Γράφει η Φιλονόη
Οὔτε μοῦ ἀρέσει.
Οὔτε καὶ θὰ μοῦ ἀρέση κάποιαν στιγμὴ στὸ μέλλον…
Αὐτὸ ὅμως δὲν μὲ κάνει νὰ μὴν ἀντιλαμβάνομαι πὼς τώρα πιὰ ΠΡΕΠΕΙ νὰ τὰ βλέπῳ, πρὸ κειμένου νὰ ΓΝΩΡΙΖῼ τὸ τὶ συμβαίνει γύρω μου καὶ τὸ πῶς θὰ μὲ βρῆ τὸ ἄλφα ἤ τὸ βῆτα. Διότι θὰ μὲ βρῆ!!! Αὐτὸ πρέπει νὰ τὸ συνειδητοποιήσῳ βαθύτατα!
Δὲν εἶναι λοιπὸν ΜΟΝΟΝ πρόβλημα τῶν Παλαιστινίων ἤ τῶν Συρίων ἤ τῶν Οὐκρανῶν, πρὸς ὥρας, τὸ αἷμα!!!
Εἶναι ΟΛΟΥ τοῦ πλανήτου πρόβλημα.
Εἶναι πολὺ τὸ αἷμα ποὺ χύνεται καθημερινῶς μὰ εἶναι ἀκόμη περισσότερο αὐτὸ ποὺ θὰ χυθῆ!!!
Ἡ Λιβύη δὲν τελείωσε… Μόλις ἄρχισε… Τὸ ἴδιο καὶ ἡ Βενεζουέλα… Καὶ τὸ Ἰράκ… Καὶ ἡ Βοσνία… Καὶ ἡ Σερβία… Καὶ ἡ Βουλγαρία…
Καὶ φυσικὰ ἡ Ἑλλάς…
Διότι αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν σὲ κάθε γωνιὰ τοῦ πλανήτου θὰ μποροῦσαν νὰ μᾶς εἶναι παντελῶς ἀδιάφορα, ἀλλὰ δὲν μᾶς εἶναι, διότι τώρα πιὰ γνωρίζουμε πὼς ὁ κύκλος τοῦ αἵματος δὲν ἄνοιξε ἔτσι, τυχαίως, κάπου, κάπως… Καὶ οὔτε θὰ κλείση δίχως νὰ μᾶς ἀγγίξῃ.
Μᾶς ἄγγίζε ἤδη.
Συρίους δεχόμεθα καθημερινῶς… Ὅσους δῆλα δὴ καταφέρνουν νὰ ἐπιβιώσουν τῆς γενοκτονίας…
Ἀφῆστε δὲ κι ὅλους αὐτοὺς ποὺ οὐδεὶς γνωρίζει καὶ τὴν προέλευσίν τους ἀλλὰ καὶ τὶς προθέσεις τους…
Καὶ εἶναι ἡ ἀρχή…
Τὰ κοράκια, ποὺ κινοῦν τὰ νήματα, κι ἀποφασίζουν γιὰ τὸν ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΘΑΝΑΤΟ, ἤ ποὺ ἐλέγχουν τὸ δικαίωμά μας στὴν ζωή, δὲν ἀγωνιοῦν γιὰ τὸ ποιὸς θὰ πεθάνη, πῶς, ποῦ, δικαίως, ἀδίκως…
ΚΟΥ ΚΟΥ…
ΑΠΟΠΛΗΘΥΣΜΟΣ λέγεται αὐτό!!! Πρόγραμμα εἶναι!!! Πρόγραμμα ΠΡΟαποφασισμένο ἐδῶ καὶ δεκαετίες.
Μᾶς ἔχουν ἐνημερώσει μὲ ΟΛΟΥΣ τοὺς δυνατοὺς τρόπους καὶ τώρα, μόλις τώρα, ξεκινήσαμε νὰ τὸ βλέπουμε νὰ λαμβάνῃ σᾶρκα κι ὁστά.
Ὁ ἀποπληθυσμός, γιὰ ὅσους δὲν γνωρίζουν, σημαίνει ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ μαζική, ΣΕ ΟΛΟΥΣ τοὺς λαοὺς τῆς Γῆς. Δίχως μέτρο, κριτήριον, αἴσθησιν δικαίου. Ὁ ἀποπληθυσμὸς ξεκίνησε καὶ δὲν θὰ σταματήση ἐὰν δὲν κλείσῃ τὸν κύκλο του…
Καὶ γνωρίζουμε πολὺ καλὰ πὼς ὅλες αὐτὲς οἱ εἰκόνες ποὺ βλέπουμε, μικρό, ἐλάχιστον δεῖγμα αὐτῶν ποὺ πράγματι συμβαίνουν στὸν πλανήτη, εἶναι τὰ προεόρτια αὐτῶν ποὺ θὰ συμβοῦν σὲ κάθε λαοό, ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΟΥ, μὴ ἐξαιρουμένων καὶ ἡμῶν!!!
Τὸ γνωρίζουμε, ἀλλὰ ἐπιμένουμε νὰ ἀποστρέφουμε τὸ βλέμμα μας…
Ναί… Οἱ αὐτοκτονίες στὴν πατρίδα μας ἔχουν κατὰ πολὺ ξεπεράσει τὰ … ἐπιτρεπτὰ ὅρια.
Ἔγραφε ἡ φίλη Ναταλία Στεφάνου (καὶ πολὺ σωστὰ ἔγραφε):
ΓΝΩΣΤΟΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΕΚΑΒ ΜΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ.
3 ΚΛΗΣΕΙΣ ΑΝΑ ΒΑΡΔΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ.
ΤΡΕΙΣ ΚΛΗΣΕΙΣ ἀνᾲ βάρδια!!! ΤΡΕΙΣ!!!!!!!!
Σωστά…
Δίπλα μου μετροῦν πτώματα κι ἐγὼ κόπτομαι γιὰ τὴν Παλαιστίνη, τὴν Συρία, τὴν Οὐκρανία…
Ντροπή μου… ΝΤΡΟΠΗ ΜΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ λέμε!!!
Ἐάν ὅμως σᾶς πῷ πώς αὐτές οἰ εἰκόνες σέ λίγο θά φθάσουν κι ἐδῶ; Πῶς θά μέ ἀντιμετωπίζατε τότε; Ὡς παρανοϊκή;
Ἐν τάξει… ἄς ποῦμε πὼς εἶμαι παρανοϊκή…
Ἄρα; Νά ἀποστρέψῳ τό βλέμμα καί πάλι; Νά μήν χαλῷ τήν νιρβάνα μας;
Μὲ τὸ νὰ ἀναζητῷ λοιπὸν ἐγὼ τρόπους γιὰ νὰ πάῳ κι ἐφέτος στὴν Μύκονο, τό ἔλυσα τό πρόβλημα;
Ἤ φαντάζομαι πώς θά πάω … χορτάτη καί ἰκανοποιημένη, ὁπότε ἄς καῇ τὸ σῦμπαν ὁλόκληρον, ἐάν ἐγώ θά αἰσθάνομαι γεμάτη;
Μὰ τελικῶς ὄχι μόνον ἐθελοτυφλῶ, ἀλλὰ εἶναι σὰν νὰ βαδίζῳ ΜΟΝΗ μου πρὸς τὴν ἀγχόνη.
Μὲ τὸ νὰ λέῳ πὼς «ἐν τάξει… στὴν Παλαιστίνη σφάζουν… ἀλλὰ κι ἐδῶ αὐτοκτονοῦν κατὰ ἐκατοντάδες…» ἁπλῶς ἀποστρέφω τὸ βλέμμα καὶ πάλι… Διότι ὅπως τελικῶς ἀδιαφορῶ γιὰ τὴν Παλαιστίνη, ἔτσι ἀκριβῶς ΑΔΙΑΦΟΡΩ, στὴν πράξιν, ΚΑΙ γιὰ τὶς ἐδῶ αὐτοκτονίες. Ἀκριβῶς τὸ ἴδιο εἶναι!!! Ἀκριβῶς.
Ὀφείλω νὰ ἀντιμετωπίσῳ τὸ κάθε κτῆνος, σὲ κάθε πλευρὰ τοῦ πλανήτου, ποὺ ἀρνεῖται νὰ σεβαστῇ καὶ νὰ ἐκτιμήσῃ τὸ δῶρο τῆς ζωῆς!!! Κι ὀφείλω νὰ τὸ κάνῳ καθημερινῶς!!!
Διότι ΕΓΩ πρέπει νὰ ἀγωνιστῷ γιὰ νὰ ξαναγίνουν τὰ πράγματα ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ, ἐφ΄ ὅσον ἐτούτην τὴν στιγμὴ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ!!!
Διότι αὐτὸ ποὺ συμβαίνει στὴν Γάζα ἤ στὴν Συρία ἤ στὴν Οὐκρανία ΤΩΡΑ εἶναι αὐτὸ ποὺ συμβαίνει καὶ σὲ ἐμέναν, ἀλλὰ ἀκόμη δὲν τὸ ἔχω …συνειδητοποιήσει!!!
Ἐὰν ἐνδιαφέρομαι ΕΙΛΙΚΡΙΝΩΣ γιὰ τὸ πῶς θὰ ἐξαλειφθῆ ὁ ἀνθρώπινος πόνος, αὐτὸ θὰ πρέπη νὰ μὲ ἐνδιαφέρῃ ΚΑΘΟΛΙΚΩΣ κι ὄχι …σοβινιστικῶς.
Ἀγαπῶ τὴν Πατρίδα μου. Πρῶτα αὐτὴ καὶ μετὰ ὅλα τὰ ἄλλα.
Μὰ ἀγαπῶ καὶ τὸν Ἄνθρωπο, σὲ κάθε γωνιὰ τοῦ πλανήτου. Ὅποιο χρῶμα κι ἐὰν ἔχη.
Ὅποιαν θρησκεία… Ὅποιαν ἀντίληψιν. Τὸν θέλω εὐτυχισμένο, νὰ εὐημερῇ καὶ νὰ γλεντᾷ τὴν ζωή του, στὸν τόπο ποὺ γεννήθηκε καὶ ποὺ γεννήθηκαν τὰ παιδιά του, κι ὄχι ξενιτεμένο καὶ ἀνεμοδαρμένο, δοῦλο ἐπισήμως πλέον, στὰ χέρια τῶν διεθνῶν τοκογλύφων.
Ἐὰν κόβεται τὸ χέρι τοῦ Θανάση, ποὺ μένει δίπλα μου, δὲν μὲ πονᾶ περισσότερο ἀπὸ τὸ ἐὰν κόβεται τὸ κεφάλι τῆς Φατμέ, ποὺ διαβιοῦσε στὴν Παλαιστίνη. Ξένα χέρια… Ξένα κεφάλια…
Μὰ καὶ ὁ πόνος του Θανάση καὶ ὁ πόνος τῆς Φατμὲ εἶναι ΠΟΝΟΣ!!!! Κι ὀφείλω νὰ τὸν σεβαστῷ καὶ νὰ κατυτηριάσῳ τὸ ἄδικο, ποὺ τὸν δημιούργησε, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸ ἀντιμετωπίσῳ καὶ νὰ τὸ νικήσῳ.
Καὶ φυσικά…
Ἐὰν σήμερα ὁ Θανάσης ἔχασε τὸ χέρι του, λόγῳ δουλοποιήσεώς του, ἀπὸ τὸ καθεστώς, μὲ ἀπασχολεῖ πολὺ περισσότερο, ἀπὸ τὸν μεγάλο καὶ φρικτὸ πόνο του, διότι αὐτὸ ποὺ ἔπαθε ὁ κάθε Θανάσης θὰ συμβῇ αὔριο ΣΕ ΟΛΗΝ τὴν κοινωνία μου.
Εἶναι εὔκολο νὰ συλλυπηθῷ… καὶ νὰ ξεχάσῳ μετά…
Εἶναι δύσκολο νὰ σκεφθῷ, νὰ προβληματιστῷ, νὰ συδυάσῳ, νὰ κατανοήσῳ, νὰ συνειδητοποιήσῳ καὶ τελικῶς ΝΑ ΔΡΑΣῼ ἐὰν περιοριστῷ ΜΟΝΟΝ στὴν εἰκόνα τοῦ πονεμένου Θανάση…
Διότι ὁ κάθε Θανάσης ποὺ πονᾶ σήμερα ἐδῶ, ἤ ἡ κάθε Φατμὲ τῆς Παλαιστίνης εἶναι ἀκριβῶς τὰ ἴδια πρόσωπα, μὲ τὰ ἴδια προβλήματα καὶ τὸ ἴδιο ἄδικο τυραννᾶ τὶς ζωές τους. Τὸ ἴδιο ἀκριβῶς.
Πίσω ἀπὸ τὸν πόνο τοῦ Θανάση κι ἀπὸ τὸν πόνο τῆς Φατμὲ κρύβονται ἀκριβῶς τὰ ἴδια πρόσωπα, οἱ ἴδιες ἀποφάσεις, τὰ ἴδια κέντρα ἐλέγχου.
Οὔτε κἄν φροντίζουν νὰ ἀλλάξουν τὰ ὀνόματά τους ἤ τὰ προσωπεῖα τους… Τόσο κάφροι…
Ἐὰν λοιπὸν ἐγὼ κυττῷ ΜΟΝΟΝ τὸ ἐδῶ, χάνω τὸ ἐκεῖ, ποὺ πολὺ πιθανὸν νὰ μοῦ δίδῃ μίαν πληροφορία, πολὺ σημαντικὴ γιὰ τὴν δική μου ἐπιβίωσιν.
Τὸ πρόβλημα, στὴν ῥίζα του, εἶμαι ἐγώ!!! Ὄχι ἡ κάθε σφαγή.
Στὴν σφαγὴ τῆς Παλαιστίνης, τῆς Συρίας, τῆς Οὐκρανίας ΑΔΥΝΑΤΩ νὰ ἀντιδράσῳ.
Στὴν δική μου ὅμως σφαγὴ μπορῶ νὰ ἀντιδράσῳ… Μὰ δὲν θέλω… Δὲν τὸ πιστέψω… Δὲν θέλω νὰ τὸ πιστεύῳ….
Ὁ ἄλλος αὐτοκτονεῖ… Ὄχι ἐγώ. Ἡ ἄλλη βιάζεται, ὄχι ἐγώ… Ὁ ἄλλος κομματιάζεται, ὄχι ἐγώ…
Ἔτσι δέν εἶναι;
Δικός τους πόνος… Δική τους αὐτοκτονία… Δικός τους ἀποκεφαλισμός…
Ὅπως ἀκριβῶς ἦταν πόνος ΜΟΝΟΝ τῆς Μυρτοῦς, ὅταν σακατεύθηκε ἀπὸ τὸ κτῆνος στὴν Πᾶρο. Τὸ δικό μας …κόψιμο περιορίστηκε σὲ μερικὲς …ἀναρτησοῦλες ἐξοργισμένες.
Νὰ μὴν χαλάσουμε καὶ τὶς διακοπές μας…
Σωστά;
Ἐγὼ καὶ σήμερα καλὰ εἶμαι… Εὐτυχῶς οὔτε ηὐτοκτόνησα ἀλλὰ οὔτε καὶ κινδυνεύω νὰ μὲ βιάσουν ἤ νὰ μὲ σφάξουν…
Δὲν μοῦ ἀρέσουν οἱ εἰκόνες μὲ τὰ κομμένα κεφάλια, μὲ τὰ αἵματα, μὲ τὰ κομματιασμένα παιδιά…
Δὲν μοῦ ἀρέσει ὁ τρόμος ποὺ σκιάζει τὸν πλανήτη ἐπισήμως τώρα πιά…
Δὲν μοῦ ἀρέσει ἡ βία… Δὲν μοῦ ἀρέσουν τὰ σχέδια τῆς Νέας Τάξεως. Δὲν μοῦ ἀρέσει ἡ καταστροφὴ τῶν ἐθνῶν… Δὲν μοῦ ἀρέσει ἡ δουλοποίησίς μας… Δὲν μοῦ ἀρέσει κάτι, ὁ,τιδήποτε, ἀπὸ αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν στὸν πλανήτη σήμερα…
Μὰ πρέπει νὰ ξέρῳ γιὰ νὰ μπορῷ νὰ ἀντιδράσῳ ὅταν θὰ χρειαστῆ…
Λυπᾶμαι ποὺ κατὰ καιροὺς ἐμφανίζω, ἄν καὶ δὲν μοῦ ἀρέσῃ, ἀκέφαλα μωρά…
Λυπᾶμαι πολύ…
Μὰ συμβαίνουν καὶ δὲν μπορῶ πλέον νὰ κρύβομαι πίσω ἀπὸ τὸ μικρό μου δακτυλάκι.
Φιλονόη
Υ.Γ.1. Εἶχα ἀποφασίσει, τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2009, νὰ μὴν ἀναπαράγῳ φωτογραφίες ποὺ θὰ ἀπεικονίζουν τὸν ἀνθρώπινον πόνο. Τὸ κράτγησα γιὰ πολὺ καιρό. Τώρα πιὰ ὅμως ἄλλαξαν τὰ δεδομένα. Τώρα πιὰ ἡ Παλαιστίνη ἔφθασε ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα μας κι ἐμεῖς χαζολογᾶμε μὲ τὸν ΕΝΦΙΑ καὶ τὰ μνημόνια, μὴ κατανοῶντας πὼς τὰ σπίτια μας, ἄν καὶ μᾶς ἀνήκουν, δὲν εἶναι τὰ σημαντικότερα σὲ αὐτὴν τὴν ζωή. Τὸ σημαντικότερον εἶναι ἡ ἴδια ἡ ζωὴ καὶ οἱ ζωὲς τῶν παιδιῶν μας, ποὺ ἤδη κινδυνεύουν πολύ.
Ἡ φωτογραφία εἰδικῶς ἀφιερωμένη σὲ αὐτοὺς ποὺ ἐνοχλοῦνται ἀπὸ τὰ κομματιασμένα μωρά…
Σᾶς παρουσιάζω μόνον ἕνα παπουτσάκι. Εἰδικὸ παπουτσάκι… Εἶναι ὅ,τι ἔμεινε ἀπὸ τὸ …παιδάκι!
Ἡ τελευταία φωτογραφία ἀπὸ ἐδῶ.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου