Όταν έγινε έφηβος ο Ηρακλής προβληματίστηκε, όπως κάνουν όλοι οι νέοι, ποιο δρόμο να διαλέξει. Όπως γράφει ο σοφιστής Πρόδικος αποσύρθηκε σε ήσυχο μέρος και του φάνηκε ότι τον πλησίασαν δύο γυναίκες, υψηλόσωμες, η μία ευπρεπής στην εμφάνιση και ευγενική από φυσικού της, όπως ταιριάζει σε ελεύθερους ανθρώπους, έχοντας για στολίδια του κορμιού της την καθαριότητα, την ντροπαλοσύνη στα μάτια, την σεμνότητα στο παράστημα, φορώντας λευκό φόρεμα. Η άλλη καλοθρεμμενη, παχιά και μαλθακή στη σάρκα, καλλωπισμενη με φκιασίδια να φαίνεται πιο λευκή και πιο ροδαλή απ’ ότι ήταν και ψηλότερη στο ανάστημα, με μάτια ολάνοιχτα και φόρεμα διαφανές να φαίνονται τα πληθωρικά της κάλλη. Εξέταζε τον εαυτό της και έριχνε γύρω της φιλάρεσκες ματιές να δει αν την κοιτάζουν οι άλλοι και κοίταζε και τη σκιά της ακόμα.
Η πρώτη πήγε πρώτη στον Ηρακλή και του είπε: «Σε βλέπω Ηρακλή αμήχανο ποιο δρόμο να ακολουθήσεις στη ζωή. Εγώ θα σε οδηγήσω στον πιο ευχάριστο και εύκολο δρόμο και δεν θα είναι τίποτα που να μην το γευθείς, ενώ δεν θα δοκιμάσεις στη ζωή σου τίποτα το δυσάρεστο. Γιατί πρώτα πρώτα δεν θάχεις φροντίδες ούτε για πολέμους, ούτε για ενοχλητικά πράγματα, αλλά θα ζεις τη ζωή σου αναζητώντας τι ευχάριστο μπορείς να βρεις, φαγητό ή ποτό, με ποιο θέαμα ή ακρόαμα μπορείς θα ψυχαγωγηθείς, ή τι ηδονές θα δρέψεις με την όσφρηση ή την αφή, με ποιούς παιδικούς έρωτες θα μπορούσες να ευφρανθείς, πως θα μπορείς να κοιμάσαι αναπαυτικότερα και πως χωρίς κανένα κόπο θα μπορείς να τα απολαμβάνεις όλα αυτά. Κι’ αν κάποτε υπάρξει η υποψία ότι θα σου λείψουν αυτά εγώ θα σε οδηγήσω να καρπωθείς όσα οι άλλοι αποκτούν με την δουλειά τους, χωρίς εσύ να ταλαιπωρηθείς στο σώμα και στην ψυχή. Γιατί εγώ δίνω στους μαθητές μου τη δυνατότητα να αποκτούν από παντού κέρδη»
Γυναίκα ποιό είναι το όνομα σου; Την ρωτά «Οι φίλοι μου με λένε Ευδαιμονία και όσοι με μισούν με λένε Κακία.»
Μετά παρουσιάζεται μπροστά του η άλλη και του λέει:
«Ηρθα και εγώ κοντά σου Ηρακλή επειδή και γνωρίζω τους γονείς σου και έχω αντιληφθεί τον καλό σου χαρακτήρα κατά το διάστημα της εκπαίδευσης σου. Στον δρόμο το δικό μου θα γίνεις πολύ ικανός δημιουργός των ωραίων και σεμνών έργων και εγώ χάρη στα έργα σου αυτά θα αναδειχθώ άξια πολύ μεγαλύτερης τιμής και θ’ αποκτήσω μεγαλύτερη δόξα. Δεν θα σε εξαπατήσω με ευχάριστους προλόγους , αλλά θα σου εκθέσω τα πράγματα με αλήθεια, όπως τάχουν βάλει με σειρά οι θεοί. Από τα αγαθά και τα ωραία δεν δίνουν τίποτα οι θεοί στους θνητούς χωρίς μόχθο και φροντίδα, αλλά αν θέλεις να σου είναι ευσπλαχνικοί οι θεοί πρέπει να τους λατρεύεις, αν θέλεις πάλι να σε αγαπούν οι φίλοι πρέπει να τους ευεργετείς, κι’αν θέλεις να σε τιμά μια πολιτεία πρέπει να την ωφελείς. Κι’ αν έχεις την αξίωση να θαυμάζεσαι από όλη την Ελλάδα πρέπει να ευεργετείς την Ελλάδα. Κι’ αν θέλεις πάλι τη γη να σου δίνει άφθονους καρπούς πρέπει να την καλλιεργείς, είτε νομίζεις ότι πρέπει να πλουτίσεις από την κτηνοτροφία πρέπει να περιποιείσαι τα ζώα σου. Και όταν εξορμάς με πόλεμο για να αυξήσεις την ισχύ σου και θέλεις να είσαι σε θέση να ελευθερώνεις τους φίλους και να υποδουλώνεις τους εχθρούς, πρέπει να μάθεις και τις πολεμικές τέχνες από τους ειδικούς και να ασκείσαι πως πρέπει να τις χρησιμοποιήσεις. Αν θέλεις επίσης να είσαι δυνατός στο σώμα πρέπει να συνηθίσεις το κορμί να υπηρετεί το στοχασμό και να το γυμνάζεις με κόπο και ιδρώτα»
Η Κακία τότε όπως διηγείται ο Πρόδικος, παίρνει αμέσως το λόγο και λέει: «Εννοείς Ηρακλή πόσο δύσκολο και μακρύ δρόμο προς τις απολαύσεις σου υποδεικνύει η γυναίκα τούτη; Εγώ αντίθετα θα σε οδηγήσω στην ευδαιμονία από δρόμο εύκολο και σύντομο».
Η Αρετή λέει τότε: «Δυστυχισμένη τι καλό έχεις εσύ; Τι ευχάριστο γνωρίζεις αφού δεν θέλεις να κάνεις τίποτα για να έχεις τα ευχάριστα; Γιατί δεν περιμένεις να τα επιθυμήσεις, αλλά προτού τα επιθυμήσεις χορταίνεις απ’ όλα, τρως πριν πεινάσεις και πίνεις πριν διψάσεις και για να φας με ευχαρίστηση μηχανεύεσαι τέχνες μαγειρικές, για να πιεις ευχάριστα φτιάχνεις κρασιά πολυτελή και μέσα στο κατακαλόκαιρο τρέχεις εδώ και εκεί αναζητώντας χιόνι και για να κοιμηθείς ευχάριστα φτιάχνεις όχι μόνο τα στρώματα μαλακά, αλλά και τα κρεβάτια και τα στρωσίδια κάτω από το στρώμα, επιθυμώντας τον ύπνο όχι γιατί είσαι κουρασμένη, αλλά γιατί δεν έχεις τι να κάνεις. Την αφροδίσια ηδονή την προκαλείς πριν την αποζητήσεις με το να μηχανεύεσαι τα πάντα και να μεταχειρίζεσαι σαν γυναίκες τους άνδρες. Ετσι μαθαίνεις τους φίλους σου, τους εξευτελίζεις δηλαδή την νύχτα και την ημέρα τους ρίχνεις σε νάρκη και ενώ είσαι αθάνατη οι θεοί σε απομάκρυναν από πλάι τους και οι αγαθοί άνθρωποι σε περιφρονούν. Τον έπαινο το πιο ευχάριστο άκουσμα δεν το έχεις ακούσει, ούτε έχεις δει το πιο ευχάριστο θέαμα γιατί ως σήμερα δεν έχεις δει ποτέ κανένα καλό σου έργο. Ποιός αληθινά όταν λες κάτι είναι δυνατόν να σε πιστέψει και ποιος μπορεί στην ανάγκη σου να σε βοηθήσει; Ποιος σώφρων άνθρωπος θα μπορούσε ποτέ να αποτελέσει μέλος της συντροφιάς σου; Οι ακόλουθοι σου όταν είναι νέοι είναι ασθενικοί στο σώμα κι’ όταν κάπως τους πάρουν τα χρόνια είναι ανόητοι στα μυαλά, επειδή στα νιάτα τους τρέφονται χωρίς μόχθο, γεμίζουν λίπος και περνούν δύσκολα γηρατειά καταντώντας ξερά κορμιά γεμάτα ντροπή για ότι έκαναν στα νιάτα τους και τα δυσάρεστα τα φύλαξαν για τα γηρατειά τους. Εγώ αντίθετα συναναστρέφομαι με τους θεούς και τους αγαθούς ανθρώπους και κανένα έργο θείο ή ανθρώπινο είναι δυνατόν να γίνει χωρίς εμένα. Εχω άλλωστε κι’ απ’ τους θεούς και απ’ τους ανθρώπους, απ’ όσους είναι σωστό να έχω την πιο μεγάλη τιμή. Είμαι αγαπητή συνεργάτις με τους τεχνίτες, πιστή φύλακας των νοικοκυραίων, παραστέκω στοργικά στους δούλους, καλή συνεπίκουρος στα έργα της ειρήνης, ασφαλέστατη σύμμαχος στα πολεμικά και άριστος δεσμός της φιλίας. Οι φίλοι μου απολαμβάνουν ελεύθερα και ανενόχλητα φαγητά και ποτά, γιατί περιμένουν έως ότου τους αγγίξει η όρεξη, κοιμούνται επίσης πιο ευχάριστα απ’ αυτούς που δεν κουράζονται και δεν υποφέρουν όταν αφήνουν τον ύπνο, ούτε παραμελούν τα όσα πρέπει προς χάρη του. Οι νέοι χαίρονται τον έπαινο των γεροντοτέρων, οι γεροντότεροι αγάλλονται γιατί τους τιμούν οι νέοι και γιατί διατηρούν επίσης την γλυκιά ανάμνηση των παλιών έργων τους και ευχαριστιούνται από τις παρούσες πράξεις τους γιατί τις ενεργούν σωστά. Εξαιτίας μου είναι αγαπητοί στους θεούς, αγαπητοί στους φίλους τους, πολύτιμοι στις πατρίδες τους. Και όταν φθάσει το προδιαγεγραμμένο από την μοίρα τέλος της ζωής, δεν ρίχνονται στον τάφο, απολησμονημένοι χωρίς τιμές, αλλά ζουν στη μνήμη των ανθρώπων αιώνια πάντα ζωντανοί και δοξολογημένοι. Αυτά και συ αν κατορθώσεις ως το τέλος με κόπους στη ζωή σου Ηρακλή, τέκνο γονέων αγαθών θα μπορέσεις ν’ αποκτήσεις την πιο μακάρια ευδαιμονία». Την εκπαίδευση στην Αρετή πήρε ο Ηρακλής και έγινε ξακουστός.
Σχόλια:
1/ Πρόδικος ο Κείος από την Ιουλίδα (470 π.Χ) ήταν σπουδαίος σοφιστής της αρχαιότητας και ζούσε στην Απολογία του Σωκράτη
2/ Και στην εποχή εκείνη υπήρχε η «woke» ατζέντα της Κακίας
3/ Οι ενάρετοι ήταν ανέκαθεν πατριώτες και πολεμούσαν για την πατρίδα εν αντιθέσει με τους εθνομηδενιστές, οι οποίοι αρνούνταν να κάνουν θυσία υπέρ του συνόλου
4/ Ολες τις εποχές πλουτίζουν ή ζουν σε βάρος των άλλων που με τον ιδρώτα τους τα αποκτούν οι τοκογλύφοι, οι συνδικαλιστές, τα «κομματόσκυλα», οι αργόμισθοι κ.α.
5/ Σήμερα τρέφουμε και επιδοτούμε χιλιάδες λαθρομετανάστες, σε βάρος των φορολογουμένων, ενώ επιβάλλεται όσους δεν εργάζονται ή να τους διώχνουμε.
6/ Στα σχολεία μας αντί να διδάσκουν την Αρετή διδάσκουν την Κακία. Αυτή είναι η αιτία κατολίσθησης της κοινωνίας. Θεωρούν εθνικιστικό τον αρχαίο μας πολιτισμό επειδή είναι φυσιολατρικός και αντίθετος προς τον παρόντα εικονολατρικό.
7/ Η Κακία σήμερα έχει εκτοπίσει την Αρετή και γι’ αυτό η χώρα μας κατατρύχεται από ορυμαγδό σκανδάλων, αλλά και η Δύση έχει πέσει σε σήψη και παρακμή.
8/Με ακρίβεια και ευθυκρισία ο Πρόδικος έγραψε τα ελαττώματα της Κακίας αυτά που κατατρύχουν τις δυτικές κοινωνίες. Αιτία το εύκολο κέρδος και οι απολαύσεις που έχουν αναχθεί σε υπέρτατο ιδανικό και το επιζητούν χωρίς εργασία, ιδρώτα με κάθε μέσον (ακόμη και με το έγκλημα, κλοπές, απάτες, υπεξαιρέσεις, ληστείες κ.ο.κ). Η Κακία ξεκινάει από την κεφαλή, διεμβολίζει Κυβερνήσεις, κόμματα , Δικαιοσύνη, Αστυνομία, Εκκλησία και τα ΜΜΕ και ρουφάει το αίμα του λαού που δεν έχει κάποιο ανάχωμα να αντισταθεί.
(3/10/25)
*Αμφικτύων ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφέας, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου