Η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA) έπαιξε μεγάλο ρόλο στην άνοδο ενός από τα κορυφαία ονόματα του δεύτερου κύματος του φεμινισμού: της Gloria Steinem (φωτο - για την σχέση της εβραϊκής καταγωγής Steinem -CIA
Η Steinem είχε πρόσφατα επιστρέψει από ένα ταξίδι υποτροφίας στην Ινδία. Κατά την παραμονή της στην Ινδία, η Steinem "είχε γίνει φίλη με την Indira Gandhi και τη χήρα του επαναστάτη ανθρωπιστή M.N. Roy".
Παρόλα αυτά δεν είχε καμία κοινωνική ανύψωση.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα Hugh Wilford, η Steinem "είχε δυσκολία να βρει μια ικανοποιητική δουλειά". Η Steinem " κατέληξε να κοιμάται στα πατώματα των διαμερισμάτων φίλων, ενώ αναζητούσε μια δουλειά στη Νέα Υόρκη".
Ήταν σε αυτό το χαμηλό σημείο στη ζωή της Steinem που ο Clive S. Gray εμφανίστηκε για να ανοίξει τις πόρτες της ευκαιρίας.
Η Steinem συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον Gray στο Δελχί, "όπου δήθεν εργάζονταν για τη διδακτορική διατριβή στο ινδικό σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης".
Στην πραγματικότητα, ο Gray δούλευε για τη CIA, για τον "εντοπισμό ταλέντων πιθανών πρακτόρων στο φοιτητικό κίνημα".
Ο Gray ζήτησε από την Steinem να είναι επικεφαλής στην Ανεξάρτητη Υπηρεσία Πληροφόρησης (Independent Service for Infor
Ο Gray και οι άλλοι ιδρυτές της ISI ήταν πρώην αξιωματικοί της NSA που ήλπιζαν να επηρεάσουν τα ευαίσθητα, νεανικά μυαλά των συμμετεχόντων στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών της Βιέννης, μια εκδήλωση προγραμματισμένη από τον επικεφαλής της KGB και πρώην ηγετική μορφή των φοιτητών Alexander Sheljepin.
Σύμφωνα με τον Wilford, η πρόταση του Gray ήταν πάρα πολύ καλή για να την αρνηθεί η Steinem:
«Η πρόταση αμέσως άρεσε στην Steinem, όχι μόνο γιατί σήμαινε αμειβόμενη εργασία, αλλά επειδή προσέφερε επίσης μια διέξοδο για το πολιτικό ιδεαλισμό που ξύπνησε μέσα της με την εμπειρία της Ινδίας και αμέσως μετά την πρόσκληση του Gray συναντήθηκε στη Νέα Υόρκη με έναν άλλο πρώην πρόεδρο της NSA που είχε γίνει αξιωματικός της CIA, τον Harry Lunn (ο οποίος, όπως και οι περισσότεροι άλλοι νέοι που γνώριζε, αμέσως την ερωτεύτηκε).
Στη συνέχεια ταξίδεψε στο Κέιμπριτζ, για να δώσει συνέντευξη σε δύο πρώην αντιπροέδρους της NSA για τις Διεθνείς Υποθέσεις, τον Len Bebchick και τον Paul E. Sigmund, Jr. και τον δικηγόρο της Βοστώνης George Abrams.
Κατά τον Ιανουάριο του 1959 είχε αναλάβει τη θέση του διευθυντή της ISI, με γραφεία στην Harward Yard Harward και ένα μισθό 100 δολάρια την εβδομάδα, συν 5 $ κάθε ημέρα, "διότι τα ενοίκια στο Cambridge ήταν τόσο ακριβά".
Η Steinem δεν ήταν κάποια ανυποψίαστη πράκτορας ή κάποια που την είχαν κοροϊδέψει. Είχε επίγνωση του γεγονότος ότι η CIA ήταν ο καθοδηγητής της.
Ο Wilford λέει:
«Όσο για την Steinem, αυτή ήταν ενήμερη, από όταν άρχισε να κάνει ερωτήσεις σχετικά με τη χρηματοδότηση της ISI και οι μυστικοί αξιωματικοί της CIA της εξήγησαν ότι οι μεγιστάνες της Βοστώνης και τα ιδρύματα που φέρονταν ότι επιδοτούσαν το εγχείρημα ήταν στην πραγματικότητα χρήματα που διοχετεύονταν από μυστικό επίσημο ταμείο».
Στις επόμενες εβδομάδες μέχρι το φεστιβάλ, η Steinem και το προσωπικό τηςISI έστειλε φυλλάδια και ενημερωτικά δελτία στους φοιτητές που σχεδίαζαν να παρακολουθήσουν το φεστιβάλ.
Βοηθός της Steinem ήταν το διοικητικό στέλεχος της Time, Inc., C.D.Jackson, αυθεντία του ψυχολογικού πολέμου, που κρυφά προσφέρθηκε να συντονίσει μια μαζική εκστρατεία προπαγάνδας κατά του φεστιβάλ για λογαριασμό της CIA, με τη συμμετοχή του Radio Free Europe, δημοσιογράφους του Time και υπουργούς της Αυστρίας".
Όταν το CBS ακύρωσε τα σχέδια για μία ώρα ντοκιμαντέρ για το φεστιβάλ, οJackson πήγε να βοηθήσει την Steinem, προσπαθώντας να πείσουν τον διευθυντή του CBS Φρανκ Στάντον να επανεξετάσει το θέμα.
Ο Τζάκσον είχε πολύ επιτυχία στο να κερδίζει στήριξη στις προσπάθειες του ISI για το φεστιβάλ.
Πολλοί αριστεροί ερευνητές έχουν απεικόνισε τη CIA ως μια ομάδα από αρχι-συντηρητικούς που κλίνουν προς το φασισμό.
Η σχέση της Steinem με τη CIA, ωστόσο, δίνει μια διαφορετική εικόνα.
Όταν μίλησε στην Washington Post σχετικά με τη σχέση της με τη CIA, ηSteinem δήλωσε, «Από την εμπειρία μου, η Υπηρεσία ήταν εντελώς διαφορετική από την εικόνα που έχει ο κόσμος. Ήταν φιλελεύθερη (liberal) μη βίαιη και έντιμη».
Μιλώντας για το Φεστιβάλ Νεολαίας της Βιέννης, η Steinem είπε στους NewYork Times, "ήμουν ευτυχής που βρήκα μερικούς liberals στην κυβέρνηση εκείνες τις ημέρες που ήταν διορατικοί και νοιαζόταν αρκετά να έχουν Αμερικάνους όλων των πολιτικών απόψεων στο φεστιβάλ".
Η Steinem είδε φαινομενικά μια «μικρή διαφορά» ανάμεσα στο ριζοσπαστικό μήνυμά της και τις πεποιθήσεις που είχαν πολλοί στους κόλπους της CIA.
Ενώ ήταν αντι-σοβιετική, η CIA δεν ήταν κατ' ανάγκη σε αντίθεση με ριζοσπαστικές και επαναστατικές ιδέες. Η στενή συνεργασία της CIA με την Steinem (φωτο) καταδεικνύει σαφώς αυτό το σημείο.
Δεν φαίνεται να ενοχλούσε στο ελάχιστο την CIA ότι η Steinem επεδίωκε να καταργήσει τον παραδοσιακό γάμο και την πυρηνική οικογένεια.
Η Υπηρεσία δεν φαίνεται να την πείραζε αν οι άνθρωποι γίνονταν ριζοσπαστικοί, εφ' όσον έλεγχε την εκστρατεία της ριζοσπαστικοποίησης και επέλεγε την επαναστατική θεωρία που θα διαδίδονταν.
Η CIA είχε μια γενιά ριζοσπαστικών μεταξύ των οποίων ήταν ακόμη και ένας άνθρωπος του θεάματος με μαρξιστικές ιδέες. Αυτή η γενιά άρχισε να αναπτύσσεται από τον πρόδρομο της CIA, την OSS.
Ο στρατηγός William "Wild Bill" Donovan (φωτο), ο επικεφαλής της OSS,δεν είχε πρόβλημα με τη χρησιμοποίηση κομμουνιστών. Ο Donovan δικαιολόγησε την απασχόληση κομμουνιστών επικαλούμενος την απειλή των δυνάμεων του Άξονα. Θα έπρεπε να εξασφαλιστεί, υποστήριξε ο Ντόνοβαν, η νίκη των Συμμάχων, πάση θυσία.
Για το Ντόνοβαν, οι ανησυχίες για την ανατροπή από τους κομμουνιστές έπρεπε να υποβαθμιστεί μπροστά στον μεγαλύτερο στόχο της νίκης στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Ντόνοβαν είπε ακόμη σε έναν βοηθό της OSS, «θα έβαζα τον Στάλιν στην κατάσταση μισθοδοσίας της OSS, αν πίστευα ότι θα μας βοηθήσει να νικήσουμε τον Χίτλερ». Το αποτέλεσμα αυτής της σκέψης ήταν μια OSS που ήταν «πολύ ανεκτική στην αριστερά».
Στρατηγικές και ευαίσθητες θέσεις στην υπηρεσία πληροφοριών για κομμουνιστές ή μαρξιστές κατά την διάρκεια του πολέμου δεν ήταν κάτι εξωπραγματικό. Ο συγγραφέας Richard Harris Smit
«Ένας πρώην κομμουνιστής σωστά δήλωσε: 'Στο Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών ... η απασχόληση φιλο-κομμουνιστών εγκρίθηκε σε πολύ υψηλά επίπεδα με την προϋπόθεση ότι αυτοί ήταν κατάλληλοι για τις συγκεκριμένες θέσεις εργασίας.'
Η OSS συχνά καλοδεχόταν τις υπηρεσίες των μαρξιστών, εφ' όσον δεν έκαναν καμία προσπάθεια να κρύψουν τις πολιτικές τους πεποιθήσεις».
Ο Donovan, όχι μόνο έκανε τα στραβά μάτια στους κομμουνιστικές διασυνδέσεις των εργαζομένων στην OSS, αλλά ο ίδιος ενεργά αναζήτησε κομμουνιστέςνα προσλάβει και να απασχολήσει.
Σε ένα σημείο, το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών (FBI) "παρουσίασε θριαμβευτικά στο στρατηγό τους φακέλους των τριών υπαλλήλων της OSSπου είχαν σχέσεις με το Κομμουνιστικό Κόμμα και απαίτησε την αποπομπή τους από την οργάνωση". Ως απάντηση προς τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν από το FBI, ο Donovan δήλωσε, «ξέρω ότι είναι κομμουνιστές.
Για αυτό τους προσέλαβα».
Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η OSS έγινε CIA.
Με μια τέτοια επαναστατική και ριζοσπαστική γενιά, δεν είναι καθόλου έκπληξη το γεγονός ότι η Υπηρεσία απασχολούσε την Steinem, μια ριζοσπαστική φεμινίστρια-ακτιβίστρια που παρουσίαζε την ηθική και την παραδοσιοκρατία ως μηχανορραφίες της ανδρικής καταπίεσης.
Ενώ τόσο η CIA όσο και η Steinem ήταν αντίθετοι με τη Σοβιετική Ένωση, δεν ήταν κατ' ανάγκη αντίθετοι προς τον μαρξισμό.
Όπως και η CIA στην οποία υπηρέτησε, η Steinem είχε υιοθετήσει μαρξιστική έννοιες και ιδέες. Η Steinem παραδέχτηκε μάλιστα ότι η αντίθεσή της στην αντικομμουνιστική σταυροφορία του Ρεπουμπλικάνου γερουσιαστή Τζόζεφ Μακάρθι την οδήγησε να υιοθετήσει το μαρξισμό.
Ο Πολιτιστικός Μαρξισμός (aka: Πολιτική Ορθότητα) ήταν ένα σημαντικό στοιχείο της εκστρατείας κοινωνικής μηχανικής από τους Ροκφέλερ, CIA και Steinem.
Η επιλογή των συμμάχων από την Steinem είναι ιδιαίτερα ειρωνική υπό το φως του ενδημικού μισογυνισμού του συστήματος. Οι Ροκφέλερ, για παράδειγμα, δύσκολα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ότι είχαν ιδιαίτερη συμπάθεια για τα δεινά της σύγχρονης γυναίκας.
Αν οι παρατηρήσεις του Nicholas Rockefeller στον Russo ήταν πραγματικές, τότε γίνεται οδυνηρά προφανές ότι τα κίνητρα της ολιγαρχικής δυναστείας για τη χρηματοδότηση της ανόδου του φεμινισμού ήταν καθαρά πραγματιστικά. Επιπλέον, ο φεμινισμός είχε γεννηθεί από τη μήτρα μιας μισογυνιστικής αντίληψης, μια παράδοξη πραγματικότητα που υπογραμμίζεται από τις Γνωστικές εμπνεύσεις του κινήματος.
Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με την Γνωστική θεωρία της Δημιουργία, η ανθρώπινη φυλή έχει ένα θηλυκό «Αιώνα» (Σοφία), να ευχαριστεί για το συλλογικό δίλημμα της. Η ελαττωματική συνείδηση που δήθεν κυριαρχεί πάνω από το εγγενώς διεφθαρμένο φυσικό σύμπαν προήλθε από τη δική της ύπαρξη.
Μια τέτοια θεωρία δημιουργίας δεν είναι καθόλου κολακευτική για τις γυναίκες. Αυτός ο μισογυνισμός εκφράζεται ρητά από τη Γνωστική αναθεώρηση του Χριστού στο ψευδεπίγραφο «Ευαγγέλιο του Θωμά»:
«Ο Σίμων Πέτρος είπε σε όλους τους άλλους μαθητές, "Ας βγει η Μαρία Μαγδαληνή από ανάμεσά μας, γιατί οι γυναίκες δεν είναι άξιες της ζωής."
Ο Ιησούς είπε, «Βλέπε, ιδού, εγώ θα την οδηγήσω, έτσι ώστε να μπορώ να την κάνω αρσενικό, έτσι ώστε αυτή, επίσης, με το να γίνει αρσενικό να μπορεί να γίνει ένα ζωντανό πνεύμα που θα μοιάζει με εσάς τους άντρες. Γιατί κάθε γυναίκα που καθιστά τον εαυτό της ένα αρσενικό θα μπει στη Βασιλεία των Ουρανών».
Έτσι, ο φεμινισμός προήλθε από μια μισογυνιστική αίρεση. Προκαλεί κατάπληξη γιατί αυτή η εγγενώς μισανδρική ιδεολογία έχει τόσα πολλά κοινά με την μισογυνιστική τάξη στην οποία αντιτίθεται φαινομενικά.
Τελικά, η ηγεμονία που επιδιώκεται από τα ολιγαρχικά συμφέροντα του συστήματος δεν ειδικεύεται στο φύλο.
Ο ανδρογυνισμός προβλέπει όχι μόνο την καταστροφή της αρρενωπότητας, αλλά και της θηλυκότητας.
Υπό αυτή την έννοια, ο μισανδρισμός και ο μισογυνισμός είναι απλώς το ενδιάμεσο στάδιο που οδηγεί στον ανδρογυνισμό.
Η διαλεκτική ένταση μεταξύ των δύο έχει ως στόχο να υπονομεύσει σταδιακά το φύλο ως καθοριστικό παράγοντα της ανθρώπινης ταυτότητας.
Επειδή η ταυτότητα είναι άρρηκτα συνυφασμένη με το φύλο, πρέπει να καταργηθεί.
Άλλωστε, οι δουλοπάροικοι δεν έχουν καμία ανάγκη για προσωπική ταυτότητα.
Η παγκόσμια τάξη που καθιερώνεται από την αποκλίνουσα ελίτ δεν θα κατοικείται από αρσενικά ή θηλυκά.
Στο τέλος, εάν η αποκλίνουσα ελίτ συνειδητοποιήσει το εσχατολογικό της όραμα για τον κόσμο, θα κατοικηθεί από τη νέα μη-ανθρώπινη φυλή.-
Πηγή
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ:
Στο επεισόδιο 117 της σειράς 'Star Trek: The Next Generation' (1987-1994) με τον τίτλο "The Outcast" ('Ο Εξόριστος'), ο διοικητής William Riker ερωτεύεται ένα εξωγήινο πλάσμα με το όνομα 'Soren', μέλος των ανδρόγυνων/ερμαφρόδιτων J'naii, μιας εξωγήινης φυλής που απορρίπτει τις διακρίσεις μεταξύ των φύλων και στιγματίζει κάθε άτομο που εμφανίζει προτιμήσεις προς το αρσενικό ή το θηλυκό.
"Η ιδέα του φύλου", εξηγεί η/ο Soren στον Riker, «είναι προσβλητική για το λαό μου. Βλέπεις, παλαιότερα είχαμε δύο φύλα, όπως εσείς.
Αλλά εξελιχθήκαμε σε μία ανώτερη μορφή ...
Δεν θέλω να σε προσβάλω, αλλά στον πλανήτη μου έχουμε διδαχθεί ότι το φύλο είναι ... κάτι πρωτόγονο".
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου