Επικεφαλής κόμματος “Ελλήνων Πολιτεία”
egerssi@otenet.gr www.apostoloupanos.gr
Τελικά ο κύβος ερρίφθη. Η σκηνοθετημένη απόφαση επιμήκυνσης του ελληνικού προγράμματος κατά ένα δίμηνο από τους “αιμοσταγείς” τροϊκανούς, επιταχύνει τις πολιτικές εξελίξεις στην πατρίδα μας μέσω της άρον-άρον διαδικασίας εκλογής του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Για τους γνωρίζοντες, η εντολή δόθηκε προ μηνός από την καγκελάριο της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ και οι εδώ υποτακτικοί της άρχισαν τις προδοτικές διαβουλεύσεις τους (Σαμαράς, Βενιζέλος, Μεϊμαράκης και Παπούλιας), προκειμένου να εξευρεθούν οι απαιτούμενοι 180 καλοθελητές-προδότες Βουλευτές που θα ψηφίσουν τον νέο Πρόεδρο στις 29 Δεκεμβρίου 2014 για να συνεχίσουν την πολιτική του “διαίρει και βασίλευε” της αναρχοκομουνίστριας Μέρκελ, εις βάρος της Πατρίδος και του λαού της.
Ωστόσο, ο σημερινός Πρωθυπουργός, το έχει στο DNA του να μετέχει μονίμως σε δολοπλοκίες, σε συνομωσίες, σε προδοσίες κατά του λαού μας και της Πατρίδος μας, εξυπηρετώντας ξένα κέντρα αποφάσεων. Επισπεύδει την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, αιφνιδιάζοντας τους πάντες αφού πρώτα έστησε ένα σατανικό σκηνικό αντίστασης απέναντι στην υποτιθέμενη άκαμπτη πολιτική των τροϊκανών, για νέες επιβαρύνσεις στο ασφαλιστικό μας που θα επιφέρουν νέες μειώσεις στις συντάξεις, αλλά και την επιβολή νέων φορομπηχτικών μέτρων. Έτσι, το παίζει “ήρωας” ο οποίος σθεναρά αντιστέκεται στις πιέσεις των τροϊκανών και συνάμα ξεκινάει το τελευταίο σαφάρι εξαγοράς ψήφων από τους “ανεξάρτητους Βουλευτές” για να μπορέσει να συγκεντρώσει τις 180 ψήφους και να συνεχίσει η παρούσα κυβέρνηση το προδοτικό της έργο.
Στις 6 Ιουνίου 2014, έγραφα μεταξύ των άλλων στο άρθρο μου “Η νέα αποστασία και η εκλογή Προέδρου”: «Συνεπώς, με τα σημερινά δεδομένα και με άλλα που θα ακολουθήσουν, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνουν 152 βουλευτές. Η διαλυμένη και κατακερματισμένη ΔΗΜΑΡ, αριθμεί 14 βουλευτές. Με την πιθανή πρόταση της συγκυβέρνησης, να είναι το προτεινόμενο πρόσωπο για Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Φώτης Κουβέλης (βλέπε δηλώσεις Ρεπούση), έχουμε 152+14=166. Βέβαια, πιστεύω πως θετική θα είναι η ψήφος των ΔΗΜΑΡιτών και στην περίπτωση που ο αρχηγός τους δεν προταθεί για Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και η τάση αυτή φαίνεται από την σκληρή κριτική που του ασκούν για την απόφαση της αποχώρησης της ΔΗΜΑΡ από την συγκυβέρνηση. Έτσι, για να συγκεντρωθεί ο μαγικός αριθμός των 180 βουλευτών, υπολείπονται ακόμη 14. Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει πως από τους Ανεξάρτητους βουλευτές που αριθμούν αισίως τους 22, δεν θα βρεθούν 14 καλοθελητές να υπερψηφίσουν την προτεινόμενη υποψηφιότητα από τη συγκυβέρνηση για το ύπατο αξίωμα της Δημοκρατίας μας; Άλλωστε, είναι ήδη σίγουροι οι Λοβέρδος, Αϊδόνης και ο βουλευτής της ΝΔ που θα αντικαταστήσει τον ανεξάρτητο Σταυρογιάννη»!
Άλλωστε, ο Αντώνης Σαμαράς δεν είναι η πρώτη φορά που παίζει πρόστυχο και ύπουλο ρόλο στην πολιτική του καριέρα. Θα σας θυμίσω πως στα χρόνια της 10ετούς “πολιτικής του ερήμου” δεν στήριξε τη ΝΔ. Απεναντίας, συνεργάσθηκε και βοήθησε επιλογές και κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, η Άνοιξη του 1995, όταν με τη λήξη της δεύτερης προεδρικής θητείας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, επίκειτο νέα εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου έπρεπε να εκλέξει Πρόεδρο, προκειμένου να αποφύγει τις εκλογές, που είναι σίγουρο πως θα τις έχανε, λόγω της ραγδαίας πτώσης της δημοτικότητας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Σε αυτήν την κομβική χρονική στιγμή, ο Αντρέας ήρθε σε συμφωνία με την “Πολιτική Άνοιξη” του Αντώνη Σαμαρά. Έτσι, το ατύχημα αποφεύχθηκε με αποτέλεσμα να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Κωστής Στεφανόπουλος, με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ και βεβαίως της ΠΟΛΑΝ. Αυτή η στάση του Σαμαρά είχε ως αποτέλεσμα ο Πρόεδρος της ΝΔ Μιλτιάδης Έβερτ, ο οποίος επιζητούσε τη διεξαγωγή εκλογών, να ξιφουλκήσει με βαρύτατες εκφράσεις εναντίον του Σαμαρά, όπως επίσης και πολλά άλλα στελέχη της γαλάζιας παράταξης.
Ο ίδιος άθλιος, ελεεινός και προδότης Αντώνης Σαμαράς, έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη το ΄93. Τότε, που στις αρχές του Σεπτεμβρίου με προτροπή του ιδίου, δυο βουλευτές της ΝΔ αποστασιοποιήθηκαν και προσχώρησαν στην ΠΟΛΑΝ, διατηρώντας την βουλευτική τους έδρα. Πρώτα αποχώρησε ο Στέφανος Στεφανόπουλος και ακολούθησε ο Γιώργος Συμπιλίδης. Έτσι, η ΝΔ απώλεσε τη δεδηλωμένη, έχοντας πλέον μόνο 150 έδρες στην Κ.Ο. Και στις εκλογές που ακολούθησαν τον Οκτώβριο του 1993 είχε ως αποτέλεσμα να μας “κάτσει στο σβέρκο” εκ νέου το ΠΑΣΟΚ. Όμως, ακόμη μεγαλύτερη αθλιότητά του ήταν ο ισχυρισμός του πως έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη για τη δήθεν διαφωνία του στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων. Που δυστυχώς για εκείνον, οι σημερινές εξελίξεις του αποκαθήλωσαν αυτή τη θέση, από τη στιγμή που αυτός και η κυβέρνησή του είναι υπέρμαχοι της διπλής ονομασίας, όπου θα εμπεριέχεται το όνομα “Μακεδονία” στη σύνθετη ονομασία της γείτονας χώρας.
Από την άλλη μεριά, όλοι πλέον γνωρίζουν πως έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη το ΄93, για να παραχωρηθούν οι ψηφιακές παροχές του ΟΤΕ – τεράστιο έργο της εποχής με υπαγωγή της τεχνολογίας από την αναλογική στην ψηφιακή μορφή- προς την Intracom και τη Siemens, μπρος στο διαφαινόμενο κίνδυνο να πουληθεί ο ΟΤΕ στους Ιάπωνες (συμφωνία Μητσοτάκη-Μάνου). Και η απόδειξη είναι πως μερικά χρόνια πίσω, ως υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Τζανετάκη, αλλά και ως υπουργός Εξωτερικών στην Οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα κατά την περίοδο 1989-90, συμφώνησε όταν εδραιώθηκε η πρακτική των απευθείας αναθέσεων των ψηφιακών παροχών στον ΟΤΕ, από τις εταιρείες Siemens και Intracom.
Οσονούπω, κατά την ίδια χρονική περίοδο που ήταν υπουργός Εξωτερικών στην Οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα, ξαφνικά αυξήθηκαν αλματωδώς οι απόρρητες δαπάνες της υπηρεσίας ενημέρωσης του υπουργείου του (από 194 εκ. δραχμές το ΄90 σε 714 εκ. το ΄91 και 290 εκ. το πρώτο τρίμηνο του ΄92). Καθώς επίσης, και τα ποσά απόρρητων δαπανών που διατέθηκαν με προσωπική του εντολή και που ανήλθαν στα 2 δις δραχμές. Μετά δε, τις εκλογές του ΄93 που κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ, το ζήτημα των μυστικών κονδυλίων αναδείχθηκε σε σημαντικό θέμα της πολιτικής επικαιρότητας. Και όταν στις αρχές του 1994, ο νέος υπουργός Εξωτερικών, Κάρολος Παπούλιας διέταξε την πραγματοποίηση σχετικής ΕΔΕ (Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης), αυτή δεν τελεσφόρησε και έτσι δεν καταλόγισε ευθύνες στη διαχείριση των μυστικών κονδυλίων του υπουργείου. Είχε όμως, προνοήσει ο άθλιος και δολοπλόκος Αντώνης Σαμαράς, να έχει καταστρέψει όλα τα σχετικά παραστατικά πριν παραδώσει το υπουργείο, επικαλούμενος λόγους Εθνικής ασφάλειας.
Γιατί, βεβαίως-βεβαίως δεν βγάζει κόρακας κοράκου μάτι. Και προφανώς η διετής και πλέον στις ημέρες μας, αγαστή συνεργασία Σαμαρά-Παπούλια έχει την εξήγησή της από το παρελθόν!!
Κλείνοντας, με σκοπό να καταδείξω το μέγεθος της πολιτικής αλητείας του Αντώνη Σαμαρά, θα αναφέρω τι ακριβώς έλεγε ο αντιμνημονιακός Αντώνης Σαμαράς, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση της κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου: «Το λέω κατηγορηματικά, αποκλείω κάθε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Συγκυβέρνηση θέλουν τριών ειδών συμφέροντα.
Πρώτον: Τη συγκυβέρνηση τη θέλει το ίδιο το ΠΑΣΟΚ για να πέσει στα μαλακά και για να μην ψάξουμε τις τεράστιες ευθύνες τους που μας έφεραν στο Mνημόνιο. Νομίζουν ότι θα γλυτώσουν, αλλά δε θα γλυτώσουν.
Δεύτερον: Τη συγκυβέρνηση τη στηρίζουν, όλα εκείνα τα συμφέροντα και όλες εκείνες οι συντεχνίες που δε θέλουν να αλλάξει τίποτε στην Ελλάδα και όσο το ΠΑΣΟΚ είναι στα πράγματα, ακόμη και με δεύτερο ρόλο στην κυβέρνηση, έχουν το κεφάλι τους ήσυχο.
Τρίτον: Τη συγκυβέρνηση τη θέλουν όλες αυτές οι δυνάμεις, μέσα και έξω από την Ελλάδα, που θέλουν μια κυβέρνηση αδύναμη και μια κυβέρνηση ελεγχόμενη. Δεν μπορούμε, φίλες και φίλοι, να βγούμε από την ύφεση, μαζί με εκείνους που μας έφεραν στην ύφεση. Δεν μπορούμε να πούμε την αλήθεια στο λαό, μαζί με εκείνους που κορόιδεψαν το λαό. Όσοι θέλουν συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, είναι για να μην αλλάξει τίποτα, για να διασωθεί αυτό που χρεοκόπησε και για να σωθούν εκείνοι που μας χρεοκόπησαν».
Συνεπώς, Ελληνικέ Λαέ, τι ακριβώς δεν κατάλαβες από όλα τα παραπάνω;
Τελικά ο κύβος ερρίφθη. Η σκηνοθετημένη απόφαση επιμήκυνσης του ελληνικού προγράμματος κατά ένα δίμηνο από τους “αιμοσταγείς” τροϊκανούς, επιταχύνει τις πολιτικές εξελίξεις στην πατρίδα μας μέσω της άρον-άρον διαδικασίας εκλογής του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Για τους γνωρίζοντες, η εντολή δόθηκε προ μηνός από την καγκελάριο της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ και οι εδώ υποτακτικοί της άρχισαν τις προδοτικές διαβουλεύσεις τους (Σαμαράς, Βενιζέλος, Μεϊμαράκης και Παπούλιας), προκειμένου να εξευρεθούν οι απαιτούμενοι 180 καλοθελητές-προδότες Βουλευτές που θα ψηφίσουν τον νέο Πρόεδρο στις 29 Δεκεμβρίου 2014 για να συνεχίσουν την πολιτική του “διαίρει και βασίλευε” της αναρχοκομουνίστριας Μέρκελ, εις βάρος της Πατρίδος και του λαού της.
Ωστόσο, ο σημερινός Πρωθυπουργός, το έχει στο DNA του να μετέχει μονίμως σε δολοπλοκίες, σε συνομωσίες, σε προδοσίες κατά του λαού μας και της Πατρίδος μας, εξυπηρετώντας ξένα κέντρα αποφάσεων. Επισπεύδει την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, αιφνιδιάζοντας τους πάντες αφού πρώτα έστησε ένα σατανικό σκηνικό αντίστασης απέναντι στην υποτιθέμενη άκαμπτη πολιτική των τροϊκανών, για νέες επιβαρύνσεις στο ασφαλιστικό μας που θα επιφέρουν νέες μειώσεις στις συντάξεις, αλλά και την επιβολή νέων φορομπηχτικών μέτρων. Έτσι, το παίζει “ήρωας” ο οποίος σθεναρά αντιστέκεται στις πιέσεις των τροϊκανών και συνάμα ξεκινάει το τελευταίο σαφάρι εξαγοράς ψήφων από τους “ανεξάρτητους Βουλευτές” για να μπορέσει να συγκεντρώσει τις 180 ψήφους και να συνεχίσει η παρούσα κυβέρνηση το προδοτικό της έργο.
Στις 6 Ιουνίου 2014, έγραφα μεταξύ των άλλων στο άρθρο μου “Η νέα αποστασία και η εκλογή Προέδρου”: «Συνεπώς, με τα σημερινά δεδομένα και με άλλα που θα ακολουθήσουν, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνουν 152 βουλευτές. Η διαλυμένη και κατακερματισμένη ΔΗΜΑΡ, αριθμεί 14 βουλευτές. Με την πιθανή πρόταση της συγκυβέρνησης, να είναι το προτεινόμενο πρόσωπο για Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Φώτης Κουβέλης (βλέπε δηλώσεις Ρεπούση), έχουμε 152+14=166. Βέβαια, πιστεύω πως θετική θα είναι η ψήφος των ΔΗΜΑΡιτών και στην περίπτωση που ο αρχηγός τους δεν προταθεί για Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και η τάση αυτή φαίνεται από την σκληρή κριτική που του ασκούν για την απόφαση της αποχώρησης της ΔΗΜΑΡ από την συγκυβέρνηση. Έτσι, για να συγκεντρωθεί ο μαγικός αριθμός των 180 βουλευτών, υπολείπονται ακόμη 14. Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει πως από τους Ανεξάρτητους βουλευτές που αριθμούν αισίως τους 22, δεν θα βρεθούν 14 καλοθελητές να υπερψηφίσουν την προτεινόμενη υποψηφιότητα από τη συγκυβέρνηση για το ύπατο αξίωμα της Δημοκρατίας μας; Άλλωστε, είναι ήδη σίγουροι οι Λοβέρδος, Αϊδόνης και ο βουλευτής της ΝΔ που θα αντικαταστήσει τον ανεξάρτητο Σταυρογιάννη»!
Άλλωστε, ο Αντώνης Σαμαράς δεν είναι η πρώτη φορά που παίζει πρόστυχο και ύπουλο ρόλο στην πολιτική του καριέρα. Θα σας θυμίσω πως στα χρόνια της 10ετούς “πολιτικής του ερήμου” δεν στήριξε τη ΝΔ. Απεναντίας, συνεργάσθηκε και βοήθησε επιλογές και κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, η Άνοιξη του 1995, όταν με τη λήξη της δεύτερης προεδρικής θητείας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, επίκειτο νέα εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου έπρεπε να εκλέξει Πρόεδρο, προκειμένου να αποφύγει τις εκλογές, που είναι σίγουρο πως θα τις έχανε, λόγω της ραγδαίας πτώσης της δημοτικότητας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Σε αυτήν την κομβική χρονική στιγμή, ο Αντρέας ήρθε σε συμφωνία με την “Πολιτική Άνοιξη” του Αντώνη Σαμαρά. Έτσι, το ατύχημα αποφεύχθηκε με αποτέλεσμα να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Κωστής Στεφανόπουλος, με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ και βεβαίως της ΠΟΛΑΝ. Αυτή η στάση του Σαμαρά είχε ως αποτέλεσμα ο Πρόεδρος της ΝΔ Μιλτιάδης Έβερτ, ο οποίος επιζητούσε τη διεξαγωγή εκλογών, να ξιφουλκήσει με βαρύτατες εκφράσεις εναντίον του Σαμαρά, όπως επίσης και πολλά άλλα στελέχη της γαλάζιας παράταξης.
Ο ίδιος άθλιος, ελεεινός και προδότης Αντώνης Σαμαράς, έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη το ΄93. Τότε, που στις αρχές του Σεπτεμβρίου με προτροπή του ιδίου, δυο βουλευτές της ΝΔ αποστασιοποιήθηκαν και προσχώρησαν στην ΠΟΛΑΝ, διατηρώντας την βουλευτική τους έδρα. Πρώτα αποχώρησε ο Στέφανος Στεφανόπουλος και ακολούθησε ο Γιώργος Συμπιλίδης. Έτσι, η ΝΔ απώλεσε τη δεδηλωμένη, έχοντας πλέον μόνο 150 έδρες στην Κ.Ο. Και στις εκλογές που ακολούθησαν τον Οκτώβριο του 1993 είχε ως αποτέλεσμα να μας “κάτσει στο σβέρκο” εκ νέου το ΠΑΣΟΚ. Όμως, ακόμη μεγαλύτερη αθλιότητά του ήταν ο ισχυρισμός του πως έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη για τη δήθεν διαφωνία του στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων. Που δυστυχώς για εκείνον, οι σημερινές εξελίξεις του αποκαθήλωσαν αυτή τη θέση, από τη στιγμή που αυτός και η κυβέρνησή του είναι υπέρμαχοι της διπλής ονομασίας, όπου θα εμπεριέχεται το όνομα “Μακεδονία” στη σύνθετη ονομασία της γείτονας χώρας.
Από την άλλη μεριά, όλοι πλέον γνωρίζουν πως έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη το ΄93, για να παραχωρηθούν οι ψηφιακές παροχές του ΟΤΕ – τεράστιο έργο της εποχής με υπαγωγή της τεχνολογίας από την αναλογική στην ψηφιακή μορφή- προς την Intracom και τη Siemens, μπρος στο διαφαινόμενο κίνδυνο να πουληθεί ο ΟΤΕ στους Ιάπωνες (συμφωνία Μητσοτάκη-Μάνου). Και η απόδειξη είναι πως μερικά χρόνια πίσω, ως υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Τζανετάκη, αλλά και ως υπουργός Εξωτερικών στην Οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα κατά την περίοδο 1989-90, συμφώνησε όταν εδραιώθηκε η πρακτική των απευθείας αναθέσεων των ψηφιακών παροχών στον ΟΤΕ, από τις εταιρείες Siemens και Intracom.
Οσονούπω, κατά την ίδια χρονική περίοδο που ήταν υπουργός Εξωτερικών στην Οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα, ξαφνικά αυξήθηκαν αλματωδώς οι απόρρητες δαπάνες της υπηρεσίας ενημέρωσης του υπουργείου του (από 194 εκ. δραχμές το ΄90 σε 714 εκ. το ΄91 και 290 εκ. το πρώτο τρίμηνο του ΄92). Καθώς επίσης, και τα ποσά απόρρητων δαπανών που διατέθηκαν με προσωπική του εντολή και που ανήλθαν στα 2 δις δραχμές. Μετά δε, τις εκλογές του ΄93 που κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ, το ζήτημα των μυστικών κονδυλίων αναδείχθηκε σε σημαντικό θέμα της πολιτικής επικαιρότητας. Και όταν στις αρχές του 1994, ο νέος υπουργός Εξωτερικών, Κάρολος Παπούλιας διέταξε την πραγματοποίηση σχετικής ΕΔΕ (Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης), αυτή δεν τελεσφόρησε και έτσι δεν καταλόγισε ευθύνες στη διαχείριση των μυστικών κονδυλίων του υπουργείου. Είχε όμως, προνοήσει ο άθλιος και δολοπλόκος Αντώνης Σαμαράς, να έχει καταστρέψει όλα τα σχετικά παραστατικά πριν παραδώσει το υπουργείο, επικαλούμενος λόγους Εθνικής ασφάλειας.
Γιατί, βεβαίως-βεβαίως δεν βγάζει κόρακας κοράκου μάτι. Και προφανώς η διετής και πλέον στις ημέρες μας, αγαστή συνεργασία Σαμαρά-Παπούλια έχει την εξήγησή της από το παρελθόν!!
Κλείνοντας, με σκοπό να καταδείξω το μέγεθος της πολιτικής αλητείας του Αντώνη Σαμαρά, θα αναφέρω τι ακριβώς έλεγε ο αντιμνημονιακός Αντώνης Σαμαράς, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση της κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου: «Το λέω κατηγορηματικά, αποκλείω κάθε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Συγκυβέρνηση θέλουν τριών ειδών συμφέροντα.
Πρώτον: Τη συγκυβέρνηση τη θέλει το ίδιο το ΠΑΣΟΚ για να πέσει στα μαλακά και για να μην ψάξουμε τις τεράστιες ευθύνες τους που μας έφεραν στο Mνημόνιο. Νομίζουν ότι θα γλυτώσουν, αλλά δε θα γλυτώσουν.
Δεύτερον: Τη συγκυβέρνηση τη στηρίζουν, όλα εκείνα τα συμφέροντα και όλες εκείνες οι συντεχνίες που δε θέλουν να αλλάξει τίποτε στην Ελλάδα και όσο το ΠΑΣΟΚ είναι στα πράγματα, ακόμη και με δεύτερο ρόλο στην κυβέρνηση, έχουν το κεφάλι τους ήσυχο.
Τρίτον: Τη συγκυβέρνηση τη θέλουν όλες αυτές οι δυνάμεις, μέσα και έξω από την Ελλάδα, που θέλουν μια κυβέρνηση αδύναμη και μια κυβέρνηση ελεγχόμενη. Δεν μπορούμε, φίλες και φίλοι, να βγούμε από την ύφεση, μαζί με εκείνους που μας έφεραν στην ύφεση. Δεν μπορούμε να πούμε την αλήθεια στο λαό, μαζί με εκείνους που κορόιδεψαν το λαό. Όσοι θέλουν συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, είναι για να μην αλλάξει τίποτα, για να διασωθεί αυτό που χρεοκόπησε και για να σωθούν εκείνοι που μας χρεοκόπησαν».
Συνεπώς, Ελληνικέ Λαέ, τι ακριβώς δεν κατάλαβες από όλα τα παραπάνω;
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου