Γράφει ο Μανουήλ Αγγελος Γιαννόπουλος
Οι εωσφοριστες του δωδεκαθεου, ηταν οι δημιουργοι ολων των Ελληνικων εμφυλιων πολεμων, από τους οποιους επαιρναν και ποσοστα από τα λαφυρα. Οι ιερείς των μαντείων σε κάθε πολεμο εναντια στους περσες, οι οποιοι ηταν ομοθρησκοι τους, εδιναν αποτρεπτικούς χρησμούς στους Ελληνες να μην πολεμησουν. Όταν οι Ελληνες αρχηγοι δεν δεχοταν αυτους τους χρησμούς, και για αυτό ηθελαν να πολεμησουν τοτε εδιναν χρησμούς παγιδες.
Εν συνεχεια οι εωσφοριστες του δωδεκαθεου για να εκδικηθουν τους ενδοξους Ελληνες αρχηγούς (Παυσανια, Θεμιστοκλή Μιλτιαδη), οι οποιοι δοξασαν και κρατησαν Ελευθερη την Ελλαδα, τους κατηγορησαν ψευδώς ως προδοτες των Περσών. Οι τρεις Ελληνες αρχηγοι, παρακουσαν τις εντολες της μεγαλύτερης ανθελληνικης σφηκοφωλιας του Εωσφορικου μαντειου των Δελφων, και πολεμησαν εναντια στους Περσες. Ηταν αδυνατον να ηταν προδοτες οι Ελληνες αρχηγοι, από την στιγμη μάλιστα που επαιξαν της ζωες τους κορωνα γραμματα, στα πεδια των μαχων, κατά την διαρκεια των Περσικων Πολεμων.
Ακομη οι τρεις αρχηγοι, με της στρατηγικες και της πολιτικες τους ικανότητες, απέφυγαν ολους τους χρησμούς παγιδες, του εωσφορικου μαντειου των Δελφων. Την εποχη που τους κατηγορησαν για προδοτες, η Ελλαδα ειχε διαφυγει εξαιτιας τους κάθε κινδυνο. Εξαιτιας των τριων αυτων Ελλήνων, η Ελλαδα από θεση αμυνας, πατουσε πλεον πολύ δυνατα στα ποδια της, με αποτέλεσμα να είναι σε θεση αντεπιθέσεως, εναντια στους Περσες. Ενα πραγμα που εγινε τελικα με τους Αγησιλαο αρχικα, και αργοτερα με τον Αλεξανδρο τον Γ.
Δεν ειχε λοιπον κανενα νοημα, να γινουν "προδοτες", οι τρεις Ελληνες αρχηγοι, την στιγμη που όλα ειχαν κριθει υπερ της Ελλαδος, και εκεινοι ειχαν τεραστια συμβολή σε αυτό. Εντούτοις και οι τρεις αρχηγοι ειχαν τραγικο τελος.
Τραγικο τελος ειχαν και οι Ηρωες του 1821 μ.Χ., εκ των οποίων αλλοι θανατωθηκαν, παρανομα, και αλλοι πεθαναν επαιτες χωρις καμια συνταξη. Αυτό εγινε, διοτι οι Ελληνες ηρωες τολμησαν να απελευθερωσουν την Ελλαδα, από τον οθωμανικο ζυγο. Αυτό ηταν ένα πραγμα το οποιο ηταν εκτος σχεδιων των ξενων εωσφορικών κρατων.
Ιωσηφ Τραχωνιατης, Μαγιστρος.
Ο Ιωσηφ όπως και κάθε αλλοδαπος Ιωσηφ είναι θανάσιμος εχθρος του Ελληνικου εθνους. Για αυτό ο Ιωσηφ Τραχωνιατης, επι του Ελληνα βασιλεως Ρωμανου του Δ Διογενη, με εντολη της εωσφορικης πολιτικης αριστοκρατιας της Κωνσταντινουπόλεως, ηταν ο υπεύθυνος για την προδοσια στο Ματζικερτ, η οποια ειχε συνεπεια όχι μόνο την οριστικη απωλεια του μεγαλυτερου μερους της Μικρας Ασιας, αλλα και την μονιμη εγκατασταση των τουρκων στην Μικρα Ασια, μεχρι τις ημερες που ζουμε εμεις σημερα, εν ετη 2016.
Ο Ρωμανος ο δ ειχε δωσει εντολη να πολιορκησει ο Ιωσηφ Τραχωνιατης, μια πολύ κοντινη πολη στο Ματζικερτ, την πολη Χλιατ. Ο Ιωσηφ ειχε μαζι του ολους τους επαγγελματιες στρατιώτες του Ελληνικου (ρωμαικου ) αυτοκρατορικου στρατου. Ο αυτοκρατορας Ρωμανος ο δ καθοταν εξω από το Ματζικερτ με της εφεδρειες. Όταν εφτασε ο σελτζουκος σουλτάνος, Αλπ Αρσλαν με το στράτευμα του για την τελικη μαχη, ο Ρωμανος, εστειλε ειδοποιηση στον Τραχωνιατη, να επιστρεψει στο Ματζικερτ, μαζι με το στρατευμα.
Ο Ιωσηφ Τραχωνιατης, αγνοησε επιδεικτικα τον Ρωμανο, με αποτέλεσμα να παρει τα πιο αξιόμαχα Ελληνικα στρατεύματα, και μεσω της Μεσοποταμιας, να γυρισει πισω στην Ελλαδα. Τελικα ο γενναιος Ρωμανος ο Δ εδωσε την μαχη μονον με τους εφεδρους. Εντούτοις ενω κερδίζαμε κατά κρατος τους Τουρκους, συνεβη μια ακομη βαρια προδοσια εις βαρος των Ελλήνων. Ενας άλλος προδότης της πολιτικης "αριστοκρατιας" ο Ανδρόνικος Δουκας, εκμεταλευτηκε την εντολη που εδωσε ο Ρωμανος για παυση της μάχης διοτι αρχισε να νυχτωνει. Τοτε πηγε ο Ανδρόνικος Δουκας και ειπε στο κυριως Σωμα των εφεδρων ότι η εμπροσθοφυλακη υποχωρει διοτι σφαζόταν από τοςυ Τούρκους.
Το αποτέλεσμα της ψεύτικης αυτης ειδήσεως, ηταν να αρχισει ανευ λογου ο Ελληνικος στρατος να υποχωρει ατακτα, χωρις καμια αιτια. Αυτό το ειδαν οι Σελτζούκοι Τουρκοι, οι οποιοι ανασυνταχτηκαν με αποτέλεσμα να επιτεθουν στους ανευ λογου εντρομους Ελληνες, και να τους νικησουν.
Όπως βλέπετε, παρα την γενναιοτητα των εφεδρων, μια μονον ψευδης ειδηση τους προκαλεσε συγχυση, κατι που δεν θα γινοταν τοσο ευκολα, με τον τακτικο, επαγγελματικο Ελληνικο (ρωμαικο) αυτοκρατορικο στρατο. Από ηττημενοι οι Τουρκοι βρεθηκαν εξατιας της πολιτικης "αριστοκρατιας" νικητες στην μαχη που εκρινε δια παντος την τυχη της Μικρας Ασιας. Ο Ελληνας αυτοκράτορας Ρωμανος, τυφλωθηκε από τους αλλοδαπους προδοτες της πολιτικης " αριστοκρατιας ", και πεθανε εγκατελειμενος.
Μια ακομη τεραστια εθνικη καταστροφή, προκαλεσε ο εβραιος πολιτικος αξιωματούχος από την Τιβεριαδα, Σαραντάπηχος. Ο Σαραντάπηχος ως αυτοκρατορικος συμβουλος δημιουργησε την εικονομαχια. Το αποτελεσμα ηταν να κινδυνευσει με διαλυση όχι μονον ο Χριστιανισμος, αλλα ολοκληρη η Ελληνικη (ρωμαικη ) αυτοκρατορια, η οποια ελαχιστα ελλειψε να πεσει αμαχητί στα χερια των αραβων.
Ενας ακομη πολιτικος αλλοδαπος, αξιωματούχος, ο παρακοιμωμενος Ιωσηφ Βριγγας, οποιος κινησε γη και ουρανο, ώστε να εμποδισει τον Αγιο Νικηφορο Φωκα από την ανοδο του στον θρονο, αρχικα εγραψε επιστολή στον ανηψιο του Νικηφορου του β, τον Ελληνοαρμενιο Ιωαννη Τζιμισκη, με την οποια ζητουσε ειτε να σκοτωσει τον θειο του, ειτε να τον συλλαβει, να τον τυφλωσει και να τον κλεισει σε μοναστηρι.
Όταν ο Ιωαννης αρνηθηκε, εκανε τα παντα ο Ιωσηφ Βριγγας, για να σταματησει τον Νικηφορο. Μεχρι και ενοπλη αντισταση προεβαλλε. Όμως δεν πετυχε τιποτα, ο Αγιος Νικηφόρος εγινε αυτοκρατορας και ο Βριγγας εχασε όλα του τα αξιωματα. Λιγο πριν πεθανει αυτή η θλιβερη μορφη ζωης για να εκδικηθεί τον Ιωαννη, εστειλε καποιους και εξαπατησαν τον Νικηφορο τον β, πείθοντάς τον ότι ο Ιωαννης ετοιμαζει πραξικοπημα. Αυτό το εκανε ο Ιωσηφ Βριγγας, διοτι ο Ιωαννης δεν υπακουσε στις εντολες του να σκοτωσει του θειο του τον Νικηφορο τον β.
Αυτό που εκανε ο Βριγγας ηταν μια ακομη πλεκτανη, ένα ακομη ψεμα, διοτι ο Ιωαννης μεγαλωσε από μικρο παιδι, με μοναδικο πρωτυπο τον Θειο του τον Νικηφορο τον β, ο οποιος ηταν ο πιο γενναιος πολεμιστης εκεινης της εποχης στα πεδια των μαχων.
Ο Ιωαννης ηθελε να γινει ομοιος με τον θειο του και τον θαυμαζε παρα πολύ. Όταν μεγαλωσε εγινε στρατιωτικος, και πολεμουσε πολύ γενναια διπλα στον θειο του Νικηφορο β στην πρωτη γραμμη της κάθε μαχης. Ένα ονειρο ζωης, ειχε γινει πραγματικοτητα για τον Ιωαννη. Το ιδιο ονειρο ειχαν ολοι οι Ελληνες εκεινους τους αιωνες, να πολεμησουν και να υπερασπιστουν την Ελληνικη (ρωμαικη) αυτοκρατορια.
Πανω από όλα όμως αυτό που εκανε ο Ιωαννης ηταν να μην σκοτωσει τον θειο του και να του αποκαλυψει την συνομωσια. Δυστυχως όμως ο Νικηφόρος εξαπατηθηκε, από τον πανουργο Ιωσηφ Βριγγα και το αποτέλεσμα της νεας πλεκτάνης ηταν να αφαιρεσει ο Νικηφόρος όλα τα στρατιωτικα αξιωματα από τον Ιωαννη και να τον θεσει σε κατ οικον περιορισμο. Η Ελλαδα εχασε για εκεινο το διαστημα τον δευτερο γενναιοτερο κατά σειρα πολεμιστη, και στρατηγο.
Η συνεχεια όμως ηταν ακομη πιο τραγικη, καθως κατά την δευτερη συνομωσια κατά της ζωης του Νικηφορου του β, ο Ιωαννης πλεον πληγωμενος από την αδικια που του εκανε ο θειος του δεν έκανε απολυτως τιποτα για να σταματησει τους συνομωτες. Το τραγικο μάλιστα ηταν ότι συμφώνησε να δολοφονηθεί ο θειος του.
Ο κοσμος του Ιωαννη ειχε καταρευσει, το ίνδαλμα του, ο θειος του, που τοσο λατρευε που τοσο θαυμαζε, τον ειχε πληγωσει ανεπανόρθωτα. Ολοι οι Ελληνες μεγαλοι ηγετες από την αρχαιοτητα μεχρι σημερα, ειχαν αδικο τελος εξαιτιας του ιδιου λαου, των αλλοδαπών σκλαβων από την Αιγυπτο, που από το 1519 Π.χ., κατελαβαν δια της βιας Στερεα Ελλαδα και Πελοπονησο. Από τοτε διαμενουν μονιμα στην Ελλαδα μας και προκαλουν κάθε ειδους εθνικη τραγωδια και καταστροφή.
Στο περασμα των αιωνων καταλάμβαναν παντοτε αξιωματα μεσα στην Ελληνικη (ρωμαικη) αυτοκρατορια αλλά και μεσα στο νέοελληνικο κρατος.
Αλλα και στην αρχαιοτητα ως ιερεις των εωσφορικών μαντειων. Οι προγονοι μας διδασκαν παντοτε τον ένα θεο δημιουργο των παντων.
Δείτε το Δ μέρος ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου