Στις 8 Απριλίου 2015 στο άρθρο μου “βερμπαλισμός ή κυβίστηση Βαρουφάκη” επεσήμανα πως κάτι παράξενο έως πονηρό συνέβαινε με τον Υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, Γιάννη Βαρουφάκη και την “αμαρτωλή” πολυεθνική εταιρεία Siemens: «….μας προξένησε αλγεινή εντύπωση η διαρροή στα ΜΜΕ, την 2α Απριλίου, της λίστας των μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης προς τους θεσμούς, στο πλαίσιο συμφωνίας του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2015. Και όταν μάλιστα σ΄ αυτήν συμπεριλαμβάνονταν τα 90 εκ. ευρώ που αναφέρονται στον εξωδικαστικό συμβιβασμό Siemens – Ελληνικού Δημοσίου (σημείο 2) ως υποχρέωση της γερμανικής εταιρείας. Στην πορεία της ημέρας ανασκευάστηκαν τα παραπάνω και πλέον γίνεται η εξής αναφορά: «Η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων σκοπεύει να αναζητήσει κεφάλαια για την αγορά του λογισμικού SNA, πιθανώς μέσω του Siemens Settlement Fund. Με το SNA, η ειδική μονάδα καταπολέμησης Φορολογικής Απάτης θα έχει τη δυνατότητα να αναλύει και να αποκαλύπτει μεγάλα και μικρά δίκτυα απάτης σχεδόν σε πραγματικό χρόνο. Στενή συνεργασία με τις Φορολογικές Αρχές του Βελγίου για την σωστή και έγκαιρη εφαρμογή του λογισμικού SNA». ΕΔΩ
Δηλαδή, τελικά η κυβέρνηση Τσίπρα νομιμοποιούσε τον επιζήμιο για το Ελληνικό Δημόσιο εξωδικαστικό συμβιβασμό με τη Siemens, όταν προεκλογικά ισχυριζόταν και υποσχόταν πως θα τον καταργήσει, αλλά και όταν μετεκλογικά τον αμφισβήτησε ομόφωνα η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και τον κατήγγειλαν με δηλώσεις τους, τόσο ο κ. Βαρουφάκης όσο και πολλοί υπουργοί της κυβέρνησης. Όμως, επί 7 μήνες ενταφίασε μια πολύ σκοτεινή υπόθεση στην οποία θα μπορούσε να διαφανεί πως εμπλέκονται πολλά ακόμη πολιτικά πρόσωπα πέραν των ήδη κατηγορούμενων στη δίκη της 27ης Νοεμβρίου 2015. Έτσι, υποτάχθηκε απόλυτα στη δύναμη της Siemens, ακολουθώντας πιστά το παράδειγμα του προκατόχου του στην Πρωθυπουργία, Αντώνη Σαμαρά. Και ταυτόχρονα, έκανε ξανά εταίρο του Ελληνικού Δημοσίου τη Siemens.
Όταν η Πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου έφερνε εκ νέου στο προσκήνιο το μεγαλύτερο πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο διά μέσω της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και ονομάτιζε τη Siemens ως εταιρεία διαφθορέα πολιτικών προσώπων. Όταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου ως Πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας καλούσε τον πρώην Υπουργό Οικονομικών και νυν Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα, να καταθέσει ως μάρτυρας. Και ο οποίος επιδεκτικά ηρνείτο προφασιζόμενος διάφορες δικαιολογίες, απολαμβάνοντας τη στήριξη του κ. Τσίπρα. Μια στήριξη που αποκάλυψε προχθές η κ. Κωνσταντοπούλου, κατά την τρίτη κλήση του κ. Στουρνάρα στην Επιτροπή, δηλώνοντας: “Σε συνομιλία που είχαμε με τον Υπουργό Επικρατείας Αλέκο Φλαμπουράρη μου είπε να μην ζορίζω τον κ. Στουρνάρα”.
Από την πλευρά του βεβαίως ο Διοικητής της ΤτΕ, αρνήθηκε για άλλη μια φορά να βοηθήσει στη διερεύνηση της αλήθειας για τα “μαύρα ταμεία” της Siemens, δηλώνοντας: «η σχετική πρόσκληση εστάλη μόλις μια εργάσιμη ημέρα πριν από τη συνεδρίαση της Επιτροπής και δεν ήταν δυνατή η ακύρωση μιας σειράς προγραμματισμένων συναντήσεών μου. Μετά τη διεξαγωγή των εκλογών και το σχηματισμό κυβέρνησης και μετά από συνεννόηση του Γραφείου του Προέδρου της Βουλής και του γραφείου μου θα βρεθούν αμοιβαίως πρόσφορες ημερομηνίες». Με άλλα λόγια ο κ. Στουρνάρας θα καταθέσει με τη νέα κυβέρνηση που θα είναι μια Μνημονιακή κυβέρνηση συνασπισμού φιλογερμανικών κομμάτων και που δεν θα έχει για Πρόεδρο η Επιτροπή την “ενοχλητική” Ζωή Κωνσταντοπούλου. Όπερ σημαίνει, τέλος στη διερεύνηση του εγκλήματος χρηματισμού πολιτικών προσώπων από τη Siemens.
Ωστόσο, θα πρέπει να μας εξηγήσει ο κ. Στουρνάρας για ποιο λόγο αναγκάσθηκε να υπογράψει τον εξωδικαστικό συμβιβασμό στις 22 Αυγούστου 2012, δυο μέρες πριν το πρώτο ταξίδι υποταγής του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στο Βερολίνο, στη συνάντηση με την Καγκελάριο Μέρκελ, όπου ο αντιμνημονιακός μέχρι εκείνη τη στιγμή Σαμαράς, δήλωνε: “ουδείς αναμάρτητος”!! Αξίζει να θυμηθούμε πως ο εξωδικαστικός συμβιβασμός ανέφερε πως θα πρέπει η Siemens και το Ελληνικό Δημόσιο να τον υπογράψουν εντός 45 ημερών, διαφορετικά καθίσταται άκυρος. Και είναι άκυρος αφού η Siemens τον υπέγραψε Μάρτιο του ΄12 και ο Στουρνάρας ως εκπρόσωπος του Ελληνικού Δημοσίου, τον Αύγουστο του ΄12. Γιατί καθυστέρησε να τον υπογράψει; Τον υπέγραψε με το “πιστόλι στον κρόταφο”; Γιατί δεν τον υπέγραφαν οι προκάτοχοί του, Σαχινίδης και Ζανιάς;
Επίσης, να μας εξηγήσει με ποια κριτήρια ορίσθηκε επικεφαλής από πλευράς Δημοσίου ομάδος παρακολούθησης της υλοποίησης από τη Siemens του εξωδικαστικού συμβιβασμού, η εκλεκτή του κ. Παγώνη. Υλοποιήθηκαν κάποια από τα σημεία του εξωδικαστικού; Όπως επί παραδείγματι, κατασκευάσθηκε το εργοστάσιο που θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας; Ή αντίθετα, περιορίσθηκαν δραστικά οι εργαζόμενοι στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στο Μαρούσι και απεδείχθη “ψευτάκος” – ρήση της εποχής μας - ο CEO της Siemens Πάνος Ξυνής, όταν υποσχόταν πως θα διατηρήσει όλο το δυναμικό υπαλλήλων στην εταιρεία; Είχε επιπτώσεις από Στουρνάρα – Παγώνη η εταιρεία και ο κ. Ξυνής; Θα πρέπει ωστόσο, να μας εξηγήσει και ο Αλέξης Τσίπρας γιατί, δεν άλλαξε την κ. Παγώνη όταν έγινε Πρωθυπουργός τον Ιανουάριο του 2015;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου