Αλήθεια, είναι τόσο «εύκολο» το μέλλον της ανθρωπότητας να εξαρτάται από έναν κορωνοϊό;! (εξαιρετικό)

Γράφει ο Κρεσέντσιο Σαντζίλιο* 

Φαίνεται πως το σήμα σε όλα τα πλάτη και μήκη της Γης έχει δοθεί σε μια διπλή «μορφή»:
1) το προσεχές φθινόπωρο περιμένουμε ένα δεύτερο κύμα κορωνοϊού που μπορεί να προκαλέσει ακόμη περισσότερα θύματα απ’ το πρώτο 

2) ο κορωνοϊός ήρθε για να μείνει (στον αιώνα τον άπαντα). δεν πρόκειται να εξαφανιστεί ποτέ! 

Γι’ αυτό, λαοί της Γης, μη περιμένετε πια να επανέλθει ο κόσμος που γνωρίζατε έως σήμερα διότι από σήμερα και μετά όλα σταδιακά θα αλλάξουν και, πρώτοι και καλύτεροι, θα αλλάξετε εσείς, λαοί, ειδάλλως το μέλλον σας προοιωνίζεται ζοφερό, και με το δίκιο σας θα λέτε: ήμασταν καλύτερα όταν ήμασταν χειρότερα! 

Το «περιεχόμενο» και των δυο «σημάτων», δηλαδή η ουσία τους συγκεκριμενοποιείται σε μια μορφή ενέργειας που όχι μόνο δεν είναι τυχαία, όχι μόνο δεν είναι φυσικά αυθόρμητη, «αυτογέννητη», αλλά ειδικώς και κατ’ εξοχήν είναι προϊόν ανθρώπινης «ιδέασης» και δυναμικής, τουτέστιν: 

• Δεν υπάρχει περίπτωση να μην πρόκειται για κάποιον ή κάποιους που έχουν την δυνατότητα να κατέχουν ένα βιολογικό όπλο το οποίο «χειρίζονται» κατά βούληση και σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο επιθυμούν. Δεν χρειάζεται πια να γίνουν πόλεμοι με πυραύλους, αεροπλάνα, κανόνια, βόμβες και στρατιώτες. Αυτά ανήκουν πια σε μια εποχή οριστικά παρωχημένη, είναι σαν τα παλιά τόξα και βέλη και ακόντια.
  Τώρα η εξουσία αποκτάται και εδραιώνεται σκορπίζοντας έναν ιό, πάντα original μεταλλαγμένο, που, όχι μόνο, απ’ τον ίδιο τον άνθρωπο ή από άλλο «μέσο», θα μεταδίδεται με ανεξέλεγκτο ρυθμό, αλλά και θα έχει σαν σύμμαχους και όλες τις κυβερνήσεις του πλανήτη
• Στο να βάζουν, «στο όνομα» αυτού του ιού, πολλαπλά «χαλινάρια» στους πολίτες τους, στο να τους υποβαθμίζουν σε υποχρεωτικά ή εθελοντικά παθητικά υποκείμενα και προπαντός στο να τους κρατούν εσαεί ομήρους μέσα σε αδιανόητους τρόμους για τη ζωή τους και τη ζωή των οικογενειών τους.
  

Το κόλπο πέτυχε πέραν πάσης φαντασίας μεταξύ Δεκέμβρη 2019 και Γενάρη 2020. Παράχθηκε εργαστηριακά (μένει να δούμε – ίσως να μας το πουν οι μελλοντικοί ιστορικοί, αν ποτέ θα υπάρξουν! – πού και από ποιους: στη Κίνα, στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη, αλλού;) ένας καθόλα ιδιαίτερος ιός, βεβαίως με διαφορετικές παράπλευρες βλαβερές επιδράσεις, άγνωστος και επομένως ικανός να δράσει ελεύθερα δίχως; καμία αντίδραση για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα – μια ασθένεια την οποία οι έχοντες «το πεπόνι και το μαχαίρι» θα έχουν την ευχέρεια να εμφανίζουν, να επανεμφανίζουν και να «εξαφανίζουν» κατά πώς τους βολεύει και κατά πόσο κέρδος θα μπορούν να αποκομίσουν. 

Και (θα) είναι πάντα ο «αόρατος εχθρός» που «αόρατα μυαλά» (θα) έχουν συλλάβει και «αόρατα χέρια» (θα) έχουν σκορπίσει πραγματοποιώντας τη βούληση και το σχέδιο μιας «αόρατης εξουσίας» με σκοπό όμως μιας απολύτως «ορατής» παγκόσμιας ανακατάταξης ανθρώπων και πραγμάτων. 

Φαντασία; παραλήρημα; εφιάλτης; όνειρο; απάτη; πραγματικότητα; Διαλέξτε και πάρτε.

Βεβαίως, μέσα σε ετούτο τον γενικό ορυμαγδό καταστροφής ζωών και οικονομιών, υπάρχουν και εκείνοι που συνεχίζουν να πιστεύουν (λένε) σε μια προσεχή, λίγο ή πολύ κοντινή ή μακρινή «επιστροφή στην κανονικότητα» (οι αισιόδοξοι), χωρίς όμως να μας πουν εάν η λέξη «κανονικότητα» σημαίνει «όπως ήμασταν χθες» ή αντιθέτως σημαίνει «ένα πρωτόγνωρο σταθερό αλλιώτικο αύριο», ένα «νέο είδος κανονικού» (οι απαισιόδοξοι).

Κανείς δεν μπορεί να μας βεβαιώσει πως δεν θα μπορεί να είναι η δεύτερη περίπτωση η οποία φυσικά θα φαντάζει «φυσιολογική» αφού ιστορικά κάθε παγκόσμια ανατροπή (πόλεμος, πανδημία) ανελλιπώς προκαλεί έναν νέο τρόπο ζωής, μια νέα φιλοσοφία του είναι και του φαίνεσθαι, ένα νέο πολιτικο-κοινωνικό αφήγημα και μια νέα πυραμίδα συμφερόντων/προτεραιοτήτων ατομικών, συλλογικών και κρατικών (εθνικών και διεθνών).

Ο σημερινός κορωνοϊός φαίνεται να είναι (μπορεί και να μην είναι;!) η «εξωτερικευμένη προσωποποίηση» μιας οικουμενικής εξουσίας υπεράνω πάντων των, γενικά, κυβερνητικών εξουσιών – μιας εξουσίας που πουθενά δεν εντοπίζεται, αλλά παντού βρίσκεται και πανταχόθεν επεμβαίνει. 

Όλα τα κράτη, με την «νόμιμη» δικαιολογία του «καλού της κοινωνίας», αλυσοδένουν αυτή την κοινωνία, καταργούν δικαιώματα, επιβάλλουν νέες δύσκολες υποχρεώσεις – στην ουσία ακινητοποιούν τον άνθρωπο μέσα σε στενά καλούπια που, πάντα για το καλό του, τα ίδια σχεδίασαν και κατασκεύασαν.

Είναι – τουλάχιστον αυτό δίνει την εντύπωση – σαν να συμφώνησαν ομόφωνα .όλα τα κράτη του κόσμου να θέσουν σε εφαρμογή τα ίδια «μέτρα» μορφοποίησης μιας καινούριας ανθρωπότητας υπό την συνεχή απειλή και τον συνεχή εκβιασμό «αναζωπύρωσης» ενός θανάσιμου μετέωρου κακού. 

Δεν ξέρω αν υπάρχει στο κόσμο ένα κράτος που να «μη φοβήθηκε» την επέλαση του κορωνοϊού Covid-19 και να μην «έσφιξε τα λουριά» στις ελευθερίες των πολιτών του.

Οπότε, αυτό και μόνο σημαίνει πως όλα τα κράτη του πλανήτη είναι έτοιμα ανά πάσα στιγμή να υπακούσουν, αργά ή γρήγορα, στις ίδιες «εντολές» τις οποίες σχεδόν αυτομάτως προκαλεί μια γενικευμένη βιολογική επίθεση την οποία κάποια καλά κρυμμένη, συνήθως οικονομική, αλλά και πολιτικο-οικονομική ελίτ έχει προγραμματίσει/οργανώσει και εκτελεί προς όφελός της στα πλαίσια μιας δαιδαλώδους και πολυδιάστατης παγκοσμιοποιημένης εξουσίας.

Παρενθετικά, τώρα, δεν μπορούμε ακριβώς να μην υποψιαστούμε και να αποκλείσουμε μια αντίδραση ή ανάδραση των πάμπλουτων οπαδών της παγκοσμιοποίησης βλέποντας σήμερα την άκρως φθίνουσα πορεία της ωφέλιμης παγκοσμιοποίησής τους και τον συναφή άμεσο κίνδυνο απώλειας τεράστιας μερίδας πλούτου και επομένως εξουσίας σε όλες τις ηπείρους.

Παλιά συνήθιζαν να λένε: cherchez la femme, «ψάξτε τη γυναίκα», με την έννοια πως πίσω από κάθε πράξη κάποιου ισχυρού άνδρα «κρύβεται» μια γυναίκα που «εμπνέει».

Τώρα, με τον «παγκόσμιο κορωνοϊό, δεν θα ήταν ανεπίκαιρο εάν λέγαμε: «ψάξτε τον παγκοσμοποιό», έστω και χρησιμοποιώντας έναν νεολογισμό ο οποίος όμως, νομίζουμε, καλά εκφράζει το σχετικό νόημα.

Ας δούμε λοιπόν ποιοι είναι εκείνοι που θα χάσουν πολλά εάν η ροή και τα περιεχόμενα της παγκοσμιοποίησης των πάντων σταματήσουν και ο homo economicus επιστρέφει στις πιο παλιές και συμφέρουσες ενέργειες και συνέργειες.

Να κάνουμε έναν κατάλογο όλων αυτών; Δεν είναι και λίγοι, μάλλον είναι πολλοί, αλλά εκείνο που περισσότερο τραβάει τη προσοχή είναι το ότι όλοι αυτοί με τη σφραγίδα του χρήματος στο μέτωπο συνδέονται στενά μεταξύ τους, το τεράστιο κοινό συμφέρον και η απορρέουσα εξουσία τους ενώνει αδιάσπαστα, διότι μόνο με αυτόν τον τρόπο είναι στη πλεονεκτική θέση να πολεμήσουν και να νικήσουν ολόκληρες, και μεγάλες και πανίσχυρες κυβερνήσεις με εκτεταμένα οικονομικο-δημοσιονομικά προσόντα.

Όλοι αυτοί βεβαίως δεν είναι παρά η τερατώδους επέκτασης και επιρροής οικονομική ελίτ της παγκοσμιοποιημένης εκφυλισμένης εκμετάλλευσης ανθρώπων (και ατελείωτων παιδιών) με όσο γίνεται λιγότερα έξοδα ή σχεδόν κανένα έξοδο.

Κι ας διερωτηθούμε ακόμη: τί μπορεί να προκαλέσει μεγάλες δυσκολίες, τί μπορεί να χτυπήσει αλύπητα και να θέσει σε κρίσιμη κατάσταση μια κυβέρνηση όσο δυνατή κι αν είναι, με άμεσες συνέπειες και δραματικά συμβάντα; 

Ουσιαστικά δυο είναι οι απαντήσεις: ένας πόλεμος ή μια πανδημία. 

Σήμερα ένας πόλεμος παγκόσμιας έκτασης είναι αρκετά δύσκολος, και γιατί ακόμη και σήμερα υπάρχει η ίδια εκείνη η «ισορροπία τρόμου» που «κυβερνούσε» τα κράτη στην εποχή του «ψυχρού πολέμου», αλλά και γιατί πολύ δύσκολα η «μια πλευρά» μπορεί να αποφασίσει να εξαπολύσει μια παγκόσμια σύρραξη γνωρίζοντας ότι δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα νικήσει την «άλλη πλευρά» και δεν θα είναι η «άλλη πλευρά» που θα υπερισχύσει.

Έτσι έχουμε την εξής ορθολογική κατάσταση: αφ’ ενός καμία κυβέρνηση δεν φαίνεται (μπορεί) να είναι τόσο ανόητη ώστε να κηρύξει πόλεμο σε άλλη κυβέρνηση που να επιφέρει μια γενικευμένη σύρραξη και αφ’ ετέρου όσο οργανωμένη και να είναι και όσο πολυπλόκαμη η παγκόσμια οικονομική ελίτ, δεν έχει καμία δυνατότητα, από μόνη της, να προκαλέσει μια στρατιωτική παγκόσμια σύγκρουση που θα βοηθήσει την ίδια να επιβληθεί.

Επομένως για αυτή την ελίτ ο βιολογικός πόλεμος είναι μονόδρομος εάν αποφασίσει πως «ήρθε η ώρα των αλλαγών» για νέα κέρδη και νέα εξουσία και ως εκ τούτου νέα κοινωνία και νέα ανθρώπινη μοίρα, υπεράνω των όποιων κυβερνήσεων και των «παραδοσιακών» μορφών διακυβέρνησής των.

Απ’ ό, τι συμπεραίνεται, ένα είδος «εμπροσθοφυλακής» της παγκοσμιοποιημένης ελίτ πρέπει να είναι και ο κατ’ εξοχήν «παγκοσμιοποιολόγος» Μπιλ Γκέιτς, ο οποίος κιόλας απ’ το 2015 είχε «προειδοποιήσει» όλες τις κυβερνήσεις για την δυνατότητα «ξεσπάσματος» μιας πανδημίας κορωνοϊού που θα σάρωνε τον πλανήτη και θα άλλαζε τα πάντα, – ενώ όλοι οι λεγόμενοι «πολιτικοί» κανονικά επηρμένοι μέσα στα πολιτικάντικα τερτίπια τους κανονικά ποτέ δεν θέλησαν να καταλάβουν τίποτα και κανείς απ’ αυτούς ποτέ δεν μερίμνησε για την ακολουθητέα θωράκιση των λαών τους. 

Τώρα, το από πού προήλθε η αιτία της πανδημίας δεν ξέρω σε τί θα μπορούσε να ωφελήσει σε όσους υπήρξαν θύματά της, αν και απ’ το 1957 κιόλας και κατά κανόνα στην Ασία φαίνεται να βρίσκεται η «προτιμούμενη πηγή» ασθενειών, ειδικά η Κίνα.

Εκείνο όμως που μας ενδιαφέρει είναι το ότι η παγκοσμιοποιημένη ελίτ δεν έχει καμία εθνικότητα, είναι όλες οι εθνικότητες και ουδεμία, είναι εκείνο που ονομάζουν «πολίτης του κόσμου»!

Και σαν «πολίτης του κόσμου» ο Γκέιτς με τα πολλά λεφτά που έχει διαθέσιμα οργανώνει επτά μεγάλα εργοστάσια παραγωγής εμβολίων για όλο τον κόσμο, όπως λέει ο αθεόφοβος, σε ένα σενάριο που προβλέπει κάποια στιγμή να χρειαστεί να «εμβολιαστούν» όλοι οι άνθρωποι δήθεν για να μην «αχρηστευθούν» και προπαντός για να είναι ανά πάσα στιγμή «εντοπίσιμοι» μέσω του υποδόριου «ψηφιακού πιστοποιητικού», αρχικά «προαιρετικό», αλλά σύντομα δια ροπάλου υποχρεωτικό.

Στη Βίβλο έχουμε τις επτά «πληγές της Αιγύπτου». Στον σημερινό κόσμο (θα) έχουμε τα επτά «εργοστάσια» δεκάδων εμβολίων του Μπιλ Γκέιτς (και σίγουρα οποιαδήποτε ομοιότητα είναι τελείως τυχαία!).

Αυτό ακριβώς είναι εκείνο που μας φοβίζει περισσότερο, αυτή η προτεστάντικου φανατισμού «αποστολή» που νιώθει πως έχει αυτός ο άνθρωπος με την ιδέα να εμβολιάσει όλο τον ανθρώπινο πληθυσμό(!), θέλει ή δε θέλει, αυτός ο άνθρωπος ο οποίος – όπως θα έπρεπε, και αυτό με παραξενεύει πολύ – δεν βρέθηκε ακόμα να είναι υπόλογος για όλους τους νεκρούς που σκόρπησαν, απ’ ό,τι δείχνουν οι έρευνες, οι δεκάδες εμβόλια που κατόρθωσε να γίνουν υποχρεωτικά σε διάφορες αφρικανικές χώρες, ένα ατιμώρητο έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας. 

Και για όλες εκείνες τις γυναίκες επίσης αφρικανές οι οποίες έμειναν μερικώς ή ολικώς ανάπηρες από άλλα εμβόλια δήθεν προστατευτικά του ιδίου αυτού «φιλάνθρωπου» Αμερικανού! 

Πάντως, όπως και να ‘ναι, με τον κορωνοϊό, αυτή τη φορά, εκείνο που δεν είχε ποτέ συμβεί, έγινε πραγματικότητα: ο φόβος μπήκε στη ζωή μας, κα όλες σχεδόν οι κυβερνήσεις βοήθησαν μεγάλως στο να επεκταθεί χωρίς όρια σε παγκόσμια κλίμακα μέσα στις συχνότητες της τηλεόρασης η οποία επιδοτείται κιόλας για να σπέρνει τρομοκρατία με τα καθημερινά «νεκρολόγια» και «προγράμματα» σε κάθε σπίτι.

Το 1957 η «ασιατική γρίπη» προξένησε περίπου 2.000.000 νεκρούς, μολονότι πολύ γρήγορα είχε βρεθεί ένα εμβόλιο… 
Το 1968 η «γρίπη των πτηνών» προκάλεσε περίπου 1.700.000 νεκρούς μέσα σε δυο χρόνια. 
Το 2009 η «γρίπη των χοίρων» μας έδωσε τουλάχιστον 300.000 νεκρούς. 

Η Global Aids Update 2019 μας πληροφορεί πως ακόμη και το 2016, μετά από τόσα χρόνια (1982-83) απ’ την έναρξή του (ακόμη το 2010 με 1.2 εκατομμύρια νεκρούς), το AIDS προκάλεσε περίπου 840.000 νεκρούς παγκοσμίως, ενώ το 2017 είχε 800.000 περίπου και το 2028 άλλους 770.000 περίπου, με ένα σύνολο απ’ το 1982 έως σήμερα 35 εκατομμυρίων νεκρών!

Δεν μιλάμε βέβαια για το Ebola (αιμορραγικός πυρετός) που προκάλεσε μόνο 12.000 νεκρούς, ασήμαντος αριθμός και επιπλέον στην τριτοκοσμική Αφρική.

Τόσος κόσμος, λοιπόν, πέθανε όλα αυτά τα περασμένα, αλλά και κοντινά μας χρόνια, αλλά τότε καμία τρομοκρατία δεν στήθηκε ποτέ, κανένας φόβος ποτέ δεν επηρέασε τη κανονική ζωή όλης της ανθρωπότητας, καμία κυβέρνηση ποτέ δεν περιόρισε τη ζωή των πολιτών της, δεν κατέστρεψε την οικονομία της χώρας της με παροξυσμούς δρακόντειων μέτρων, δεν ακύρωσε ποτέ τις οποιεσδήποτε προοπτικές ανάπτυξης, δεν έφερε ποτέ σε αδιέξοδα λαό και κράτος!

Θα μου πείτε: μα γιατί να κάνουμε «φασαρίες» αφού το 90% των νεκρών είναι στην Αφρική, πάνω και κάτω απ’ τη Σαχάρα; Τί μας νοιάζουν αυτοί οι μηδαμινοί; Για εμάς τους άρχοντες του χρήματος άλλο αυτοί οι μαύροι που έτσι κι αλλιώς θα βρίσκονται πάντα στη μιζέρια και άλλο, πολύ άλλο οι πλούσιοι λευκοί ευρωπαίοι και αμερικανοί, με τις μεγάλες τράπεζες, τις μεγάλες βιομηχανίες, τις μεγάλες εταιρείες! Εδώ έχει ψωμί και εδώ θα γίνει επιτέλους η «νέα παγκόσμια επανάσταση»!

Τώρα, δεν ξέρω εάν θα μπορούσαμε να πούμε ότι όλες οι προηγούμενες «πανδημίες» ή, αν προτιμάτε, «παγκόσμιες επιδημίες» (προσέξτε!: το Aids συνεχίζει ακόμα να σκοτώνει χιλιάδες 37 χρόνια μετά!) υπήρξαν ή όχι στοιχεία προετοιμασίας μιας prova generale που «κανονικά» προαναγγέλθηκε πριν από 5 χρόνια (μη μου πείτε πως δε σας το είπα εγκαίρως! κάποιος θα αναφωνήσει) και στη συνέχεια πήρε «σάρκα και οστά» υπό τη μορφή του Covid-19.το 2019 για να έχει το 2020 όλα τα πιο έντονα «πρακτικά» αποτελέσματά του.

Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε εδώ όλα όσα γίνονται «κάτω απ’ τη μύτη μας», ειδικά όλα τα «παράδοξα» που μας «πασάρουν» οι «αρμόδιοι πολιτικοί και επιστήμονες» και που πολύ απέχουν από τη λογική, και ακόμη πιο ειδικά αυτή τη σπουδή/επιμονή στην συστηματική αποξένωση των ανθρώπων μεταξύ τους, την αλληλο-απομάκρυνσή τους ακόμη και σε ανοιχτούς χώρους, αυτή τη θέσπιση της αναγκαστικής δήθεν «επαφής» από μακριά (τηλέφωνο, tablet, smartphone, TV, κλπ.), όλα τεχνικά μέσα επικοινωνίας υπό απόλυτο έλεγχο! 

Και έρχονται και μας λένε πως «θα είναι ασύγκριτα πιο δύσκολη η επόμενη φάση», δηλαδή η αυριανή. Και μας λένε πως μπορεί να είναι δυνατόν «ο κορωνοϊός να αιωρείται και στον αέρα (για τώρα δήθεν τον βρήκαν σε τουαλέτες, μακριά, στη Κίνα, όχι ακόμη εδώ!). Και μες λένε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι από τώρα και στο εξής θα υπάρχουν οριστικά ολόκληρα νοσοκομεία μόνο για τις περιπτώσεις του κορωνοϊού. 

Και μας λένε πως οι νέες συνήθειες, που αναγκαστήκαμε να αποκτήσουμε(μάσκες, γάντια, υποψίες παντού, απέχθειες!) θα γίνουν «τρόπος ζωής», δηλαδή ότι η ζωή μας αλλάζει διαμετρικά με ό, τι αυτό μπορεί να επιφέρει. Και μας λένε επίσης (άλλος τρομερός φόβος!) πως τα χρήματα (χαρτονομίσματα και κέρματα) είναι γεμάτα κορωνοϊό, γι’ αυτό πρέπει να χρησιμοποιήσουμε μόνο το «πλαστικό χρήμα», τις κάρτες μας που ελέγχονται όπου και να ‘ναι. 

Και έρχεται ο ΟΗΕ να μας προειδοποιήσει ότι ο κορωνοϊός θα δημιουργήσει δισεκατομμύρια πεινασμένους ανθρώπους οι αντιδράσεις των οποίων θα είναι ανεξέλεγκτες, όπερ σημαίνει εκατομμύρια «λαθρο-πρόσφυγες» και «λαθρο-μετανάστες» από Αφρική και Ασία να ορμούν, με τη βοήθεια εκατοντάδων κερδοφόρων «μεσαζόντων», στα παράλια της πλούσιας Ευρώπης στα πλαίσια του γνωστού προγράμματος δημιουργίας μεγάλης «πολυπολιτισμικής κοινωνίας» και σε, μερικά χρόνια με 15%-20% υπερ-γεννητικότητας, σαλαμο-ισλαμοποίησης της παρακμιακής πλέον, λένε, χριστιανικής Ευρώπης. 

Και έρχονται να μας πουν πως η μόνη ελπίδα μας είναι ο γενικός εμβολιασμός του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή ο παγκόσμιος έλεγχος του παγκόσμιου πληθυσμού βεβαίως από μια παγκόσμια κυβέρνηση. Και έρχονται να μας εκβιάσουν κιόλας (άρχισε η Αυστραλία, αλλά ακολουθεί η Σιγκαπούρη, η Γαλλία, ο προθυμότατος Bill Gates και άλλες χώρες και άλλοι «ειδήμονες») λέγοντάς μας πως αν δεν θέλουμε να παραταθεί επ’ αορίστου η καραντίνα, θα πρέπει να δεχθούμε την ψηφιακή επιτήρηση/παρακολούθησή μας μέρα-νύχτα όλο το 24ωρο! 

Και θέλουν να μας πείσουν ότι πλέον η πανδημία κορωνοϊού (και όσων άλλων κορωνοϊών αυτοί μπορούν να μας φορτώσουν) έχει παγκοσμιοποιηθεί! και πρέπει να την έχουμε σαν συνοδοιπόρο μας! Και να συνηθίσουμε όλα όσα κουβαλάει και μας φέρνει. Και, υπ’ αυτό το πρίσμα, ο ΠΟΥ έρχεται και μας λέει πως και εκείνοι που «πέρασαν» κορωνοϊό μπορούν πάλι να προσβληθούν, δηλαδή: επανάληψη φόβου σε χρόνο αόριστο! Γι’ αυτό και It’s the vaccine, stupid, παραφράζοντας τον James Carville.. 

Και μας λένε πως, σύμφωνα με τις γνώσεις των λοιμοξιολόγων (να μια λέξη που σήμερα έχει τη μεγαλύτερη… ακροαματικότητα!), ένα με ενάμησο έτος είναι ο χρονικός ορίζοντας για να βρεθεί το εμβόλιο κατά του σημερινού κορωνοϊού (Covid-19) για να «επιστρέψουμε» σε μια ζωή δίχως μάσκες, γάντια και απαγόρευση κυκλοφορίας. Δηλαδή, ζήσε Μάη… 
Κι άλλο τόσο θα μπορεί να είναι για το επόμενο εμβόλιο και τον επόμενο κορωνοϊό. 

Και κάποιο μας προϊδεάζουν για ένα Παγκόσμιο Σύστημα Υγείας, όπως άλλοι για μια Παγκόσμια Κυβέρνηση. Όλα λόγω κορωνοϊού. και έρχεται πάλι ο παντογνώστης Μπιλ Γκέιτς να μας ειδοποιήσει για την «Πανδημία 2» την οποία αυτός ξέρει από τώρα πότε θα έρθει! 

Κι όχι μόνο, γιατί ο ίδιος μας «προφητεύει» για το εμβόλιο του που θα ενσωματώνεται στο DNA των ανθρώπων ώστε να μεταλλαχθούν τα ανθρώπινα κύτταρα για να αποκτήσουν, δήθεν, αντοχή στον ιό, δίχως να ξέρει να μας πει, όμως, τί θα γίνει σε περίπτωση νέου, μεταλλαγμένου κορωνοϊού που θα χρειάζεται άλλο εμβόλιο!

Μας λένε επίσης πως οι εξάρσεις του Covid-19 θα γίνονται κατά άτακτες χρονικές περιόδους ίσως έως το 2022 με συνεχείς lockdown και απαιτήσεις συνεχών περιοριστικών μέτρων για τους ανθρώπους. Και μας λένε πως ίσως ή μάλλον θα χρειαστεί μια γενική παρακολούθηση των πολιτών με παράλληλη ισοπέδωση των προσωπικών δεδομένων και ελευθεριών.

Και πάλι ο Μπιλ Γκέιτς (πανταχού παρόν αυτός!) μας βεβαιώνει ότι έως ότου δεν θα υπάρξει ένας μαζικός εμβολιασμός (μάλλον θα εννοεί μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων), οι συνάξεις και οι συγκεντρώσεις θα πρέπει να μη γίνονται, δηλαδή να απαγορεύονται.

Και άλλοι Αμερικανοί (Μ. Οsterholm του Center for Infections Disease Research and Policy του Πανεπ. Minnesota) μας φοβερίζουν λέγοντας πως ο κορωνοϊός δεν θα σταματήσει εάν δεν μολύνει το 60% με 70% του πληθυσμού!, ενώ η Harvard School of Public Health υπογραμμίζει πως η πανδημία θα διαρκέσει μάλλον 18 με 24 μήνες.

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι έχει κατορθωθεί μια παγκόσμια δαιμονοποίηση του κορωνοϊού (και μαζί του ίσως και όποιου άλλου μελλοντικού του είδους) και μια ταυτόχρονη, αντίστοιχη ποινικοποίηση της όποιας ανθρώπινης ενάντιας αντίδρασης! 

Και πολύ πιθανόν να έρθουν να μας πουν ότι μόνο έτσι θα είναι δυνατόν να περιθωριοποιηθεί και να εξαλειφθεί (δήθεν) η «ενέργεια» του ιού.

Επ’ αυτού τα λόγια του Dr. Joel Ketter του Πανεπ. Manitoba είναι αποκαλυπτικά: «Ανησυχώ για το μήνυμα που εκπέμπεται στους ανθρώπους για τον φόβο να έρθουν σε επαφή, να βρίσκονται στον ίδιο χώρο και να συναντώνται με άλλους ανθρώπους ή για τον φόβο να τείνουν τα χέρια τους σε χειραψία. Ανησυχώ για τις πολλές, πάρα πολλές συνέπειες που σχετίζονται με αυτό».

Ο φόβος λοιπόν μέσα στη ψυχή του ανθρώπου, κορωνοϊός = φόβος, παντού κορωνοϊός και φόβος, ο συνεχής φόβος μήπως ο άλλος μας «κολλήσει» και που με το πέρας του χρόνου μπορεί και να σημαίνει εγκατάσταση μιας αποστροφής προς τη παρουσία του άλλου, μια αποφυγή του άλλου και τελικά μια ολική αδυναμία συνεννόησης και όλα τα άλλα «συν» που ενώνουν τους ανθρώπους και τους δίνουν δύναμη!

Ασφαλώς όλοι θα παρατηρήσαμε πως κατά τη διάρκεια του «σημερινού» κορωνοϊού (απ΄ τον Φεβρουάριο και μετά) η εντύπωση που μένει είναι ότι ο κόσμος πεθαίνει μόνο απ’ τον κορωνοϊό(!). Δεν ακούμε πια για θανάτους από άλλες αιτίες. Είναι σαν να μην υπάρχουν πια θάνατοι από εμφράγματα, από εγκεφαλικά, από καρκίνο, από Aids, από κυκλοφορικά, από τροχαία! Τίποτα! Στη ζωή μας υπάρχει μόνο ο κορωνοϊός!

Συνέχεια, θα έλεγα «σαδιστικά» μας κάνουν βόλτες στα νοσοκομεία που «φιλοξενούν» τους «κορωνοϊόπληκτους», με τα «φαντάσματα» των γιατρών και νοσηλευτών να κινούνται με τις «διαστημικές» στολές τους και κάποτε να μας λένε ευχολόγια ίασης.

Κανείς δεν λέει ποτέ τίποτα για το πόσο «φυσιολογική» ή όχι είναι αυτή η μονότονη, «δαιμονική» έξαρση που άφθονα «επιδεικνύεται» στα διάφορα «κανάλια» με τους απαραίτητους, σπουδαίους ή όχι, καθηγητάδες σε διάφορες «χτυπημένες» χώρες της Γης, σαν «συμπληρώματα διατροφής κορωνοϊού», ενώ αγνοούνται επιδεικτικά εκείνες οι «φωνές» (που βεβαίως δεν καλούνται ποτέ να μιλήσουν στις TV) οι οποίες με ντοκουμέντα βεβαιώνουν μεν την σχετικότητα της νοσηρότητας του κορωνοϊού εν σχέση με τόσους άλλους ιούς γρίπης πολύ φονικότερους στο παρελθόν και για τους οποίους ποτέ δεν έγινε τόσος ντόρος και εκφράζονται δε απορίες για τις υπερβολές στους περιορισμούς και την αδικαιολόγητη παρεμπόδιση των πολιτών να εκφραστούν ελεύθερα(βλ. Ι. Ιωαννίδης, Stanford, Ο. Ηλιόπουλος, Harvard).

Αλλά φαίνεται πως με την έλευση του Covid-19 αποφασίστηκε in alto loco η «αλλαγή» της ανθρωπότητας ή αλλιώς η «κατασκευή» ενός «άλλου ανθρώπου» και μιας «άλλης δουλείας» σε «άλλα αφεντικά», αόρατα πίσω απ’ το θεό Πλούτο. 

Ω πόσο σωστός είναι ο Αρκάς όταν σε μια γελοιογραφία του λέει: «Ένα πράγμα είναι χειρότερο από το να σε εξαπατούν: να το συνηθίσεις!». 

Φόβος λοιπόν και αβεβαιότητα, ελεγχόμενη περιορισμένη κίνηση και επικοινωνία είναι τα «χαρακτηριστικά» της σημερινής κοινωνίας σχεδόν σε όλο τον κόσμο (195 χώρες).

Έως πότε όμως; Αυτή τη φορά οι σκοτεινές ελίτ των hedge fyunds και της παγκοσμιοποιημένης οικονομικής εξουσίας θα μπορέσουν να καταστήσουν οριστική την επικράτησή τους μέσω του νέου κορωνοϊού ή όλο και κάποια αντίδραση θα είναι ικανή να τις εξουδετερώσει;

Λένε πως οι επιπτώσεις του Covid-19 στις εθνικές οικονομίες απέδειξαν την χρεοκοπία και του νεοφιλελευθερισμού με την απόλυτη επικράτηση των κυβερνητικών επεμβάσεων προς διάσωση των πάντων, ανθρώπων, επιχειρήσεων και αγορών. 

Πολλά «διαφορετικά» έγιναν και γίνονται αυτόν τον καιρό παντού και πολύ πιθανόν θα γίνουν. Θα είναι προσωρινά; θα είναι μόνιμα; Θα είναι υπέρ ή κατά των ανθρώπων; 
Ένα βασικό συμπέρασμα βγάζουμε ως τώρα: με «ευκαιρία» ή εξαιτίας τον κορωνοϊό, η μεγάλη διακύβευση είναι μια: η ελευθερία των πολιτών, η ελευθερία των λαών! 

Η επόμενη χρονική περίοδος, ας πούμε έως τον Μάρτιο 2021, θα καταστεί σημαδιακή, όχι μόνο για τους σημερινούς ανθρώπους, αλλά προπάντων για τα παιδιά τους και τα παιδιά των παιδιών τους. Θα φανεί ποιο μέλλον θα έχουν και πώς θα το βιώσουν.

Και μια ευχή: Ας ελπίσουμε πως όλα αυτά είναι ένα άσχημο όνειρο που θα «διαλυθεί» με τις μέρες «επιστροφής» στη γνωστή μας καθημερινότητα, αληθινής επιστροφής όμως και όχι «επιστροφής σε ένα ζοφερό μέλλον».

*Κρεσέντσιο Σαντζίλιο 
Ελληνιστής, συγγραφέας

πηγή

Share