6 Μαρτίου 2014

Γιατί οι Ουκρανοί εθνικιστές μισούν τόσο πολύ την Ρωσία;

Το μίσος των Ουκρανών εθνικιστών για οτιδήποτε έχει σχέση με τη Ρωσία και πιο πριν για τη Σοβιετική Ένωση έχει μεγάλη ιστορία. Η οποία ξεκινά από την “γέννηση” του “ουκρανικού έθνους” που την προκάλεσε η τσαρική Ρωσία.

Ο καθηγητής Orlando Figes καθηγητής Ιστορίας στο Κολέγιο Birkbeck, μ΄ ένα άρθρο του στοForeign Affairs μας εξηγεί γιατί οι ουκρανοί βρίσκονται διαχρονικά απέναντι στη Μόσχα.

Παρά τις εικόνες από τα γκρεμισμένα αγάλματα, η λέξη «επανάσταση» δεν ήταν ποτέ η πιο σωστή για να περιγράψει κάποιος τα πρόσφατα γεγονότα στο Κίεβο. Η Ουκρανία, στο κάτω-κάτω, υπήρχε και πριν. Στο επίκεντρο του σημερινού αγώνα τής χώρας είναι η αντίστασή της σε οποιαδήποτε «στρατηγική εταιρική σχέση» με την Ρωσία και η αντίληψή της για την Ευρώπη ως έναν δυνητικό οικονομικό και πολιτικό σωτήρα από διεφθαρμένες κυβερνήσεις.

Αλλά, οι εντάσεις μεταξύ Ανατολής και Δύσης - τόσο ψυχολογικά όσο και γεωγραφικά - είναι βαθιά ριζωμένες στην εθνική ταυτότητα της Ουκρανίας. Οι Ουκρανοί που ανησυχούν περισσότερο για το μέλλον τής χώρας τους καλά θα κάνουν να αναγνωρίσουν την εγγενή ευπάθεια αυτής τής ταυτότητας. Η αρχική γενιά Ουκρανών εθνικιστών υπέφερε ακριβώς επειδή απέτυχε να το πράξει.

Πριν από τον εικοστό αιώνα, δεν υπήρχαν «Ουκρανοί» - τουλάχιστον όχι με την επίσημη έννοια του όρου. Η τσαρική Ρωσία έχτισε την εθνική της ταυτότητα στην ιδέα τής σλαβικής ενότητας, της οποίας η Ουκρανία ήταν ένα θεμελιώδες και αναπόσπαστο τμήμα. Η Ρωσία εξακολουθεί να έλκει την ορθόδοξη κληρονομιά της από τους Ρως τού Κιέβου, την χαλαρή συνομοσπονδία των σλαβικών ηγεμονιών που έπεσε στα χέρια των Μογγόλων στον δέκατο τρίτο αιώνα. Κυριαρχούμενο από τους Λιθουανούς και τους Πολωνούς, από τον δέκατο τέταρτο ως τον δέκατο έκτο αιώνα, και κατακλυσμένο από Κοζάκους τον δέκατο έβδομο, το μεγαλύτερο μέρος τής περιοχής εντάχθηκε στην αναδυόμενη Ρωσική Αυτοκρατορία μετά από 30 χρόνια μαχών μεταξύ τής Ρωσίας, της Πολωνίας, των Τούρκων και των Κοζάκων για τον έλεγχο των εύφορων εδαφών της. Όμως, η περιοχή στα δυτικά τού ποταμού Δνείπερου (ο οποίος περνά μέσα από το Κίεβο) παρέμεινε στους Πολωνούς. Μετά την διχοτόμηση της Πολωνίας στις τελευταίες δεκαετίες τού δέκατου όγδοου αιώνα, οι δυτικές περιοχές (όπου ο Καθολικισμός είχε αποκτήσει κάποια βάση) χωρίστηκαν μεταξύ τής Ρωσίας και της Αυστρίας.

Ο δυτικός πληθυσμός υπό την αυστριακή εξουσία ονομάστηκε «Ruthenian» (παραφρασμένα λατινικά για την λέξη «ρωσικός»). Στα κεντρικά και ανατολικά εδάφη, ο πληθυσμός κατηγοριοποιήθηκε ως «μικροί Ρώσοι» από το τσαρικό κράτος (το οποίο είχε καταστήσει παράνομη την εκτύπωση της λέξης «Ουκρανία»). Σε πολλές από τις απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές τής επικράτειας, υπήρχε τόσο μεγάλη εθνοτική ανάμειξη που ήταν δύσκολο να ριζώσει στη λαϊκή συνείδηση οτιδήποτε περισσότερο από μια τοπική μορφή ταυτότητας . «Αν κάποιος ζητήσει να μάθει από τον μέσο αγρότη στην Ουκρανία την ιθαγένειά του», παρατηρούσε ένας Βρετανός διπλωμάτης το 1918, «θα απαντήσει ότι είναι ελληνορθόδοξος. Εάν πιεστεί να πει αν είναι ένας Μέγας Ρώσος, ένας Πολωνός ή ένας Ουκρανός, πιθανότατα θα απαντήσει ότι είναι ένας χωρικός. Και αν κάποιος επέμενε να μάθει ποια γλώσσα μιλούσε, θα του έλεγε ότι μιλά “την τοπική γλώσσα”».

Η χώρα που σήμερα ονομάζουμε Ουκρανία ήταν ένα δημιούργημα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου - ο οποίος κατέστρεψε την ρωσική και την αυστριακή αυτοκρατορία - αλλά οι άνθρωποί της δεν αποκλήθηκαν Ουκρανοί μέχρι να κερδηθεί η ανεξαρτησία. Διαιρεμένη εσωτερικά από την γλώσσα και την θρησκεία σε όλον τον δέκατο ένατο αιώνα, η Ουκρανία ήταν λιγότερο ένα έθνος και περισσότερο μια έκφραση των γεωπολιτικών διαιρέσεων που αναδείχθηκαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένα ουκρανικό εθνικιστικό κίνημα όντως άρχισε να αναδύεται πριν από τον πόλεμο, αλλά περιορίστηκε στις αστικής παιδείας τάξεις οι οποίες επεδίωκαν να προωθήσουν την δική τους ουκρανική γλώσσα στα σχολεία και την δημόσια ζωή μέσω εφημερίδων και βιβλίων γραμμένων στην μητρική γλώσσα.

Οι εθνικιστές τελικά δημιούργησαν μια μάζα ακολούθων συνδυάζοντας τις εκκλήσεις για αναδιάρθρωση της γης με απαιτήσεις για καθιέρωση της μητρικής γλώσσας και πολιτικών δικαιωμάτων, που θα επέτρεπαν στους Ουκρανούς να αποκτήσουν πλήρη πρόσβαση στα σχολεία, τα δικαστήρια και την πολιτική εκπροσώπηση. Αλλά, αυτή η εθνική επανάσταση, η οποία εξερράγη το 1917, αποδείχθηκε αδύνατο να διατηρηθεί ενόψη της ρωσικής αντίστασης. Το κίνημα σύντομα έφθασε να εξαρτάται από την βοήθεια ξένων δυνάμεων, όπως η Γερμανία και η Αυστρία, που ήταν πρόθυμες να βοηθήσουν τους εθνικιστές να επιτύχουν την ανεξαρτησία τής Ουκρανίας, προκειμένου να ελέγξουν αυτό το αδύναμο νέο κράτος και να το χρησιμοποιήσουν στον πόλεμο κατά της Ρωσίας.

Η Ουκρανία κέρδισε την ανεξαρτησία της από την Σοβιετική Ρωσία, χάρη στην ήττα τής Γερμανίας από την Σοβιετική Ρωσία και την Συνθήκη τού Μπρεστ-Λιτόφσκ. Αλλά αυτή ήταν μια φτωχή μορφή ανεξαρτησίας, καθώς εξαρτάτο σε μεγάλο βαθμό στην γερμανική προστασία και αφορούσε σε ένα φιλογερμανικό κράτος-μαριονέτα που επέτρεπε στους στρατούς τού kaiser να επωφελούνται από τα πλούσια αποθέματα τροφίμων. Μετά την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων κατά το τέλος τού πολέμου, η χώρα κατακλύστηκε από πολωνικές δυνάμεις, τους υποστηριζόμενους από την Δύση «Λευκούς στρατούς», αναρχικές ομάδες αγροτών και τον Κόκκινο Στρατό. Οι εθνικιστές τής Ουκρανίας είχαν την ασθενέστερη θέση στην χώρα έναντι όλων των άλλων.

Το 1921, οι Μπολσεβίκοι εξήλθαν νικητές από τον ρωσικό εμφύλιο πόλεμο, και η Ουκρανία αναγκάστηκε να ενθυλακωθεί και πάλι. Με την Σοβιετο-Πολωνική Συνθήκη τής Ρίγας, η Ουκρανία έχασε την ανεξαρτησία της και βρέθηκε να κατανέμεται μεταξύ της Σοβιετικής Ρωσίας και της Πολωνίας. Και έχοντας ταχθεί στο πλευρό των Γερμανών και των Πολωνών εναντίον των Σοβιετικών, οι Ουκρανοί οι οποίοι παρέμειναν στο σοβιετικό έδαφος διαχωρίστηκαν ώστε να τιμωρηθούν. Ο Ιωσήφ Στάλιν ιδίως, δεν συγχώρησε ποτέ τους Ουκρανούς για το κίνημα υπέρ τής ανεξαρτησίας τους κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου: Καμία άλλη σοβιετική δημοκρατία δεν υπέφερε τόσο πολύ από τις πολιτικές του, ειδικά από την βίαιη εκστρατεία τής γεωργικής κολεκτιβοποίησης, η οποία έληξε με τον λιμό των αρχών τής δεκαετίας τού 1930, και που τώρα αναγνωρίζεται πλέον από τα Ηνωμένα Έθνη ως πράξη γενοκτονίας ενάντια στους Ουκρανούς καθ’ όλα της τα χαρακτηριστικά εκτός από τον χαρακτηρισμό της ως τέτοιας.

Πηγή: On alert.gr
το είδαμε στο Geopolitics & Daily news



Share
Posted by ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ at 10:00 π.μ.
Κατηγορία Θέματος , , ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.