Το νούμερο ένα εθνικό ζήτημα

Πρόκειται για το υπέρογκο δημόσιο χρέος, αφού από αυτό εξαρτάται η ασφάλεια της πατρίδας μας, η εδαφική της ακεραιότητα, η άμυνα, η παιδεία, η υγεία, η επιβίωση και το μέλλον των παιδιών μας – ενώ σε αυτό οφείλονται όλα τα δεινά μας, κυρίως η σχεδιαζόμενη ληστεία της δημόσιας και ιδιωτικής μας περιουσίας 

«Οι Γερμανοί είναι κακοί, πολύ κακοί»

(The Germans are bad, very bad – D. Trump, πηγή) 

Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος  

Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, έτσι όπως έχει εκτοξευθεί στα ύψη από την πολιτική των μνημονίων που μας επιβλήθηκε, είναι το νούμερο ένα πρόβλημα μας – αφού σε αυτό οφείλεται η απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, η εποπτεία των πιστωτών με την εγκατάσταση κατοχικών κυβερνήσεων, ο διεθνής εξευτελισμός μας, η καταρράκωση της αξιοπρέπειας και ο εκμηδενισμός της εθνικής μας υπερηφάνειας. 

Εκτός αυτού, από το δημόσιο χρέος εξαρτάται η εσωτερική ασφάλεια της πατρίδας μας, η εδαφική της ακεραιότητα, η άμυνα, η παιδεία, η υγεία, η επιβίωση μας και το μέλλον των παιδιών μας – ενώ σε αυτό οφείλεται η εξαθλίωση μεγάλων μερίδων του πληθυσμού, η κλιμακούμενη πορνεία, η θανατηφόρα επέλαση των ναρκωτικών στα κέντρα των πόλεων, οι τρομοκρατικές επιθέσεις, η άνοδος των αυτοκτονιών, η μαζική μετανάστευση των νέων Ελλήνων, η μείωση των γεννήσεων, η αύξηση των θανάτων, η ανεργία, οι χρεοκοπίες χιλιάδων επιχειρήσεων, το ασφαλιστικό, η πτώση των τιμών των ακινήτων πάνω από 500 δις €, του χρηματιστηρίου πάνω από 100 δις € κοκ. 

Περαιτέρω, στο βωμό του χρέους θα θυσιαστούν τα δημόσια και ιδιωτικά μας περιουσιακά στοιχεία, αφού εμείς εγγυούμαστε για την εξυπηρέτηση του και όχι κάποιο απρόσωπο κράτος – με όλα όσα έχουμε με κόπο δημιουργήσει κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Επομένως η ελευθερία και η αξιοπρέπεια μας, με τη μετατροπή μας σε σκλάβους χρέους στο διηνεκές –  καθώς επίσης σε φθηνούς εργάτες της γερμανικής βιομηχανίας. 

Ειδικότερα, όλα όσα διαθέτουμε θα καταλήξουν σταδιακά στους νέους ιδιοκτήτες της χώρας: η δημόσια περιουσία με την εκποίηση της αφού προηγουμένως απαξιωθεί, χωρίς να μειωθεί καθόλου το χρέος, ενώ η ιδιωτική μέσω της ραγδαίας μείωσης των εισοδημάτων, της αύξησης των φόρων, των κατασχέσεων, των πλειστηριασμών σε εξευτελιστικές τιμές κοκ. – με τους περισσότερους Έλληνες να παραμένουν χρεωμένοι.

Ακόμη χειρότερα, επειδή η ολοκληρωτική κατοχή της Ελλάδας δεν θα είναι το αποτέλεσμα μίας στρατιωτικής εισβολής, αλλά της εξαγοράς της, δεν πρόκειται να απελευθερωθεί ποτέ – αφού πάντοτε εκδιώκει κανείς έναν κατακτητή, αλλά ποτέ ένα νόμιμο ιδιοκτήτη της χώρας του, ο οποίος έχει πληρώσει για να την αγοράσει. 

Με δεδομένο τώρα το ότι οι πιστωτές, η γερμανική κυβέρνηση δηλαδή, έχουν καταλάβει την εθνική στατιστική υπηρεσία, τη γενική γραμματεία εσόδων, το υπουργείο οικονομικών και τις εφορίες του, έχοντας καταστήσει την κυβέρνηση και τη βουλή υποχείρια τους (άρα την εκτελεστική και νομοθετική εξουσία που ουσιαστικά διορίζει τη δικαστική), σύντομα θα μπαίνουν νύχτα στα σπίτια μας και θα μας παίρνουν ότι έχουμε και δεν έχουμε – ενώ ήδη «χτενίζουν» τα νησιά μας, καταγράφοντας την ιδιοκτησία και τις πηγές εσόδων μας. 

Συνεχίζοντας, οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι, η καταστροφή που έχει υποστεί η Ελλάδα μετά την επιβολή των μνημονίων είναι χειρότερη από το βομβαρδισμό της – αφού η πτώση του ΑΕΠ μας είναι μεγαλύτερη από της Γερμανίας μεταξύ των ετών 1938 και 1948. Επί πλέον πως δεν έχουμε δει ακόμη τίποτα, με την έννοια πως η λεηλασία μόλις ξεκίνησε – παρά το όσα έχουμε υποστεί μέχρι σήμερα. 

Όσον αφορά τώρα τις διαπραγματεύσεις για το χρέος, όπου ακούγεται ότι θα ελαφρυνθεί με την επιμήκυνση της «ωρίμανσης» του, με χαμηλά επιτόκια κοκ., πρόκειται για πολύ μεγάλες ανοησίες – αφού όλες αυτές οι «μεσοβέζικες» λύσεις κυκλοφορούν για να παραπλανούν τους Πολίτες, όπως συνέβη με το PSI. Αναλυτικότερα, για να είναι επωφελής για τους Έλληνες η μείωση του χρέους, θα πρέπει να είναι ονομαστική – για παράδειγμα, όταν αποφασιστεί θα πρέπει το χρέος από 325 δις € σήμερα να διαμορφωθεί στα 160 δις € την άλλη ημέρα το πρωί. 

Εάν δεν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε η χώρα δεν ανακτά την πιστοληπτική της ικανότητα, δεν μπορεί να σταθεί μόνη της στα πόδια της ως οφείλει και δεν έχουν οι Πολίτες της καμία ελπίδα να ευημερήσουν (ανάλυση) – ενώ προφανώς δεν καθίσταται δυνατή μία ανάλογη διαγραφή του ιδιωτικού χρέους, οπότε είναι καταδικασμένα και τα ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων. Ως εκ τούτου δεν πρέπει να χειραγωγείται κανείς με τέτοιες δηλώσεις, οι οποίες εξυπηρετούν απλά και μόνο τις σκοπιμότητες των πιστωτών – καθώς επίσης των πολιτικών που ενδιαφέρονται μόνο για τη θέση τους και τον εαυτό τους. 

Για να γίνει περισσότερο κατανοητό πως το δημόσιο χρέος είναι τα δεσμά μας, αυτά που μας κρατούν αιχμάλωτους και όμηρους των πιστωτών στο διηνεκές, χωρίς η ευθύνη να είναι δική μας τουλάχιστον μετά το 2010, το εξής: 

Εάν κανείς χρωστάει 100.000 € σε μία τράπεζα και αυτή, αντί να του διαγράψει τα 50.000 € του μειώνει μόνο τις δόσεις ή/και τα επιτόκια για να το ξεπληρώσει σε 50 χρόνια αντί σε 20, οπότε να πληρώνουν τα παιδιά και τα εγγόνια του, δεν σημαίνει ότι απελευθερώνεται ή πως θα τα καταφέρει τελικά – ενώ φυσικά καμία άλλη τράπεζα δεν θα τον δανείζει, αφού δεν θα είναι μόνο υπερχρεωμένος αλλά και κακοπληρωτής, επειδή καθυστερεί όσον αφορά την εξυπηρέτηση των υποχρεώσεων του.

Όταν τον υποχρεώνει δε να πουλήσει παράλληλα το σπίτι ή την επιχείρηση του σε μία εξευτελιστική τιμή, για να εξοφλήσει ένα μέρος του δανείου του (αποκρατικοποιήσεις), οπότε να χάσει την πηγή των εσόδων του, αργά ή γρήγορα θα καταλήξει να χρωστάει ακόμη περισσότερα – χωρίς καμία δυνατότητα να τα εξοφλήσει. Τέλος, επειδή αρκετοί δεν έχουν συναίσθηση των αριθμών, το 1 δις € ισοδυναμεί με τους ετήσιους μισθούς 83.000 εργαζομένων, με μηνιαίο μισθό 1.000 € – οπότε μόνο για τους ετήσιους τόκους σήμερα δαπανώνται οι μισθοί για ένα χρόνο 500.000 ατόμων! 

Η διαπραγμάτευση του χρέους 

Περαιτέρω έχουμε αναφέρει ότι, η Ελλάδα θα πρέπει να συστήσει μία διακομματική επιτροπή διαπραγμάτευσης του χρέους – έτσι ώστε να είναι σύσσωμοι οι Έλληνες απέναντι στους πιστωτές, ως οφείλουν για ένα τόσο σοβαρό εθνικό ζήτημα (άρθρο). Κατά την άποψη μας δε είναι σοβαρότερο από την κήρυξη ενός στρατιωτικού πολέμου – ενώ όταν κηρύσσεται ένας πόλεμος, όπου ο οικονομικός δεν είναι λιγότερο καταστροφικός από το στρατιωτικό, δεν κοιτάζει κανείς ποιος κυβερνάει ή εάν μπορούν να συνεννοηθούν τα κόμματα, αλλά αμύνεται με όποιον και με ότι διαθέτει. 

Η επιτροπή αυτή πρέπει να αποτελείται από τους καλύτερους Έλληνες διαπραγματευτές, από έμπειρους επιστήμονες δηλαδή και όχι από ανεπαρκείς πολιτικούς – καθώς επίσης να πλαισιώνεται από διεθνείς οργανισμούς και εξειδικευμένες εταιρείες, όπως θα ήταν για παράδειγμα κάποια μεγάλη αμερικανική νομική εταιρεία, μία άλλη οικονομικών συμβούλων με παγκόσμια εμβέλεια κοκ. 

Η αιτία είναι πως οι Έλληνες πολιτικοί, ανεξαρτήτως κομμάτων, εκτός του ότι είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για τις ενέργειες που κατέστρεψαν τη χώρα μας, με ορισμένους από αυτούς να θεωρούνται διεφθαρμένοι, διαπλεκόμενοι ή εκβιάσιμοι από τους πιστωτές, δεν είναι σε θέση να διαπραγματευθούν επιτυχώς με τόσο έμπειρους αποικιοκράτες, όπως είναι για παράδειγμα η γερμανική ηγεσία – πόσο μάλλον όταν κατέχει όλες τις θέσεις-κλειδιά σε μία Ευρώπη που έχει πλέον μετατραπεί σε γερμανική

(ανάλυση). 

Ως εκ τούτου η διαπραγμάτευση με συγκεκριμένο και σαφή στόχο (ονομαστική διαγραφή μέρους του χρέους, κατάργηση των μνημονίων, άμεση εκδίωξη της Τρόικα) πρέπει να γίνει από τρίτους – όπου, εάν δεν συμφωνήσουν τα κόμματα μεταξύ τους, κάτι που θεωρείται πολύ πιθανό αφού η διχόνοια είναι μία από τις αρχαιότερες πληγές της Ελλάδας, τότε θα πρέπει να πιεσθεί η κυβέρνηση να το κάνει. Η πίεση αυτή μπορεί να ασκηθεί από τους Πολίτες, όπου αρκεί να πλημμυρίσουν τους δρόμους μόνο με αυτό το αίτημα, να σταματήσουν τις συναλλαγές ή οτιδήποτε άλλο – φυσικά ειρηνικά και εντός των πλαισίων της νομιμότητας. 

Άλλη λύση για την Ελλάδα δεν υπάρχει, ενώ οι εκλογές δεν πρόκειται να βοηθήσουν – αφού, εάν εκλεγεί η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, έχει εκ των προτέρων δηλώσει πως θα εφαρμόσει πιστά την πολιτική των μνημονίων, με την ελπίδα και αυτή πως θα υπάρξει κάποια διευκόλυνση στο χρέος, η οποία όμως δεν βοηθάει πουθενά. 

Το μόνο που πετυχαίνεται με αυτές τις «ελαφρύνσεις» είναι να παρέχεται επαρκής χρόνος στους πιστωτές, για να μπορέσουν να λεηλατήσουν με την ησυχία τους την Ελλάδα, χωρίς να αντιδράσουν οι Έλληνες – ενώ όπως πολύ σωστά τόνισε ο πρόεδρος Trump, «οι Γερμανοί είναι κακοί, πολύ κακοί», χωρίς κανέναν ηθικό ενδοιασμό, ανελέητοι, αμείλικτοι και αχόρταγοι. Με απλά λόγια η χώρα θα πτωχεύσει εν λειτουργία, γεγονός που σημαίνει ότι θα έχει όλα τα μειονεκτήματα της χρεοκοπίας, χωρίς κανένα πλεονέκτημα – κάτι που δεν θα είναι καθόλου κολακευτικό για το IQ των Ελλήνων. 

Οι υποχρεώσεις του 2017 

Περαιτέρω, για να καταλάβει κανείς πού βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα, πώς διενεργείται δηλαδή η μεγάλη ληστεία της, οφείλει να γνωρίζει πως αυτό το έτος πρέπει να πληρώσει ακόμη 21 δις € στους πιστωτές της (ετήσιους μισθούς σχεδόν 2.000.000 Ελλήνων) – εκ των οποίων τα 15 δις € είναι έντοκα γραμμάτια (T-Bills), δηλαδή ομόλογα διαρκείας το ανώτερο 26 εβδομάδων, με ένα τοκογλυφικό επιτόκιο της τάξης του 2-3% (πηγή). 

Φυσικά οι βασικοί αγοραστές τους είναι οι αφελληνισμένες τράπεζες που κερδίζουν τεράστια ποσά (στα 15 δις € τόκους 450.000.000 €) εις βάρος των φορολογουμένων – οι οποίοι αναρωτιούνται ανόητα γιατί αυξάνεται το χρέος, παρά το ότι η χώρα έχει πλεονάσματα και πουλάει τη δημόσια περιουσία της (αεροδρόμια κλπ.). Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνονται οι υποχρεώσεις της χώρας αναλυτικά  – από αριστερά προς τα δεξιά στο κάτω μέρος: τα έντοκα γραμμάτια, τα ομόλογα αγγλικού δικαίου, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η ΕΙΒ (ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων). 

Πηγή: Wall Street Journal, PDMA

Εν προκειμένω το μεγαλύτερο πρόβλημα θα παρουσιαστεί στα μέσα Ιουλίου, όπου λήγουν ομόλογα αγγλικού δικαίου ύψους 2,1 δις € (17/7), καθώς επίσης ομόλογα της ΕΚΤ ύψους 3,87 δις € (20/7) – τα οποία αγόρασε η κεντρική τράπεζα πολύ φθηνότερα και θέλει να της τα πληρώσουμε στο 100% συν τα κουπόνια τους, κερδίζοντας πάνω από 1 δις €! 

Λογικά λοιπόν θα πρέπει να κλείσει πριν τον Ιούλιο η αξιολόγηση έτσι ώστε να μας εγκριθεί η δόση, αφού με τα χρήματα αυτά οι πιστωτές θα πληρώσουν τον εαυτό τους, εξασφαλίζοντας τα κέρδη τους – εκτός εάν το ΔΝΤ επιμείνει στον εκβιασμό του να αναλάβει το ESM την πληρωμή των χρεών της Ελλάδας απέναντι του ώστε να αποδεσμευθεί και η Γερμανία δεν υποχωρήσει.

Όσον αφορά τη συμμετοχή μας στο QE που διαφημίζεται από την κυβέρνηση, οι μόνοι ωφελημένοι θα είναι οι τράπεζες – οι οποίες θα χρησιμοποιήσουν τα πακέτα για να δανείζουν το κράτος, κερδοσκοπώντας εις βάρος μας (θα δανείζονται με 0% και θα δανείζουν το δημόσιο με 3%). Η δε προσφυγή μας στις αγορές που επίσης διαφημίζεται, απλά θα αυξήσει τα επιτόκια δανεισμού μας στο 4-5% από 2% σήμερα – με εξαίρεση τους υψηλότερους τόκους του ΔΝΤ και των επενδυτών που είναι ανάλογοι. 

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, προφανώς το ΔΝΤ δεν ενδιαφέρεται για το καλό μας, επιμένοντας στη μη βιωσιμότητα του χρέους εάν δεν διαγραφεί μέρος του, αλλά για το δικό του καλό – επειδή έτσι εκβιάζει τη Γερμανία, ενώ το ίδιο θέλει να αποχωρήσει ως χρηματοδότης της χώρας μας, για να μην αποκαλυφθούν οι παρανομίες του απέναντι μας. 

Η Γερμανία δεν ενδιαφέρεται επίσης για το δικό μας καλό επιμένοντας να παραμείνει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα, αλλά για το δικό της – αφού γνωρίζει πως χωρίς τη συμμετοχή του Ταμείου θα είναι αυτή ο κακός, οπότε θα έλθει στην επιφάνεια το ναζιστικό παρελθόν της. 

Σε κάθε περίπτωση, εάν οι Έλληνες δεν αντιδράσουν αμέσως, αδιαφορώντας για τη ληστεία της χώρας τους που διενεργείται χωρίς κανένα πρόσχημα, «μέρα μεσημέρι» όπως λέγεται, το μέλλον τους θα είναι εξαιρετικά σκοτεινό – αν και ενός πολύ μικρού αριθμού μελών της εγχώριας ελίτ θα είναι ρόδινο, όπως επίσης της Ελλάδας ως αποικία, αλλά μόνο για τους νέους ιδιοκτήτες της. 

Υστερόγραφο: Στέλεχος της κυβέρνησης, προσπαθώντας προφανώς να δικαιολογήσει την αποτυχία στις διαπραγματεύσεις για το χρέος, καθώς επίσης να προκαταλάβει μία επόμενη αποτυχία στο Euro Group της 15ης Ιουνίου, ισχυρίσθηκε ότι πιο ανόητο έχουμε ακούσει μέχρι σήμερα: το ότι το χρέος δεν επηρεάζει την τσέπη του Έλληνα! 

Δηλαδή πως οι υπερβολικοί φόροι επιβάλλονται για κάποιον άλλο λόγο, ότι ο περιορισμός του κοινωνικού κράτους δεν αυξάνει τα έξοδα των Ελλήνων, πως η αδυναμία του δημοσίου να επενδύσει δεν έχει καταδικάσει τη χώρα στην ύφεση και δεκάδες χιλιάδες στην ανεργία, ότι η πιστοληπτική μας αξιολόγηση (σκουπίδια) δεν διώχνει τις επενδύσεις, πως η πτώση των εισοδημάτων δεν οφείλεται στο χρέος κοκ. Με απλά λόγια ότι, εάν χρωστάει κάποιος στην τράπεζα δεν επηρεάζεται καθόλου η τσέπη του!

Πραγματικά λυπηρό. 

Πηγή Analyst 

το είδαμε ΕΔΩ

Share