«ξανάπεσαν από τα σύννεφα»...
Τι χτύπημα ήταν αυτό;
Από που μας προέκυψε;
Πως είναι δυνατόν;
Μα απογευματιάτικα, σε δρόμο μεγάλης κυκλοφορίας, έξω από γραφεία και συγκέντρωση κόμματος, μπροστά σε καφετέρια, με κόσμο ολόγυρα, να κατεβεί από μηχανή ένας μόνος του και με ένα πιστόλι να ρίξει 13 σφαίρες σε 8 δευτερόλεπτα σε τέσσερα άτομα, μέλη όλοι του κόμματος;
Μα γίνονται τέτοια πράγματα;
Και ανακράζουν εν χορώ:
«Προσοχή στο Γορίίίί-λα...ε, δεν είναι δυνατόν να διαλέξει εμένανε...»
Κλουβιά ανοίγουν (έτσι ξαφνικά), το «ζωντανό» το σκάει (έτσι απροσδόκητα), πάει στο σωρό (έτσι τυχαία, χωρίς προειδοποιητικά μηνύματα και δεδηλωμένες προθέσεις) και επιτίθεται σε τέσσερις (δύο νεκροί, ένας σοβαρά τραυματίας κι ένας που ξέφυγε) στους οποίους, επιπροσθέτως, ουδείς εκ των παραπάνω «ιθυνόντων και επαϊόντων» (αυτοί που πέφτουν από τα σύννεφα, πολιτικοί, αρχές, ΜΜΕ, κλπ παντός είδους και καιρού) ανέμενε ότι θα επιτεθεί....
Μέχρι τώρα ουδείς τους θεωρούσε δεδομένο και ως εκ των ων ουκ άνευ πως μια τέτοια επίθεση ήταν θέμα ημερών να συμβεί.... ή μήπως όχι;
Όλοι μα όλοι - politically correct γαρ - απέφευγαν την σκέψη και μόνον πως θα μπορούσε να υπάρξει τέτοια «ανορθόδοξη εξέλιξη» στην καθημερινότητά μας/τους.
Επέβαλλαν δε αυστηρό εμπάργκο ακόμη και στην αναδημοσίευση τέτοιων «ανεδαφικών, αστήρικτων, περιθωριακών, φρικωδών απόψεων/προβλέψεων».
Τάδε Έφη η περιβόητη ελευθερία και πολυφωνία της ενημέρωσης και της Διακίνησης Σκέψεων, Λόγου και Ιδεών...της επαγγελματικής...αλλά και της «μη»...δυστυχώς...
Κάποιοι προσπάθησαν να προειδοποιήσουν, να ενεργοποιήσουν ανακλαστικά και μηχανισμούς, να ξεβολέψουν, πλην όμως με υποτυπώδη μέσα και χωρίς υποστήριξη από τα ΜΜΕ (Δόγμα του Σοκ Vs Ανακλαστική Λαϊκή Αντίδραση: Μίσος - Θυμός - Εξέγερση ).
Να διαβάζετε ξέρετε κύριοι. Όλοι οι παραπάνω. Όσο και το να χώνετε το κεφάλι σας στην άμμο και να κάνετε πως δεν βλέπετε το προφανές.
Αλλά παρ’ όλα αυτά προτιμήσατε να κάνετε πως δεν βλέπατε τον εφιάλτη που έρχονταν.
«είναι ωραία στον Παράδεισο...» (πριν τον «Γορίλα»)
Και τώρα;
Απλά συνεχίζετε να κάνετε αυτό που ξέρετε τόσο καλά να κάνετε.
Για να δικαιολογήσετε όλοι τον ρόλο σας... και τους παχυλούς λουφέδες σας...
Άλλωστε, δεν είναι τα δικά σας παιδιά νεκρά, σωστά;
Τα δικά σας προστατεύονται από χίλιους δυό μηχανισμούς...
Αν όμως είχατε «ξεκουνηθεί» όταν κάποιοι προειδοποιούσαν προς αυτή την κατεύθυνση, τα παιδιά αυτά θα ζούσαν σήμερα...
Όπως καταλαβαίνετε πάντως, ο «εφιάλτης» δεν τελείωσε... ήταν να μην βγει ο «Γορίλας» από το κλουβί... είναι να μην απελευθερωθεί η «έρμη φύση από τα σίδερα»... οπότε συνεχίζουμε...
Ελάτε λοιπόν...έτσι για ποικιλία στον μηχανιστικό φοβισμένο τρόπο σκέψης σας...δοκιμάστε, έστω για λίγο να δείτε το προφανές...
Εξακολουθείτε ακόμη να θεωρείτε κάτι τέτοιο ως «απλή μαντεία»;
Για την δικιά σας ξύλινη σκέψη, «βεβαιότητα» είναι προφανώς μόνον «ένα πτώμα στο έδαφος», έτσι;
Μόνον όταν δείτε, μυρίσετε, ακουμπήσετε, γευτείτε το αίμα του νεκρού το θεωρείτε «βεβαιότητα», έτσι;
Μέχρι να φτάσουμε εκεί δεν εννοείται τίποτα ως βεβαιότητα, σωστά;
Ποιά θα είναι λοιπόν η επόμενη κίνηση στην σκακιέρα;
Ελάτε, πείτε το...δεν είναι δύσκολο...
Αδιαφορήσατε...
Μάλιστα, εξακολούθησε να είναι σε ισχύ και η «ντιρεκτίβα μη αναδημοσίευσης» που έχουν βγάλει ορισμένοι προς ορισμένους για ορισμένες απόψεις...
Τώρα είναι πλέον πολλοί περισσότεροι που έχουν πειστεί για το βάσιμο των παραπάνω προειδοποιήσεων και επαναλαμβάνουν το ερώτημα από την ανάποδη:
Σε λίγο, κάποιος/οι από τον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς δεν θα είναι ζωντανός/οί.
Ποιός άραγε;
Κάποιος τυχαίος; Όπως ακριβώς και κείνα τα άτυχα παιδιά της ΧΑ στην Ηρακλείου;
Θα πέσει ας πούμε μια «θυμωμένη τυφλή χειροβομβίδα» σε κάποια κατάληψη ή κάποια συνέλευση ή κάποια ομιλία;
Τι;
Κάποιο οργισμένο καλάσνικωφ μήπως που θα ρίξει από απόσταση στον σωρό θερίζοντας δεκάδες κορμιά;
Θα είναι άραγε κάποιο ανώτατο στέλεχος, προσωπικότητα ή παράγοντας της Αριστεράς;
Θα είναι κάποια εξέχουσα προσωπικότητα των ΜΜΕ;
Θα ακολουθήσουν άραγε το «ίδιο μοτίβο»;
Φοβάστε μήπως εάν του δώσετε πρόσωπο θα
δημιουργήσετε μια «αυτοεκπληρούμενη προφητεία»;
Όσο για τις «γκουβερνάντες» μας (εκ του «γκοβέρνο») φαίνεται όντως πως το πήραν το μήνυμα... αμέσως άλλαξε η συμπεριφορά τους, η πολιτική τους... προς το χειρότερο βεβαίως...
Έχουν απίστευτες κεραίες αυτοί οι άνθρωποι...
Την Παρασκευή η κοινωνία φαίνεται πως ίσως πέρασε τον Ρουβίκωνα του Αίματος έτοιμη να εισέλθει ποιός ξέρει σε πόσο επικίνδυνες αιματηρές ένοπλες ατραπούς και την Δευτέρα ένας απ’ αυτούς εκεί πάνω βγήκε και ανακοίνωσε με αδίστακτο ύφος
Κι αυτό το μίσος είναι που κάνει καρπερό το χωράφι της κοινωνίας στον σπόρο της αιματηρής αντεκδίκησης.
Και μην ξεγελιέστε.
Οι Πυλώνες και οι ψηφίδες του καθεστώτος...
Και όταν ξεδιπλώνεται τέτοια επίμονη και πολύπλευρη «προπαρασκευή», τότε η έκρηξη, μπορεί να αργεί αλλά πάντα έρχεται...
Πχ όταν απειλείς πως σε λίγες ημέρες θα έχεις κατασχέσει το σπίτι από 500,000 πολίτες που οφείλουν στο ασφαλιστικό τους ταμείο και γενικότερα στο Δημόσιο (τη στιγμή που οικονομικά είναι εξαθλιωμένοι) πες μου ρε αδίστακτε «εισπράκτορα» :
Πόσοι θα έβαζαν στο λαιμό σου την λεπίδα;
Πόσοι θα έβαζαν στο λαιμό σου τη θηλιά;
Και πόσοι – στατιστικά – θα ήθελαν να πάρουν την καραμπίνα και να σε στήσουν στα τρία μέτρα;...
Κι επειδή εσύ φυλάγεσαι, πόσοι απ’ αυτούς λες είναι έτοιμοι να στρέψουν το όπλο και την οργή τους ενάντια σ’ αυτούς που θα πάνε να εφαρμόσουν τον άθλιο αντιλαϊκό φονικό νόμο σου εναντίον τους; Όσο χαμηλή θέση κι αν έχουν σ’ αυτόν τον μηχανισμό επιβολής των άθλιων φονικών νόμων σου...
Σκέφτηκες την πιθανότητα αυτοί να είναι κάμποσες εκατοντάδες χιλιάδες Πολίτες;
Τι θα κάνεις;
Η ιστορία διδάσκει ότι δεν είναι τίποτε άλλο από ένα «απαραίτητο τεχνικά» στάδιο προπαρασκευής προκειμένου να αναπτυχθούν – και στα δύο στρατόπεδα – οι απαραίτητες «πολεμικές δομές και εμπειρίες»... Που για ν’ αναπτυχθούν απαιτούνται «αντίπαλοι στόχοι»... και κίνητρο μίσους... τα οποία «(και) χάρη σε σας μόλις βρέθηκαν»... Μπράβο σας σαΐνια... τα καταφέρατε...
(κι αυτό, προφανώς, το γνωρίζουν καλά κάποιοι απ’ όσους μεθοδεύουν αυτή την κατάσταση)...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου