Αχιλλέας και Πενθεσίλεια.

Τραγωδία σε μία πράξη

Ν. Λυγερός

(Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου)

Σκηνή Ι

Αχιλέας, Αίας

Ο Αχιλλέας, γονατιστός στο χώμα, μπροστά στο μνημείο του Πατρόκλου. Είναι μόνος με τον φίλο του. Σιωπή. Ο Αίας μπαίνει στη σκηνή και πλησιάζει με βήμα αργό στον Αχιλλέα. Γέρνει αργά πάνω του και του λέει κάτι στο αυτί.

Αχιλλέας, με οργή. Μια γυναίκα, είπες;

Αίας, γαλήνιος. Ναι, μία γυναίκα. Μα όχι οποιαδήποτε…

Αχιλλέας, ανασηκώνεται απότομα. Όποια κι αν είναι, δεν έχει καμία σημασία. Χρόνος. Ο πόλεμος είναι η χώρα του θανάτου. Ενώ οι γυναίκες ανήκουν στη ζωή. Δίνουν τη ζωή!

Αίας Τούτη δω δεν δίνει παρά μόνον τον θάνατο.

Αχιλλέας Εδώ, σε τούτη την καταραμένη Τροία, υπάρχουν μόνον πολεμιστές και τραυματίες. Κι όλοι, αργά ή γρήγορα, προχωρούν προς τον θάνατο. Δείχνει το μνημείο του Πατρόκλου.

Αίας Κι εκείνη γνωρίζει τούτη την ιερά οδό.

Αχιλλέας, έκπληκτος. Πώς είναι δυνατόν;

Αίας Είναι η βασίλισσα των Aμαζόνων!

Αχιλλέας Η Πενθεσίλεια;

Αίας Η ίδια αυτοπροσώπως. Χρόνος. Ήρθε, σε συμμαχία, με τις δώδεκα καλύτερες πολεμιστές της. Ανήκουν όλες τους στο σώμα των εκλεκτών Aμαζόνων. Αυτήν πρέπει ν’ αντιμετωπίσουμε.

Αχιλλέας Όχι! Ποτέ δεν θα πολεμήσω μία γυναίκα. Ακούς, Αία, ποτέ.

Αίας Είναι, ωστόσο, το πεπρωμένο σου, Αχιλλέα.

Αχιλλέας Το πεπρωμένο μου είναι να πεθάνω νέος, όχι να σκοτώσω μία γυναίκα.

Αίας Αυτές φέρνουν την καταστροφή μαζί τους. Η τόλμη τους δεκαπλασίασε την ισχύ των Τρώων. Σύντομα, θα απειλούν το ναυτικό μας. Αχιλλέα, πρέπει να ρίξεις στη μάχη τους Μυρμιδόνες σου.

Αχιλλέας Μετά την ήττα του Έκτωρα, οι Τρώες δεν είναι πλέον παρά μόνον σκιές.

Αίας Μόνο που εκείνες είναι γυναίκες που μεταμορφώνουν τη σκιά σε νέα σελήνη.

Αχιλλέας Μη φοβάσαι! Η ηλιακή ασπίδα θα προστατέψει τους Έλληνες. Και το φως της θα συντρίψει τις Αμαζόνες και τους Τρώες.

Αίας Ο ήλιος των Ελλήνων δεν είναι τίποτ’ άλλο από σένα!

Αχιλλέας Κι εσύ μου ζητάς να σκοτώσω τη γυναίκα-σελήνη για να σώσω του Έλληνες.

Αίας Αν δεις αυτή τη γυναίκα, χάθηκες. Δεν βλέπεις παρά μόνον τον δάσκαλο του πολέμου. Σιωπή. Είναι η θυγατέρα του Άρη!

Αχιλλέας Δεν φοβάμαι κανέναν από τους θεούς!

Αίας Να είσαι προσεκτικός στις κουβέντες σου. Η οργή των θεών χτυπά δίχως έλεος κάθε αλαζόνα.

Αχιλλέας Καμία ανησυχία, Αία, η Αθηνά θα με προστατέψει.

Αίας Η Αθηνά προστατεύει μόνον την ισχύ του πνεύματος. Τίποτε περισσότερο. Αποστρέφει το βλέμμα.

Αχιλλέας Τι έχεις, Αία, φαίνεσαι ανήσυχος;

Αίας Έχω ένα κακό προαίσθημα. Σιωπή. Είδα τη σκιά της Αφροδίτης να αιωρείται πάνω σου.

Αχιλλέας Το κορμί μου δεν το πιάνουν τα βέλη. Εμβαπτίστηκε στη φωτιά.

Αίας Αν σε πετύχει το βέλος, θα σε καταλάβει μια άλλη φωτιά. Σιωπή. Δεν γνωρίζεις παρά μόνον τη φωτιά της μάχης και τις ξεκάθαρες πληγές της. Εκείνη θα είναι ύπουλη και θα πυρπολήσει τα σπλάχνα σου. Χτυπά στο αδύναμο σημείο.

Αχιλλέας Αία, δεν έχω αδύνατο σημείο παρά μόνον ένα. Σιωπή. Όσο για την καρδιά μου, του Πατρόκλου ο θάνατος μού την τσάκισε για πάντα.

Αίας Απατάσαι, Αχιλλέα, η καρδιά είν’ ένας φοίνικας που αναγεννάται από τις στάχτες του. Και κάθε γέννηση είναι μια δοκιμασία νέα, πολύ πιο οδυνηρή από την προηγούμενη. Διότι μεταφέρει τη μνήμη του παρελθόντος.

Αχιλλέας Δεν έχω τον χρόνο να ζω στο παρελθόν. Πρέπει εδώ και τώρα να ζήσω. Είμαι θνητός.

Αίας Δίχως αμφιβολία, τούτο είναι που μ’ απασχολεί… Σε σένα, τα πάντα είναι ταχύτητα… Με σένα η ζωή γίνεται στιγμή.

Αχιλλέας Φταίω εγώ, αν ζω μέσα στη στιγμή; Φταίω εγώ, αν το φως του ήλιου είναι πολύχρωμο; Φταίω εγώ, αν το γενικό συνεπάγεται τη συμπατικότητα;

Αίας Δεν το ξέρω, Αχιλλέα… Το μόνο που ξέρω, είναι πως υπάρχεις! Και δεν θέλω να το ξέρω…

Αχιλλέας Το έχω συνειδητοποιήσει, Αία. Σιωπή. Μόνον που έχω συνειδητοποιήσει και τη θνητή μου φύση. Και αυτή η συνειδητοποίηση με ωθεί να ενεργώ όπως ενεργώ. Η μόνη μου ελευθερία, είν’ η επιλογή μου να πεθάνω νέος.

Αίας Νομίζω πως η μονομαχία με την Πενθεσίλεια ανήκει σ’ αυτή τη ζωή.

Αχιλλέας Πώς εσύ, Αία, ο πιο ισχυρός από τους έλληνες πολεμιστές, ο φέρων την ασπίδα των επτά ταύρων, μπορείς να μου ζητάς να θερίσω μια απλή γυναίκα;

Αίας Η γυναίκα αυτή, όπως λες, αναγκάζει τους ανθρώπους να φορούν πένθος. Σιωπή. Το ξίφος της θερίζει τους άντρες, το χέρι της συλλέγει τις ψυχές! Σιωπή. Λένε πως δεν έχει τίποτε να χάσει! Είχε έρθει στην Τροία για να ξεφύγει από τις Ερινύες της αδερφής της…

Αχιλλέας Της ίδιας της τής αδερφής;

Αίας Ναι, της αδερφής της Ιππολύτης που ατυχώς σκοτώθηκε από ένα βέλος, όταν πήγαν για κυνήγι.

Αχιλλέας Πόσο βαριά ποινή για μια γυναίκα! Η ζωή της έγινε βάσανο.

Αίας Αυτό όμως δεν την εμπόδισε να πάρει την ψυχή του Μαχάονος !

Αχιλλέας, σφίγγοντας τις γροθιές του. Ο Μαχάων είναι νεκρός!

Αίας Οι άντρες μας δεν μπόρεσαν να διασώσουν παρά μόνον το σώμα του από τη βεβήλωση των Τρώων.

Αχιλλέας Γιατί όλ’ αυτά δεν μου τα ανέφερες νωρίτερα;

Αίας Σε είδα γονατιστό μπροστά στο μνημείο του Πατρόκλου. Δεν ήθελα να επιδεινώσω τον πόνο σου με τον θάνατο του Μαχάονος.

Αχιλλέας Δεν καταλαβαίνεις, λοιπόν;

Αίας Τι λοιπόν, Αχιλλέα;

Αχιλλέας Δεν ήρθε στην Τροία για να πολεμήσει. Μάχεται εναντίον της μνήμης της.

Αίας Όμως τους Έλληνες σκοτώνει!

Αχιλλέας Δεν θέλει τους άντρες. Θέλει τα ίχνη του χρόνου που την χωρίζουν από το έσχατο τέλος.

Αίας Τι παράξενος συλλογισμός!

Αχιλλέας Τίποτε παράξενο δεν υπάρχει σ’ αυτόν. Η ζωή μας εξοβελίζεται από τη γέννηση για να προσεγγίσει τον θάνατο. Προς την αναζήτηση της πληρότητας!

Αίας Έτσι μοιράζεσαι αυτό το συναίσθημα.

Αχιλλέας Το αντιλαμβάνομαι, αυτό είν’ όλο! Σιωπή. Δεν ήρθε για να δώσει θάνατο. Ήρθε για να τον λάβει.

Αίας Και γι’ αυτόν τον λόγο σε προκάλεσε…

Αχιλλέας Χωρίς καμιά αμφιβολία! Ξέρει πως θα την ελευθερώσω από τη μοίρα της.

Αίας Η πράξη της, λοιπόν, είναι αυτοκτονική και η επιλογή της συνειδητή.

Αχιλλέας Έτσι είναι, Αία, δεν ενεργεί από άγνοια. Αντιθέτως μάλιστα, κάθε της πράξη είν’ ένα βήμα προς το μέρος μου.

Αίας Θέλει να πεθάνει από τη δόξα;

Αχιλλέας Θέλει να πεθάνει μέσα στη δόξα;

Αίας Πολεμώντας τον αήττητο, τι μπορεί να πετύχει;

Αχιλλέας Ο αγώνας της αρκεί για να την απελευθερώσει από τα δεινά της οδύνης.

Αίας Ιππεύει την ισχύ και κατακτά την άμυνά μας, μόνο και μόνο από εκδίκηση στο πεπρωμένο…

Αχιλλέας Μόνο και μόνο για να ελευθερώσει τη συνείδησή της! Σιωπή. Οι τύψεις της είναι πάρα πολύ βαριές για να τις σηκώνει.

Αίας Πόσες ζωές, λοιπόν, πρέπει να αφαιρέσει ακόμη για να σε πείσει να την αντιμετωπίσεις;

Αχιλλέας Ούτε μια πλέον! Γνωρίζω την επιθυμία της, θα την ικανοποιήσω!

Αίας, ανακουφισμένος. Ευγνωμονώ τη σοφία σου και την Αθηνά που σε συμβουλεύει. Τείνει τα χέρια του στον ουρανό. Πρέπει να ειδοποιήσω τους Μυρμιδόνες σου να οπλιστούν για να μπουν στη μάχη που μαίνεται;

Αχιλλέας

Όχι! Δεν είν’ απαραίτητο. Σιωπή. Θα πάμε μόνοι στο πεδίο της μάχης.

Αίας Έστω! Θα πολεμήσουμε μόνοι! Χρόνος. Εγώ θ’ ασχοληθώ με τους Τρώες κι η Πενθεσίλεια θά ’ρθει σε σένα.

Αχιλλέας Θα την περιμένω μπροστά στα καράβια μας.

Αίας Η ηλιακή σου ασπίδα θα φωτίζει την πορεία της. Και το φως σου θα κάψει τα φτερά της.

Πατήστε ΕΔΩ για να διαβάσετε ολόκληρη την εκπληκτική τραγωδία του Νίκου Λυγερού.

* Ο Νίκος Λυγερός είναι Στρατηγικός Σύμβουλος και καθηγητής γεωστρατηγικής.

Share