίζομαι και για όσα διαπλέκονται στην ευρύτερη περιοχή μας. Και τα διατυπώνω ευθέως και στεντορείως τόσον προς τα ΜΜΕ, τον τοπικό μας Τύπο και εις το Διαδίκτυον, όσον και προς αρμοδίους Υπουργούς και Βουλευτές. Και ναι, ανήκω σ’ εκείνην την ομάδα πατριωτών που, από επιτήδειους ανθέλληνες πολιτικάντηδες, χαρακτηρίζονται συλλήβδην ως «ῥατσιστές»! Όμως για μένα δεν είναι όνειδος και ντροπή. Είναι Τιμή μου! Κι ας μη γίνω ποτέ Νομπελίστας!
Το ν’αγαπάς την πατρίδα που σε γέννησε, το να τιμάς τους προγόνους που είχες, την Γλώσσα, την οικογένεια, την παράδοση, τα ήθη-έθιμα, τον προαιώνιο Πολιτισμό του Φωτός περισσότερο από κάθε τι νεοεισαγόμενο φρούτο και ιδεολογισμό είναι κακό; Είναι ρατσιστικό; Πού θάφτηκε το «Πατρός τε και μητρός τε και των άλλων προγόνων τιμιώτερον και αγιώτερον εστίν η Πατρίς» που είπε ο Πλάτων και το «εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί Πάτρης» του Ομήρου;; Και δυστυχώς αυτό το φαινόμενο, δηλαδή οι Έλληνες να μην αγαπούν Ελλάδα, το παρατηρούμε μόνον στην χώρα μας.
Όλοι οι γειτονικοί λαοί αγαπούν τις πατρίδες τους(!)σε υπερβολικό βαθμό, έστω κι αν αυτές σφετερίζονται ονόματα και πολιτισμό των δικών μας προγόνων (όρα Σκόπια). Υπέρμετρη αγάπη νοιώθουν και οι άσπονδοι «φίλοι» και σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ, Τούρκοι. Έχω πάει 3 φορές στην Τουρκία και κάθε φορά τρομάζω περισσότερο από τον σωβινισμό, εθνικισμό και ιμπεριαλισμό που εκφράζεται όχι μόνον από τους εκεί πολιτικούς με προεξάρχοντα τον επίδοξο νέο Σουλτάνο Ερντογάν αλλά και από τους απλούς πολίτες!
Σε σπίτια, δημόσια κτίρια, πολυκατοικίες, σχολεία, γέφυρες, σταθμούς, πλοία, αυτοκίνητα, παντού, παντού βλέπεις το κόκκινο μισοφέγγαρο να κυματίζει. Κι αν τολμήσεις ν΄αγγίξεις την σημαία τους, μαύρη σου μοίρα! Εδώ καίνε την Ελληνική σημαία και λένε «δεν τρέχει και τίποτε… ένα πανί είναι»! Για μένα, κυρίες και κύριοι, δεν είναι πανί! Είναι το ιερό σύμβολο του έθνους και του κράτους, της χώρας Ελλάδος που για να κυματίζει περήφανο, τουλάχιστον σε μερικά δημόσια κτίρια, χύθηκαν ποταμοί αίματος από τους ήρωες προγόνους μας.
Ο φόβος λοιπόν και η αγωνία μου μεγαλώνουν τώρα που ο Ερντογάν πήρε το πράσινο φως από τον «πλανητάρχη» Τραμπ για όσα ανίερα διέπραξε στη Συρία και θα διαπράξει εις βάρος κι άλλων λαών. Φοβούμαι πως το επόμενο κατακτητικό του βήμα θα είμαστε εμείς στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, που γι’ αυτόν ίσως θα είναι ένας περίπατος, αφού μας πλημμύρισε με χιλιάδες φανατικούς λαθροεισβολείς ισλαμοπιθήκους που δεν κρύβουν τα ανθελληνικά και αντιευρωπαϊκά αισθήματά τους πλέον, και έχουν πετύχει καίριο πλήγμα στην Ελληνική παραπαίουσαν οικονομία αλλά και στις οικονομίες και κοινωνίες των χωρών που τους εδέχθησαν (Γερμανία, Δανία, Νορβηγία, Σουηδία, Αγγλία, Γαλλία). Κι αντί ευχαριστιών και ευγνωμοσύνης εκ μέρους των βλέπουμε επιθέσεις, διαδηλώσεις, εμπρησμούς, μαχαιρώματα ακόμα και αστυνομικών, βιασμούς κοριτσιών και μικρών αγοριών, βεβηλώσεις ιερών και μαγαρισμούς ναών και αγαλμάτων.
Μερικές χώρες ξύπνησαν έγκαιρα και θέτοντας φραγμό, διασώζουν ακόμα τους λαούς των από τον εκβιαστικό «γάμο» που θέλουν να τους επιβάλουν σκοτεινές διεθνιστικές δυνάμεις και ο περιβόητος Σώρος (Βουλγαρία, Ιταλία, Ουγγαρία, Αυστρία, Ρουμανία, Τσεχία, Πολωνία).
Εμείς, με την ενεργό δράση των ανθελληνικών ΜΚΟ τους καλωσορίζουμε ως τάχα πρόσφυγες, χωρίς να διερωτώμεθα πώς φτάνουν μέχρι τα απέναντι Μικρασιατικά παράλια τόσες χιλιάδες λαθρομετανάστες απ’όλα τα Ασιατικά και Αφρικανικά κράτη, δίχως ταυτότητες, δημόσια έγγραφα, νόμιμες αιτήσεις ασύλου και μόνο το smart phone κινητό τους ανά χείρας?! Είναι απλό κυρίες και κύριοι.
Με 100 $ με τις Τουρκικές αερογραμμές φθάνουν Κωνσταντινούπολη κι εκεί, με τους οργανωμένους διακινητές από τα απέναντι παράλια εισβάλλουν καθημερινά στη χώρα μας. Φώναζα και φωνάζω εδώ και 5 χρόνια μαζί με άλλους διορατικούς και πατριώτες (Χρήστο Γιανναρά της Καθημερινής, Σάββα Καλεντερίδη της Δημοκρατίας, Φράγκο Φραγκούλη, Νότη Μαριά, Γιώργο Τράγκα, Κυριάκο Βελόπουλο, Οδυσσέα Τηλιγάδα) ότι τούτοι είναι ο Δούρειος Ίππος που μας στέλλει ο σουλτάνος, που θα λειτουργήσουν ως 5η φάλαγγα εντός της χώρας, αλλά θεωρούμεθα… ρατσιστές!
Ο προαναφερθείς Χρ.Γιανναράς στην επιφυλλίδα της Καθημερινής (20-10-2019) με τίτλο «ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΜΟΙΡΑΙΟΥ», αφού μνημονεύει τις ήδη χαμένες πατρίδες (Κερύνεια, Αμμόχωστο, Μόρφου, Σμύρνη, Τραπεζούντα, Σηλυβρία, Έφεσσο, Φώκαια, Νικομήδεια, Σινασό, Μουδανιά, Σαμψούντα, Καισσάρεια, Αττάλεια, Αλικαρνασό, Λαοδίκεια, Πέργη, Πόντο, Ανατ. Ρωμυλία), κρούει τον κώδωνα κινδύνου για τις Γαλάζιες Πατρίδες του Ερντογάν, δηλαδή για εμάς, στα νησιά του Αιγαίου, αλλά και για την Κομοτηνή και Ξάνθη.
Και βλέποντας τον αφελληνισμό μας από τους ηλίθιους «προοδευτικούς» που κυβέρνησαν και κυβερνούν την χώρα στην πλέον κρίσιμον περίοδον της Ιστορίας της, βγάζει κραυγήν οιμωγής εσχάτου πιά απελπισμού! Αλήθεια, αναλογισθήκατε κυρίες και κύριοι, τι θα είναι η Ελλάς σε 20-30 έτη; Σχετική κοινωνική μελέτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφέρει ότι θα είμαστε μία Ισλαμική χώρα! Διότι οι γυναίκες των λαθροεισβολέων, πιστές στο Κοράνι, δεν ξέρουν να κάνουν τίποτε άλλο από το να γεννοβολούν σαν κουνέλλες από τα 15 ως τα 55 τους. Και διερωτάται κανείς: Τι είδους εθνική επέτειο 200 χρόνων θα γιορτάσουμε το 2021 και γιατί άραγε σκοτώθηκαν οι πρόγονοί μας το 1821 για να διώξουν το Ισλάμ, αφού τώρα οι επίγονοί των το ξαναφέρνουν μετά βαϊων και κλάδων από το «παράθυρο»; και πλην των σιτίσεων, στεγάσεων, χρηματικών μηνιαίων αποζημιώσεων των και ιατροφαρμακευτικών περιθάλψεων των, τους χτίζουν και Τζαμιά;;!
Τουλάχιστον σ’αυτό το κρίσιμο εθνικό θέμα (αφού στο Σκοπιανό μας αγνόησαν) ας μας ερωτήσουν τώρα με Δημοψήφισμα, αν θέλουμε δηλαδή να ισλαμοποιηθούμε! Κι αν ο λαός πει Ναι, τότε φεύγω κι εγώ προς Αμερική ή Αυστραλία, όπου υπάρχει ακόμα Ελληνισμός! Την ίδια οιμωγήν εκφράζω κι εγώ με την συναφή απορίαν: Είναι η αρχέγονη κατάρα της φυλής μας η διχόνοια και η αγάπη προς το ξένο (όπως έλεγε και ο αρχαίος αιγύπτιος φιλόσοφος Ιάμβλιχος) και όχι προς το Ελληνικό; Όμως πρέπει να ομολογήσω πως όσο κι αν εχθρεύομαι τον ισλαμιστή Σουλτάνο Ερντογάν, άλλο τόσο τον θαυμάζω σαν ηγέτη. Διότι αυτός έχει πυγμήν. Εχει θάρρος και θράσος και παίζει στα δάκτυλά του Ρωσσία, Αμερική, Ευρώπη! Εμείς μισόν αιώνα τώρα, δεν είχαμε ούτε έχουμε τέτοιον ηγέτη με… βαρίδια. Κι αν βρεθεί κανείς, οι προαναφερθέντες «προοδευτικοί» θα τον φάνε!
Ακουμπήσαμε σε Ευρώπη που δεν έχει συνεκτική πυγμή και στρατό να επιβληθεί. Μόνο να φάει τα χρυσά και ασημικά μας ήξερε, για το περιβόητο χρέος. Ούτε ένα ευθές και άμεσο ψήφισμα καταδίκης της Τουρκίας δεν έβγαλε, για την εισβολή αυτής στο θαλάσσιο οικόπεδο 7 της Κυπριακής ΑΟΖ, κατόπιν δακτύλου της πόρνης Αγγλίας, που ευτυχώς φεύγει ήδη από την Ευρώπη.
Μπορεί να σας κούρασα ή να μην ήσαν αρεστά τούτα τα λόγια σε μερικούς, αλλ’εγώ όφειλα να τα εκφράσω, διότι δεν ξέρω αν στο επόμενο 2ετές Συνέδριο έλθω και υπό ποίαν ιδιότητα ή …διαβατήριον. Κλείνοντας θα σας απαγγείλω ποίημα αφιερωμένο σ’ ένα νέον ήρωά μας. Και για μένα ήρωες δεν είναι οι του Πολυτεχνείου, οι Φύσσες ή Γρηγορόπουλοι. Ήρωες είναι αυτοί που έπεσαν το 1974 στην Κύπρο μας. Αυτοί που αερομαχούν καθημερινά με τους Τούρκους πάνω από το Αιγαίο μας, χάνοντας συχνά την ζωή και τα σκάφη των (Κώστας Ηλιάκης, Γιώργος Μπαλταδώρος, Βασίλης Ραχούτης κα) Και ήρωες αυτοί που σηκώνουν περήφανοι την Ελληνική Σημαία στην Βόρ. Ήπειρο. Ναι, το ποίημα είναι αφιερωμένο στον Έλληνα ΒορειοΗπειρώτη ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΤΣΙΦΑ! που σκότωσαν σαν το σκυλί πριν 1 χρόνο στους Βουλιαράτες οι Αλβανοί μπιστικοί του Ράμα. (Διαβάστε το ΕΔΩ)
(Ακολούθησε η απαγγελία του ποιήματος και τα παρατεταμένα χειροκροτήματα του κόσμου)
Ο κ. Κατσούρης πλην των άλλων ιδιοτήτων του είναι και εκπρόσωπος της Αμφικτ. Ελληνισμού στα Δωδεκάνησα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου