- Χριστούγεννα…
πρόλαβα μόνο νά πω θέλοντας νά μιλήσουμε στην τάξη μας για τη μεγάλη γιορτή πού πλησίαζε.
- Και…τι έγινε;
Σχηματίστηκε στό βλέμμα σου πρώτα κι ύστερα στά χείλη σου λακωνικό αλλά πολύ σημαντικό καί πολυ-σήμαντο τό ερώτημα.
- Τι άραγε νά έννοείς;
- Έρχονται γιορτινές μέρες κι ίσως φέρουν μαζί τους δώρα καί γλυκά, για να σου τα χαρίσουν μαζί μέ λίγες στιγμές ξενοιασιάς κι ύστερα… πάλι δυσκολίες, προβλήματα, διλήμματα…
Κι αν άπ‘ τή γορταστική ατμόσφαιρα λείψουν όσα το βαλάντιό μας δέν επιτρέψει, Θά γίνει πιό αισθητή ή στέρηση, αφού… έρχονται Χριστούγεννα.
Τί έγινε λοιπόν άν σπάσει τή ρουτίνα μας μιά ακόμη μεγάλη γιορτή; με ρωτάς…
- Δεν θα απαντήσω στο ερώτημά σου με δικούς σου συλλογισμούς και λόγους. Προτιμώ να βρεις την προσωπική σου απάντηση, αφού προσπαθήσω να σου μεταφέρω την απάντηση κάποιων Πνευματοκίνητων Πατέρων σε κάποιο άλλο επίκαιρο ερώτημα:
Τί έγινε τά Χριστούγεννα…;
“Ελαμψε τό φως της γνώσης καί φανέρωσε πώς υπάρχει “Ενας Θεός Πατέρας, Αγαθός, Σοφός καί Δυνατός. Θεός-άγάπη… γι’ αυτό, «ένώ έμεινε αυτό πού ήταν (Θεός), έγινε κάτι πού δέν ήταν» (Άγ. Θεοφύλακτος Βουλγαρίας).
“Εγινε άνθρωπος γιά νά λυτρώσει τόν άνθρωπο άπό τή δουλεία. Ό πονηρός κοσμοκράτορας πού μέ πανουργία μέσα στον παράδεισο «νίκησε τόν άνθρωπο, έπρεπε νά νικηθεί άπό τή νικημένη ανθρώπινη φύση… χρειαζόταν λοιπόν νά υπάρξει ενα άναμάρτητος… γι’ αυτό ό μόνος άναμάρτητος Υιός καί Λόγος του Θεού, έγινε υιός ανθρώπου» (Άγ. Γρηγόριος Παλαμάς).
«Ό άσαρκος έλαβε σάρκα, ό αόρατος έγινε ορατός… ό Υιός του Θεού, έγινε υιός άνθρώπου. Παρέμεινε τέλειος Θεός καί έγινε τέλειος άνθρωπος, όμοιος σέ όλα μέ εμάς έκτο άπό τήν αμαρτία μας. Έκείνος πού χαρίζει πλούτο στον κόσμο έγινε φτωχός, λαμβάνοντας τή σάρκα μου, γιά νά πλουτίσω εγώ μέ τή θεότητα Του. Άδειασε γιά λίγο καιρό άπό τή δόξα Του, γιά νά γεμίζει παντοτινά ή δική μου ψυχή άπό τό δικό Του μεγαλείο ” (Άγ. Γρηγόριος Θεολόγος).
Τί έγινε τά Χριστούγεννα; Τί μπορεί νά γίνει τά Χριστούγεννα;
Ήρθε ό Θεός ανάμεσα μας γιά νά ανέβει στό Γολγοθά της Θυσίας Του βαδίζοντας στούς δρόμους της γης μας, χωρίς ποτέ νά πέσει καί νά πληγωθεί άπό τήν αμαρτία.
Ακολουθώντας τά ίχνη Του προχωρείς μέ ασφάλεια τό δρόμο σου.
Μάς επισκέφθηκε ό Θεός, έζησε τή δύσκολη ζωή μας. Ένιωσε τήν πείνα καί τή δίψα μας. Έζησε τόν πόνο καί τόν κόπο μας. Πάλεψε μέ τήν κάθε δοκιμασία μας. Μάς καταλαβαίνει λοιπόν καί μπορεί καί θέλει νά μάς βοηθήσει, τήν κάθε στιγμή πού όπως υποσχέθηκε είναι κοντά μας, άν έμείς Τόν θέλουμε.
«Έγινε ό Θεός αυτό πού είμαστε, γιά νά γίνουμε έμείς αυτό πού είναι» (Άγ. Ειρηναίος) «Έγινε άνθρωπος, γιά νά γίνουμε έμείς θεοί» (Μ. Αθανάσιος).
- Αδύνατον, ανέφικτο, ουτοπιστικό, ϊσως σκέπτεσαι τώρα καί απορείς. ‘Εγώ θεός;
- Ναι, κατά χάριν θεός, τίποτα λιγότερο. Μέ τή χάρη Του θεός κι έσύ,… κι ό κάθε άνθρωπος, ό πιό αμαρτωλός… πού αποφασίζει νά ξεφύγει άπό τά χέρια του έχθροΰ διαβόλου νά πέσει στην αγκαλιά τοϋ Θεού.
Αυτοί πρώτοι φανερώνουν τί έγινε στή γη μας καί τί μπορεί νά γίνει στή ζωή μας, άφού ήρθε Λυτρωτής.
Έλα νά κάνουμε μαζί τους Χριστούγεννα στην Εκκληοία...
Τότε τίς μικροχαρές πού τά έθιμα των ήμερων χαρίζουν εύκολα θα τις μοιραστείς με όσους τίς στερούνται. Κι άν κάτι κι εσύ στερηθείς , θα απολαμβάνεις τα άλλα, τα μυστικά, τα ακριβά δώρα που δίνει ο Θεός στους δικούς του…την Ειρήνη και την χαρά Του…
Έλα να ετοιμαστούμε για τη μεγάλη γιορτή…να καθαρίσουμε την καρδιά μας να κοινωνήσει τον Χριστό…να γίνουν Χριστούγεννα μέσα μας…
Τότε και εσύ και πολλοί γύρω σου, θα μάθουν τι μπορεί να γίνει τα Χριστούγεννα.
Μ.
από το περιοδικό Προς τη Νίκη, Δεκέμβριος 2014, τεύχος 778
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου