Μην εκπλήσεσθαι. Το έχουμε πει.... είναι χούντα.
ΕΕ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ απειλούν τη δημοκρατία
Του Γιώργου Δελαστίκ (22-09-2013)
Ο χρυσαυγίτης δολοφόνος, αυτό το ανθρωπόμορφο κτήνος που έσφαξε εν ψυχρώ στη μέση του δρόμου τον αριστερό αντιφασίστα Παύλο Φύσσα στην Αμφιάλη, έδρασε με δική του πρωτοβουλία ή εκτελούσε εντολές; Και αν εκτελούσε εντολές, από ποιους πολιτικούς κύκλους προέρχονταν οι εντολές αυτές;
Ή μήπως προέρχονταν από επιχειρηματικούς κύκλους; Δεν θα παραστήσουμε φυσικά τον αστυνομικό ντετέκτιβ για να απαντήσουμε. Θα παρακολουθούμε –με εξαιρετική δυσπιστία προς ό,τι λέει η αστυνομία, είναι αλήθεια– την εξέλιξη του αστυνομικού ρεπορτάζ για να διαμορφώσουμε τελική άποψη για τα γεγονότα.
Επειδή όμως το έγκλημα είναι καθαρά πολιτικό, θα κάνουμε ορισμένες πολιτικές σκέψεις γύρω από αυτό. Ακόμη και για τα πιο στυγερά πολιτικά εγκλήματα, το θεμελιώδες αφετηριακό σημείο της ανάλυσης, ξεκινάει πάντα από τις πιθανές απαντήσεις στο ερώτημα: «Ποιος ωφελείται πολιτικά από το έγκλημα;». Αυτός που ωφελείται δεν είναι πάντα ο ένοχος, γιατί ειδικά στην πολιτική οι συνέπειες μιας δολοφονίας μπορεί να είναι διαφορετικές από αυτές που υπολόγιζαν όσοι τη σχεδίασαν. Πάντως από πολιτική σκοπιά (το υπογραμμίζουμε, από πολιτική, όχι από αστυνομική σκοπιά, γιατί μπορεί να αποδειχθούν γεγονότα που ανατρέπουν τις πολιτικές εικασίες) πολύ δύσκολα μπορεί κανείς να υποθέσει ότι την εντολή δολοφονίας την έδωσαν ηγετικά στελέχη πρώτης γραμμής του κόμματος στο οποίο ανήκει ο δράστης, εκτός πια αν με κάτι τα εκβίαζαν άλλοι κύκλοι. Η Χρυσή Αυγή πάντως υφίσταται σοβαρή πολιτική ζημιά με τη δολοφονία που διέπραξε ο δράστης. Από κόμμα που εκφράζει την κοινωνική οργή και την απόγνωση πολιτικά καθυστερημένων δεξιών κυρίως ψηφοφόρων εναντίον της μνημονιακής πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μετά τη δολοφονία και την επίθεση εναντίον μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο Πέραμα εμφανίζεται ως κόμμα του …«να σφάξουμε τους αριστερούς»! Η μείωση της εκλογικής απήχησης της ΧΑ μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Η Αριστερά σε όλες τις αποχρώσεις της τίποτα δεν κερδίζει από αυτή την υπόθεση, ούτε φυσικά το κίνημα. Μια δολοφονία προκαλεί πάντοτε φόβο, είτε το ομολογεί κανείς είτε όχι.
Εννοούμε φόβο στο λαό, όχι στην πρωτοπορία. Άλλο πράγμα να διαδηλώνεις και άλλο πράγμα να απειλείσαι από μαχαιροβγάλτες. Η μόνη που ωφελείται πολιτικά από τη δολοφονία είναι η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Ακριβώς όπως και στην περίπτωση της Μαρφίν, ενώ όλη η Ελλάδα απεργούσε εναντίον της κυβέρνησης, η δολοφονία υποχρέωσε δικαιολογημένα όλους τους Έλληνες να συζητούν για το έγκλημα που διέπραξε ο κτηνώδης χρυσαυγίτης. Επιπροσθέτως, μετά τη δολοφονία, η σύγχρονη εκδοχή της κυβέρνησης «Τσολάκογλου» των γερμανόδουλων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αυτοπροβάλλεται ως …«εγγύηση για την αποτροπή του εμφύλιου πολέμου μεταξύ των δύο άκρων»! «Θείο δώρο» για τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο η δολοφονία από πολιτική σκοπιά! Σαν όρνια όρμησαν να εκμεταλλευθούν πολιτικά τη δολοφονία. Πρέπει να σημειώσουμε ότι εμάς μας έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση ο τρόπος που κινήθηκε ο δολοφόνος. Διέπραξε εν ψυχρώ το φόνο στο κέντρο της Αμφιάλης, με δεκάδες αυτόπτες μάρτυρες, χωρίς να προσπαθήσει έστω και με ένα κράνος μοτοσικλετιστή να καλύψει κάπως το πρόσωπό του. Δεν προσπάθησε καν να διαφύγει. Άφησε επί τόπου το μαχαίρι της δολοφονίας με τα δακτυλικά του αποτυπώματα.
Όλα αυτά ενώ ήταν πασίγνωστος στην Αμφιάλη και επίσης πασίγνωστη η πολιτική του ταυτότητα.
Αυτή η συμπεριφορά υποδηλώνει άνθρωπο που δολοφονεί για να συλληφθεί, να καταδικαστεί με ισόβια και να μπει φυλακή για πολλά χρόνια. Έχει πλήρη επίγνωση ότι η δολοφονία θα αποδοθεί και στον πολιτικό του χώρο, τη Χρυσή Αυγή. Δεν παριστάνουμε τον επιθεωρητή Κλουζό, αλλά αυτή η στάση ταιριάζει πολύ περισσότερο σε δολοφόνο που εκτελεί εντολές, παρά σε ένα κτήνος που δρα εξ ιδίας πρωτοβουλίας. Αυτός ο τρόπος δράσης και τα σίγουρα ισόβια μειώνουν επίσης δραστικά την περίπτωση να είχε πάρει ο δολοφόνος εντολή από επιχειρηματικούς και όχι πολιτικούς κύκλους. Μεγάλη οργή προκαλεί η πολιτική στάση του Σαμαρά και του Βενιζέλου μετά τη δολοφονία του 34χρονου αντιφασίστα καλλιτέχνη. Τι μας είπε ο πρωθυπουργός διά στόματος του στενότατου συνεργάτη του, Χρύσανθου Λαζαρίδη, ο οποίος φυσικά δεν θα τολμούσε ποτέ να διακηρύξει τέτοιες πολιτικές θέσεις χωρίς την έγκριση του Αντώνη Σαμαρά; Ότι η δολοφονία αποδεικνύει πως … ο ΣΥΡΙΖΑ «παραμένει εκτός συνταγματικού τόξου»!!! Αυτή είναι η θέση του Σαμαρά! Τι μας είπε ο Βενιζέλος; Ότι «το πρόβλημα δεν είναι η θεωρία των άκρων, το πρόβλημα είναι ότι μέσα στο αμάλγαμα του λεγόμενου “αντιμνημονιακού τόξου” συνυπάρχουν δυνάμεις οι οποίες ειναι ακροδεξιές, ναζιστικές, παραδοσιακά κομμουνιστικές και βεβαίως δήθεν νεοριζοσπαστικές», όπως δήλωσε στο Βήμα FM! Με άλλα λόγια, αφού και ο χρυσαυγίτης δολοφόνος και το θύμα ήταν αντιμνημονιακοί, το κατά Βενιζέλο πρόβλημα είναι ότι …«οι αντιμνημονιακοί σφάζουν ο ένας τον άλλον»!!!
Δεν είναι απλώς εξοργιστικές οι θέσεις Σαμαρά – Βενιζέλου. Το σοβαρότερο είναι ότι πυκνώνουν τις αναπόδεικτες –μέχρι στιγμής, τουλάχιστον– αμφιβολίες για το κατά πόσο ο δολοφόνος έδρασε όντως πρωτοβουλιακά ή αν σκότωσε εκτελώντας εντολές κάποιων άγνωστων σε εμάς κέντρων, διαφορετικών πάντως από την ηγεσία της Χρυσής Αυγής.
Ίδωμεν…
Μετά από αυτό το άρθρο ακολούθησε η απόλυση και η απάντηση του Δελαστίκ:
Εξαιρετική ενόχληση προκάλεσε στη κυβέρνηση το άρθρο στο Πριν με τίτλο “ΕΕ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ απειλούν την δημοκρατία”. Ο λόγος ήταν ότι το άρθρο δεν περιοριζόταν στο προφανές, την ενοχή της Χρυσής Αυγής στη δολοφονία του αντιφασίστα αγωνιστή Παύλου Φύσσα, στην Αμφιάλη. Δεν υπάρχουν αριστεροί ή προοδευτικοί άνθρωποι, ακόμη και αρκετοί δεξιοί, που να μην γνωρίζουν πως δρουν τα ακροδεξιά, φασιστικά και νεοναζιστικά κόμματα, στα οποία προφανώς ανήκει και η Χρυσή Αυγή. Έχουν την βία, συμπεριλαμβανομένων και των δολοφονιών πολιτικών τους αντιπάλων ή κοινωνικών ομάδων που στοχοποιούν, τόσο ως ιδεολογία όσο και ως πρακτικό τρόπο άσκησης της πολιτικής τους. Αναφορικά με την ηγεσία της Χρυσής Αυγής αυτονόητο είναι για τους αναγνώστες του Πριν ότι όχι μόνο αυτή διαμορφώνει τα μέλη της σε παρακρατικό στρατό επίδοξων δολοφόνων αλλά και δεν έχει τον παραμικρό δισταγμό να κάνει όλη την βρόμικη δουλειά για το σύστημα το βαθύ κράτος και διάφορα κέντρα εξουσίας που υποκρίνεται ότι πολεμά. Υπάρχει αριστερός που να αμφιβάλλει αν η ηγεσία μιας νεοναζιστικής οργάνωσης μπορεί αδίστακτα να διατάξει μέλη της ακόμη και να δολοφονήσουν κάποιον είτε με δική της πρωτοβουλία είτε εκτελώντας εντολές άλλων κέντρων, πολιτικών ή επιχειρηματικών;
Δεν ενόχλησε όμως το άρθρο του Πριν την κυβέρνηση επειδή δεν στάθηκε στα εντελώς αυτονόητα και κοινότοπα για τους αναγνώστες του χαρακτηριστικά της Χρυσής Αυγής.
Την ενόχλησε επειδή προχώρησε πέρα από το προφανές των πολιτικών και ποινικών ευθυνών της Χρυσής Αυγής και έθεσε επί τάπητος το θέμα ότι η Χρυσή Αυγή δρα εγκληματικά και με δική της πρωτοβουλία αλλά και κατόπιν εντολών από άλλα κέντρα εξουσίας. Ενοχλεί εντονότατα την κυβέρνηση η επισήμανση ότι πρέπει να δούμε αν ο χρυσαυγίτης δολοφόνος έδρασε κατ’ εντολήν της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής ή αν εκτελούσε διαταγή άλλων κέντρων η οποία διαταγή φυσικά πέρασε μέσα από την ηγεσία της Χρυσής Αυγής. Όταν τώρα αποδεικνύεται ότι πληθώρα αστυνομικών συγκάλυπταν την δράση της Χρυσής Αυγής και γι’ αυτό καθαιρούνται από την κυβέρνηση (ανεξαρτήτως των πολιτικών σκοπιμοτήτων του Σαμαρά που τώρα αποκαλύπτει κάποιους από τους αξιωματικούς της ΕΛΑΣ που έκαναν στραβά μάτια στη δράση της Χρυσής Αυγής) καθόλου παράδοξη δεν είναι η επισήμανση αυτή και καμιά συγκάλυψη δεν προσφέρει στην Χρυσή Αυγή.
Το άρθρο του Πριν δεν ενοχλεί την κυβέρνηση Σαμαρά γενικά κι αφηρημένα. Την ενοχλεί επειδή η κυβέρνηση έχει ήδη οργανώσει κι επιχειρεί τώρα να επιβάλει ένα νέο πλαίσιο πολιτικής δράσης, σαφώς πιο αυταρχικό, προκειμένου να αντιμετωπίσει την διαρκώς ογκούμενη λαϊκή οργή εναντίον της.
Ο Σαμαράς δια στόματος Λαζαρίδη είπε ότι το συμπέρασμα απο τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ “παραμένει εκτός συνταγματικού τόξου”. Ο Βενιζέλος προσπάθησε να πασάρει την θεωρία ότι η δολοφονία στο Κερατσίνι ήταν δήθεν … εσωτερική διαμάχη στο πλαίσιο του “αντιμνημονιακού τόξου” όπου ένας κατά την ορολογία του Βενιζέλου, “ακροδεξιός αντιμνημονιακός” έσφαξε έναν “δήθεν νεοριζοσπάστη αντιμνημονιακό”! Καθόλου καθησυχασμένοι για τις προθέσεις της κυβέρνησης δεν μπορούμε να αισθανόμαστε, όταν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, Μάκης Βορίδης, αναρωτιέται δημοσίως από τα έδρανα της Βουλής, αν το ΚΚΕ ανήκει στο “συνταγματικό τόξο”. Εντονότατη ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι οι ειδικοί φρουροί της αστυνομίας στρέφονται με ανακοίνωσή τους εναντίον της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για να καλύψουν συνάδελφό τους που πυροβόλησε στο ταβάνι καφετέριας της Δάφνης.
Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου ονειρεύεται και μεθοδεύει προφανώς επιστροφή στην δεκαετία του 1950 τότε που όποιος τολμούσε να αντισταθεί στη κυβερνητική πολιτική της Δεξιάς υφίστατο ανηλεείς αστυνομικές, δικαστικές ή επαγγελματικές διώξεις.
Γιώργος Δελαστίκ 26.09.13
πηγή
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου