Ενώ οι κάτοικοι όλης της περιφέρειας Λαγκαδά βρισκόταν σε απόγνωση από τα διαπραττόμενα εγκλήματα, ο πρωτοφανής διωγμός του Ελληνικού στοιχείου επεκτάθηκε και στην υπόλοιπη Μακεδονία και είχε σκοπό την εκμηδένιση του Ελληνικού πληθυσμού.
«… Και μέχρι μέν πρό ολίγου αι δολοφονίαι, οι φόνοι και αι τρομεραί καταπιέσεις περιωρίζονται εις το τμήμα Λαγκαδά της επαρχίας Θεσσαλονίκης. Ήδη όμως ο διωγμός αυτός επεξετάθη εις όλον τον νομόν Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου». ΕΜΠΡΟΣ 27/11/1911
Η επέκταση των επεισοδίων σ’ όλη τη Μακεδονία δημιούργησε μια απελπιστική κατάσταση όλου του Χριστιανικού πληθυσμού της. Γι’ αυτό η Οθωμανική βουλή απέστειλε αντιπροσωπεία Ελλήνων, Βουλγάρων, Αρμένιων και Τούρκων βουλευτών στις περιφέρειες Ιστίπ, Λαγκαδά και Γρεβενών για επιτόπια εξέταση της κατάστασης. ΣΚΡΙΠ 27/11/1911
Ο Νομάρχης και ο Κεντρικός εισαγγελέας Σαμή Βέη μετέβησαν και αυτοί στο Λαγκαδά για να σταματήσουν την επιτεινόμενη βία. Στην έκθεσή τους όμως επέρριψαν τις ευθύνες των δολοφονιών στην Χριστιανική πλευρά.
«Συγκαλεσάμενος τους χριστιανούς προκρίτους και τον αρχιερ. Επίτροπον Ιωακείμ είπεν ότι οι χριστιανοί διέπραξαν τας 21 δολοφονίας των χριστιανών του τμήματος εκείνου γενόμενοι όργανα ξένων κρατών θελόντων ούτω να παρουσιάσουν ως αθλίαν την κατάστασιν του Κράτους.
Εις δε τον αρχιερ. Επίτροπον τραχύτατα ομιλήσας είπεν σχεδόν απροκαλύπτως ότι είνε το σκάνδαλον όλων!». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 29/11/1911
Το περιεχόμενο της έκθεσης αλλά και η άδικος επίθεση κατά του Αρχιερατικού Επιτρόπου π. Ιωακείμ Ανανιάδη ήταν η αιτία να εκδηλωθούν νέες δολοφονικές επιθέσεις κατά των Χριστιανών.
Γενικά δε η κατάσταση στα περίχωρα του Λαγκαδά ήταν τρομοκρατική. «… την νύκτα περιφέρονται ομάδες αγνώστων οπλοφόρων, οι δε κάτοικοι δεν τολμούν να εξέλθουν μετά την δύσιν του ηλίου εκ των οικιών των». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 30/11/1911
Ο Γενικός Διοικητής πιεζόμενος από τα συνεχή επεισόδια επισκέφτηκε και αυτός το Λαγκαδά για να μελετήσει εκ του «σύνεγγυς την εκεί κατάστασιν», αλλά «ηρκέσθη να καλέση παρ’αυτώ τους προκρίτους του Λαγκαδά μετά του αρχιερατικού επιτρόπου και να επιπλήξη αυτούς δια τα εκεί κακουργήματα, άτινα, καθ’ άς έχει η Α.Ε. πληροφορίας διαπράττονται υπ’ αυτών των Ελλήνων». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1/12/1911
Ο Γενικός Διοικητής δεν προέβη στην καταδίωξη των πραγματικών ενόχων αλλά έμμεσα έδωσε παράταση στην υπάρχουσα αφόρητη κατάσταση.
Η κοινοβουλευτική επιτροπή που είχε φτάσει προ ημερών στο Λαγκαδά διαπίστωσε ότι:
«…Οι φόνοι ήταν πολιτικοί δεν έχουν ούτε εκδίκησιν προσωπική ούτε λήστευσιν καθότι επι των φονευθέντων αφίνονται τα τε χρήματα και άλλα αντικείμενα αξίας άτινα μεθ’ εαυτών έφερον.
Προσωπικήν εκδίκησιν δεν ήτο δυνατόν να έχουν οι φονείς ως ελατήριον διότι ουδεμία έχθρα δικαιολογούσα τον φόνον υφίστατο.
Οι φονείς ων οι πλείστοι είνε γνωστοί εις όλον τον πληθυσμόν του καζά μολονότι εγκαίρως κατηγγέλθησαν εις τας Αρχάς, εν τουτοις έμειναν ακαταδίωκτοι». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 6/12/1911
Και διαπίστωσαν έκπληκτοι τη συστηματική καταδίωξη των Χριστιανών, που δεν περιοριζόταν μόνο στους φόνους αλλά επεκτεινόταν στη φυλάκιση αθώων χωρίς την παραμικρή ένδειξη σε βάρος τους.
Βουλγαρικός στρατός |
Οι χριστιανοί κάτοικοι της περιοχής χαρακτήρισαν την έκθεση του Νομάρχη απαράδεκτη ενώ η επίθεση κατά του Αρχιερατικού Επιτρόπου με την έκφραση, «… αυτός είναι ο αίτιος και ότι δεν θα παύση να τον καταδιώκη εφ’ όσον υπάρχει», ενέσπειρε στους Χριστιανούς, «αναβρασμό» και «αξιοσημείωτο ερεθισμό». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 8/12/1911
Ο τούρκικος τύπος συνέχιζε την αρθρογραφία κατά των Ελλήνων και οι αρχές του Λαγκαδά άρχισαν πάλι να φέρονται με μεγάλη σκληρότητα προς τους Έλληνας ενώ προκειμένου περί Μουσουλμάνων έκλειναν τα μάτια.
Η παρουσία πολυάριθμων δολοφόνων στον καζά Λαγκαδά που είχαν αποφυλακιστεί πρόσφατα τρόμαζε τον Αρχιερατικό Επίτροπο, ο οποίος απευθύνθηκε στον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης φοβούμενος για τη ζωή του. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 8/12/1911
Ήταν γνωστά τα πρόσωπα των εγκληματιών Κιόρ Σαλήχ, Χασάν Κερίμ και Χασάν Τσαούς, οι οποίοι, ενώ ήταν καταδικασμένοι σε βαριές ποινές, βγήκαν από τις φυλακές με την ευκαιρία της Μεταπολίτευσης και χρησιμοποιούνταν για την τρομοκράτηση των κατοίκων της περιφέρειας Λαγκαδά. Ο χριστιανικός πληθυσμός του καζά είχε χάσει την εμπιστοσύνη του προς τις αρχές. Για το λόγο αυτό όλοι οι πολίτες έπαυσαν να ασχολούνται με τις αγροτικές εργασίες και τα χωριά μεταξύ τους δεν επικοινωνούσαν, επειδή δεν «τολμούσαν οι χωρικοί να εξέλθουν των οικιών τους» και η οικονομική κρίση μάστιζε τον τόπο.
Οι τουρκικές εφημερίδες συνέχιζαν με ανταποκρίσεις τους από το Λαγκαδά να στρέφονται κατά του χριστιανικού πληθυσμού, ενώ η συνεχιζόμενη υπέρ των Τούρκων στάση των αρχών αποθράσυνε την στάση τους έναντι των Ελλήνων.
Στις 15 Δεκεμβρίου 1911 το οθωμανικό υπουργικό συμβούλιο συζήτησε την όλη κατάσταση του καζά Λαγκαδά και διαπίστωσε τη δράση βουλγαρικών συμμοριών, ενώ μεταβίβασε στις κατά τόπους αρχές διαταγές για την «εξόντωσιν αυτών». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 15/12/1911
Ο Καϊμακάμης Λαγκαδά όμως κατηγόρησε τον Αρχιερατικό Επίτροπο για τις άγριες σκηνές που διαδραματίστηκαν αυτή την περίοδο στην πόλη του Λαγκαδά. Δεν μπορούσε να ανεχθεί την ηρωική στάση του π. Ιωακείμ Ανανιάδη: «…προς υπεράσπιση του καταδυναστευομένου Ελληνικού πληθυσμού και προσπαθούσε να εξεύρη στοιχείον όπως καταδιώξη αυτόν ποινικώς». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 15/12/1911
Προσπάθησε να σχηματίσει κατηγορία ότι ο αρχιερατικός επίτροπος εργάζεται κατά του καθεστώτος, δίνει διαταγές να φονεύονται χριστιανοί συνεργαζόμενοι με συμμορίες οι οποίες καλλιεργούν πολιτικό σκοπό.
Έτσι οι αρχές του Λαγκαδά αντί να προβούν στη σύλληψη των καταγγελθέντων δραστών συλλαμβάνανε χριστιανούς χωρικούς, τους οποίους έριχναν στις φυλακές προσπαθώντας να αποσπάσουν καταθέσεις εξυπηρετώντας τα σχέδιά τους.
Η Τούρκικη αρχή ήταν ανίκανη να εξοντώσει τις συμμορίες των κακούργων και να αποκαταστήσει την ησυχία και την τάξη στην περιφέρεια Λαγκαδά, που ήταν το πρώτιστο καθήκον της.
Τούρκοι στρατιώτες υποχωρούν |
Σε άρθρο του «ΒΗΜΑΤΟΣ» της Ρώμης με τίτλο «Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΕΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» περιγράφεται η δραματική κατάσταση που επικρατούσε στη Μακεδονία: «… μετά τριετή συνταγματική διοίκηση η κατάσταση των πληθυσμών της Μακεδονίας αποτελεί καταισχύνη της ανθρωπότητας, πολλές είναι οι διαμαρτυρίες κατά των κλοπών, των δολοφονιών, των βασανιστηρίων, της ανακρίσεως, των καταθλιπτικών φόρων, τους οποίους καθιστούν βαρύτερους ακόμη οι έκτακτοι και καταναγκαστικοί έρανοι και οι αποκαλούμενες συνεισφορές υπέρ του στόλου, του στρατού, των τηλεφώνων κ.λ.π. για όλα αυτά κατηγορούνται οι Νεότουρκοι ως τύραννοι χειρότεροι και του Αβδουλ Χαμίτ».
Και ο συντάκτης του άρθρου καταλήγει με την προφητική έκφραση της λύπης του για τον ανθρωπισμό και την πρόβλεψη:
«…ότι την άνοιξη η τραγική γη θα ποτιστεί με πολύ αίμα και μια ακόμη φορά το βαλκανικό δράμα θα διακινδυνεύσει την ειρήνη της Ευρώπης». ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 30/11/1911
συνεχίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου