καθώς τη μάχη βλέπει να φουντώνει
στους στρατηγούς δίνει την τελευταία εντολή
και στους μαχητές το ηθικό τονώνει
Λόγια τους λέγει τρανταχτά σαν αυτά:
«οι Τρώες παραβίασαν τον όρκο προς το Δία
ο Πάρις μας ατίμασε πολλαπλά
και πριν από λίγο με το Μενέλαο στη μονομαχία
την Ελένη μας την έχει αρπάξει
σαν λιοντάρια γενναίοι μου ριχτείτε στη μάχη
μόνο ηττημένος Τρωαδίτης να υπάρχει»
Πρώτα συνάντησε τις τάξεις των Κρητών
στον Ιδομενέα φευγαλέο απευθύνει χαιρετισμό
καθώς εμάχετο μεταξύ των πρωταγωνιστών
ύστερα στην μονάδα του Αίαντα μεταβαίνει
ο Αίας προηγείτο με την ασπίδα χαμηλωμένη
και η φάλαγγα σαν θάλασσα κυμάτιζε \
τρικυμισμένη
Μετά τον Νέστωρα συναντά
με στεντόρεια φωνή δίνει διαταγές
τους εμψυχώνει και τους καθοδηγεί
για και τις εφαρμοστέες στη μάχη
τακτικές
Μετά φθάνει στον Αθηναίο Μενεσθέα
με τους επιστήμονες του πολέμου παρέα
θέματα στρατηγικά συζητούν σπουδαία
Εν συνεχεία τους Διομήδη και Σθένελο συναντά
θεωρούμενους στρατηγικούς εγκεφάλους
τις ημέτερες και εχθρικές δυνάμεις εν τάχη εκτιμά
και μετά επισκέπτεται τους άλλους
Οι Τρωαδίτες επιτίθενται κραυγάζοντες εκείνη τη στιγμή
συνήθεια που τηρούν οι βάρβαροι σε κάθε ευκαιρία
καθώς κάθε ομάδα με τη δική της γλώσσα ομιλεί
με διάφορες στολές, παραγγέλματα πολεμικές κραυγές
και τοξοβολία
Οι Έλληνες και Τρωαδίτες λαμβάνουν επαφή
και σφοδρή η σύγκρουση αρχίζει
οι Τρωαδίτες επιπίπτουν ορμητικοί
το πεδίο της μάχης με κουρνιαχτό και ιαχές γεμίζει
ο Αρης εκατέρωθεν πυκνές ρίχνει βολές
με αμφίρροπη έκβαση και από τις δύο μεριές
Ο αρχιστράτηγος στο παρατηρητήριο άριστη
έχει θέα
ο Αντίλοχος φονεύει τον Εχέπολον
ο Αγήνωρ τον Ελεφήνορα
τον Σιμοείσιον σκοτώνει ο Αίας
Ο Αντίφος του Πριάμου φονεύει τον Έλληνα Λεύκον
φίλο του Οδυσσέα
τότε πετάγεται στη μάχη ο Οδυσσέας και φονεύει τον Δημοκώοντα νόθο γιό του Πριάμου
πολλοί Τρωαδίτες σκόρπιοι νεκροί χάμου
Αποχωρησάντων από το μέτωπο
των Τρωαδιτών προβαίνουν οι Έλληνες
στην συγκέντρωση των νεκρών
όμως οι Τρώες κάνουν επιθετική επιστροφή
τότε σκοτώθηκαν Έλληνες αρκετοί
και Τρώες περισσότεροι
Ο Πείρος εφόνευσε τον Διώρην
Ο Θόας τον Πείρο
και οι γιοί του Δάρητος οι νεώτεροι
επετέθησαν στον Διομήδη
ηρωικά τους αντιμετωπίζει, σκότωσε τον ένα
και ο άλλος κατορθώνει να διαφύγει
Υπέρ των Ελλήνων η νίκη κλίνει
τον εχθρό τον αποκρούουν
προς τα πλοία να προχωρήσουν τους εμποδίζουν
ο Αγαμέμνων φονεύει τον Οδίον
ο Ιδομενεύς τον Φαίστον
ο Μενέλαος τον Σκαμάνδριον
ο Μηριώνης τον Φέρεκλον
ο Μέγης τον Πηδαίον νόθον γιό του Αντίνορος
ο Ευρύπυλος τον Υψήνορα
σαν σύννεφο ορμά ο γενναιότατος Διομήδης
και των Τρωαδιτών τις φάλαγγες
σαν μύγες διασκορπίζει
επληγώθη όμως υπό του Πανδάρου
τραυματιοφορέα φωνάζουν
στο χειρουργείο του Μαχάονα να τον πάρουν
Η μάχη έχει αρκετές τροπές και εξελίξεις
καθώς ο Έκτορας νέες κάνει διεισδύσεις
εκατέρωθεν οπλίτες σκοτώνονται πολλοί
εκ των Τρωαδιτών επίσημοι αρκετοί και
μερικοί Έλληνες στρατηγοί
Ως την πόλη τους Τρώες καταδιώκουν
ξάφνου της μάχης νέα τροπή, οι Τρώες τους αποκρούουν
και τους Έλληνες καταδιώκουν
Ο Έκτωρ ενθαρρυμένος ζητάει μονομαχία
δέκα στρατηγοί βγαίνουν εθελοντές
με το πρωτοπαλίκαρο να μονομαχήσουν της Τροίας
ο κλήρος πέφτει στον Αίαντα Τελαμώνα
βασιλιά της Σαλαμίνας τον «παλικαρόνα»
στο μεταξύ το σούρουπο διώχνει την ημέρα
οι κήρυκες σαλπίζουν της μάχης το πέρας
έτσι τελειώνει η πρώτη μέρα του πολέμου
ο Αχιλλέας χολιασμένος δίκην ζώου ερεθισμένου
από τη μάχη απεργεί
πεσόντες επίσημοι Τρώες σαράντα έξη
Ελλήνων ηγέτες δέκα οκτώ και ανάλογος αριθμός οπλιτών
βαρύτατος εκατέρωθεν της μάχης ο απολογισμός
πεσόντων στη μάχη και τραυματιών
χωρίς να επιτευχθεί ο αντικειμενικός σκοπός
Οι πόλεμοι των Ελλήνων έμοιαζαν με
αθλητικούς αγώνες
δεν ήταν για την εξόντωση λαών και των πολέμων των ολοκληρωτικών
ούτε σαν της «ερήμου τις καταιγίδες» και σαν τυφώνες ,
με θεσμοθετημένους γίνονταν πολεμικούς κανόνες
Ανόσιον ήταν να τους παραβείς
γιατί των θεών γινόσουν υβριστής
και τον όρκο σου να παραβιάσεις
ο κάθε μαχητής με τον αντίστοιχο σε δύναμη
και αξιώματα έδινε τη μάχη
όχι με τον πρώτο τυχόντα και όποιον λάχει
Οι ήρωες της Ιλιάδας διαδέχονται αλλήλους
σαν αστέρες πλανήτες και απλανείς
ανατέλλουν στην ανατολή και στη δύση δύουν
στο στερέωμα της Ιλιάδος δίνουν θέα
τα λαμπερά αστέρια Εκτορας και Αχιλλέας
στο τέλος θα ανατείλουν
Των Επών οι κρυμμένες αλήθειες
μοιάζουν στη φύση που «κρύπτεσται φιλεί»
αν την αποκωδικοποιήσεις πολλά
θα αποκαλύψει και θα φωτιστείς
τα Έπη να μελετήσεις αν θέλεις να μεγαλουργήσεις
και αν πράξη τα κάνεις θα διακριθείς
Αμφικτύων
1/4/2018
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου