Πατήστε την εικονα για μεγέθυνση και θα δείτε στον συγκεκριμένο χάρτη σε κίνηση την πορεία Αβάρων και Βουλγάρων. Πολλοί ακαδημαϊκοί και ιστορικοί, μάλιστα και αρκετοί διάσημοι, αναλύοντας το ζήτημα της πληθυσμιακής σύνθεσης των σημερινών Αλβανών, τους συνδέουν άμεσα με τους αρχαίους Ιλλυριούς. Αντιθέτως κατά καιρούς η Ελληνική φυλή έχει μπει στο "μικρόσκοπιο" της ιστορίας και δεν είναι και λίγοι αυτοί που αμφισβητούν έντονα την Ελληνικότητα των σημερινών Ελλήνων. Εκτός από την ουσία όλων αυτών των θεωριών που είναι ιστορικά ατεκμηρίωτες, είναι απορίας άξιον πως εφόσον αυτό μπορεί να ισχύει για το Ελληνικό έθνος, ωστόσο δεν μπορεί να ισχύει για τους επιδρομείς μας οι οποίοι κατόπιν και μας νόθευσαν.
Ανεξερεύνητη παραμένει η προέλευση των σημερινών Αλβανών, η σημερινή ονομασία τους -διεθνής και ντόπια- καθώς και η γλώσσα τους. Παρά την εντύπωση που επικρατεί ότι αυτοί οι πληθυσμοί υπήρξαν απόγονοι των αρχαίων Ιλλυρικών φύλων που ωστόσο κατά καιρούς επηρεάσθηκαν από Έλληνες και Ρωμαίους, υπάρχουν ισχυρότατες ενδείξεις πως οι σημερινοί Αλβανοί, η πλειοψηφία τους τουλάχιστον, προέρχονται όπως και οι Βούλγαροι, από περιοχές της Ασίας. Αυτή η υπόθεση ενισχύεται από το γεγονός της γλωσσικής ασυνέχειας αλλά και από την ποικιλομορφία της πληθυσμιακής σύνθεσης αυτών που σήμερα ονομάζονται Αλβανοί.
Αρκετοί συγχέουν την Αλβανία των Βαλκανίων με το Άλβανον κοντά στη Ρώμη. Άλλοι πάλι, θέλοντας να αιτιολογήσουν την διεθνή ονομασία της γειτονικής μας Αλβανίας, φέρνουν ως παράδειγμα την πόλη Ελμπασάν που ονομάζεται έτσι και από τους ίδιους τους Αλβανούς, χωρίς ωστόσο αυτοί οι ισχυρισμοί να έχουν μεταξύ τους καμία σχέση. Άλλωστε, οι ίδιοι οι Αλβανοί την χώρα τους δεν την αποκαλούν Αλβανία ,αλλά Shqiperia, όνομασία η οποία φαίνεται να προέρχεται από τον αετό, λέξη που ωστόσο είναι μοναδική μεταξύ όλων των άλλων ευρωπαϊκών γλωσσών και όχι μόνον (Αλβανικά: shqiponjë, Ελληνικά: αετός, Αγγλικά: eagle, Γερμανικά: Adler, Γαλλικά: aigle, Ιταλικά: aquila, Ισπανικά: águila) .
Σκοπός του άρθρου είναι να αναδείξει την πληθυσμιακή και πολιτιστική ανάμειξη των ασιατών Αλβανών με τα Ιλλυρικά φύλλα, ανάμειξη από την οποία προέκυψε το σημερινό έθνος των Αλβανών
Ξετυλίγοντας το μίτο
- Είναι στα χρόνια της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπου για πρώτη φορά καταγράφεται ιστορικά ένα -εχθρικό- έθνος με την ονομασία Αλβανοί, και με τη χώρα τους να βρίσκεται στη δυτική όχθη της Κασπίας. (Αρριανός).
- Τις ίδιες αναφορές συναντάμε στον Πλούταρχο, τον Στράβωνα, τον Κλαύδιο Πτολεμαίο, τον Διόδωρο το Σικελιώτη, τον Διονύσιο τον περιηγητή, καθώς και τον Στέφανο Βυζάντιο.
- Λίγο αργότερα, με την παρακμή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και την ανάδειξη του Βυζαντίου, το ίδιο έθνος εμφανίζεται μακριά από την κοιτίδα του στην περιοχή του Καυκάσου, φτάνοντας μέχρι την καρδιά του Βυζαντίου.
- Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα φυλών που προέρχεται από την ασιατική Αλβανία ,το σημερινό Dagestan. Το όνομα αυτών: Άβαροι.
- Η πρώτη κάθοδος τους γίνεται σταδιακά με κατάληξη νότια του Δούναβη, ενώ στη συνέχεια εγκαθίστανται μόνιμα στην Παννονία και την Παιονία.
- Μέχρι τον 5ο και 6ο αι. μ. Χ οι Άβαροι αναμιγνύονται με τους Σκορδίσκους και εγκαθίστανται στην περιοχή Σάλωνα της Δαλματίας, σημερινό Solin.
- Τότε ξεκίνησε και η ανάμιξη των Αβάρων με τα βόρεια Ιλλυρικά φύλλα, που λίγο παλαιότερα είχαν σπρώξει νοτιότερα γότθοι επιδρομείς.
- Ωστόσο η ονομασία Αλβανοί και Αλβανία παγιώθηκε πολύ αργότερα με αναφορές από την Άννα Κομνηνή καθώς και άλλους βυζαντινούς ιστορικούς.
- Και ενώ φαίνεται να μην υπάρχει καμία σχέση μεταξύ της παλαιάς Καυκάσιας Αλβανίας με τη σημερινή, στην πραγματικότητα η ιστορία μας δείχνει πως μερικές φορές οι φαινομενικές πλάνες συστήνουν εν τέλει η ιστορική αλήθεια.
- Η περιοχή της αρχαίας Ιλλυρίας και της σημερινής Αλβανίας, έχει άμεση σχέση με τους Άβαρους. Δεν γνωρίζουμε το μέγεθος της επιρροής που άσκησαν αυτοί στην περιοχή, ωστόσο μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ήταν μεγάλο λόγω του πληθυσμιακού όγκου μετανάστευσης από την Αλβανία του Καυκάσου.
ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ
Οι Αλβανοί απέκτησαν τη γραφή τους και το αλφάβητο τους, πολύ πρόσφατα και πάντως μετά τον 19ον αι. Μέχρι και τους ελληνιστικούς χρόνους αλλά και αρκετά αργότερα, οι πληθυσμοί της τότε οικουμένης γνώριζαν την Ελληνική γλώσσα και εφόσον δεν είχαν γραφή την οικειοποιούνταν. Ως τρανταχτό παράδειγμα μπορουμε να σκεφτούμε την γλώσσα στην οποία γράφτηκαν τα ιερά βιβλία του χριστιανισμού (Ευαγγέλια κ.ά.) καθώς και οι μεταφράσεις στην Ελληνική άλλων σημαντικών, ιερών και μη, βιβλίων οπως τα ιερά βιβλία των εβραίων (μεταφραση των Ο') κ.λ.π.
Αλλά ακόμα και άλλα έθνη που δεν είχαν γραφή "υποχρεώθηκαν" να έχουν, όπως για παράδειγμα οι Σλάβοι που απέκτησαν μέσω του Κυριλλου την γνωστή γραφή που διατηρούν μέχρι και σήμερα.
ΟΙ ΣΛΑΒΟΙ ΕΛΑΒΑΝ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ... ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ, ΟΧΙ !!!!
Αλλά ακόμα και άλλα έθνη που δεν είχαν γραφή "υποχρεώθηκαν" να έχουν, όπως για παράδειγμα οι Σλάβοι που απέκτησαν μέσω του Κυριλλου την γνωστή γραφή που διατηρούν μέχρι και σήμερα.
ΟΙ ΣΛΑΒΟΙ ΕΛΑΒΑΝ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ... ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ, ΟΧΙ !!!!Είναι λοιπόν απορίας άξιον. Όταν οι Σλάβοι που προήλθαν απο πολύ μακρια μετά το 8ον αι. εκχριστιανίστηκαν και τους δόθηκε από έξωθεν γραφή, τότε πραγματικά ξενίζει το γεγονός, πώς ένα έθνος συγγενικό ή τουλάχιστον άμεσα γειτονικό στους Έλληνες και στον πολιτισμό τους, καθως και στην παγκοσμίως διαδεδομένη Ελληνική γλώσσα, όπως ήταν το Ιλλυρικό έθνος, να έμεινε εντελώς αποκομμένο απο τις τότε πολιτιστικές εξέλίξεις, αλλά και αργότερα οταν στα πλαίσια του χριστιανισμού δεν έγινε καμία προσπάθεια να γίνει κυριάρχη η Ελληνική γραφή ή έστω να τους δοθεί ένα αντίστοιχο όπως των σλάβων αλφάβητο.
Επίσης, η Ελληνική γλώσσα κατά την Ρωμαιο-Βυζαντινή περίοδο απο τα τέλη του 4ου μέχρι και τον 14ον αι. αποτελούσε, αν όχι την επίσημη γλώσσα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, με βεβαιότητα όμως την κύρια γλώσσα όλων των τότε λεγόμενων ρωμιών, από τα Θέματα της κάτω Ιταλίας μέχρι και τα ανατολικότερα βυζαντινά Θέματα της Ασίας.
Ειναι λογικό επομένως να τίθεται το έρωτημα. Πώς η σημερινή Αλβανία, παρά το ότι ύπηρξε τοσο γειτονική στους Ελληνες και τοσο συγγενική σε αυτούς αλλά και τόσο στενα συνδεδεμένη με το Βυζάντιο., να έχει σημερα άλλη γλώσσα και γραφή ;
Η λογική επεξεργασία δεν βρίσκει άλλη απάντηση πέρα από την υπόθεση οτι κατι συνέβη την περίοδο της Βυζαντινής εποχής που αλλοίωσε εθνολογικά και γλωσσολογικά την ευρύτερη περιοχή της σημερινής Αλβανίας.
Έτσι επιχειρώντας να προσεγγίσουμε την λυση αυτού του "προβλήματος", δεν μπορούμε παρά να αντιπαραβάλουμε την λιγοστή είναι αλήθεια βιβλιογραφία γνωρίζοντας ωστόσο πως στην έρευνα μας οι πηγές είναι και λίγες και ασαφείς.
ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝ ΜΟΝΟ ΣΛΑΒΟΙ ΚΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΡΟΥΛΟΙ ΚΑΙ ΑΒΑΡΟΙ.
Κατά τη Βυζαντινή περίοδο και ιδιαίτερα μετά την εγκατάσταση των Βουλγάρων στα νοτιότερα τμήματα της Βαλκανικής άρχισαν πολεμικές αναμετρήσεις μεταξύ των νεοφερμένων και της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Στην αρχή και πριν από την είσοδο σλάβων και βούλγαρων στην Ανατολική-κεντρική Ευρώπη, είχαν αρχίσει τις επιδρομές τους οι Άβαροι και πριν από αυτούς οι Έρουλοι. Ωστόσο, κοινή αφετηρία στην πορεία των Βούλγαρων των Ερούλων και Αβάρων υπήρξε η ίδια γεωγραφική περιοχή, η περιοχή μεταξύ Μαύρης θάλασσας και Κασπίας, ενώ χρονολογικά η μετανάστευση τους προς τη Δύση άρχισε με πρώτους τους Ερούλους (Ελούρους κατα άλλους) τον 4ο αιώνα (300+ μ.Χ.) και συνεχίστηκε με τους Αβάρους. Ακολούθησαν οι Σλάβοι γενικότερα και η μετανάστευση ολοκληρώθηκε με τους Βούλγαρους, οι οποίοι κακώς συγκαταλέγονται στα σλαβικά φύλλα, εφόσον (όπως οι Άβαροι) ήταν Ούννοι στην καταγωγή.
ΟΙ ΑΒΑΡΟΙ ΠΡΟΗΛΘΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΝΤΑΓΚΕΣΤΑΝ
Το σημερινό Νταγκεστάν βρίσκεται δυτικά της Αρμενίας και αποτελεί ανεξάρτητη δημοκρατία της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Επίσης η ονομασία Νταγκεστάν σημαίνει ‘υψηλά ευρισκόμενη χώρα’, ή όπως θα λέγαμε και στα ελληνικά ‘Αλπική χώρα’.
Σήμερα ο πληθυσμός του Νταγκεστάν σύμφωνα με την επίσημη απογραφή του 2002 αποτελείται απο 30% Αβάρους (Avars), ακολουθούν οι Dargins με 16% οι Kumiks οι Lezgins με 13% καθώς και άλλες μικρότερες εθνότητες.
Το Νταγκεστάν απο την εποχή της Ρωμαϊκης αυτοκρατορίας μέχρι και τα πρωϊμα χρόνια του Βυζαντίου αποκαλούνταν Αλβανία οι δε κάτοικοι της Αλβανοί, γεγονός που είναι γνωστό από τις αναφορές των μεγάλων Ελλήνων και Λατίνων ιστορικών και γεωγράφων της κλασικής και ελληνιστικής περιόδου.
Ιστορικές αναφορές και αποδείξεις
Ο Πλούταρχος (βίοι παράλληλοι) γράφει:
"Καταλιπών δέ φρουρόν Αρμενίας Αφράνιον αυτός εβάδιζε δια τών περιοικούντων τον Καύκασον εθνών άναγκαίως έπϊ Μιθριδάτην. Μέγιστα δε αυτών εστίν έθνη, Αλβανοί και Ίβηρες"
Στράβωνος Γεωγραφία.
"Εν αυτή δέ τη Αρμενία πολλά μέν όρη, πολλά δέ οροπέδια, έν οις ουδ αμπελος φύεται ραδίως. Πολλοί δε αύλωνες οί μέν μέαως, οι δέ και σφόδρα εύδαίμονες.. Καθάπερ τό Άραξηνόν πεδίον, δι ού ο Άράξης ποταμός ρέων εις τά άκρα της Αλβανίας και την Κασπίαν εκπίπτει θάλασσαν".
Άλλες αναφορές για την Αλβανία της Κασπίας γίνονται από τον Αρριανό στο έργο του "Αλεξάνδρου Ανάβασις", όπου οι Αλβανοί βρίσκονται αντιμέτωποι ως εχθρικό τμήμα ενταγμένο στις περσικές δυνάμεις του Δαρείου κατά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. "Ώς δέ ομού ήδη τά στρατότεδα έγίγνετο, ώφθη Δαρείος και οί άμφ΄ αυτόν, οί τε μηλοφόροι Πέρσαι και Ινδοί και Αλβανοί και Κάρες οι ανάσπαστοι και οί Μαρδοι τοξόται κατ΄ αυτόν Άλέξανδρον τεταγμένοι και την ίλην την βασιλικην."
Από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο διαβάζουμε : Αλβανοί, Σκύθαι
Από τον Στέφανο Βυζάντιο, φιλόσοφο και γεωγράφο (4ου αιώνα μ.Χ.). διαβάζουμε:
"Αλβανία χώρα προς τοις ανατολικοίς Ίβηρσιν. Εκεί δε και το έθνος οι Αλβανοί, ποιμενικοί και μετρίως πολεμικοί μεταξύ Ιβήρων και Κασπίας. Υπόκειται δε τη Σαρματία προς μεν τω Πόντω η Κολχική προς δε τή Κασπία η Αλβανία".
Υποστηρίζεται ότι οι πρώτοι κάτοικοι της Παννονίας υπήρξαν οι Ιλλυριοί (πελασγικός λαός και συγγενής των Ελλήνων). Η Παννονία σήμερα περιέχεται στα εδάφη των κρατών της Σερβίας, Βοσνίας, Μαυροβουνίου, Κοσσυφοπεδίου και βορείου Αλβανίας.
Ωστόσο από το βιβλίο "Ιστορία του Βασιλείου της Βαυαρίας και του εν αυτή Άρχοντος Οίκου" (επιτομή της Ιστορίας του Μιλβιλέρου, αρχές 19ου αιώνα), διαβάζουμε:
"Ή των Λογγοβάρδων μετανάστασις παρέσχεν εις την Βοϊαρίαν νέους γείτονας διότι εις τά εν Παννονία οικητήρια των Λογγοβάρδων εισεχώρησαν οί Άβαροι, άγριον Ούννικον έθνος. Προεχώρουν οί Άβαροι επί μάλλον καί μάλλον εξ ανατολών ώστε περί τα μέσα της ογδόης έκατονταετηρίδος ειχον ηδη έκταθη μέχρι τοϋ Ένσου ποταμου έν Αυστρία. Τούτοις παρηκολούθησαν οί Σλάβοι, έθνος Σαρματικόν κατοικήσαντες την σημερινήν Καρινθίαν, Καρνίαν και Στυρίαν, και τελουντες ύπό τον Χάνην των Άβάρων..."
Από την Μενάνδρου Ιστορία ‘ Έρουλοι και Άβαροι’, μαθαίνουμε
"Οτι έδέξατο Ιουστινιανός παρά Αβάρων πρέσβεις, έφ ώ σφάς περιαθρήσαι γήν οποί το φύλον θήσονται τας οικήσεις. Και ο μεν βασιλεύς Ιουστίνου του στρατηγού σημήναντός οι, έν βουλή έποιήσατο ές την Έρούλων χώραν κατοικίσαι το έθνος, ένθα προ του ώκουν οι Ερούλοι. δευτέρα δε προσαγορεύεται Παιονία..."
Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος για την εποχή του Ηράκλειου γράφει:
..."Και επειδή η νυν Σερβλία καί παγανία καί η ονομαζομένη Ζαχλούμων χώρα καί Τερβουνία καί η των Καναλιτών υπό την εξουσίαν του βασιλέως Ρωμαίων υπήρχον, εγένοντο δε αι τοιούιαι χώραι έρημαι παρά τών Αβάρων από των εκείσε γαρ Ρωμάνους τους νύν Δελματίαν καί τό Δυρράχιον οίκούντας απήλασαν"...
Εδώ περιγράφεται η ερήμωση της Ιλλυρίας μέχρι και του Δυρραχίου και ο εποικισμός υπο των Αβάρων.
Ο Λαονικος Χαλκοκονδύλης (1430-1490), γράφει: Ουδόλως φρονώ ότι οί Αλβανοί ύπάρχουσιν Ίλλυρικόν γένος ώς τίνες λέγουσιν ...
Απο την Γαλλική εγκυκλοπαίδεια, γραμμένη από επιτροπή Σοφών υπό την εποπτεία του Ιππότη D' Arteau, μεταφρασμένη κατ΄ επιτομή από τη Γαλλική, το έτος 1862, διαβάζουμε:
ΑΛΒΑΝΙΑ: υπό των νεωτέρων γεωγράφων καλείται μία των επαρχιών της Ευρωπαϊκής Τουρκίας εκτεινομένη παρά το Αδριατικόν και το Ιόνιον πέλαγος και περιλαμβάνουσα δύο διακεκριμένας Επαρχίας των αρχαίων γεωγράφων την Ιλλυρίαν και Ήπειρο Η χώοα αυτή κατά τόν μεταίωνα εκαλείτο Αρβανέσση νύν δε καλείται Αρναούτ μέν υπο των Οθωμανών, Σκίπερη δέ υπό τών εγχωρίων ήτοι των Αλβανών οίτινες και εαυτούς όνομάζουσι σκιπετάρους. Οί κάτοικοι της εκτεταμένης ταύτης επαρχίας διαφέρουσιν από αλλήλων κατά τε την εθνικότητα την γλώσσαν και την θρησκείαν διότι το μέν μεσημβρινόν μέρος της Αλβανίας ήτοι την κυρίως Ήπειρον οικούσιν οί Ηπειρώται, όντες ομόγλωσσοι και Ομόθρησκοι με τους λοιπούς Έλληνας, το δε αρκτικόν ήτοι την Ιλλυρίαν, ήτις και δύναται νά ονομασθεί κυρίως Αλβανία κατοικούσιν οί Αλβανοί ανάμικτοι οντες μετά Σέρβων καϊ Οθωμανών καί Έλλήνων. Εκτός της αλβανικής γλώσσης η οποία διαιρείται εις πολλάς διαλέκτους και ιδιώματα, λαλείται έτι εν τη Αλβανία καί η Ελληνική, η τουρκική κλπ .
Στις αρχές του 20αι. ο πρωθυπουργός της Σερβίας Πάσιτς δήλωνε περί του Αλβανικού ζητήματος, σε συνέντευξη που έδωσε στην Γαλλική εφημερίδα "Χρόνος":
"Οι Αλβανοί ουδέποτε είχον ιστορικόν βίον και ουδέποτε υπήρξε Αλβανία με την γεωγραφική έννοιαν ήν δίδουσι σήμερον οι εν Ευρώπη, μάλιστα δε οι προπαγανδισταί. Ανεξαρτήτως απο το ζήτημα περί καταγωγής και γλώσσης των Αλβανών, είναι βέβαιον ότι είτε Ιλλυριοί ήσαν ούτοι αρχαιώθεν είτε μετανάστες εξ Ασίας, πολιτικόν βίον ουδέποτε έσχον".
Βεβαίως τα λεγόμενα του Σέρβου πολιτικού και μάλιστα πρωθυπουργού, ο καθένας θα περίμενε να κρύβουν πολιτικές σκοπιμότητες.
Ωστόσο σε αυτό που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή είναι η αναφορά του Πάσιτς στην Ασιατική καταγωγή των Αλβανών.
Στο Βιβλίο "Χρονογραφία της Ηπείρου και των όμορων Ελληνικών και Ιλλυρικών", Ο Παναγιώτης
Αραβαντινος επικεντρώνοντας στους Βούλγαρους, γράφει:
Βούλγαροι: Εθνος σκυθικόν κατοικούν παρά τον Βόλναν ποταμόν της Σαρματίας, τον παρά Ελλησι Βορυσθένην. Κατά το έτος 485 το βάρβαρον αυτό έθνος άγρίως και ληστρικώς έπεσκέφθη την Θράκην και κατά της ιδίας αυτής επαρχίας επανέλαβε τάς λεηλασίας και έπιδρομάς του, κατά τα έτη 479 και 501. Μετά ταϋτα συνενωθέντες μετά των Αβάρων καί Σλαβίνων συγκατώκουν εις Παιονίαν και Δακίαν. Εν έτει δε 538 έπι της βασιλείας του Ιουστιανού επιδραμόντες μετά των Αβάρων την Μοισίαν...
από το ΑΝΤΙ - Αντιπροσώπευση
22 σχόλια:
Για να προσεγγισθή ολοπλεύρως το σύνθετο αυτό ζήτημα και να καταλήξουμε σε μία κοινώς αποδεκτή και παραδεδεγμένη ερμηνευτική εκδοχή (την και πιθανότερη) απαιτούνται ε ι δ ι κ έ ς και λ ε π τ έ ς γλωσσολογικές κ α ι εθνολογικές γ ν ώ σ ε ι ς αλλά και ε μ β ά θ υ ν σ η 'στην υ π ά ρ χ ο υ σ α ιστορική ύλη μας.Κάποιες (γνωστές) αρχαίες βιβλιογραφικές παραπομπές-πηγές και αναφορές δεν επαρκούν για να καταδείξουν τη σ η μ ε ρ ι ν ή εθνοταυτοτική συνιστώσα και ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου πληθυσμού που εξ ολοκλήρου συμβατικότατα ωνομάσθηκε "Αλβανοί",ενώ επί το ελληνικό "Σκιππετάρροι"(Shqiptaret) ή "Σκιππετάρρηδες"(το ελληνοποιημένο-εξελληνισμένο).Προς διαλεύκανση εντός σας,για τους ενδιαφερομένους,των λαών,διασαφήνιση και εμπεριστατωμένη διαφώτιση αναζητήσατε τα επακριβή βιβλία (λεξικά) του κ.Δημητρίου E.Ευαγγελίδη όσο και το επιστημονικό ιστολόγιο ethnologic.blogspot.com,όπου επισημαίνονται και στηλιτεύονται οι αλυτρωτικές και φασιστικές μυθοπλασίες των συγχρόνων Σκιππτάρρων καθώς και η τεκμηριωμένη εκδοχή του Ευαγγελίδη σχετικά με την προέλευσή των,απορρίπτοντας,ευθύς εξ αρχής και ταυτοχρόνως,το σκοταδιστικό ιδεολόγημα του "Παναλβανισμού"-"Πανιλλυρισμού" επί του οποίου ερείδονται ανομολογήτως αρκετοί Κοσσοβάροι Γκέγκηδες,όπως ακριβώς συνέβαινε κατά το δέκατον ένατον αιώνα με τους θιασώτες-πρωτεργάτες-πρωτοστάτες της λεγόμενης "Αλβανικής Αναγέννησής"(Rilindja) των,για να δικαιολογήσουν υποσυνειδήτως τις ωμότητές των έναντι των Σέρβων και να τεθούν πάλιν έναντι των τελευταίων,αποζητώντας καταφύγιο 'στην ομιχλώδη δράση των για μια πρωτόγνωρα δυσερμήνευτη και θολή ε θ ν ι κ ή τ α υ τ ό τ η τ α και κ α τ α γ ω γ ή.
Oι μύθοι περιέχουν ψ ή γ μ α τ α και κ ό κ κ ο υ ς ιστορικής κ α ι εθνολογικής αλήθειας.Η σπερμολογία των αρχαίων Ελλήνων σοφών δ ε ν είναι τ ο ασφαλέστερο τεκμήριο και κριτήριό μας,ο ασφαλέστατος οδηγός κατανόησης του ε θ ν ο τ ι κ ο ύ φαινομένου.Ας είμεθα προσεκτικότατοι 'στις εκφράσεις μας και κρίσεις προκειμένου να μη δίνουμε λαβή σε παραφιλολογούντες και λοιπούς μυθολόγους για να καταφέρονται έναντι των συγχρόνων Ε λ λ ή ν ω ν σ υ ν ο λ ι κ ά και σ υ λ λ ή β δ η ν και να τους μέμφονται ως βαρβάρους ή ατίμους και ανεντίμους ή επαφιεμένους σε ένα ένδοξο παρελθόν με ένα,όμως,κάκιστο παρόν όσο και ένα αβεβαιότατο και ομιχλωδέστατο μέλλον.Χρειαζόμεθα ν έ ο ν ε λ λ η ν ι κ ό π ο λ ι τ ι σ μ ό,μία ν έ α Μεγάλη Ιδέα,ικανή και αρκετή να συσπειρώση και να διαιωνίση τον Απανταχού,τον Ο ι κ ο υ μ ε ν ι κ ό Ελληνισμό.Είμεθα αδελφοί και μόνον όταν ομονοήσουμε και ενωθούμε υφ’ενός ιερού και υψίστου σκοπού και στόχου θα χαρούμε Λαμπρή.Ειδεμή,διεσπαρθέντες και καταπτοημένοι,χωρίς ό ρ α μ α,σ χ έ δ ι ο,π ρ ο ο π τ ι κ ή ανανέωσης και αναζωογόνησης,μένουμε αθύρματα ακόμη και των Σλαβοσκοπιανών.Φοβούμενοι,άτολμοι,φυγόμαχοι.Αυτά είναι απρεπή και ανεπίτρεπτα.Οι δήμιοι της πανίερης αυτής χώρας προνοούν και προβλέπουν πολλά.Εμείς,οι ίδιοι,οι κάτοικοι αυτού του ιστορικότατου χώρου,γιατί να μη προλάβουμε να τους ακυρώσουμε τα άνομα και έκνομα αυτά σχέδια προτού μας εύρουν νέες ε θ ν ι κ έ ς συμφορές,νέες ε θ ν ι κ έ ς τραγωδίες;Χρειαζόμεθα ν έ ο ν ελληνικό πολιτισμό τ ώ ρ α και ε π ε ι γ ό ν τ ω ς!Ανάγκη μιας καινούριας ε θ ν α φ ύ π ν ι σ η ς.
Οι μυθολόγοι επικοί ποιητές της προχριστιανικής Ελλάδος,κατά τον ευκλεή Αριστοτέλη,δ ε ν αρμόζει να τυγχάνουν τ ι μ ή ς και σ ε β α σ μ ο ύ με τα αναξιόπιστα και φαντασιοκοπούντα γραπτά των.Μ ά λ λ ο ν περί ιδιότυπης ψ υ χ α γ ω γ ί α ς μετά δ ι δ α κ τ ι σ μ ο ύ εντόνου πρόκειται παρά για α μ ι γ ώ ς ιστορικές πληροφορίες,κρινόμενες από τη νεότευκτη και ά γ ν ω σ τ η 'στα ελλαδικά ιστορικά χρονικά ε θ ν ο λ ο γ ι κ ή ε π ι σ τ ή μ η αβάσιμες,μυθοπλαστικές,ανυπόληπτες και,ως εκ τούτου,α ν ο ύ σ ι ε ς και ά χ ρ η σ τ ε ς[ενν.ε δ ώ ως προς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμά μας και το διερευνητέο θέμα μας που είναι η ε θ ν ο γ ε ν ε τ ι κ ή διαδικασία των τ ω ρ ι ν ώ ν Σκιπετάρων(Shqiptaret) καθώς και η ά μ ε σ η συνάρτηση α υ τ ο ύ του γεγονότος με τη φυσική παρουσία-εστία και εξάπλωση α ι ώ ν ω ν του ε λ λ η ν ι κ ο ύ η π ε ι ρ ω τ ι κ ο ύ στοιχείου σε μία χωρική έκταση,σήμερα,της 'μισής,κ υ ρ ι ο λ ε κ τ ι κ ά,"Αλβανίας"-Σκιπερίας(=Shqiperia)].
Αγαπητέ Αρχαίε Χριστιανέ πως να σε ευχαριστησω. Τα σχολια σου είναι αξιολογότατα και έχουν αξία αναρτησης.
Κοσμουν και συμπληρνουν στην κυριολεξια τις αναρτησεις μας.
Να εισαι πάντα καλά
Προς ενίσχυση της ε θ ν ο λ ο γ ι κ ή ς αληθείας,εμπλουτισμό και ενημέρωσή σας ο κάτωθι ευρεθείς σύνδεσμος:
http://math-telos-agras.pblogs.gr/2011/00/albanoi-kai-arbanites.html.
Μελετήσατε και τα κάτωθι στοιχεία('στα σχόλια):
http://olympia.gr/2009/06/29/turks/
http://www.gataros1.info/2009/06/blog-post_2635.html.
Eπιπροσθέτως:
taxalia.blogspot.com/2011/03/blog-post_9049.html.
5 σχόλια:
Karytinos είπε...
H γλώσσα όμως των Αλβανών θεωρείται ξεκάθαρα ινδοευρωπαϊκή και όχι καυκάσια. Απ' όσο γνωρίζω οι Αβαροι ήταν εγκαταστημένοι πέραν του Δούναβη και μόνο επέδραμαν στην Βαλκανική. Τυπικά είναι μάλλον και αυτοί προγονοι των Ούγγρων. Επίσης έχω την εντύπωση ότι υπάρχει πρόβλημα συσχέτισης της Παννονίας (πέρα του Δούναβη σημ. Ουγγαρία) με την Παιονία (σημ. Π.Γ.Δ.Μ.).
Για τους Ερουλους (γερμανικός λαός) ένα πολύ καλό άρθρο εδώ: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=182949&ct=33&dt=12/08/2007
Υπήρχε μεσαιωνική πόλη Αλβανον στη Ν.Αλβανία, από την οποία προέρχεται το όνομα Αλβανίτες, Albanesi κλπ. Επίσης ο Χαλκοκονδύλης μπορεί μεν να αρνείται στους Αλβανίτες την ιλλυρικότητα, αλλά προτείνει την μακεδονικότητα για να ερμηνεύσει την καταγωγή τους!!! Ιλλυριούς εννούσε τους Σλάβους και Μακεδόνες πιθανόν τους παλαιούς κατοίκους του θέματος Μακεδονίας.
13 Σεπτεμβρίου 2010 9:09 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...
Υπάρχουν πάρα πολλές παράμετροι οι οποίες καθιστούν την συγκεκριμένη μελέτη δύσκολη, κυρίως γιατί κρατώνται κρυφές από τους ίδιους τους Αλβανούς.
Όπως για παράδειγμα η γλώσσα των Αλβανών. Όπως είπε ο Karytinos, θεωρείται ινδοευρωπαϊκή. Βέβαια εάν προσθέσεις εδώ την παράμετρο πως στον χώρο τον οποίο λέμε σήμερα Αλβανία, φατρίες οι οποίες γειτόνευαν δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν μεταξύ τους, αλλά έπρεπε να γίνουν δυο τεχνητές γλωσσικές μεταρρυθμίσεις και τελικά η μεταρρύθμιση η οποία έβαζε τα αρβανίτικα ως βάση της γλώσσας τους ήταν η καθοριστική (ενώ μέχρι τότε τα αρβανίτικα τα μιλούσαν μόνο αρβανίτες), αλλάζει τα δεδομένα.
Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως Αλβανός σημαίνει βουνίσιος από το λατινικό Alb- και κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους Albani λέγονταν ως προερχόμενοι από την περιοχή του Αλβανού όρους οι Ρωμαίοι στρατιώτες που φύλασσαν την Εγνατία οδό. Άρα δεν αποκλείεται να υπάρχει απλά συνωνυμία στις δύο περιοχές του Καυκάσου και της Αδριατικής και να μην πρόκειται για μετακίνηση πληθυσμού.
Επίσης θέλω να σημειώσω πως στο λεξικό της Σούδας, γράφεται πως οι Βούλγαροι τους Άβαρις τους ηφάνισαν κατά κράτος, άρα θεωρώ πολύ δύσκολο να λέμε για επιβίωσή τους και μετεγκατάσταση.
Κατ' εμέ είναι λάθος να βλέπουμε την Αλβανία ως έθνος και να προσπαθούμε να την δούμε ως μία οντότητα ανά τους αιώνες. Είναι ένα κράτος το οποίο δημιουργήθηκε τον 19ο αιώνα κατ' εντολή των Ιταλών (οι οποίοι μάλιστα τους ανάγκασαν να αλλάξουν και θρησκεία, αφού ήταν κατά κράτος μουσουλμάνοι οι ζώντες σε αυτήν την περιοχή -τα Τίρανα λέγονται έτσι από το «Νέα Τεχεράνη»- ώστε να είναι πιο διαχειρίσημοι- άλλωστε είναι γνωστό πως την Αλβανία, όπως και την περιοχή των Σκοπίων, την έλεγαν χαϊδευτικά «Μικρή Τουρκία»).
Προσωπικά, πιστεύω πως η περιοχή της Αλβανίας κατοικείται από Ελληνικές και άλλες φυλές όπως Κούρδοι, Tουρκομάνοι, Καραμανλίδες κ.λ.π.
14 Σεπτεμβρίου 2010 2:02 μ.μ.
seleykos είπε...
εγω συμφωνω με το αρθρο στο σημειο που εξηγει οτι οι Σκιπεταροι και οι γλωσσα τους δεν μπορει να ειναι γηγενης. Γιατι δεν μπορει να μην ειχε γραφη μια γλωσσα που επεζησε στους χριστιανικους αιωνες στην περιοχη.
Δεν βλεπω ομως πως αποδεικνυεται η συνδεση Αβαρων και Σκιπεταρων.
Επισης η περιοχη λεγοταν Αλβανια και πριν ερθουν οι Αβαροι και υπηρχε μαλιστα και μυθος που συνεδεε την Αλβανια αυτην με την Αλβανια εξω απο τη Ρωμη.
17 Σεπτεμβρίου 2010 3:29 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...
οπως προεγραψε καποιοσ η ριζα alb σημαινει ασπρος και συνανταται σε ορεινα μερη καθως απο μακρια φενονατι ασπρες οι κορυφες των βουνων και ειναι γεωγραφικος ορος. Αποδειξη ειναι η σημερινη αλβανια που ειναι ορεινη χωρα οπως και η Αλβανια της Ασιας που ειναι παλι ορεινη χωρα.Αλλα παραδειγματα ειναι οι Αλπεις οπου εχουν την ιδια ριζα, αλλα και η Γηραια Αλβιωνα δηλαδη η Μεγαλη Βρετανια . Ως λοιπον λατινικη ριζα καταλαβαινουμε οτι οι Αλβανοι ειναι αυτοι που μενου στα οροι οι ορεισιβιοι καιδεν εχουμε αμμια αποδειξη οτι συγγενευοθν μετους Ασιατες Αλβανους και εινια απλα συνονυμια.Προσωπικα πιστευω οτι συγγενευουν η με τους Ρουμανους η με τους δικους μας Βλαχους πιο πολυ καθως οι Βλαχοι ηταν ορεινος λαος οπως και οι Αλβανοι και κατοιουσαν αρχικα στα ορεινα ενω στα πεδινα οι ελληνοφωνοι αλλα και επιδεις Βλαχικη και Αλβανικη γλωσσα ειναι λατινογενεις και προερχονται αποτην ιδια περιπου γεωγραφικη περιοχη την Βαλκανικη και ειναι απο τα τελευται σημαδια εκρωμαισμου. Παντως ενδιαφερων θα ηταν η αναλυση των λεξεων στην αλβανικη γλωσσα ποσες ειναι σλαβικες,βλαχικες ,ρουμανικες λατινικες ,ελληνικες. Υπαρχει καμια τετοια ερευνα??
16 Νοεμβρίου 2010 3:30 π.μ.
http://www.istorikathemata.com/2010/09/blog-post_13.html
Aναζητώντας μέσω της google 'στα αποτελέσματα της φράσης ''Η ΑΛΒΑΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΥΚΑΣΟΥ'','στο τέταρτο ίσως να σας φανή ιδιαίτατα επωφελές το ''ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ - ΝΕΝΕΚΟΣ.....Βρείτε τις διαφορές...'','στο τρίτο το ''Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 19ΟΥ ΑΙΩΝΑ'','στο δωδέκατο το ''gloidioma'','στο δέκατο το ''«ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ» έγραφε η προσωπική του σφραγίδα! ΕΛΛΗΝΑΣ ο εθνικός ήρωας των αλβανών!'' καθώς και 'στο ένατο το ''Ο Αλβανικός Εθνικισμός: Δημογραφία και ομάδες πίεσης | 'Αρδην - Ρήξη'',από των όσων ερεύνησα και έκρινα αξιόπιστα,ανθεκτικά 'στο χρόνο και ικανά να παραθέσω εδώ.
Καλε μου φιλε Αρχαιε Χριστιανε σε ευχαριστω παρα πολυ για τα ενδιαφεροντα πραγματα που μας λες.
Θα σε προετρεπα αν κι εσυ θέλεις και μπορείς να γραψεις ενα εκτενες κειμενο 400-500 λέξης επί του θεματος της Αλβανικης προέλευσης και εθνολογικως και κρατικως και να μου το στειλεις στο εμαιλ να το κανω ευχαριστως αναρτηση.
Σε ευχαριστω και παλι.
http://iansta.blogspot.com/2008/09/blog-post_25.html
Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος (πέθανε το 160-168 μ.Χ.) αναφέρει μια φυλή στην Ιλλυρία με το όνομα Άλβανες, που ζούσε στο χώρο μεταξύ Δυρραχίου και Δίβρης. Είναι φανερό ότι πρόκειται για ένωση πατριών που συγκροτήθηκε για αυτοάμυνα και ενδεχομένως όχι συγκεκριμένη φυλή (ενδέχεται ίσως να είναι και ρωμαϊκή αποικία). Αυτή η ένωση ενισχύεται πολύ την εποχή των μεγάλων βαρβαρικών επιδρομών του 4ου-7ου μ.Χ. αιώνα (άλλες Ιλλυρικές φυλές ήταν οι Εγχελοί, οι Ταυλάντιοι/Ταουλάντιοι ή όπως αποκαλούνταν από τους Έλληνες Χελιδόνιοι, οι Βιλιόνοι, οι Δασσαρέτες, οι Αρδιαίοι, οι Παρθίνοι, οι Λαβεάτες, οι Γραβαίοι, οι Σκιρτάροι, οι Ατιντάνες, οι δίγλωσσοι Κάονοι ή Χάονες κ.α.). Ακόμα και σήμερα υπάρχουν τα ονόματα «Ταουλάντ» (Taulant), «Ενκελέιντα» (Enkelejda) κ.α. στην Αλβανία. Ο Νίκος Καράμπελας στο βιβλίο του «Ο Άγγλος θεολόγος Thomas S. Hughes στην Πρέβεζα και στη Νικόπολη» λέει: «Οι βυζαντινοί συγγραφείς φαίνεται να έχουν πάρει το όνομα ‘Αλβανοί’ από τον Πτολεμαίο. Οι βυζαντινοί ιστορικοί αναφέρονται σε αυτούς με τα επίθετα ‘Αλβάνοι’, ‘Αρβάνοι’, ‘Αλβανίτες’, ‘Αρβανίτες’ κ.τ.λ.».
Ορισμένοι συσχετίζουν το όνομα «Άλβα» ή «Άρβα» με την πόλη «Άρβα» (σημερινό ‘Ραμπ’ της Κροατίας) που κατοικήθηκε από τους ημι-Ιλλιριούς Λιβούρνιους (πρωτοαναφέρονται από το 360 μ.Χ.). Ενδέχεται όμως το «αλβ» («Αλβανία») να έχει κοινή ινδο-ευρωπαϊκή ρίζα με το «αλπ» (Άλπεις κ.τ.λ)’ δηλαδή Αλβανία=ορεινή χώρα, χώρα των βράχων, λευκή χώρα (στα λατινικά albus=λευκός) κ.τ.λ. Άλλοι πάλι λένε ότι το όνομα «Αλβανία» προέρχεται από το χωριό Άρβανο/Arbanë, δηλαδή Άρβανο/Αρβανία/Αλβανία/Αρβανιτιά κ.α.
Η Αλβανία λέγεται και «Αρμπερία» (Arbëria). Είναι μηδενικής σημασίας η διαφορά ανάμεσα στο «λ» και στο «ρ» (π.χ. Αλβανοί/Αρβανίτες, Άρβανο/Arbanë κ.α.). Ακόμα, και άλλες περιοχές της Αλβανίας (και όχι μόνο) αποκαλούνται συνήθως με ονόματα προερχόμενα από τις Αλβανικές φυλές/φάρες που τις κατοικούν' π.χ. Λιάπηδες~Λαμπερία (Labë~Labëria), Τσάμηδες~Τσαμερία (Çamë~Çamëria), Τόσκοι~Τοσκαρία (Toskë-Toskëria) κ.α. Στο λεξικό Στέφανου Βυζαντίου διαβάζουμε: «Άρβων ή Αρβών ην Ιλλυρίας πόλις, ης κάτοικος Αρβωνίτης. Το εθνικόν Αρβώνιος και Αρβωνίτης». Ότι υπήρχε τέτοιο τοπωνύμιο στην αρχαιότητα αποδεικνύεται από τον Πολύβιο, ο οποίος γράφει: «Οι δ’ άλλοι πάντες έφυγον εις τον Άρβωνα σκεδασθέντες».
Από όλα αυτά γίνεται πρόδηλο ότι όλα αυτά τα ονόματα και τοπωνύμια (Αλβανοί, Άλβανα, Αρβανίτες, Άρβανον, Αρβωνίτες, Άρβων) έχουν κοινή ρίζα. Το ότι αυτοί οι Αρβανίτες/Αλβανίτες σχετίζονταν με τους Ιλλυριούς φαίνεται και από τους βυζαντινούς συγγραφείς. Ο Φραντζής γράφει: «Τω αυτώ δε φθινοπώρω του s&ηβ έτους (6962 ήτοι 1454 μ.Χ.) δηλονότι επανεστάτησαν οι της Πελοποννήσου Αλβανίται κατά των Δεσποτών και των Αυθεντών αυτών». Ο Κριτόβουλος γράφει: «Οι γαρ της Πελοποννήσου Δεσπόται, της Βυζαντίδος αλούσης, ευθύς νεωτερισάντων των εν Πελοποννήσω Ιλλυριών και επαναστάντων αυτοίς…» (Κριτοβούλου, Ιστορία των πράξεων του Μωάμεθ, Β’-Γ’, 1). Άρα οι Αλβανίτες της Πελοποννήσου ταυτίζονταν κατά τις μεσαιωνικές πηγές με τους Ιλλυριούς. Και γεννάται το ερώτημα.
Οι Αλβανοί δεν ήρθαν από τον Καύκασο, αλλά έγινε ακριβώς το αντίθετο. Σύμφωνα με την παράδοση, την οποία διασώζουν οι Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς και Ιουστίνος, η παρακαυκάσια Αλβανία είναι δημιούργημα των Αλβανών, κατοίκων της ιταλικής πόλεως Άλβα, οι οποίοι μετανάστευσαν με αρχηγό τον Ηρακλή. Οι επίμαχες λοιπόν λέξεις σχετίζονται με την ελληνική γλώσσα καθώς και με τη λατινική, συνάμα δε με τον απώτερο Ελληνισμό, αφού η ίδρυση της απόμακρης Αλβανίας του Καυκάσου ανάγεται στον κύκλο των άθλων του Ηρακλή (Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, 1927, τ. 3ος, 403γ-406β).
Ο Αχιλλεύς Λαζάρου στον 4ο τόμο του βιβλίου του «Ελληνισμός και λαοί νοτιοανατολικής Ευρώπης», σελ. 619, λέει: «Πράγματι αρχαία πόλη Άλβα, της οποίας οι κάτοικοι καλούνται Αλβανοί, υπάρχει στην Κρήτη, στο Λάτιο της Ιταλικής χερσονήσου, στη Γαλατία, στην Ισπανία, στην Τρανσυλβανία κ.α.».
Άρα λαοί με το όνομα Αλβανία υπήρχαν στην Κρήτη, στην Ιταλία και σε άλλα μέρη της Ευρώπης χιλιάδες χρόνια πριν την υποτιθέμενη άφιξη των Αλβανών από τον Καύκασο στα Βαλκάνια κατά τη βυζαντινή περίοδο. Φυσικά τέτοια άφιξη δεν έγινε ποτέ, αφού οι Αλβανοί ζούσαν επί χιλιετίες στα Βαλκάνια.
Σύμφωνα λοιπόν με τις αρχαίες ελληνικές παραδόσεις οι Αλβανοί του Καυκάσου ήταν μετανάστες από τους Αλβανούς του Λατίου, τους οποίους οδήγησε εκεί ο Ηρακλής, όπως υποστηρίζουν οι Κουπιτώρης, Θωμόπουλος και άλλοι (αν και ορισμένοι από αυτούς επιμένουν να ομιλούν περί ελληνικής καταγωγής των Αλβανών λόγω ομοιότητας πολλών αλβανικών λέξεων με αρχαίες ελληνικές και λόγω της Πελασγικής –και άρα ελληνικής- όπως λένε καταγωγής των Ιλλυριών).
Για τους Αλβανούς λοιπόν του Λατίου (οι οποίοι αποίκησαν τον Καύκασο και όχι το αντίθετο) αναφέρεται ο Διόδωρος Σικελιώτης, στο Βιβλίο 8, κεφ. 25, όπου αναφέρεται σε παλαιό πόλεμο Ρωμαίων-Αλβανών επί βασιλείας στην Ρώμη του Οστιλίου Τύλλου, ενώ στον ίδιο πόλεμο αναφέρεται ο Πολύαινος στα Στρατηγήματα, Βιβλίο 8, κεφ. 5.
Από τους νεώτερους μελετητές του βαλκανικού χώρου ο Ζωρζ Καστελάν στη μνημειώδη συγγραφή του Ιστορία των Βαλκανίων γράφει πως οι Έλληνες και οι Ιλλυριοί/Αλβανοί είναι οι αρχαιότεροι λαοί της Βαλκανικής. Ένας άλλος ιστορικός του βαλκανικού χώρου, ο Rene Ristelhueber, στην ογκώδη εργασία του «Ιστορία των βαλκανικών λαών» (ελλ. εκδ. Παπαδήμα, 1995) σημειώνει για τους Αλβανούς επιτροχάδην τα εξής: “Απόγονοι των αρχαίων Ιλλυριών, οι κάτοικοι αποτελούσαν μια ιδιαίτερη φυλή, αρκετά αρχαία, που χρησιμοποιούσε ένα ιδίωμα παρόμοιο με τις άλλες γλώσσες της περιοχής” (σελ. 231).
Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος στο Εγχειρίδιον της Γενικής Ιστορίας του, στο οποίο λέει: «Τα Ιλλυρικά έθνη, προϊόντος του χρόνου, εν μέρει μεν ηφανίσθησαν μετά εθνών ετέρας καταγωγής, Μόνοι δε οι Αλβανοί θεωρούνται υπό των πλείστων νεωτέρων ερευνητών γνήσιον της φυλής εκείνης λείψανον, ως εκ της παραθέσεως της γλώσσης αυτών μετά των περισωθεισών από της αρχαίας Ιλλυρικής λέξεων» (τομ. Α, σελ. 96).
Ο Γεώργιος Χατζιδάκις, ο πατέρας της ελληνικής γλωσσολογίας, στο σύγγραμμά του «Περί του Ελληνισμού των αρχαίων Μακεδόνων», αν και θεωρεί το μεγαλύτερο μέρος των αρχαίων Ηπειρωτών ως Ελλήνων, αναγνωρίζει τους Αλβανούς ως απογόνους των αρχαίων Ιλλυριών και αυτόχθονες στα Βαλκάνια: «Το δύσκολον ή μάλλον το αδύνατον του πράγματος κατανοεί τις αποβλέψας εις την φύσιν των Ιλλυριών και των απογόνων αυτών Αλβανών».
Ο επιγραφολόγος Fick στο Beitrage του Bezzenberger (Τομ. Γ σελ. 266) αναγνωρίζει τους Αλβανούς ως απογόνους των αρχαίων Ιλλυριών.
Ο Gotfried Wilhelm Leibnitz (1646-1717) έγραψε σε ένα γράμμα του στις 10 Δεκεμβρίου 1709: «Η αλβανική γλώσσα είναι η γλώσσα των αρχαίων Ιλλυριών».
Ο Hans Eric Tuhnman (1746-1778), ιστορικός από τη Σουηδία και καθηγητής στο πανεπιστήμιο halles, έγραψε στο βιβλίο του «Studies about the history of the eastern balkan nations» ότι: «Οι Αλβανοί είναι οι πραγματικοί απόγονοι των αρχαίων Ιλλυριών».
Ο Johan Georg Von Han, απόφοιτος από το πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, δούλεψε ως δικαστής στο απελευθερωμένο ελληνικό βασίλειο στα 1830-47. Μαζί με τον Έλληνα γλωσσολόγο Κωνσταντίνο Χριστοφορίδη, ταξίδεψαν σε διάφορα μέρη της Αλβανίας (η οποία τότε δεν είχε ανακηρυχθεί επίσημα ως κράτος) και το 1854 ο Von Han εξέδωσε το τρίτομο έργο του «Albanian Studies» στο οποίο έγραψε: «Η αλβανική γλώσσα είναι η απευθείας απόγονος της Ιλλυρικής. Η ιλλυρική προέρχεται από την Πελασγική γλώσσα και είναι μία από τις αρχαιότερες γλώσσες».
Ο Gustav Mayer (1850-1900), καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Graz της Αυστρίας, μέλος της ακαδημίας επιστημόνων της Βιέννης και μελετητής της τουρκικής, της ελληνικής και της αλβανικής γλώσσας, αφού μελέτησε ό,τι στοιχεία υπήρχαν σχετικά με τη ζωή των Ιλλυριών, είπε: «Οι απόγονοι των Ιλλυριών είναι οι Αλβανοί και η αλβανική γλώσσα είναι η μετεξέλιξη της ιλλυρικής’ μία από τις παλαιότερες γλώσσες της Ευρώπης και ίσως και όλου του κόσμου».
Ο Edward Schneider, Γάλλος ερευνητής, έγραψε στο βιβλίο του «Οι Πελασγοί και οι απόγονοι τους» ότι: «Η αλβανική γλώσσα είναι το καθαρότερο και πιο πειστικό παράδειγμα της πελασγικής γλώσσας».
Ο Holger Pedersen (1867-1953), καθηγητής-γλωσσολόγος στο πανεπιστήμιο της Κοπενχάγης, έγραψε στις μελέτες του σχετικά με την αλβανική γλώσσα: «Η αλβανική γλώσσα είναι η απόγονος της ιλλυρικής γλώσσας».
Ο λόγιος και νομομαθής από το Ναύπλιο, Μιχαήλ Λαμπρυνίδης (1850-1915), ο οποίος διετέλεσε βουλευτής Ναυπλίας, σύμβουλος της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας και συγγραφέας ιστορικών μελετών, λέει στο βιβλίο του με τίτλο «Οι Αλβανοί κατά την κυρίως Ελλάδα και την Πελοπόννησον» (εκδ. 1907, Αθήνα): «Μία των αλλεπαλλήλων ανά τας ελληνικάς χώρας αθρόων βαρβαρικών μεταναστάσεων υπήρξε κατ’ εξαίρεσιν ήκιστα δυσήκεστος και πως ευεργετική διά τον Ελληνισμόν. Απ΄αυτών έτι των αρχών της ΙΔης μ.Χ. εκατοεντατηρίδος, περί το έτος 1320, φυλή εύρωστος, φυλή νομάδων, απόγονος των μενεπτολέμων Χαόνων ή Θεσπρωτών και των προελλήνων Σελλών, υπό λιμού και εμφυλίων σπαραγμών ελαυνομένη, διέσχισε τους δρυμούςκαι τας διασφαγάς του Πίνδου, τον Ζυγόν, και εξεχύθη αθρόως εις τα ευεπίβετα πεδία της εριβώλακος Θεσσαλίας, ένθα και κατεσκήνωσεν. Οι Αλβανοί, Σκιπετάρ, ως ωνομάζετο ο φερέοικος ούτος λαός, φεύγοντες τας πενιχράς της κοιτίδων αυτών νάπας, εισέβαλλον τότε εις την θεσσαλικήν γην».
Ο Θ.Ι. Πασχίδης, αν και ταυτίζει λανθασμένα Έλληνες και Αλβανούς, γράφει: «…Ο Σκενδέρμπεης μετά των Αλβανών αντέστη κατά δύο Σουλτάνων, ους και ενίκησεν…Τότε νυν έχον δυνάμεθα διαιρέσει τους Αλβανούς εις δύο μεγάλους κλάδους εις Γκέγκας (ων Ιλλυριοι, Μαυροβούνιοι, Μυρδίται, Κούκοι, Πουλάται και λοιποί) και Τόσκους, ένθα, ως προείπομεν, και άλλοτε εγένοντο εξ Ηπείρου μεταναστεύσεις…Όλοι δε οι Τόσκοι καθορώσιν ότι το μέλλον αυτών εστί σφιγκτώς συνδεδεμένον τω του Ελληνισμού, ως και οι Θυάμιδες (Τσάμιδες) και Ιάπυδες (Λιάπηδες)…Οι Τόσκαι ή Τόσκιδες κατέχουσιν την μέσην Αλβανιαν, την Μουζακίαν, την χώραν του Βερετίου και του Τομάρου την Τομορίτσαν και μέχρι της Πρεμέτης. Η Θυαμουρία (Τσιαμουρία) περιλαμβάνει τους περί τον Θύαμιν και από Μαργαριτίου και Παραμυθίας οικούντας Αλβανούς…Ουδείς των κατοίκων της Αλβανίας ηνέχθη ποτέ ουδ’ ανεχθήσεται ίν’ απαρνηθεί την καταγωγήν αυτού την προγονικήν, την εκ των Πελασγών, και να ευρεθεί γεγυμνωμένος ως ξένος των εθνικών αυτού παραδόσεων, εφ’ αις σεμνύνεται, αναλογιζόμενος ότι προπάτορας έχει τον Ηρακλή, τον Αχιλλέα, τον Πύρρον…Οι Αλβανοί ονομάζονται μεταξύ αυτών Σκηπετάροι, η δε χώρα ολόκληρος Σκηπερία».
Γίνεται έκδηλο λοιπόν ότι ο Πασχίδης θεωρεί ως προγόνους των Αλβανών τους Ηπειρώτες και τον Πύρρο, τον δε Σκεντέρμπεη τον θεωρεί Αλβανό, την δε αλβανική γλώσσα συγγενική της αιολικής και δωρικής διαλέκτου ή ακόμα και μητέρα της Ελληνικής!!! Μήπως ο Χότζα υπήρξε και σε προηγούμενη ζωή και πλήρωσε τον Πασχίδη να κάνει αλβανική προπαγάνδα;
Ο δε Δημήτριος Δημόπουλος λέει ότι «η μερική Διναροποίηση της Ηπείρου όπου η πλατυϊνία υπερβαίνει το 40% είναι σαφής» (ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα η πλατυϊνία κυμαίνεται κατά 2,5 με 13% σύμφωνα με τις έρευνες των ανθρωπολόγων) και «κάποια Διναρική επιμειξία υπάρχει μόνο στην Ήπειρο» και λέει χαρακτηριστικά: «Η συγκέντρωση Ιλλυριών στα παράλια της Αδριατικής, η εισχώρηση τους προς την Ήπειρο και την Ακαρνανία αλλά και η πιθανή επιμειξία τους με τους Δωριείς, έφεραν στη δυτική κυρίως Ελλάδα μία διναρική συμμετοχή στον Μεσογειακό πληθυσμό» ενώ επίσης καταγράφει ότι οι Έλληνες της βορείου Ηπείρου (αλλά και της υπόλοιπης Ηπείρου) έχουν ρινικό δείκτη περίπου και άνω του 65% (τη στιγμή που κατά τον Πίτσιο οι υπόλοιποι Έλληνες και ιδιαίτερα αυτοί της Πελοποννήσου έχουν ρινικό δείκτη μεγαλύτερο του 67,3%) ενώ ο Ξυροτήρης διατυπώνει την άποψη του λέγοντας «Η δυτική Ελλάδα είναι βασικά Διναρική» (Ξυροτύρης, Rassengeschichte von Griechenland εις Rassengesch der Menschheit, vi, 1975), αν και οφείλουμε να πούμε ότι ο Δημόπουλος διαφωνεί ποσοτικά με τα συμπεράσματα του Ξηροτύρη.
Στην εγκυκλοπέδια Μπριτάνικα λέγεται ότι: «Οι Ιλλυριοί κατοίκησαν στη δυτική πλευρά των Βαλκανίων…από εκεί που βρίσκεται η σημερινή Σλοβενία στα βόρειο-δυτικά μέχρι την Ήπειρο» (Encyclopedia Britannica, p. 615, 2002). Στην ίδια επίσης εγκυκλοπαίδια λέγεται: «Οι Αλβανοί θεωρούνται απόγονοι των αρχαίων Ιλλυριών, υπόθεση για την υποστήριξη της οποίας η συγκριτική γλωσσολογία προσφέρει μερικά επιχειρήματα. Το ισχυρότερο επιχείρημα είναι η συνέχεια των οικισμών και τοπωνυμίων στην περιοχή που περικλείουν τα σημερινά όρια της Αλβανίας».
«Από τα αρχαία χρόνια τα βουνά της Ηπείρου και της Ιλλυρίας κατοικήθηκαν από Αλβανούς» (The Catholic Encyclopedia, p. 87, 1913).
«Ενδέχεται οι Ιλλύριοι να είναι οι πρόγονοι των σημερινών Αλβανών. Οι φυλές δυτικά της Πίνδου θεωρούνταν πάντα λιγότερο ελληνικές από αυτές στα ανατολικά της και το Ιλλυρικό στοιχείο στην περιοχή αυτή ήταν περισσότερο από το ελληνικό» (Library of Universal History and Popular Science, p. 721).
«Στα παλαιά χρόνια η Ήπειρος και η Ιλλυρία μαζί εκτείνονταν από την περιοχή της Τεργέστης (στα βόρεια) μέχρι τον κόλπο της Άρτας (τον Αμβρακικό κόλπο στα νότια), στα βόρεια του οποίου κατοικούσαν οι Ηπειρώτες ενώ στα νότια οι Έλληνες…» (International Conciliation, issues 134-139).
«Ο Θεόπομπος (340 π.Χ.) καταγράφει 14 διαφορετικά έθνη στην Ήπειρο, ανάμεσα στα οποία κυρίαρχη θέση στην Ήπειρο είχαν οι Μολοσσοί και οι Χάονες. Είναι πιθανόν ότι άλλα από αυτά ήταν Ιλλυρικά άλλα ημι-μακεδονικά, όλα αυτά όμως τα καταγράφει κάτω από το κοινό όνομα Ηπειρώτες» (George Grote, History of Greece, vol. 3, p. 414 – 1987).
«Οι Ιλλύριοι κατοικούσαν στα βουνά της Πίνδου και στις ακτές της Αδριατικής, εκτείνονταν μέχρι μέσα στην Ήπειρο» (A Companion to Homer, p. 312 –Alan John Bayard Wace & Frank H. Stubbings- History, 1962).
Ο Κώστας Μύρτιλος-Αποστολίδης λέει: «Οι Ηπειρώτες μερικές φορές αποκαλούνταν ‘Αλβανοί’ επειδή μιλούσαν την Αλβανική γλώσσα» (Ο Στενίμαχος, σελίδα 34, Αθήνα 1929).
Ο Malte Brun λέει σχετικά με τους Αλβανούς: «Ήταν δυνατοί, γενναίοι και αντιστεκόντουσαν στην κούραση. Ήταν οι στρατιώτες του Πύρου, του Σκεντέρμπέη και του Αλή Πασά» (Universal Geography or A description of all parts of the world…, Conrad Malte-Brun 1829, P. 107).
Ο Theodor Mommsen είπε: «Οι γενναίοι Ηπειρώτες, οι Αλβανοί της αρχαιότητας, προσκολλήθηκαν με γενναιότητα στον δυνατό αυτόν νέο [προφανώς εννοεί τον Πύρρο ή τον Σκεντέρμπέη] τον οποίο αποκαλούσαν αετό» (The History of Rome, p. 399 – 1864).
Ο Robert Gordon Latham λέει: «Είναι πλέον βέβαιο ότι υπήρχε Σκιπετάρικο (αλβανικό) αίμα σε περισσότερους από έναν αρχαίους ήρωες. Υπήρχε σκιπετάρικο αίμα στις φλέβες περισσοτέρων τους ενός βασιλιάδων του αρχαίου ελληνιστικού κόσμου. Ο Πύρρος για παράδειγμα και οι Τημενίδες της Μακεδονίας ήταν πιθανόν περισσότερο ή λιγότερο Σκιπετάροι» (The Nationalities of Europe, p. 7, 1863).
Την πανάρχαια πελασγική καταγωγή των Αλβανών υποστηρίζει η Encyclopedia Americana (vol.1, ed. 1951), η οποία γράφει: “The Albanians are among the oldest people in Europe...Descendants of the ancient Pelasgi, the Albanians are one of the Dinaric physical type…Modern Albanians are said to speak a language compounded of Illyrian, Thracian, Latin, Slav and Turkish. By some, the Albanian language is thought to be based upon the speech of the ancient Pelasgi. By others it is believed to be one of the eight chief Indo-European group”. Δηλαδή «οι Αλβανοί είναι ένας από τους αρχαιότερους λαούς της Ευρώπης, απόγονοι των Πελασγών και ότι ανήκουν στον διναρικό ανθρωπολογικό τύπο. Οι σημερινοί Αλβανοί θεωρούνται ότι μιλάνε μία γλώσσα σύνθετη από Ιλλυρικά, Θρακικά, λατινικά, σλαβικά και τουρκικά στοιχεία. Από κάποιους η Αλβανική γλώσσα θεωρείται ότι βασίστηκε πάνω στη γλώσσα των αρχαίων Πελασγών..».
Ο Arnold Sherman στη σελίδα 11 του βιβλίου του «Αλβανία, ο τσακισμένος αετός των Βαλκανίων (εκδ. Ίνδικτος) γράφει: «Οι Ιλλυριοί ήταν πιθανότατα οι Πελασγοί που πολύ αργότερα αναφέρουν οι Έλληνες κλασσικοί συγγραφείς ως τους αυτόχθονες κατοίκους των περιοχών της Ελλάδας και ανατολικών νησιών της Μεσογείου. Γνωρίζουμε επίσης ότι η αλβανική γλώσσα…κατά πάσα πιθανότητα είναι η μοναδική επιζώσα γλώσσα από την ομάδα των θρακοϊλλυρικών γλωσσών που κάποτε μιλούσαν οι παλαιότεροι κάτοικοι της Βαλκανικής Χερσονήσου».
Ο Λ. Σ. Σταυριανός, καθηγητής ιστορίας του πανεπιστημίου Northwestern, στην ελληνική έκδοση της Μεγάλης Αμερικανικης Εγκυκλοπαίδειας, τ.2, σελ. 120-122, γράφει: «Οι Αλβανοί είναι απόγονοι των αρχαίων Ιλλυριών. Οι Αλβανοί συγκαταλέγονται μεταξύ των αρχαιότερων λαών της Ευρώπης. Η αλβανική γλώσσα ανήκει εις τον θρακοϊλλυριακόν κλάδον της ινδογερμανικής γλωσσικής ομοφυλίας. Βάσις της σημερινής αλβανικής είναι η πανάρχαια Ιλλυρική. Ο Δημήτριος Καμάρδα ησχολήθη με την αλβανικήν γλώσσαν και κατέλιπε περισπούδαστας μελέτας, εξ ων σημαντικώτεραι είναι το Δοκίμιον συγκριτικής γραμματολογίας επί της αλβανικής γλώσσης και το Παράρτημα, καταδεικνύουσαι την στενήν συγγένειαν της αλβανικής προς την ελληνικήν». Ο Σταυριανός όμως λέει ότι οι Ιλλυριοί είναι ξεχωριστή πολιτισμική οντότητα από την Ελληνική και ότι οι Ιλλυριοί (αλλά και οι Θράκες) ήταν βάρβαρα φύλλα (The Balkans since 1453).
Ο καθηγητής Κ. Άμαντος σε κείμενο που έχει γράψει στην εγκυκλοπαίδεια Πυρσός-Δρανδάκης στο λήμα Αλβανοί, γράφει:
«Παρά τις αντιρρήσεις αυτές δεν πιστεύω ότι είναι δυνατόν να αρνηθούμε την ιλλυρική αρχή των Αλβανών. Ίσως όμως προσετέθησαν σε αυτούς και Θράκες, ο ευκινητότερος λαός της χερσονήσου του Αίμου».
Ο Αθανάσιος Γιάγκας στον πρόλογο του βιβλίου του Hammond για την Ήπειρο, προπαγανδιστικά γράφει: «Κι όλοι γνωρίζουμε ότι με τη βοήθεια του Κάδμου οι Εγχελείς όχι μόνο αναχαίτισαν τους Ιλλυριούς, μα και τους νίκησαν και τους υπέταξαν». Όμως οι Εγχελοί ήταν Ιλλυρική φυλή και ο Κάδμος θεωρείται από τους Έλληνες ως πατέρας του Ιλλυριού. Αλλά και αν οι Εγχελοί δεν ήταν Ιλλυριοί, τότε ποια Ιλλυρική φυλή πολέμησε με τους Εγχελούς; Τελικά μεγαλύτεροι προπαγάνδα κάνουν οι Έλληνες, οι ξένοι ή οι Αλβανοί;
Κοινώς μπλα...μπλα εξισλαμισμένε και εξαλβανισμένε κ. Σουλιωτη.
Λόγω και μόνο του προσβλητικού για την πατρίδα μου εικονιδίου σας είναι και τα τελευταία σχολια σας που επιτρεπω...
Οι Άβαροι που είχαν εισβάλει τότε στην Ευρώπη ήταν τουρκο-μογγολικής καταγωγής και δεν είχαν σχέση με τους σημερινούς Καυκάσιους Αβάρους. Επίσης, η αλβανική γλώσσα θεωρείται ινδο-ευρωπαίκή και δεν έχει σχέση με τις καυκάσιες γλώσσες.
η διαφορα με τον παραπάνω τουρκαλβανο πρακτοράκο της πλάκας ειναι πως αυτος εμφανιζει σημαιες που κατεχουν ελληνικο εδαφος και οι απο εδω του παρουσιαζουν την δημοκρατία. Αυτοι οι άνθρωποι ζουσαν μεχρι το 1995 παμφτωχοι και ξυπολητοι κατω απο ενα βαρβαρο κομμουνιστικό καθεστώς του χοτζα σε μια χωρα περιφραγμενη απο ηλεκτρικα καλωδια με φρουρους παντου που σκοτωναν οποιον ταλαιπωρο διέφευγε.
Τωρα ο καπιταλισμος τους χαρισε λίγα πραγματα και λίγδωσε το αντεράκι τους. Θυμηθηκαν λοιπόν τα εθνικιστικά τους βιώματα δηλαδή την ανυπαρκτη ιστορία τους ξεχνώντας το οτι παντοτε ηταν προτεκτοράτο και σκλαβοι των τουρκων και των ιταλων στην συγχρονη ιστορια. Αγωνιζονται με τυφλό μισος να δημιουργήσουν κράτος στην βαση της γαλλικης επαναστασης δηλαδή αστικό και ακολουθουν τους πρωτοπόρους δηλαδή τους ελληνες που ηταν η πρωτη νικηφόρα αστική επανασταση κατά της οθωμανικής αυτοκρατιορίας με αποτελεσμα την γεννηση των εθνικών κρατων της βαλκανικής. Εμειναν πίσω και τρέχουν. Η νοτια αλβανία ελληνική και η βόρεια σερβικη. Αυτη ειναι η πραγματικότητα τι να κανουν οι ταλαίπωροι! Αντεγραψαν τους ελληνες αλλα επειδη δεν ειχαν κοινη θρησκεία να τους ομοιογενεί ως σύνολο, προσπαθούν σαν τους σλαβομακεδόινες να πιαστουν από λέξεις φρασεις και καθετι που θα βρουν στην πολυταραχη ιστορία των βαλκανίων και στα κείμενα των θεωρητικών της διάσπασης της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μετα το τελος του βαρβαρου κομμουνισμου απέναντί τους βρήκαν εναν λαό που ήδη είχε χορτάσει με μεγάλες κοιλιές που δεν ασχολήθηκε καν να τους απαντήσει, μια που μολις ειχε βγει από εναν εμφύλιο και έβαζε κουρτίνα στο σύγχρονο παρελθόν ενω δυναμεις αλλαγής πίεζαν για την καταργηση του εθνικισμού και την μεταφορά πλούτου από την Ελλάδα προς αυτές τις πρωην κομμουνιστικές χωρες με ανταλλαγμα την εργασία των πιο εργατικών ανθρωπων αυτων των χωρων. Ειναι σιγουρο πως αυτες οι κονωνίες δεν ενδιαφερονται για την δημοκρατια και θα χρειαστουν πολλές γεννιές τους για να δούν και να αποδεκτουν την ιστορική αλήθεια πως όχι χωρα αλβανια δεν υπήρχε αλλά ούτε καν γλώσσα.
Το πιο πιθανον είναι πως αυτο δεν θα συμβεί διότι χωρες σαν την τουρκια την ιταλια και τις ΗΠΑ θα τους εκμεταλλεύονται κανονικα μέσω των διεφθαρμένων πολιτικών τους. Οπότε αργά η γρήγορα η σύγκρουση θα γίνει και η χωρα πρέπει να ετοιμάζεται.
Ευτυχως που η πεινα της κρίσης στην Ελλάδα υποχρεωνει πολλούς συνελληνες να ξαναπιαστούν από την πατρίδα και να ενδιαφερθούν για αυτη.
Απαντούν λοιπόν ψαχνουν την ιστορία ανακαλύπτουν την αλβανία της Κασπίας του στραβωνα χαχα και πολλά άλλα.
Εως και πριν λίγα χρόνια ο καθε τουρκαλβανος πρακτορίσκος σαν τον αλι ελεγε και εγραφε οτι γούσταρε και τον διέταζε η προπαγάνδα των αφεντικών της χωρας τους χωρις αντίλογο λειτουργώντας σαν δούρειος ιππος στην ελληνική κοινωνία με αποκορύφωμα ο πιο μπασταρδεμένος βορειος λαος να μας παρουσιάζεται πως ειναι πιο ομογενής από τον ελληνικό !!!
Ευτυχως εστω και αργα οσοι Ελληνες εχουν απομεινει και δεν πεφτουν στην παγιδα να που μας στηνουν οι ξενοι να κατηγορεί ο ένας τον αλλον, διαβαζουν, ερενουν και απαντούν. Συντομα θα προταξουν και τα στηθη τους στους ναζιστες τσαμηδες και σιγουρα καποιος καινουργιος ζερβας θα τους περιποιηθεί.
Δημοσίευση σχολίου