Οι Αιτωλοακαρνάνες, όπως και όλοι οι Έλληνες, είμαστε, όπως είναι ευνόητο, θύματα του αμοραλισμού των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων.
Πέραν όμως της κοινής αυτής μοίρας, έχουν οι αξιότιμοι πολιτικοί μας φροντίσει να φορτώσουν, πρόσθετα, εμάς τους Αιτωλοακαρνάνες, με δύο ιδιαίτερα οδυνηρούς σταυρούς:
Ο ένας τους είναι καταλήστευση των υδάτινων πόρων μας, που προωθείται με το κακούργημα της εκτροπής του Αχελώου. Στο όνομα της, πέρα από κάθε λογική και ηθική και νομική συνείδηση, εκτροπής της δικής τους περιβαλλοντικής πολιτικής.
Όταν το Συμβούλιο της Επικρατείας, με αλλεπάλληλες αποφάσεις του, ακυρώνει το έκνομο έργο τους. Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση απορρίπτει το τερατούργημά τους και αρνείται να χρηματοδοτήσει την ολοκλήρωση του καταστροφικού τους εξαμβλώματος.
Όταν στην περιοχή της Μεσοχώρας, στην οποία συντελείται το ανοσιούργημα, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, προελαύνει η βαρβαρότητα σε βάρος της ελληνικής φύσης. Και το ηροστράτειο έργο τους καταδικάζεται σε πανευρωπαϊκή και παγκόσμια κλίμακα από καθένα με στοιχειώδη λογική και οικολογική συνείδηση άνθρωπο.
Όταν ο Αχελώος, για μας τους Αιτωλοακαρνάνες, είναι, όχι απλά πηγή ζωής, αλλά η ίδια μας η ζωή! Οι φλέβες μας, που θέλουν να τις κόψουν, για να μας αποτελειώσουν. Αφού το 40% του εδάφους της Αιτωλοακαρνανίας δεν ποτίζεται.
Κακούργημα, για το οποίο συνηγορεί η κομματική τετρακτύς των ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΚΚΕ και ΛΑΟΣ. Και ασφαλώς, όπως φαίνεται, στο όνομα της ωμής ψηφοθηρίας. Δεδομένου ότι οι Θεσσαλοί υπερτερούν πληθυσμιακά των Αιτωλοακαρνάνων.
Σάμπως δεν έφτανε η δολοφονία του Μαρίνου Αντύπα και των κολίγων στο Κιλελέρ! Ή η καταστροφή των υδροβιότοπων και υγρότοπων κάπου εφτά θεσσαλικών λιμνών (Κάρλας, κλπ)! Και είναι ανάγκη να θυσιαστούν και η Αιτωλοακαρνανία και οι Αιτωλοακαρνάνες και ο Αχελώος και η λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου κλπ.
Πάντα στο βωμό της τσιφλικάδικης απληστίας και του πολιτικού αμοραλισμού!
Ο άλλος, εξίσου, επαχθής, για μας, σταυρός είναι η διοικητική συνύπαρξη με το δοβλέτι των Αχαιών.
Είναι πασίδηλο ότι ζούμε στον, πολύ επαχθέστερο του θρησκευτικού, καπιταλιστικό Μεσαίωνα. Κι όπως στα τότε απολυταρχικά και φεουδαρχικά καθεστώτα οι λαοί αντιμετωπίζονταν-πωλούνταν ή αγοράζονταν ή δίνονταν προίκα-ως κοπάδια αλόγων ζώων, παρόμοια αντιμετωπιζόμαστε κι εμείς σήμερα από τους τσιφλικάδες πολιτικούς, για χάρη του αχαϊκού δοβλετιού!…
Είναι τελείως ακατανόητη η όλως αταίριαστη και ασύμβατη με τους Πελοποννήσιους συζυγία μας. Αφού δεν μας χωρίζει απλά και μόνο η θάλασσα, αλλά και άβυσσος νοοτροπίας. Ακόμη και η διέλευσή της γέφυρας, που τεχνικά μας ενώνει, μας κοστίζει πολύ ακριβά. Όπως και κάθε άλλη ανάμεσά μας διοικητικής, δικαιικής ή οικονομικής φύσεως σχέση.
Και ποιοι και με ποια στρεβλή σκοπιμότητα δεν θέλησαν και δεν θέλουν να συνταιριαστούμε με τους συντοπίτες μας στερεοελλαδίτες (Ευρυτανία, Φωκίδα, Φθιώτιδα, τα πλησιόχωρα προς την Αιτωλοακαρνανία Ιόνια νησιά); Με τους οποίους μιλούμε την ίδια γλώσσα, της αλληλοκατανόησης, της αλληλοβοήθειας, της δικαιοσύνης και της ντομπροσύνης!…
Ασφαλώς αυτοί, που θέλουν «να μας έχουν του χεριού» τους. Κι, όχι μόνο να μην μας αφήνουν «να σηκώσουμε κεφάλι», αλλά και να μπορούν να μεθοδεύουν με όλους τους δυνατούς τρόπους την αποψίλωσή μας απ’ τις αναπτυξιακές μας προϋποθέσεις και δυνατότητες. Όπως μέχρι τώρα παντοιοτρόπως έχει περίτρανα αποδειχτεί.
Αφου, ξεκινώντας απ’ την παντελή -και άρα συναινετική για τα συμφέροντα των σφετεριστών των υδάτινων πόρων μας- αδιαφορία (περίπτωση εκτροπής Αχελώου), κινούνται, σε άλλες περιπτώσεις, συστηματικά μέσα σε πλαίσια μεθοδευμένης αντιπαλότητας και ωμού ανταγωνισμού. Για να φτάνουν μέχρι και την απροκάλυπτη ή συγκεκαλυμμένη «βίαιη και αυταρχική» αρπακτικότητα (περίπτωση τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αγρινίου, κλπ)…
Κατάσταση, που θα γίνεται ολοένα οδυνηρότερη και ζοφερότερη, τώρα, που οι περιφερειάρχες θα εκλέγονται. Οπότε η πελοποννησιακή πλειοψηφία θα συνθλίβει και θα καταδικάζει σε ολοένα και μεγαλύτερη υπανάπτυξη την μέχρι τώρα φυτοζωούσα Αιτωλοακαρνανία.
Γι’ αυτό ζητούμε εδώ και τώρα οριστικό διαζύγιο απ’ την τόσο αταίριαστη και ζημιογόνα για την Αιτωλοακαρνανία ετεροβαρή αυτή συζυγία!
Επιτέλους βαρεθήκαμε την κατάσταση πολιορκίας απ’ τους τσιφλικάδες της Θεσσαλίας και τους κοτζαμπάσηδες της Αχαΐας, όπως στο Μεσολόγγι απ’ τον Κιουταχή και τον Ιμπραήμ.
Η έξοδός μας είναι απαραίτητος όρος για την περαιτέρω επιβίωσής μας.
Και αυτό εξαρτάται από σας, κύριοι Βουλευτές.
Απ’ το κατά πόσο είστε διατεθειμένοι να εγκαινιάσετε το καθεστώς πολιτικής φιλοτιμίας (που υπαινίχθηκε ο Ομπάμα) και να τερματίσετε το καθεστώς της τουρκισίας (=αδικίας και αυθαιρεσίας, κατά τον Κοραή)!
Εξ αιτίας του οποίου, όπως θα έλεγε και ο Μακρυγιάννης, καταντήσαμε η παλιοψάθα του παγκόσμιου χλευασμού και σαρκασμού.
Διαφορετικά η περιβαλλοντική σας πολιτική (περίπτωση Αχελώου) θα είναι Πιτυοκάμπτης και ο Καλλικράτης σας (περίπτωση περιφερειών) θα είναι, για μας, απλά ληστοκράτης!
Με τιμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου