ΤΟ ΣΠΟΡΑΚΙ ΣΤΟ ΠΑΤΡΙ(Ω)ΤΙΚΟ ΚΤΗΜΑ

Γράφει το σποράκι 

     Κι αφού πήρα μια ΓΕΥΣΗ απ' την ζωή των μεγάλων πόλεων… σκέφτηκα να πάρω και μια ΙΔΕΑ για την ζωή της επαρχίας και μάλιστα ενός μικρού χωριού, που οι κάτοικοί του ζουν απ' την γεωργία και την κτηνοτροφία. Όχι γιατί νοιάζομαι πως θα ορθοποδήσω… γελάτε; Γιατί; Επειδή δεν έχω πόδια; Για την ζωή των τετράποδων νοιάζομαι, γιατί βλέπω εσάς τους αστούς να αδιαφορείτε για την μελλοντική σας επιβίωση και κάτι παθαίνω. Είναι δυνατόν να μην σας προβληματίζει η πιθανή έλλειψη τροφίμων απ' τις αγορές σας, σε περίπτωση μιας γενικευμένης πολιτικής ΑΝΑΤΑΡΑΧΗΣ; Αν… λέω αν… η γη σας πάψει να παράγει γεωργικά προϊόντα… τι πιθανότητες έχετε να επιβιώσετε στις πόλεις, όπου δεν υπάρχουν τα μέσα για να παράγετε εσείς μόνοι σας τα προς το ΖΕΙΝ ΣΑΣ; 
     Σαν καλός σας φίλος που βρήκε κοντά σας μια ζεστή αγκαλιά για να νοιώσει ασφάλεια και να ξαποστάσει απ' τις άσκοπες περιπλανήσεις του σε μέρη μακρινά… θα σας καταθέσω τις βαθύτερες σκέψεις μου, για τις πιθανές δυσκολίες που μπορεί να σας βρουν. Όχι τίποτα άλλο δηλαδή αλλά για να μην με νομίζετε για κανένα χαζό κι αδιάφορο σποράκι, που νοιάζεται μόνο για την καλοπέρασή του. Όπως μερικοί- μερικοί της δικής σας ΦΥΛΗΣ εξυπνάκηδες που πήραν την ζωή τους λάθος κι αρπάζουν ό,τι βρουν μπροστά τους. Ξέρουν αυτοί ποιους εννοώ και μη σφυρίζουν κλέφτικα… αφού είναι ανίκανοι για παραγωγικότητα. Ευτυχώς είναι λίγα αυτά τα παράσιτα, μα δυστυχώς "φυτεύονται" σ' όλες τις κοινωνικές και πολιτικές τάξεις. Πιθανόν αυτή η ζημιογόνα τακτική τους να έχει κι ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την σημερινή σας ΚΑΤΟΧΗ. 
     Σας έλεγα πως κάτω από την πίεση των δυσμενών εξελίξεων της χώρας σας, επιβάλλεται μια βαθειά ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗ για το άγνωστο μέλλον σας. Είναι η τελευταία σας ευκαιρία για να αναλογιστείτε, πως θα αντιμετωπίσετε την πιθανότητα της έλλειψης τροφίμων απ' τις αγορές σας. Γνωρίζω πως είστε επηρεασμένοι απ' την επιστημονική προπαγάνδα των Μέσων Μαζικής Τρομοκρατίας και δεν βλέπετε σε βάθος χρόνου, που θα σας οδηγήσει η Εθνική τραγωδία σας. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί την απάθεια με την οποία δέχεστε τις αντιλαϊκές αποφάσεις των προδοτών πολιτικάντηδων. Ως πότε θα αδιαφορείτε για το μέλλον σας και των παιδιών σας και για την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ της πατρίδας σας και την ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ της ΦΥΛΗΣ ΣΑΣ; 
     Και σας ρωτώ: Τι θα κάνετε, αν ξαφνικά κάτω από την πίεση των γεγονότων, αναγκαστείτε να μείνετε εγκλωβισμένοι μέσα στα σπίτια σας για απροσδιόριστο διάστημα; Έχετε φροντίσει να προμηθευτείτε τα απαραίτητα είδη, που θα σας βοηθήσουν να επιβιώσετε για το πρώτο διάστημα τουλάχιστον; Κι αν μέσα στις πόλεις πιθανόν να διεξάγονται εχθροπραξίες, με αποτέλεσμα να μην μπορείτε να κυκλοφορήσετε… πως θα βρείτε διεξόδους για να σωθείτε; Βέβαια δεν το εύχομαι καν για σας, μα όπως δείχνουν τα γεγονότα, είναι πολύ πιθανόν δυστυχώς. Άρα… μήπως τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή, για να σκεφτείτε σοβαρά ένα τέτοιο ενδεχόμενο και να πάρετε τις κατάλληλες αποφάσεις για την σωτήρια αντιμετώπισή του;
     Σας προτείνω λοιπόν φιλικά να σκεφτείτε πως μπορείτε να πάρετε την ζωή σας στα χέρια σας και να δημιουργήσετε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την επιβίωσή σας. Κι αν μέσα στην πόλη δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα, μήπως είναι ο καιρός να μεταναστεύσετε στις ιδιαίτερες πατρίδες σας - όσοι έχετε - κι όσοι δεν έχετε να βρείτε μια επαρχιακή πόλη ή ένα χωριό, για να αρχίσετε μια νέα ζωή σαν… ΑΓΡΟΤΕΣ; Μην γελάτε και μην το απορρίπτετε την ΙΔΕΑ μου, χωρίς να την επεξεργαστείτε πρώτα. Μετά από πέντε ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ χρόνια πρέπει επιτέλους να έχετε αντιληφθεί, πως οι δανειστές σας είναι αποφασισμένοι να σας εξοντώσουν με όλα τα μέσα που διαθέτουν. Και μην περιμένετε μοιρολατρικά να το πετύχουν. Η μοιρολατρία δεν ταιριάζει στους περήφανους Έλληνες, που είναι απ' την φύση τους αισιόδοξοι και Αιώνιοι ΜΑΧΗΤΕΣ! 
     Πάντως για τους άνεργους η ΙΔΕΑ της επιστροφής στα χωριά για να καλλιεργήσουν την γη τους, δεν είναι πια απόμακρη. Κι ας είναι εξαιρετικά δύσκολο να εγκαταλείψουν τις αστικές ανέσεις τους, για να γίνουν ΑΓΡΟΤΕΣ. Θέλει μεγάλο θάρρος και γενναιότητα να απαρνηθείς, τους κόπους μιας ζωής. Κι έχει μεγάλη διαφορά το να καλλιεργείς για την διατροφική σου αυτάρκεια απ' το γίνεις επαγγελματίας αγρότης. Μα δεν είναι ακατόρθωτο. Η αγροτική ζωή έχει διαφορετική ποιότητα και η επαφή με την ΦΥΣΗ      ηρεμεί τον άνθρωπο, τον φέρνει κοντά στον Θεό, τονώνει το πνεύμα και καμιά φορά γιατρεύει απ' τις πληγές της αστικοποίησης. Οι γεωργικές καλλιέργειες είναι μια ευχάριστη δημιουργική απασχόληση και ΠΑΡΑΓΩΓΗ. 
     Αυτά τα "σοφά" περνούν απ' το μυαλό μου σήμερα, που ένοιωσα νοσταλγία για το οικογενειακό μας ΚΤΗΜΑ. Πετάχτηκα μέχρις εκεί για να διαπιστώσω, πως λειτουργούν όλα χωρίς την δική μου παρουσία. Όχι βέβαια και πως περίμενα να τα έχουν βάψει όλα μαύρα, επειδή ένα ανήσυχο σποράκι τους είχε εγκαταλείψει, για να βρει την τύχη του στην κοινωνία των Ανθρώπων. Σιγά… εκεί όλα συνέχιζαν να λειτουργούν, όπως ήταν γραφτό τους να λειτουργούν. Η σπορά, η καλλιέργεια, το όργωμα, το θέρισμα και το μάζεμα των καρπών γινόταν με τον παραδοσιακό τρόπο και οι καρποί προορίζονταν για την διατροφή του ανθρώπινου ΓΕΝΟΥΣ. Όλα τα φυτά και τα ζώα με υπευθυνότητα δικαιολογούσαν τον λόγο της ύπαρξης τους…
     Θα μπορούσα να πω πως το φυτικό βασίλειο λειτουργούσε με πλήρη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ αν… αν είχα προσωπική άποψη και για το βασίλειο των ΖΩΩΝ. Ποιών ζώων; Όλων όσων ζουν και βασιλεύουν πάνω στον πλανήτη. Μα πιο πολύ μ' ενδιέφερε να πάρω μια ολοκληρωμένη εικόνα για την ζωή των τετράποδων, σαν μια μικρογραφία της κοινωνίας των ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Με την Ανατολή του ήλιου λοιπόν αρχίζει το παραμύθι που θα σας πω, μα μην ψάχνετε να βρείτε ομοιότητες με το δικό σας… γιατί εσείς παραμυθιάζεστε μόνοι σας για μια καλύτερη ζωή, γιατί αυτή που σας έδωσε ο Θεός… την κάνατε χειρότερη. Αν θέλετε λοιπόν να την καλυτερέψετε… ΙΔΟΥ η ευκαιρία σας. Η πλούσια ελληνική γη που παράγει τα πάντα και μπορεί να σας θρέψει για… Αιώνες, είναι έτοιμη να σας υποδεχτεί και να σας προσφέρει την φυσική ΖΩΗ, που χάσατε στις μεγάλες ΠΟΛΕΙΣ!

Το σποράκι

(της Μαίρης Καρά)

Share