Δεν αποτέλεσαν ποτέ ενιαίο έθνος, με τη μορφή που αυτά διαμορφώθηκαν σταδιακά στη Νότια Ευρώπη, αλλά διέθεταν κοινή γλώσσα, κοινή μυθολογία, συναίσθηση της κοινής καταγωγής αλλά και κοινές τάσεις για εξερευνήσεις και εποικισμό μακρινών εδαφών. Με τα ταξίδια τους προσπαθούσαν να εντοπίσουν και να κατοικήσουν σε μέρη πιο εύφορα από την παγωμένη και άγονη Σκανδιναβία.
Η λεγόμενη "Χρυσή Εποχή" των Βίκινγκς καλύπτει το διάστημα μεταξύ 793 (λεηλασία της Μονής Λίντισφαρν στη Βορειοανατολική Αγγλία) και 1066 (συντριβή των Νορβηγών του Χάραλντ Γ' στο Στάμφορντ Μπριτζ).
Κατάφεραν να εξαπλωθούν σε μία τεράστια έκταση που ξεκινά από τη Ρωσία, περνά από τη σκανδιναβική χερσόνησο και διασχίζει οριζόντια ολόκληρο το Βόρειο Ατλαντικό, από την Αγγλία και τα νησιωτικά συμπλέγματα στα βόρεια της Σκωτίας μέχρι την Ισλανδία, τη Γροιλανδία και τέλος τη Βίνλαντ στο σημερινό ανατολικό Καναδά.
Σαν εξερευνητές, πειρατές, έμποροι, ή μισθοφόροι εμφανίσθηκαν και στο Βυζάντιο, τη Βόρεια Αφρική, την Ιταλία, την Ισπανία και τη Γαλλία. Όπως προκύπτει από τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις, οι Βίκινγκς ήταν εκείνοι που επισκέφθηκαν την Αμερική, σίγουρα πριν τον Κολόμβο.
Λίγο καιρό αργότερα, μια άλλη ομάδα Βίκινγκς θα προσπαθήσει να κάνει το ίδιο ταξίδι. Το πλοίο τους, παρασυρμένο από τους ανέμους, θα περιπλανηθεί στην άγνωστη θάλασσα, νοτιοδυτικά της Γροιλανδίας. Όταν τελικά θα φτάσουν στον προορισμό τους, θα περιγράψουν στις σάγκες τους, μια στεριά, καλυμμένη από πυκνά δάση, την οποία αντίκρισαν από μακριά, δίχως να αποβιβαστούν σε αυτή. Μερικά χρόνια αργότερα, μια άλλη ομάδα Βίκινγκς θα ξεκινήσει για να βρει τον τόπο που είχαν δει οι προηγούμενοι. Θα ανακαλύψουν τρεις νέες χώρες. Την πρώτη θα την ονομάσουν Helluland (Επίπεδη Γη) και είναι το σημερινό Λαμπραντόρ του Καναδά. Τη δεύτερη θα την ονομάσουν Markland (Γη του Ξύλου) και είναι, κατά πάσα πιθανότητα, η Νέα Γη. Η τρίτη τοποθεσία, αναφέρεται ως Vinland.
Σύμφωνα με τις σάγκες, τα επικά ποιήματα των Βίκινγκς, ο ατρόμητος λαός με ηγέτη των θρυλικό Λέιφ Ερικσον, κατάφεραν να φτάσουν μέχρι την ενδοχώρα του Καναδά.
Εν έτει 2016, μια ομάδα αρχαιολόγων εντόπισε πιθανά ίχνη των Βίκινγκς τα οποία αλλάζουν εν πολλοίς την ιστορία τους, όπως την ξέραμε. Επικεφαλής της αποστολής ήταν η αρχαιολόγος Sarah Parcak του National Geographic. Η ομάδα της βασίστηκε σε ευρήματα δορυφόρου που σκανάρει τη γη από ύψος 600 χιλιομέτρων αλλά και σε κείμενα των Βίκινγκς.
Ο συνεργάτης της ερευνητικής ομάδας και ιστορικός, Dan Snow, αναφέρει στο BBC πως εντοπίστηκε ένας οικισμός 550 χιλιόμετρα δυτικότερα από την περιοχή του L’Anse aux Meadows, στην οποία είχαν φτάσει οι Βίκινγκς σύμφωνα με όσες ενδείξεις είχαμε ως τώρα.
Ο εντοπισμός του νέου οικισμού δεν ήταν εύκολος, γιατί οι ποντοπόροι Βίκινγκς δεν άφηναν πολλά ίχνη στο πέρασμα τους. Ταξίδευαν με τα βασικά εφόδια, κατανάλωναν παστό σολομό ή αρνίσιο κρέας και δεν έστηναν μόνιμες εγκαταστάσεις στο διάβα τους.
Η τοποθεσία που ταυτοποιείται σαν οικισμός που διαλύθηκε, είναι στο Point Rosee του Newfoundland, ενώ το βασικότερο εύρημα ήταν η λιθόπλακα από ένα ανοιχτό καμίνι. Γύρω της βρέθηκαν στοίβες κάρβουνου με υπολείμματα σιδήρου, που δήλωναν ότι στο μέρος εκείνο γινόταν κατεργασία μετάλλων. Δίπλα από το καμίνι και πιθανότατα γύρω του, υψωνόταν ένας τοίχος από τύρφη. Τέτοιος τοίχους συνήθιζαν να δημιουργούν οι Βίκινγκς.
Σύμφωνα με την Parcak, η νέα ανακάλυψη υποδηλώνει πως οι Βίκινγκς είχαν εισχωρήσει πολύ πιο βαθιά εντός της αμερικανικής ηπείρου σε σχέση με το τί γνωρίζαμε ή απλά εικάζαμε μέχρι σήμερα. Ανέφερε μάλιστα στο nationalgeographic πως ενδεχομένως αυτά τα ευρήματα, μπορούν να αλλάξουν την ιστορία. Σίγουρα χρειάζονται περαιτέρω διερεύνησης μιας και όπως φαίνεται, κανείς δεν μπορεί πλέον να εκτιμήσει με ασφάλεια το πού έφτασαν οι Βίκινγκς.
H Parcak καταγράφει πως το Point Rosee βρίσκεται σε ένα "φυσικό λιμάνι", ιδανικό απάγκιο που θα μπορούσε να φιλοξενήσει τα πλοία των Βίκινγκς. Βάσει των πρώτων εκτιμήσεων, το σημείο ήταν "στρατιωτική βάση" για περαιτέρω εξορμήσεις στον κόλπο του St. Lawrence. Τα νέα δεδομένα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, επιβεβαιώνουν πως οι σάγκες δεν ήταν τελικά και τόσο "μυθολογικής φύσης", αλλά τουναντίον, κρύβουν και ιστορικές αλήθειες.
"Εκτιμούμε πως μπορεί να υπάρχουν και άλλοι τέτοιοι οικισμοί. Εδώ μιλάμε είτε για έναν άγνωστο πολιτισμό, όμοιο με εκείνον των Βίκινγκς, ή μιλάμε για τον δεύτερο οικισμό του λαού αυτού που εντοπίζεται στην Αμερική, και μάλιστα πολύ βαθύτερα απ' όσο περιμέναμε. Παρόλα αυτά, οι ενδείξεις συγκλίνουν πως μιλάμε για Βίκινγκς", αναφέρει η Parcak στη Washington Post. Οι έρευνες στο σημείο και στη γύρω περιοχή θα ενταθούν μέσα στο επόμενο διάστημα, οπότε θα έχουμε και πιο ασφαλείς ανακοινώσεις. Το βέβαιο είναι πως περνάμε σε ένα νέο κεφάλαιο αρχαιολογικών ερευνών που επαναπροσδιορίζουν πολλά.
Σημειώνεται πως η Sarah Parcak αξιοποιεί μια νέα τεχνική. Την αρχαιολογία του διαστήματος.
Χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες που λαμβάνονται από κάμερες δορυφόρων, αναζητά μεταβολές στο τοπίο -αποχρωματισμό του εδάφους και αλλαγές στη βλάστηση που υποδηλώνουν ότι κάτι μπορεί να υπάρχει κάτω από αυτό. Με έναν υπέρυθρο σαρωτή προσπαθεί να εντοπίσει ακόμη και ίχνη υπογείων θαλάμων και θαμμένων κτιρίων. Χρησιμοποιώντας αυτή την τεχνική, η αρχαιολόγος έχει ήδη ανακαλύψει 17 πυραμίδες, 1.000 τάφους και 3.000 ξεχασμένους οικισμούς, ενώ έχει εντοπίσει ακόμα και αρχαιοκάπηλους. Δικαίως λοιπόν, θεωρείται η σύγχρονη "Ιντιάνα Τζόουνς".
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου