Η Μηδεια είναι η αιτια που μπορεσε ο Ιασονας να πάρει το χρυσόμαλλο δέρας. Η μαυρη μαγισσα, δίνει σε εκείνον ένα υγρό με το οποίο έπρεπε να επαλείψει το σώμα και την ασπίδα του με την βοήθεια του οποίου δεν θα μπορούσε να τον βλάψει ούτε η φωτιά, αλλά ούτε και τα όπλα. Επίσης του δίνει συμβουλή να ρίξει ανάμεσα στους πολεμιστές που ο ίδιος «σπέρνει» με τα δόντια του δράκου πέτρα, ώστε να αλληλοσκοτωθούνε πιστεύοντας ότι κάποιος από αυτούς την έριξε.
Το χρυσόμαλλο δέρας ήταν κρεμασμένο σε μια βελανιδιά στο δάσος του Άρη και το φυλούσε συνεχώς ένας άγρυπνος, τεράστιος δράκος. Η Μήδεια με τα μαγικά της κατάφερε να κοιμίσει τον δράκο, για να παρει με ευκολια ο Ιασονας το δερας.
Με την αρπαγη αμεσως η Μηδεια με τον Ιασονα, εγκαταλειπουν την Κολχίδα. Ο πατέρας της Μήδειας ο Αιήτης, εξοργισμένος από την απώλεια αυτού του θησαυρού αλλά κι από την προδοσία της κόρης του, τους ακολούθησε με όλο του τον στόλο. Η μαυρη μαγισσα, έχοντας κατά νού αυτή την εκδοχη, είχε πάρει στο καράβι τον μικρότερο αδερφό της, τον Άψυρτο. Για να καθυστερήσει λοιπον τον Αιήτη, σκότωσε και διαμέλισε τον αδερφο της, πετώντας ένα – ένα τα κομμάτια του στην θάλασσα. Με αυτόν τον τρόπο κατάφεραν να ξεφύγουν από τον βασιλιά, ο οποίος σταματούσε για να μαζέψει τα κομμάτια του γιού του.
Ενδεικτικα σας αναφερω μια ακομη πραξη μαυρης μαγειας. Όταν οι Αργοναύτες πλησίαζαν προς την Κρήτη ο Τάλως, ένας χάλκινος γίγαντας που ο Ήφαιστος είχε δωρίσει στον βασιλιά της Κρήτης Μίνωα με σκοπό την προστασία του νησιού περιτρέχοντάς το καθημερινά τρεις φορές, τους έριχνε μεγάλες πέτρες με σκοπό να απομακρύνει την Αργώ και συνεπώς τους ανεπιθύμητους επισκέπτες της. Η Μήδεια με τα βότανά της αποπροσανατολίζει τον χάλκινο γίγαντα και γνωρίζοντας το αδύνατο σημείο του που ήταν η φτέρνα του στην οποία υπήρχε ένα καρφί ή μία λεπτή μεμβράνη όπου έκλεινε την μοναδική του φλέβα που διέτρεχε ολόκληρο το σώμα του, το αφαιρεί και χύνεται το «ιχώρ» το αιθέριο υγρό που κυλούσε ως αίμα και του επέτρεπε να " να λειτουργει.
Κατά την επιστροφη τους στην Ιωλκο, η Μηδεια μεταμφιέστηκε σε ιέρεια της Αρτέμιδος.
Κυριολεκτικα η Μήδεια δινει ρεσιτάλ μαυρης μαγειας όταν αναλαμβανει, να κανει ξανα νέο τον πεθερο της, και πατερα του Ιασονα. Η ολη διαδικασια, οι επικλησεις δαιμονων του εωσφορικου δωδεκαθεου, αλλα και η συγκεντρωση ειδικων βοτανων, αποτελουν κατι το μοναδικο στην ιστορια της μαυρης μαγειας και του εωσφορικου δωδεκαθεου.
Στην συνεχεια Ιασονας και Μηδεια πήγαν στην Κορινθο όπου έμειναν εκεί για αρκετά χρόνια, αγαπημένοι, και απέκτησαν και παιδια. Ο βασιλιάς Κρέοντας μάλιστα εκτιμούσε βαθύτατα τον Ιάσονα για τα κατορθώματα του και οι δυο τους είχαν μια πολύ καλή σχέση. Οι Κορίνθιοι αγαπούσαν τον Ιάσονα για τον ίδιο λόγο αν και φοβόντουσαν τη Μήδεια για τις μαγικές της ικανότητες και την απέφευγαν.
Κάποια στιγμή ο Ιάσονας ερωτεύτηκε την όμορφη κόρη του Κρέοντα, τη Γλαύκη, και ζήτησε από τον Κρέοντα να την παντρευτεί. Ο βασιλιας περιχαρής δέχθηκε και του υποσχέθηκε μάλιστα να πάρει και τον θρόνο του μόλις αυτός πεθάνει. Ο Ιασονας εγκατελειψε την μαυρη μαγισσα, και παντρευτηκε την κορη του βασιλια της Κορινθου.
Αρχικά η Μηδεια θέλησε να σκοτώσει τη νέα σύζυγο του Ιασονα, κάτι το οποίο πέτυχε εύκολα. Πήρε ένα ολοκαίνουριο φόρεμα και το εμπότισε με ένα ισχυρό δηλητήριο, στέλνοντας το ως γαμήλιο δώρο. Η Γλαύκη ενθουσιασμένη από το όμορφο φόρεμα αλλά κι από την υποτιθέμενη μεγαλοψυχία που επέδειξε η πρώτη σύζυγος του Ιάσονα, το φόρεσε γρήγορα και το έδειξε χαρούμενη στον πατέρα της. Ομως ξαφνικά το δηλητήριο, που ειχε βαλει η Μηδεια, άρχισε να την καίει και το φόρεμα πήρε φωτιά, όπως κι η ίδια. Ματαια προσπαθησε ο πατέρας να σώσει την κόρη του, και το αποτέλεσμα ήταν να βρούν φρικτό θάνατο και οι δυο.
Η Μήδεια όμως θέλησε να κάνει μεγαλύτερο κακό στον Ιάσονα και να τον εκδικηθεί με τον χειρότερο τρόπο, τρόπο που θα βύθιζε ακόμα και την ίδια στην θλίψη και τη δυστυχία. Για αυτό σκότωσε τα παιδια που ειχε κανει με τον Ιασονα. Οταν έφτασε στο σπίτι της ο εξαγριωμένος Ιάσονας, μολις ειδε το φρικτό αυτό εγκλημα, ένιωσε απέραντη δυστυχία και πόνο.
Ύστερα απ’ αυτό η Μήδεια κατέφυγε στην Αθήνα όπου μετά από κάμποσα χρόνια παντρεύτηκε τον Αιγέα, το βασιλιά της πόλης και έκανε ένα γιό τον Μήδο και φιλοδοξούσε να τον κάνει βασιλιά της Αθήνας. Όταν λοιπόν παρουσιάστηκε ο Θησέας, που ούτε καν ο Αιγέας δε γνώριζε οτι είναι γιός του, η Μήδεια προσπάθησε να εξαπατήσει τον σύζυγο της για να τον σκοτώσει. Όταν αποκαλύφθηκε η απάτη της έφυγε μακρυά από την Αθήνα.
Πραγματικα οι τελετες μαυρης μαγειας, του εωσφορικου δωδεκαθεου, δεν ειχαν τελειωμο ολους εκεινους τους αιωνες. Δυστυχώς οι εωσφορικες ανθρωποθυσίες ήταν "ιερός" θεσμός στην αρχαία Ελλάδα. Έχουμε ανθρωποθυσίες σε όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας, μέχρι και τους ελληνιστικούς χρόνους. Στην εορτή των «Κρονίων» στην Αθήνα θυσιαζόταν κάθε χρόνο ένας άνδρας. Το ίδιο και στη Ρόδο.
Από ολους τους προαναφερομενους, εξαιρειται ένα μικρο μερος με βαση της παγκόσμιες μαθηματικες σταθερες, μετρον αριστον, μηδεν αγαν.
Δείτε το Β μέρος ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου