1 Νοεμβρίου 2022

ΕΠΕΤΕΙΟΛΟΓΙΟ ΕΟΚΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1955-1959. ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΔΙΓΕΝΗ.

Επιμέλεια από ομάδα εργασίας και έρευνας του συγγραφέα κ. Αντώνη Αντωνά
 
1954
10 Νοε: Η μυστική άφιξη του Αρχηγού του Αγώνα της ΕΟΚΑ Γεωργίου Γρίβα Διγενή μετά από περιπετειώδες ταξίδι. 
 
1955
14-16 Νοε: Δυναμικές διαδηλώσεις σ όλη την Κύπρο λόγω της απόρριψης της της έφεσης για την καταδίκη του Μιχαήλ Καραολή.
18 Νοε: Επίθεση ομάδας 13 αγωνιστών της ΕΟΚΑ εναντίον της φρουράς του μεταλλείου του Μιτσερού
19 Νοε: Οι Βρετανοί κλείνουν το Εμπορικό Λύκειο Λάρνακας.
21 Νοε: Επαναρχίζουν οι συνομιλίες μεταξύ Μακαρίου και Χάρτινγκ. Σε ενέδρα στο δρόμο Αμιάντου-Κακοπετριάς σκοτώνονται τρεις Βρετανοί στρατιώτες και στην Αμμόχωστο άλλοι δύο σε δύο επιθέσεις.
24 Νοε: Σκοτώνεται από Βρετανούς ενώ επιστρέφει από τα κτηματά του, ο Αυγουστής Σάββα, 60 ετών από Κυπερούντα.
26 Νοε: Ο Χάρτιγκ κηρύσσει την Κύπρο σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης  
 
1956
2 Νοε: Σε επιθέσεις της ΕΟΚΑ σκοτώνονται 5 άτομα. Αχρηστεύεται ο ηλεκτροπαραγωγικός σταθμός Καρβουνά
3 Νοε: Σκοτώνεται από Βρετανούς στη Μεσόγη ο Χαρίλαος Πιστέντης, 45 ετών από την Τριμιθούσα. Σε διάφορες επιθέσεις της ΕΟΚΑ σκοτώνονται 17 Βρετανοί, 9 εκ των οποίων σε ενέδρα στη Σκαρίνου. Αχρηστεύεται επίσης ο ηλεκτροπαραγωγικός σταθμός της Τριμίκλινης
4 Νοε: Βρετανοί σκοτώνουν τους Γεώργιο Αναστάση, Βάσο Παναγή, Γεώργιο Στυλιανού. Σε επιθέσεις και ενέδρες της ΕΟΚΑ σε διάφορα μέρη του νησιού σκοτώνονται 13 άτομα.
6 Νοε: Σκοτώνεται ο βοηθός διοικητής Πλατρών Ουίλιαμσον.
13 Νοε: Πεθαίνει στο στρατόπεδο του Ξερού μετά από βασανιστήρια ο Γεώργιος Νικολάου, 26 ετών από τον Κάτω Πύργο
14 Νοε: Η επιτροπή δικαιοδοσίας του ΟΗΕ αποφασίζει εγγραφή του Κυπριακού στη Γ.Σ. του ΟΗΕ
16 Νοε: Αγωνιστές της ΕΟΚΑ ανατινάζουν τον υπό ανέγερση Αστυνομικό Σταθμό Ξυλοφάγου. Τρεις Βρετανοί χάνουν τη ζωή τους μετά από έκρηξη βόμβας σε στρατόπεδο της Πάφου
19 Νοε: Μετά από φρικτά βασανιστήρια στο κολαστήριο των Πλατρών χάνει τη ζωή του ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ Ανδρέας Παναγιώτου. 18 μέλη της ΕΟΚΑ επιτίθενται κατά του Αστυνομικού Σταθμού Πάνω Παναγιάς και αφού απομονώνουν τους φρουρούς τον πυρπολούν
20 Νοε: Σκοτώνεται από Βρετανούς ο 16χρονος μαθητής Ανδρέας Βλάμης
24 Νοε: Σκοτώνεται από επικουρικούς στα Βαρώσια, ο Ανδρέας Ασσιώτης, 29 ετών
 
1957
26 Νοε: Ένας 17 χρονος προκαλεί τη μεγαλύτερη δολιοφθορά που έγινε κατά τη διάρκεια της δράσης της ΕΟΚΑ στο αεροδρόμιο Ακρωτηρίου. Συγκεκριμένα καταστρέφονται 5 αεροπλάνα, μηχανές και άλλο υλικό αξίας 4 εκ. λιρών
27 Νοε: Σκοτώνεται στην Άσσια ο Παναγιώτης Τσάρος
 
1958
12 Νοε: Πεθαίνει μετά από φρικτά βασανιστήρια ο Πρόδρομος Ξενοφώντος, 18 χρονών από το Αγριδάκι
18 Νοε: Άγγλοι σκοτώνουν τον Γιακουμή Αναστάση, 55 ετών στη Χάρτζια και στην Κυπερούντα μέσα στο σπίτι του φονεύουν τον Χριστόδουλο Καννάουρο επίσης 55 χρονών
19 Νοε: Πέφτει ηρωικά μέσα στο κρησφύγετό του στο Δίκωμο ο Κυριάκος Μάτσης, 32 ετών από το Παλαιχώρι, ενώ συλλαμβάνονται και δύο ακόμη αγωνιστές που ήταν μαζί του. Ο Αβέρωφ ζητά από το Διγενή να αναστείλει για λίγο τη δράση της οργάνωσης.
20 Νοε: Χάνει τη ζωή του μετά από βασανιστήρια ο Γεώργιος Χριστοφόρου, 19 ετών από την Έμπα της Πάφου. Την ίδια μέρα σκοτώνεται από Βρετανούς, ο Δημήτριος Γεωργίου, 45 ετών από τις Αρόδες,
21 Νοε: Βασίλης Αλεξάνδρου
22 Νοε: Η ολομέλεια της Γ.Σ. του ΟΗΕ εγκρίνει τη συζήτηση του ζητήματος της Κύπρου
25 Νοε: Σκοτώνεται κατά την προσπάθεια διαφυγής του ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ από την Πάχνα, Παναγιώτης Συμεού. Την ίδια μέρα χάνει τη ζωή του σε ενέδρα των Άγγλων ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ από το Μάμμαρι, Σάββας Ροτσίδης.
 
Πιο κάτω, τυχαία επιλογή γεγονότων. Για υπόλοιπα επικά γεγονότα δημοσιεύουμε πάντα ειδικά τιμητικά αφιερώματα. Αποσπάσματα. 
 
Το ηρωικό Παγκύπριο Λύκειο Λάρνακας – Κίτιον, φυτώριο ηρώων.
 
Στις 6 Νοεμβρίου του 1956, με διαταγή του Άγγλου κυβερνήτη Harding, το Λύκειο ανέστειλε τη λειτουργία του και διεγράφη από τα κατάστιχα των κυπριακών εκπαιδευτηρίων. Ταυτόχρονα, διαγράφηκαν από τους καταλόγους των καθηγητών της Κυβέρνησης με την κατηγορία της προπαγάνδας εναντίον της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, οι καθηγητές: Χαράλαμπος Πατσίδης, Νίκος Στρόγγολος, Κώστας Κακούλας, Γιώργος Λυκούργος, Γιώργος Μεταξάς, Λοΐζος Ιωαννίδης, Ερασμία Μιχαηλίδου και Ήβη Πετρίδου. Το Λύκειο επαναλειτούργησε στις 8 Ιανουαρίου 1958. 
 
Στο διάστημα των 14 μηνών της απαγόρευσης, λειτούργησαν με χρήματα της εκκλησίας και εύπορων πολιτών τα ξακουστά Φροντιστήρια σε 20 περίπου οικήματα σε ολόκληρη την πόλη. Δίδαξαν σ’ αυτά οι Χαράλαμπος Πατσίδης, Κώστας Κακούλας, Κλεόβουλος Παπακυριακού [μετά την απόλυσή του στις 26.11.57], Γιώργος Δρουσιώτης, Φρόσω Σούντια. Ο διδακτικός χρόνος των φροντιστηρίων αναγνωρίστηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση. 
 
Σε ένα έντυπο της εποχής, στους Τάϊμς οφ Σάϊπρους, περιγράφονται οι λόγοι και τα επακόλουθα της δεκατετράμηνης απαγόρευσης της λειτουργίας του Π.Ε.Λ.Λ. σε μια έρευνα που έκανε τότε, μετά την επαναλειτουργία του σχολείου, η Μαρούλα Βιολάρη. 
 
Μεταξύ άλλων αναφέρονται και τα εξής: «Ο μαθητικός κόσμος και οι καθηγητές του Λυκείου, θυμούνται με πόνο και πικρία την 6η Νοεμβρίου του 1956. Στις 4 Νοεμβρίου μια βόμβα είχε σκάσει, ενώ περνούσε από το σχολείο μια μηχανοκίνητη περίπολος των «δυνάμεων ασφαλείας». Οι στρατιώτες κατέβηκαν αμέσως και σαν σίφουνας όρμησαν στο σχολείο. Εικοσιένα πρόσωπα που έτυχε να είναι μέσα, οδηγήθηκαν αμέσως στην αστυνομία. Κι’ ύστερα από δύο μέρες στις 6 του μήνα το σχολείο κλείστηκε από το διοικητή, γιατί, όπως έλεγε η επίσημη ανακοίνωση, το σύρμα που πυροδότησε τη βόμβα έφτανε ως τις αίθουσες του Λυκείου. Το κλείσιμο του σχολείου, δεν ήταν αποτέλεσμα μόνο της βόμβας που αναφέραμε, αλλά και της εκτέλεσης του φίλαγγλου γραμματέα της σχολικής εφορίας του Λυκείου, καθώς και της εκτέλεσης του καθηγητή Tomas Milrea όπως και των ορμητικών διαδηλώσεων κατά των Άγγλων και Τούρκων επικουρικών, κατά την διάρκεια των οποίων οι κατακτητές υποχωρούσαν άτακτα. 
 
Δεν ήταν βέβαια το πρώτο σχολείο που έκλεισε εξαιτίας των κανονισμών «έκτακτης ανάγκης» και ούτε επρόκειτο να είναι το τελευταίο. Ήτανε όμως το σχολείο που έμεινε κλειστό όσο κανένα άλλο. 
 
Τους επόμενους 14 μήνες οι μαθητές και οι μαθήτριες, χωρισμένοι σε ομάδες γυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι, για να συνεχίσουν δραματικά τη μόρφωση που τους στερούσαν», σημειώνει ανάμεσα σ΄άλλα η δημοσιογράφος Μαρούλα Βιολάρη 
 
Στο διάστημα αυτό και πιο πριν, καθηγητές του Λυκείου είχαν κρατηθεί στα κρατητήρια. Συνεχίζοντας το περιοδικό αναφέρει τα εξής: Ένας από τους καθηγητές ο κ. Κλεόβουλος Παπακυριακού έζησε δύο περίπου χρόνια από τις 3.12.1955 μέχρι τις 26.11.1957 στο στρατόπεδο της Κοκκινοτριμιθιάς. Ο κ. Ανδρέας Πετρίδης κρατήθηκε στην Ομορφίτα και στο σταθμό Λάρνακας, ενώ άλλοι στα κρατητήρια και τα ανακριτήρια. Στις φυλακές της Αγγλίας βρίσκεται τώρα και ο Ευάγγελος Παναγιώτου καταδικασμένος σε 10χρόνη φυλάκιση. Είναι ο καθηγητής που συνελήφθη κάτω από μια γέφυρα και κατηγορήθηκε ότι κατείχε βόμβες που επρόκειτο να πυροδοτήσει. 
 
Μετά την επαναλειτουργία του στις 8 Ιανουαρίου 1958, στο σχολείο υπάρχουν τώρα 20 καθηγητές, που διδάσκουν σε 13 τμήματα. Από αυτούς οι πέντε: Χαράλαμπος Πατσίδης, Κλεόβουλος Παπακυριακού, Κώστας Κακούλας, Γεώργιος Δρουσιώτης και Φρόσω Σούντια, αποτελούν την διευθύνουσα επιτροπή με υπεύθυνο τον κ. Πατσίδη. 
 
Το Παγκύπριο Εμπορικό Λύκειο Λάρνακας, που η κυβέρνηση το κρατούσε κλειστό επί 14 μήνες, ξαναβρήκε και πάλι την παλιά αίγλη του. Τετρακόσια εβδομήντα αγόρια και κορίτσια ξαναγέμισαν τις αίθουσες και ξανάδωσαν τη χαρά και το γέλιο στη μέχρι τότε θλιμμένη του όψη. 
 
Ρένος Κυριακίδης. Ο τομεάρχης ΕΟΚΑ. Ρωμανός της ηρωικής Πιτσιλιάς. 
 
Ο Διγενής, μετά το αποτέλεσμα της 10ης Συνόδου της Γ.Σ του ΟΗΕ, αποφάσισε να επιταχύνει την δράση του. Το πρόβλημα όμως ήταν εν γένει ο οπλισμός και τα πυρομαχικά κι επειδή οι ποσότητες που έρχονταν απο την Ελλάδα και καθυστερούσαν και δεν έφταναν, αποφάσισε να δράσει ο ίδιος με την Οργάνωση και να τα πάρει απο τα μεταλλεία του νησιού και τους Άγγλους. Έδωσε εντολή στον Ρένο Κυριακίδη (Ρωμανό) να επιτεθεί με την ομάδα του στο μεταλλείο Μιτσερού και να αποσπάσει όσες ποσότητες μπορούσε σε δυναμίτιδα απο τις αποθήκες του. Η επιχείρηση έγινε στις 22 Σεπτεμβρίου 1955 8 κιβώτια δυναμίτιδας (1500 ράβδοι) βάρους 18 κιλών το καθένα, 100 περίπου κιλά βραδύκαυστης θρυαλλίδας (φυτιλιού) και 2000 πυροκροτητές (καψούλια). Αργότερα, 18 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου, θα ακολουθήσει κι άλλη επιχείρηση αρπαγής εκρηκτικών, απο το ίδιο μεταλλείο, με την ίδια επιτυχία.
 
Στην επιχείρηση που έγινε υπό την ηγεσία του *Ρένου Κυριακίδη (Ρωμανού) έλαβαν μέρος οι αγωνιστές Χρίστος Τσιάρτας (Γιαγκούλας), Ανδρέας Αργυρίδης (Κικέρων), Χρίστος Μέδρης (Μουστάκι), Χαρίλαος Ξενοφώντος (Αθάνατος) και η επταμελής ομάδα της Αγίας Μαρίνας Ξυλάτου με επικεφαλής τον Ανδρέα Βενιζέλο (Φωκά) και τους αγωνιστές Ανδρέα Σιαπανή, Δημητράκη Παπαμιλτιάδη, Ανδρέα Κ. Κολοκοτρώνη, Σταύρο Κυπριανού, Περικλή Κυπριανού και Αυγουστή Ιερεμία. Αποσπασματικές πληροφορίες. Κορνήλιος Χατζηκώστας «ΑΜΙΑΝΤΟΣ-ΠΙΤΣΙΛΙΑ, Η καρδιά της ΕΟΚΑ», Εκδόσεις Φυλλίς, Λευκωσία 2015 eoniaellhnikhpisti
 
Σημειώνεται ότι στην περιοχή του Μιτσερού – Αμιάντου είχαν γίνει αρκετές καταδρομικές επιχειρήσεις υπό την αιγίδα του Ρένου Κυριακίδη…. π.χ. 22 Ιουνίου, στις 22 Σεπτεμβρίου 18 Νοεμβρίου 1955 και είχαν στεφθεί με επιτυχία. Από τις πρώτες καταδρομικές ενέργειες για «κλοπή» οπλισμού και εκρηκτικών υλών ήταν και επιχείρηση στον Αμίαντο στις 22 Ιουνίου 1955 και έγινε εναντίον της φρουράς των εκρηκτικών υλών του μεταλλείου απο τους Ρένο Κυριακίδη (Ρωμανό), Ευαγόρα Παπαχριστοφόρου (Γεράκι), Χαράλαμπο Ζαβλή (Ηρακλή), Θεοδόση Παπαχριστοδούλου (Κολοκοτρώνη), Λάμπρο Καυκαλίδη (Ακρίτα), Κυριάκο Κόκκινο (Μήτρο), Χαράλαμπο Μπαταριά (Βότση), Γιώργο Μιχαήλ (Οικονόμο), Αχιλλέα Ευσταθίου (Μίτα), Ανδρέα Αντωνιάδη (Λιόντο), Λάμπρο Μακρή, Βάσο Βασιλειάδη (Λατζιά), Κώστα Πουργούρη. 
 
Η επιχείρηση ξεκίνησε με την εξουδετέρωση της φρουράς και στη συνέχεια άρχισε η ρίψη χειροβομβίδων. Από τους πυροβολισμούς και τις εκρήξεις οι στρατιώτες και οι αστυνομικοί τάχασαν άρχισαν να κλαίνε και κρύφτηκαν στο σταθμό χωρίς την παραμικρή αντίδραση. Απο την σφοδρή μάχη σκοτώθηκαν 12 στρατιώτες και ένας ή δυο κατάφεραν να ξεφύγουν κρυμμένοι σ’ ένα βαγόνι του μεταλλείου. Γράφει ο Διγενής στα Απομνημονεύματα του Αγώνα της ΕΟΚΑ: 
 
«…Η επίθεσις εναντίον της φρουράς Αμιάντου εγένετο υπό ραγδαιοτάτην βροχήν αιφνιδιαστικώς δι’ ισχυρών μέσων και επιτυχώς, μετά προηγουμένην αναγνώρισιν. Η εκ δώδεκα στρατιωτών φρουρά εξουδετερώθη πλήρως. Κατ’ ασφαλείς πληροφορίας δυο μόνον έμειναν άθικτοι, κρυβέντες κάτωθι βαγονίου μεταλλείου. Οι υπόλοιποι εφονεύθησαν ή ετραυματίσθησαν. Χαρακτηριστικόν είναι, ότι οι Άγγλοι στρατιώται του αστυνομικού σταθμού Αμιάντου, απέχοντες μόλις 200 μέτρα απο τον χώρον συμπλοκής μόλις ήκουσον τους πυροβολισμούς έσπευσαν να αποκρυβούν εντός του αστυνομικού σταθμού και μόνον την πρωίαν εξήλθον τούτου δια να περισυλλέξουν τους νεκρούς και τραυματίας συναδέλφους των.»  
 
Ώρα 13:30 το μεσημέρι της 19ης Νοεμβρίου του 1958. Ο Κυριάκος Μάτσης, Κύπριος γεωπόνος και αγωνιστής της ΕΟΚΑ, περνά στο πάνθεον των ηρώων θυσιάζοντας τον εαυτό του για την ελευθερία της πατρίδας. Γεννήθηκε στο χωριό Παλαιχώρι, της επαρχίας Λευκωσίας στις 23 Ιανουαρίου του 1926 και ήταν το ένα από τα τρία τέκνα της οικογένειας του Χριστοφή και της Κυριακού Μάτση. Το 1946 εισήχθη στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης όπου και σπούδασε Γεωπονία. Κατά τη διάρκεια της διαμονής του στη Θεσσαλονίκη οργάνωνε διαλέξεις εθνικής διαφωτίσεως, ενώ όταν γύρισε στην Κύπρο εργαζόταν ως γεωπόνος στην Αμμόχωστο. 
 
Εντάχθηκε από πολύ νωρίς στην Παναγροτική Ένωση Κύπρου για τα δίκαια του αγρότη. Διατέλεσε τομεάρχης της ΕΟΚΑ στις επαρχίες Αμμοχώστου από το 1955 και τομεάρχης Κερύνειας έως το θάνατό του. Συνελήφθη στις 9 Ιανουαρίου 1956. Κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων τον επισκέφθηκε ο ίδιος ο κυβερνήτης Χάρντινγκ και του πρόσφερε το υπερβολικά μεγάλο για την εποχή ποσό των 500.000 λιρών αν αποκάλυπτε πού κρυβόταν ο Διγενής. “Ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής”. Η απάντηση του αγωνιστή Κυριάκου Μάτση στον βρετανό κυβερνήτη όταν προσπάθησε να τον εξαγοράσει. Και ο κυβερνήτης στάθηκε προσοχή, τον χαιρέτησε και αποχώρησε…. 
 
Στις 13 Σεπτεμβρίου 1956 ο Μάτσης δραπέτευσε και επικηρύχτηκε με το ποσό των 5.000 λιρών. Και το επικό του τέλος: Ο *Κυριάκος Μάτσης κείτονταν νεκρός, διαμελισμένος από τις εκρήξεις. Στα χέρια του κρατούσε σφικτά δύο υποπολυβόλα. 
 
Ο πατέρας του, Χριστοφής Μάτσης, όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο του γιου του, δήλωσε: «Τόσον εγώ όσο και η σύζυγός μου είμαστε υπερήφανοι για τον ηρωικό θάνατο του αγαπημένου μας παιδιού. Ο γιος μας αγωνίστηκε με όλη την δύναμη της ψυχής του για την ελευθερία του μαρτυρικού μας νησιού». 
 
Ο ίδιος ο θρυλικός «Μιλτιάδης», προαισθανόμενος το τέλος του είχε γράψει: 
«Λουλούδια πα στο μνήμα μου 
να σπείρεις θέλεις τώρα
που των ιδεών το άνθισμα 
θάφτηκε μες το χώμα…».
 
*19 Νοεμβρίου 1958 
 
Περικυκλωμένος στο ασφυκτικό κρησφύγετό του, δεν είχε άλλη εκλογή παρά να πεθάνει. Ο ίδιος δεν είχε αφήσει στην ψυχή του κανένα ηθικό περιθώριο για εκλογή. Ήταν έτοιμος για το θάνατο. Τον είχε προβλέψει στα γράμματά του, τον είχε αναλύσει στους φιλοσοφικούς στοχασμούς του, τον είχε με σιγουριά καταγράψει στο ημερολόγιό του, τον είχε τραγουδήσει. Είχε υπογραμμίσει στο βιβλίο Η σιδηρά διαθήκη του Πολύβιου Δημητρακοπούλου: «Έκλεξε όσον ημπορής τον τρόπο του θανάτου σου, ένας ωραίος θάνατος είναι συνήθως η ευγενεστέρα πράξις της ζωής!». 
 
Ο τελευταίος διάλογος του ήρωα με τον μεταφραστή των Άγγλων. 
 
Ο ΤΚ λοχίας του Τμήματος Ανιχνεύσεως Εγκλημάτων (αρ. 442) Σαλίμ Γιαβούζ άκουσε όλο το διάλογο μεταξύ του Κυριάκου Μάτση και του μεταφραστή, και κατέθεσε αργότερα: «Άκουσα τον μεταφραστή να λέει στα ελληνικά: “Μάτση, Μάτση, πιάστηκες στο κρησφύγετο. Δεν υπάρχει πιθανότητα να δραπετεύσεις. «Παραδώσου». Στη συνέχεια άκουσα μια βαριά φωνή που φαινόταν ότι ερχόταν κάτω από το δάπεδο, να απαντά στα ελληνικά: “Δεν παραδίδομαι”. Ο μεταφραστής στη συνέχεια ρώτησε: “Πόσοι είστε εκεί κάτω;”. Και η φωνή απάντησε: “Τρεις”. Ο μεταφραστής ακολούθως ρώτησε: “πόσα όπλα έχετε μαζί σας;”. Και η φωνή απάντησε: “Δύο”. Ο μεταφραστής ρώτησε: “έχετε βόμβες;”. Και η φωνή απάντησε: “Έχουμε βόμβες”. Ο μεταφραστής είπε στη συνέχεια: “Ελάτε ένας-ένας, άοπλοι, και παραδοθείτε”. Η φωνή απάντησε: “Δύο πρόσωπα έρχονται άοπλα- μην τους πυροβολήσετε”. Ο μεταφραστής ρώτησε: “Εσύ τι θα κάμεις;”. Η φωνή απάντησε: “Θα δω τι θα κάνω με τον εαυτό μου. Εάν δεν θέλετε να πολεμήσετε, είναι καλύτερα να φύγετε από το δωμάτιο”. Τον καλούν ξανά να παραδοθεί… “Όχι. Δεν παραδίδομαι. Αν θα βγω, θα βγω πυροβολώντας”» και έπεσε μαχόμενος πολυβολώντας τους κατακτητές …. 
 
Η επιστολή προς τους γονείς του. 
 
Έντεκα μήνες πριν από το πέρασμά του στην αθανασία, σε επιστολή προς τους γονείς του ο Μάτσης φανερώνει το πώς θα αντιμετώπιζε το τελευταίο προσκλητήριο της πατρίδας: «Πιστεύομεν ότι κάθε θυσία μας δεν πηγαίνει άδικα και εσείς να είστε περήφανοι για μας. Αν ο καλός Θεός μάς επιφυλάσσει την λαμπράν τύχη να δώσουμεν την ζωήν μας για την πατρίδα, τότε η χαρά σας πρέπει να είναι απέραντη. Δεν ξέρω αν μπορεί να ονειρευτεί ένας άνθρωπος καλύτερη τύχη από αυτή. Και δεν μπορώ να σκεφθώ γονείς που να είναι πιο περήφανοι παρά για τα παιδιά τους που έπεσαν για την πατρίδα». 
 
Ο λόγος του Μάτση είναι λόγος διαχρονικός γιατί πηγάζει από αξίες οικουμενικές, οι οποίες έχουν ως κέντρο αναφοράς τους τον άνθρωπο. Ο Κυριάκος Μάτσης αντιτάχθηκε και με τη γραφίδα του, αλλά και με το όπλο του, σε κάθε μορφή ολοκληρωτισμού και καταπίεσης. Η πίστη του στην ελευθερία και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια στάθηκαν οι παντοτινοί σύντροφοί του.
 
«Με Την Βοήθειαν Του Θεού, Με Πίστην Εις Τον Τίμιον Αγώνα Μας, Με Την Συμπαράστασιν Ολοκλήρου Του Ελληνισμού Και Με Την Βοήθειαν Των Κυπρίων, Αναλαμβάνομεν Τον Αγώνα Δια Την Αποτίναξιν Του Αγγλικού Ζυγού Με Σύνθημα Εκείνο, Το Οποίον Μας Κατέλιπον Οι Πρόγονοί Μας Ως Ιεράν Παρακαταθήκην: «Ή Ταν Ή Επί Τας». 
 
Αδελφοί Κύπριοι. Από Τα Βάθη Των Αιώνων Μας Ατενίζουν Όλοι Εκείνοι, Οι Οποίοι Ελάμπρυναν Την Ελληνικήν Ιστορίαν, Δια Να Διατηρήσουν Την Ελευθερίαν Των: Οι Μαραθωνομάχοι, Οι Σαλαμινομάχοι, Οι Τριακόσιοι Του Λεωνίδα Και Οι Νεώτεροι Του Αλβανικού Έπους. Μας Ατενίζουν Οι Αγωνισταί Του 1821, Οι Οποίοι Και Μας Εδίδαξαν Ότι Η Απελευθέρωσις Από Τον Ζυγόν Δυνάστου Αποκτάται Πάντοτε Με Αίμα. Μας Ατενίζει Ακόμη Σύμπας Ο Ελληνισμός, Ο Οποίος Και Μας Παρακολουθεί Με Αγωνίαν Αλλά Και Με Εθνικήν Υπερηφάνειαν. Ας Απαντήσωμεν Με Έργα, Ότι Θα Γίνομεν «Πολλώ Κάρρονες» Τούτων. Είναι Καιρός Να Δείξωμεν Εις Τον Κόσμον Ότι, Εάν Η Διεθνής Διπλωματία Είναι Άδικος Και Εν Πολλοίς Άνανδρος, Η Κυπριακή Ψυχή Είναι Γενναία. Εάν Οι Δυνάσται Μας Δεν Θέλουν Να Αποδώσουν Την Ελευθερία Μας, Μπορούμε Να Την Διεκδικήσωμεν Με Τα Ίδια Μας Τα Χέρια Και Με Το Αίμα Μας. Ας Δείξωμεν Εις Τον Κόσμον Ακόμη Μίαν Φοράν Ότι Και Του «Σημερινού Έλληνος Ο Τράχηλος Ζυγόν Δεν Υπομένει». Ο Αγών Θα Είναι Σκληρός. Ο Δυνάστης Διαθέτει Τα Μέσα Και Τον Αριθμόν. Ημείς Διαθέτομεν Την Ψυχήν, Έχομεν Και Το Δίκαιον Με Το Μέρος Μας. Γι’ Αυτό Και Θα Νικήσωμεν. 
 
Διεθνείς Διπλωμάται, Ατενίσατε Το Έργον Σας. Είναι Αίσχος Εν Εικοστώ Αιώνι Οι Λαοί Να Χύνουν Το Αίμα Των, Για Να Αποκτήσουν Την Ελευθερίαν Των, Το Θείον Αυτό Δώρο, Δια Το Οποίο Και Ημείς Επολεμήσαμεν Παρά Το Πλευρόν Των Λαών Σας Και Δια Το Οποίον Σεις Τουλάχιστον Διατείνεσθε Ότι Επολεμήσατε Εναντίον Του Ναζισμού Και Του Φασισμού. 
 
Έλληνες, Όπου Και Αν Ευρίσκεσθε, Ακούσατε Την Φωνήν Μας. Εμπρός, Όλοι Μαζί Για Την Ελευθερία Της Κύπρου Μας.
ΕΟΚΑ, ο Αρχηγός Διγενής». 
 
ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ.
 
Ομάδα εργασίας και έρευνας του συγγραφέα Αντώνη Αντωνά.



Share

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ανυπομονώ να διαβάσω κάθε μήνα το επετειολόγιο ΕΟΚΑ, που δημοσιεύει το KOUKFAMILY. Aπό τη μια συγκινούμαι για τις τόσες θυσίες του Κυπριακού Ελληνισμού, για ελευθερία και ένωση και από την άλλη χαίρομαι, που κάποιοι πατριώτες μας υπενθυμίζουν αυτά τα επικά, αλλά και λυρικά γεγονότα.
Αιωνία η μνήμη των ηρώων μας.
Ντίνα

Ανώνυμος είπε...

Πλείστοι Εφιάλτες και Ιούδες ένθεν – Ελλάδα, και εκείθεν – Κύπρος, προσπαθούν μάταια να διαγράψουν την ένδοξη ιστορία του Κυπριακού Ελληνισμού. ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕΤΕ.
Βετεράνος καταδρομέας..

Ανώνυμος είπε...

Σημειώνω μετά λύπης μου ότι ....Το 1969 το μεγαλοπρεπές ιστορικό Λύκειο Λάρνακας με την αρχαιοελληνική όψη κατεδαφίστηκε και στη θέση του κτίστηκε "σύγχρονο" κτίριο . Σβήσανε έτσι ακόμη μια επική ιστορία οι ανιστόρητοι επιλήσμονες.

Από τον Ιούνιο του 1911 ο Μητροπολίτης Κιτίου Μελέτιος Μεταξάκης συγκάλεσε συνέλευση των πολιτών για την ανέγερση του Λυκείου σε αρχαιοελληνικό ρυθμό. Το Παγκύπριο Εμπορικό Λύκειο Λάρνακας, η Α΄ Εμπορική Σχολή της Κύπρου άρχισε να λειτουργεί από το σχολικό έτος 1911-1912 στεγασμένο στο παλιό σπίτι του Ιωάννη Πιερίδη, Όταν κτίσθηκε το νέο, τελέσθηκαν και τα εγκαίνια του στις 2 Οκτωβρίου 1911. Παρόντες όλοι οι Κιτιείς με Ελληνικές σημαίες.
Π.Β. Απόφοιτη Λυκείου Λάρνακας.
ΙΔΕΤΕ: ΠΑΛΑΙΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΦΩΤΟ για να δακρύσετε.

ΔΑΝΑΟΣ είπε...

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΑ ΝΤΟΥΚΟΥΜΕΝΤΑ ...

ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ.

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ είπε...

Επειδή στο επετειολόγιο γίνεται μνεία και για τα βασανιστήρια των Άγγλων, προσθέτω τιμής ένεκεν για τους εθνομάρτυρες,που πέθαναν στα χέρια των βασανιστών ...

Τα φρικτά βασανιστήρια των Άγγλων και των Τούρκων ανακριτών, στα μπουντρούμια της Ομορφίτας και του Σπέσιαλ Μπραντς, στα χέρια των τεράτων των Πλατρών, της Παλιάς Αμμοχώστου, του Ρετ Χάουζ –του σπιτιού Γιωργαλλίδη– της Λεμεσού και στρατοπέδων των Άγγλων. Ιδού ο κατάλογος των 14 αγωνιστών της ΕΟΚΑ, που πέθαναν στην κόλαση των ανακριτηρίων.
ΔΕΝ ΛΥΓΙΣΑΝ. ΔΕΝ ΠΡΟΔΩΣΑΝ…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, 26 χρόνων, από τον Κάτω Πύργο, έγγαμος, πατέρας 2 ανήλικων παιδιών, της Ανδρούλας και της Γεωργίας.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, 28 χρόνων, από τον Πολύστυπο, έγγαμος. Πέθανε στους θαλάμους βασανιστηρίων των Πλατρών στις 19 Νοεμβρίου 1956.

ΝΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, 39 χρόνων, από το Παλαιχώρι. Πέθανε στις 25 Ιανουαρίου 1957 στους θαλάμους βασανιστηρίων των Πλατρών.

ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΧΑΤΖΗΘΕΟΔΟΣΙΟΥ, 34 χρόνων, από τους Στύλλους. Πέθανε στις 18 Δεκεμβρίου 1957, στα χέρια του βασανιστή Ντήαρ.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΤΡΙΤΑΙΟΣ, 28 χρόνων, από τον Πύργο Τηλλυρίας, έγγαμος, πατέρας 2 παιδιών, του Γιάννη και του Ανδρέα. Πέθανε στις 17 Ιουνίου 1958 στο Λονδίνο, όπου μεταφέρθηκε για θεραπεία από τα βασανιστήρια.
ΠΛΑΤΩΝ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, 36 χρόνων, από το Βουνί της Λεμεσού, έγγαμος και πατέρας 6 παδιών, του Θεόδωρου, του Ανδρέα, του Μάριου, του Πέτρου, του Δημήτρη και της Αθηνούλας. Πέθανε στις 4 Αυγούστου 1958 από βασανιστήρια που άρχισαν στο σπίτι του και συνεχίστηκαν σε ανακριτήρια της Λεμεσού.

ΛΟΥΚΑΣ ΛΟΥΚΑ, 17 χρόνων, από την Αγία Νάπα, μαθητής του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου. Πέθανε από χτυπήματα Άγγλων και Τούρκων, τη νύχτα της 3ης Οκτωβρίου 1958 στην Αμμόχωστο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ, από τις Αρόδες, πέθανε στα βασανιστήρια στην Πάφο, στις 11 Οκτωβρίου 1958.

ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΚΟΥΜΗΣ, 28 χρόνων, από την Συρκανιά Κυθρέας. Πέθαμε στα βασανιστήρια στη Λευκωσία. Έγγαμος και πατέρας 4 ανήλικων παιδιών, του Ανδρέα, (αγνοούμενου από το 1974), του Κώστα, του Γιάννη και της Χρυστάλας. Πέθανε στα βασανιστήρια στις 16 Οκτωβρίου 1958.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, 33 χρόνων από το Λιμνάτι. Έγγαμος, πατέρας 3 παιδιών, της Ελευθερίας, της Μάρως και του Ομήρου. Διετέλεσε Πολιτικός Κρατούμενος στο Διαμέρισμα «G» του Στρατοπέδου Συγκεντρώσεως Πύλας. Πέθανε από βασανιστήρια στα Κρατητήρια Πολεμίου και στο Λανίτειο Γυμνάσιο. Ο θάνατός του επήλθε στο χωριό του στις 21 Νοεμβρίου 1958, τρεις μέρες μετά την απόλυσή του από τα Κρατητήρια. Ο Βασίλης και κατά την πρώτη σύλληψη υπέστη μαρτύρια.

ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ από την Τύμπου. Πέθανε στις 13/11/1958, από βασανιστήρια στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας.

Και μερικοί σαδιστές Άγγλοι και Τούρκοι … Οι πιο αδίστακτοι βασανιστές του '55-59: Μέρλιν, ΤΚ Γιλντιρίμ, ΤΚ Αχμέτ αστυνόμος Λκας, Μακέβοϊ, Μπερτζ, Μπάρλοου, Λιτς, Μακλόκλαν, Σέιβορι κ.ά.π. Ας μην ξεχνάμε και τον αρχιδήμιο των απαγχονισθέντων αγωνιστών. Πρόκειται για τον Harry Allen με βοηθό τότε τον ΤΚ αρχιφύλακα των φυλακών Ali Y. (;), που εν τη απουσία του Allen απαγχόνιζε αυτός. Ήταν μέλος ΤΜΤ και στενός συγγενής Ντεκτάς ή Κουτσιούκ και θείος του σύγχρονου δημίου ελληνοκυπρίων αμάχων, που είναι μέχρι σήμερα υπερήφανος δολοφόνος αιχμαλώτων 1974 Turgut Yenagrali - εξτρεμιστής και στέλεχος επίσης της τρομοκρατικής τουρκικής ΤΜΤ.
Σχεδόν όλοι εκτελέσθηκαν από ΕΟΚΑ. Πλήν 1-2 που διέφυγαν στο Λονδίνο.
Α. Αντωνάς

Ανώνυμος είπε...

Αυτής της ταλαίπωρης Ελληνίδας κόρης κανένα βέβηλο χέρι δεν μπορεί την επική της ιστορία να διαγράψει. Το πνεύμα της κανείς δεν το άλωσε. 34 αιώνες εδώ ήταν και δω θε νάναι ΕΛΛΗΝΙΔΑ, γέννημα, θρέμμα….
Έγραψε ο Μέγας Σεφέρης. (Απόσπασμα)
«Είναι αφάνταστο πόσο πιστοί στον εαυτό τους έμειναν οι Έλληνες Κυπραίοι και πόσο ασήμαντα ξέβαψαν οι διάφοροι αφεντάδες πάνω τους.»
«Η γης δεν έχει κρικέλια για να την πάρουν στον ώμο και να φύγουν μήτε μπορούν, όσο κι αν είναι διψασμένοι να γλυκάνουν το πέλαγο με νερό μισό δράμι. Και τούτα τα κορμιά πλασμένα από ένα χώμα, που δεν ξέρουν, ότι έχουν ψυχές. Μαζεύουν σύνεργα για να τις αλλάξουν, δεν θα μπορέσουν να τις ξεκάμουν, αν ξεγίνουνται οι ψυχές. Δεν αργεί να καρπίσει τ’ αστάχυ, δεν χρειάζεται μακρύ καιρό για να φουσκώσει της πίκρας το προζύμι, δε χρειάζεται μακρύ καιρό το κακό για να σηκώσει το κεφάλι κι ο άρρωστος νους, που αδειάζει, δεν χρειάζεται μακρύ καιρό για να γεμίσει με την τρέλα, Ελληνική νῆσός τις ἔστι…».
Συγχαρητήρια παιδιά της Κύπρου πατριώτες ΕΛΛΗΝΕΣ. Συνεχίστε …
Dr Μ.Α. Aθήνα. Από το 1974 αδελφική φίλη του Α. Αντωνά.

Ανώνυμος είπε...

Ο μικρός μαθητής Ανδρέας Βλάμης τελείωσε το δημοτικό σχολείο του χωριού του και φοιτούσε στο Λανίτειο Γυμνάσιο, όταν φονεύθηκε. Ήταν οργανωμένος στις μαθητικές ομάδες της ΕΟΚΑ, από τις οποίες μεταπήδησε στη συνέχεια στις ομάδες κρούσεως.
“Από μικρός ο γιος μου”, μαρτυρεί η μητέρα του, “όταν έπαιζε, ζωνόταν ψεύτικα όπλα και πολεμούσε για να διώξει τους Άγγλους από την Κύπρο. Αργότερα, όταν πήγε στο γυμνάσιο, εντάχθηκε από τους πρώτους στην ΕΟΚΑ, προσπαθώντας να πετύχει το σκοπό του. Ήμαστε πολύ συνδεδεμένοι οι δυο μας, επειδή από βρέφος έχασε τον πατέρα του. Μου έλεγε όλες τις σκέψεις του και συχνά ανέφερε:
– Δεν ξέρεις, μάνα, τι θα πει πατρίδα, δεν μπορείς να ξέρεις”
“Την 4:45μ.μ. ώραν της σήμερον, 20 Νοεμβρίου 1956, ειδικός Τ/Κ χωροφύλαξ επί καθήκοντι”, έλεγε το ανακοινωθέν για το θάνατό του, “υπέστη επίθεσιν υπό 16ετούς Έλληνος Κυπρίου νέου, ο οποίος τον ήρπασεν από τον λαιμόν και απεπειράθη να κλέψει το ρεβόλβερ του. Κατά την επακολουθήσασαν πάλην ο χωροφύλαξ ανέσυρε το ρεβόλβερ του και επυροβόλησε τον νέον, ο οποίος και απέθανε”
Κατά την κηδεία του, Άγγλοι στρατιώτες προσπάθησαν να εμποδίσουν τις πατριωτικές εκδηλώσεις του πλήθους, καθώς και των συμμαθητών και καθηγητών του. Για να μπορέσουν να τις αντιμετωπίσουν ζήτησαν ενισχύσεις. Μερικοί φίλοι του, όμως, παιδιά της ΕΟΚΑ, ανατίναξαν με βόμβες το γεφύρι απ’ όπου θα περνούσαν και οι ενισχύσεις δεν μπόρεσαν να φθάσουν.
Σ.Μ. Συγγραφέας κόρη ήρωα της ΕΟΚΑ.

Ανώνυμος είπε...

Εάν αυτό το κτίριο του Λυκείου Λάρνακας αρχαιοελληνικού ρυθμού, που μεταλαμπάδευε την Ελληνική ιστορία για πάνω από 100 χρόνια, βρισκόταν στα κατεχόμενα και οι Τούρκοι το κατεδάφιζαν, πως θα τους αποκαλούσαμε; Βαρβάρους, ιερόσυλους, βάνδαλους, που δεν αφήνουν τίποτα ελληνικό όρθιο....
Για φαντασθείτε λοιπόν οι βάρβαροι εν συνεχεία της καταστροφής και σύλησης των ιερών και οσίων μας να κατεδαφίσουν π.χ. το Λύκειο Ελληνίδων ή και το Γυμνάσιο Αμμοχώστου ή το Γυμνάσιο Κερύνειας, που είναι κτισμένα και αυτά όπως και δεκάδες άλλα στα κατεχόμενα σε αρχαιοελληνικό ρυθμό.
Ειδικά στην παλαιά Λάρνακα Κίτιο, όταν περίπατο έκανες, νόμιζες ότι βρισκόσουν στην Αρχαία Ελλάδα. Δεν άφησαν τίποτα…
Μαρία Π. Απόφοιτη ιστορικού Λυκείου Λάρνακας 66-67.

Ανώνυμος είπε...

ΕΥΓΕ!!! ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΜΑΣ!!!
Σ.Π.

Ανώνυμος είπε...

Πολύτιμα ιστορικά στοιχεία

ΓΝΠ

Ανώνυμος είπε...

Πολύ χρήσιμο Αντώνη Ευχαριστώ. Φ.Α.

Ανώνυμος είπε...

Από το ιστορικό αυτό Λύκειο, που κατεδαφίστηκε αποφοίτησαν όλοι οι πεσόντες ήρωες της Λάρνακας – Κιτίου ( Ενδεικτικά; Παρίδης Μιχαλάκης, Πετράκης Κυπριανού, Ανδρέας Σουρουκλής, Λάζαρος Γεωργίου, Παύλος Μιχαηλάς, Ανδρέας Στρουθίδης, Ιάκωβος Μάρκου, Κλείτος Μαδρίτης κ.ά.π) Προ τιμή τους υπάρχει μνημείο των πεσόντων μαθητών στο νέο Λύκειο Αγίου Γεωργίου, το οποίο με δωρεά της Ιεράς Μητρόπολης Κιτίου, ανεγέρθηκε σε άλλο χώρο και σε αρχαιοελληνικό ρυθμό (Σχεδόν όλα τα παλαιά σχολεία της Κύπρου κτίσθηκαν με βάση την αρχαία Ελληνική αρχιτεκτονική) και ήταν σχέδιο της πρώην Λυκειάρχου και εικαστικού Ανδρούλλας Αντωνιάδη. Μπαίνοντας στον καραολοειδή διάδρομο, σου δίνονται μερικές στιγμές στοχασμού και ανάμνησης των πεσόντων μαθητών του Λυκείου (1911-2018 του αρχαιότερου δημόσιου εκπαιδευτηρίου της πόλης), που έχασαν την ζωή τους στις ταραχώδεις δεκαετίες, που πέρασαν. Αρχίζοντας κατ εξαίρεση τιμητικά από τον Δημητράκη Δημητριάδη τον Λαρνακέα μικρότερο μαθητή Δημοτικού 7 ετών, του απελευθερωτικού αγώνα, που δολοφονήθηκε από Άγγλους Στρατιώτες και Τούρκους επικουρικούς, σε διαδήλωση, που διοργάνωσαν οι μεγαλύτεροι μαθητές του Λυκείου στην Λάρνακα το 1956. Συνεχίζεται με τους πεσόντες μαθητές του Λυκείου στις μάχες ΕΟΚΑ 55-59, του 63-64, της Μασούρας του 1967 και τους πεσόντες και τους αγνοούμενους μαθητές Λαρνακείς της Τουρκικής εισβολής το 1974. Η μνήμη μας ας τους κρατά αθάνατους, διότι οι νεκροί μας ήρωες πεθαίνουνε μόνο όταν τους λησμονάμε. Αιωνία η μνήμη και των ηρώων μαθητών, αλλά και του κατεδαφισθέντος ιστορικού Λυκείου Λάρνακας – Κιτίου.
Κ.Κ. Εκπαιδευτικός. Λύκειο Λάρνακας 66-67.

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικά λεπτομερές, συγχαρητήρια για αυτή την δουλειά σας. Αντώνη
Γ. Βεν. Συγγραφέας

Ανώνυμος είπε...

H πατριωτική ιστοσελίδα koukfamily, ανελλιπώς κάθε μήνα δημοσιεύει το Επετειολόγιο ΕΟΚΑ, όπως και άλλα άρθρα μας τιμής ένεκεν στον πολύπαθο Ελληνισμό της Κύπρου.
Ευχαριστούμε θερμά τους φίλους αναγνώστες της ιστοσελίδας και τους προσωπικούς μας αποδέκτες, που απέστειλαν επί πλέον χρήσιμα δεκάδες σχόλια στο μέηλ μας.
Με εκτίμηση
ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑΣ του συγγραφέα κ. Αντώνη Αντωνά - Από Ελληνική Κύπρο.

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια στο koukfamily και την ομάδα εργασίας και έρευνας για τα πατριωτικά άρθρα με γεγονότα, που σε πολλούς από εμάς είναι άγνωστα και που πρέπει να μας ξυπνούν από τον Εθνικό μας Ύπνο. ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΜΑΣ. ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ.
Αλεξάνδρα - Κιλκίς

ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ είπε...

Σας ευχαριστουμε όλους για τα καλά σας λόγια αλλά και τα εξαιρετικά εύστοχα σχόλιά σας, που συμπληρώνουν το υπέροχο επετειακό άρθρο της ομάδας εργασίας και έρευνας του καλού μας φίλου συγγραφέα Αντώνη Αντωνά.
Η αγάπη μας για τον όμορφη ΕΛΛΗΝΙΚΗ μας Κύπρο, αλλά και το ενδιαφέρον μας για όσα την αφορούν και ειδικά για τα εθνικά μας θέματα, αλλά και την ιστορία της, είναι μεγάλο και αυτό έχει αποδειχθεί όλα τα χρόνια που υπάρχει το ιστολόγιό μας με τον πιο δυνατό τρόπο αφού μέχρι σήμερα έχουμε αναρτήσει περίπου 3300 άρθρα σχετικά με την μαρτυρική Μεγαλόνησό μας.
Σας ευχαριστουμε και παλι όλους για την τιμη που μας κάνετε με τα σχόλια σας.
Ευχαριστούμε και ιδιαιτέρως τον κ Αντωνη Αντωνα και την ομάδα του.

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.