Όταν ο άνθρωπος αποκτήσει την Ελευθερία σε λίγο την θεωρεί σαν δεδομένο αγαθό και αρχίζει να αγωνίζεται πυρετωδώς για την Ισότητα. Οι ιδέες αυτές στην πραγματικότητα είναι σε αντινομία. Κατά τον Ευριπίδη οι Έλληνες ήταν υπέρ της Ελευθερίας: «Ελεύθερη είναι η πόλη μας, δεν είναι στο χέρι κανενός, ο λαός κυρίαρχος, δίνει την αρχή σε πολίτες για ένα χρόνο, προνόμια δεν υπάρχουν για τον πλούσιο, δικαιώματα έχει τα ίδια και ο φτωχός».
Αλλά και ο Ιστορικός Θουκυδίδης και ο φιλόσοφος Αριστοτέλης λένε: «Ο πλούτος είναι παράγων της ατομικής και συλλογικής ευημερίας αλλά και απειλή των πολιτικών ελευθεριών και της ευστάθειας του συνόλου της κοινωνίας. Η υλική ένδεια στα άτομα και στα κράτη δεν γίνεται ανεκτή στη ζωή του ανθρώπου και των κοινωνικών ομάδων».
Οι άνθρωποι έχουν την τάση να απαιτούν Ισότητα και Ελευθερία. Δύο αγαθά που συχνά συγκρούονται μεταξύ τους και βρίσκονται σε αντινομία.
Ο Γάλλος πολιτικός Alexis de Tocqueville περιγράφει με ακρίβεια την Αμερικανική κοινωνία του 1835-1840 στο βιβλιο του “De la Democratie” και ιδιαίτερα το πρόβλημα της Ισότητας και Ελευθερίας, το οποίον σήμερα παρουσιάζεται με μεγαλύτερη οξύτητα και αντιπαλότητα σε όλες τις κοινωνίες.
Είναι δυνατόν οι άνθρωποι να τοποθετούν πάνω από το αγαθό της Ελευθερίας την μικρή «ωφέλεια» εκ της Ισότητας; Να δέχονται ακόμη και την δουλεία αν πρόκειται να εξαγοράσουν την Ισότητα. Και είναι νοητή η Ισότητα χωρίς την Ελευθερία;
[Το πείραμα που έγινε στη Σοβιετική Ένωση δεν το πρόλαβε ο de Tocqueville. Η Ισότητα στο τέλος εκφυλίστηκε και όλοι έζησαν σε καθεστώς ανισότητας και δουλείας. Τι άλλο να σήμαινε η πολυτελής ζωή, τα ταξίδια, τα ειδικά προνόμια, τα «μπεριόσκα» της νομενκλατούρας από την μια μεριά και από την άλλη τα άδεια πολυκαταστήματα ακόμη και στα βασικά είδη διατροφής και οι τεράστιες ουρές σε αυτά του λαού και ο λιμός των γεωργών; Παρ Όλα αυτά το "κόμμα του λαού" και τα αποκόμματα της Αριστεράς εδώ προοδεύουν και νεκρανασταίνονται]
Αλλά και στο βιβλίο του «Ισότητα και Ελευθερία» ο de Tocqueville γράφει: «Στον άνθρωπο υπάρχει το πρώτο και εντονότατο πάθος για Ισότητα και αυτό κατακτά με το χρόνο όλο και περισσότερες ψυχές. Την ελευθερία την θεωρεί πλέον δεδομένη και ποθεί την απόκτηση της Ισότητας. Όμως για να την επιτύχει είναι υποχρεωμένος και δέχεται να θυσιάσει ένα μέρος της Ελευθερίας του» [Τι άλλο να σημαίνουν τα «σοσιαλιστικά καθεστώτα» που συντηρούν χιλιάδες ανέργους, αργόμισθους, λαθρομετανάστες κ.α σε βάρος των βολικών «ηλιθίων», φορολογουμένων; Το κυρίαρχο πάθος στην εποχή μας είναι η Ισότητα των βιοτικών συνθηκών. Για τα προβλήματα της καθημερινότητας όλοι διαμαρτύρονται και ελάχιστοι για την στέρηση της ελευθερίας.
Το καλάθι του νοικοκυριού και οι ανάγκες διαβίωσης δεν θέλει εξαίρεση πλούσιου ή φτωχού. Πρέπει να γεμίσει τα απαραίτητα. Ολοι οι πολίτες επιθυμούν να να απολαμβάνουν ίσα δικαιώματα, ίσους όρους ζωής, ίση μέθεξη στα αγαθά του συλλογικού βίου.]
Η Ισότητα όταν επιβληθεί γράφει ο De la Democratie, δεν καταλύεται εύκολα «Η κοινωνική κατάσταση πρέπει να τροποποιηθεί, οι νόμοι να εκλείψουν, η σκέψη να σιγήσει, οι συνήθειες να αλλάξουν και τα ήθη να διαφθαρούν. Αντίθετα, η πολιτική Ελευθερία χάνεται ευκολότερα, ακόμη και χωρίς πραξικόπημα, αν δεν την περιφρουρήσει».
Κατά τον Tocqueville η σταδιακή εξέλιξη της Ισότητας στην Αμερική είναι θεοκρατική και οφείλεται στην… «Θεία Πρόνοια». Τρόμος συνέχει τον συγγραφέα η προοπτική που θα οδηγήσει αυτή την τάση που συνεχώς προχωρεί στην Αμερική; [Προφητικός ο λόγος του δύο σχεδόν αιώνες πριν. Η τάση της Ισότητας ισοπεδώνει σήμερα και την δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και την ελευθερία του λόγου, και την ελευθέρα βούληση, και την πληροφόρηση, ακόμη και την επιστήμη, και την λογική και την φυσιολογία του ανθρώπου που δέχεται την “woke” ατζέντα. Όλα υποτάσσονται στο «πολιτικώς ορθόν» και όχι στην Αλήθεια]
Η δημοκρατική επανάσταση στην Αμερική έγινε μέσα στο κοινωνικό σύνολο χωρίς την παράλληλη εκείνη αλλαγή στους νόμους, στις ιδέες, στα ήθη και στα έθιμα που θα ήταν αναγκαία για να καταστεί μια τέτοια επανάσταση ευεργετική. Έτσι έχουμε μια δημοκρατία χωρίς να έχουμε κάτι που να μειώνει τα ελαττώματα της και να προβάλλει τα φυσικά της πλεονεκτήματα. Και καταλήγει ο συγγραφέας: «Το πρόβλημα Ισότητας και Ελευθερίας μέσα στην έννοια της δημοκρατίας είναι μια ριζική και ανυπέρβλητη αντινομία. Όμως οι άνθρωποι δίνουν χωρίς δισταγμό προβάδισμα στην Ισότητα».
[Αυτό το διαπιστώνουμε ξεκάθαρα στις μέρες μας όπου συμβιβαζόμαστε με όλες τις αλλαγές που μας στερεί το εξουσιαστικό κατεστημένο με ελάχιστη μεμψιμοιρία, αρκεί να μην μας στερήσουν την ισότητα στο βιοτικό επίπεδο. Διότι η Ισότητα πληρώνει έστω λίγα αλλά φανερά, ενώ η Ελευθερία αμείβει πλουσιοπάροχα αλλά μακροπρόθεσμες ομολογίες που λίγοι μόνο εκτιμούν την αξία τους, οι πνευματικοί άνθρωποι και οι «ιδεοπαρμένοι»]
(6/10/25)
*Αμφικτύων ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφέας, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου