- Η Πειθαρχία είναι το θεμέλιο του Στρατεύματος. Η Σιδηρά διατήρησή της, αποτελεί για τους ηγέτες των Ενόπλων Δυνάμεων, υποχρέωση και ευθύνη. Η Πειθαρχία δεν είναι δουλεία, αλλά καθήκον του ελεύθερου ανθρώπου. Οιαδήποτε χαλάρωσή της, μεταδίδεται ταχύτατα και έχει πλέον αποτελέσματα επικίνδυνης Επιδημίας. Η επιβαλλόμενη πειθαρχία στο Στράτευμα, πρέπει να φθάσει το αυθόρμητο και το πηγαίο, διότι στην απαιτούμενη στο Στράτευμα πειθαρχία, δεν υπάρχει δικαίωμα, χωρίς να προηγηθεί το καθήκον.
- Στο παρόν κείμενο, θα επισημάνουμε, εκτός από την βασική ανάγκη προμήθειας Υλικού και μέσων, που είναι ξεχωριστό θέμα, τρεις άλλους βασικούς παράγοντες, που αφορούν την Πολιτεία, οι οποίοι επηρεάζουν άμεσα την δυνατότητα εκτέλεσης της αποστολής των Ενόπλων Δυνάμεων, ήτοι:
1. - Ο Συνδικαλισμός! το μεγάλο επίτευγμα των εργαζόμενων των προηγμένων λαών έγινε, για να μπορούν να τιθασεύσουν τους κακούς και άδικους εργοδότες. Στις Ένοπλες Δυνάμεις τον συνδικαλιστικό ρόλο, τον ενασκεί ο Διοικητής και δεν αντικαθίσταται με τίποτε. Ο Διοικητής πέραν της αποστολής του, μετά των Στελεχών του, προετοιμάζει τους νέους, με την εκμάθηση της χρήσης των όπλων και μέσων και στα της Μάχης. Είναι επίσης άμεσα υπεύθυνος για τους νέους, από την είσοδο αυτών της πύλης του Στρατοπέδου, για την Υγεία των, σωματική και ψυχική, την ψυχαγωγία των και την όσο το δυνατόν καλύτερη σίτιση των. Και! αφού τους προετοιμάσει ψυχικά, σωματικά και γνώσεων, άξιους υπερασπιστές της Πατρίδος, πρέπει να τους παραδώσει στις οικογένειές των, αν όχι καλύτερους, τουλάχιστον όπως τους παρέλαβε. Αυτό δεν είναι απλό πράγμα,θέλει υπομονή, σθένος και συνεχή προσπάθεια.
- Στις Ένοπλες Δυνάμεις δεν εννοείται κακός ή άδικος Διοικητής, όταν η εξουσία του διέπεται, από τους Στρατιωτικούς Κανονισμούς και νόμους της Πολιτείας, οι οποίοι ως δαμόκλειος σπάθη αιωρούνται άνωθεν του και όταν «Ανθρώπων άρχει, κατά νόμον άρχει και ουκ αεί άρχει». Στις Ένοπλες Δυνάμεις μπορεί και ο απλός Στρατιώτης για πρόβλημά του, ν’ αναφερθεί Ιεραρχικά μέχρι και τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας.
Επομένως! η ψήφιση νόμου στο παρελθόν, από όπου και αν προήρχετο, περί λειτουργίας συνδικαλισμού στις Ένοπλες Δυνάμεις, ήταν λάθος, διότι αντίκειται στο βασικό στοιχείο λειτουργίας και υπάρξεως των Ενόπλων Δυνάμεων, την Πειθαρχία. Είμεθα κατηγορηματικά αντίθετοι στο θέμα αυτό. Δεν μπορεί ν’ απαιτούμε ισχυρές και ετοιμοπόλεμες Ένοπλες Δυνάμεις με συνδικαλισμό, ποίος θα είναι ο ρόλος του Διοικητή και ποίος ο ρόλος αυτών.
2. - Ένα άλλο θέμα επίσης σοβαρό και βασικό για την δυνατότητα δημιουργίας εκπαιδευμένου και ισχυρού Στρατού, για την υπεράσπιση της Πατρίδος, μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός μου, όπως λέμε, θα πρέπει οι νέοι να έχουν ανάλογη παιδεία, από το Δημοτικό μέχρι το Πανεπιστήμιο.
Οι νέοι μας στις Ένοπλες Δυνάμεις μαθαίνουν τα μέσα και τα όπλα πώς θα τα χρησιμοποιήσουν στην μάχη και την τέχνη και τακτική τα κατά την Μάχη. Επομένως πρέπει να το κατανοήσουμε όλοι ότι, οι άξιοι υπερασπιστές της Πατρίδος, δεν γίνονται μόνο με την Στρατιωτική εκπαίδευση, αλλά με την Εθνική και Πατριωτική παιδεία στα Σχολεία μας και με ανάλογη αγωγή από το σπίτι. Όπως ήταν ανέκαθεν η Ελληνική παιδεία και η Οικογένεια.
Όταν μαθαίνει ο νέος στο Σχολείο το ποίημα για την Σημεία του Ιωάννη Πολέμη:
«Πάντα κι όπου σ’ αντικρίζω,
με λαχτάρα σταματώ,
και περήφανα δακρύζω,
ταπεινά σε χαιρετώ…»
Είναι δυνατόν ο νέος αυτός, να μη γίνει άξιος υπερασπιστής της σημαίας της Πατρίδος του;
Όταν λέει ο πατέρας προς τον υιό του, που πηγαίνει να υπερασπιστεί την πατρίδα του «… ή ταν, ή επί τας».
Όταν σε μία χώρα οι πολίτες έχουν, υψηλό επίπεδο πατριωτισμού, είναι δυνατόν η χώρα αυτή, να καμφθεί από απειλές, είτε κανονικές είναι, είτε ασύμμετρες;
- Έτσι το Ελληνικό Έθνος έφθασε μέχρι σήμερα, παρά τα πάντοτε προβλήματά μας. Αυτά και πολλά άλλα παρόμοια υπήρχαν στα Αναγνώσματα των Σχολείων μας. Σήμερα! ανοίξατε ένα αναγνωστικό των Σχολείων μας, να δείτε όλα με τι αντικαταστάθηκαν, θα σας πιάσει απογοήτευση και θλίψη. Και! αυτό έργο των προοδευτικών της συμφοράς.
3. - Τέλος! Το θέμα της θητείας των νέων μας στα 18, δηλαδή! μόλις τελειώσουν τις λυκειακές σπουδές και είτε πετύχουν στα ανώτατα εκπαιδευτικά Ιδρύματα είτε όχι. Αυτό θα ήταν πολύ καλό, πρώτα για τους ίδιους, διότι θα εισέλθουν στις Σπουδές, στην Εργασία, στην Κοινωνία, με εμπειρία και αυτοπεποίθηση στον εαυτόν των, από την θητεία που απέκτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις. Ενώ! όταν αρχίσουν οι αναβολές στράτευσης και όταν τελικά παρουσιάζονται, όσοι παρουσιάζονται που δεν έμειναν στο εξωτερικό, είναι πλέον μεγάλης ηλικίας και ακατάλληλοι για στρατιώτες Μαχητές, οι ίδιοι δε απλά ταλαιπωρούνται, κατά την διάρκεια της θητείας των.
- Οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι ΔΕΚΟ, ούτε ιδιωτική επιχείρηση, αλλά μία ισχυρά οργανωμένη δύναμη της Πατρίδος, τις οποίες εμπιστεύεται ο Ελληνικός λαός και τις τροφοδοτεί σε άψυχο και έμψυχο υλικό. Διότι εκτός του ότι αποτελεί εγγύηση για την ακεραιότητα και την τιμή της Πατρίδος μας, δίδει στην εκάστοτε Κυβέρνηση της χώρας, την δυνατότητα διεξαγωγής εξωτερικής πολιτικής.
- Εάν οι Ένοπλες Δυνάμεις δε στηρίξουν το οικοδόμημα των στις δογματικές αρχές λειτουργίας των, τότε αυτές είναι ένα συνονθύλευμα επικίνδυνων για την ασφάλεια της χώρας Δημοσίων Υπαλλήλων και καθιστάμενες αυτομάτως και εκτός αποστολής των.
- Υπάρχουν στις Ένοπλες Δυνάμεις Κανονισμοί, Διαταγές, Νόμοι του Κράτους και άγραφες Παραδόσεις, που διέπουν αυστηρά τις σχέσεις Ανωτέρων και Κατωτέρων, Διοικητών και υφισταμένων, τους οποίους ουδείς έχει το δικαίωμα να καταστρατηγήσει.
- Τέλος! Απευθυνόμενοι στην Πολιτική Ηγεσία της χώρας (Συμπολίτευση και Αντιπολίτευση) ˙ παρακαλούμε λάβετε σοβαρά υπ’ όψιν τ’ ανωτέρω αναφερόμενα, διότι! το Μεταναστευτικό, η υπογεννητικότης των Ελλήνων και τα μόνιμα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδος, επιφυλάσσουν δυσοίωνο μέλλον για το Έθνος των Ελλήνων.
- «Επιδίωξη των πολλών η ηδονή, των ολίγων η δόξα, των δε επιλέκτων η αρετή» (ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ).
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντγος ε.α.
Επίτιμος Δκτης της Σ.Σ.Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου