Οι στόχοι των «ερωτικά εξεγερμένων» καθίστανται ανεκτοί από την «φιλοσοφία του μη νοήματος».
Η διαίρεση του 'sex' και του 'gender' εξαρτάται από τέτοιες δυσ- τελεολογίες. Τελικά, η «φιλοσοφία του μη νοήματος» καμουφλάρει τους επαναστατικούς στόχους. Οι διάφορες φεμινιστικές και LGBTI οργανώσεις που σήμερα προσπαθούν εκ νέου να «πλάσουν» τον δυτικό πολιτισμό έχουν παρόμοιους επαναστατικούς στόχους. Το γεγονός αυτό υπογραμμίζει ακόμη μια άλλη αντίφαση στην διχοτόμηση βιολογικού / κοινωνικού φύλου.
Ο ισχυρισμός ότι το φύλο είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα αυτο-αντικρούεται, επειδή είναι κατ' ουσίαν, το προϊόν των κινημάτων (ιδιαίτερα διάφορων φεμινιστικών και LGBTI οργανώσεων) που προωθούν το δικό τους σύνολο κοινωνικών δομών. Έτσι, αυτός ο ισχυρισμός από μόνος του είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα.
Καθώς οι κοινωνικές δομές θεωρούνται ευμετάβλητες, στην καλύτερη περίπτωση και εγγενώς ψευδείς στη χειρότερη περίπτωση, πρέπει κανείς να συμπεράνει ότι η απεικόνιση του φύλου (gender) ως ένα κοινωνικό κατασκεύασμα καθίσταται αφόρητη από τα δικά της κριτήρια αποδοχής.
Πολλοί από όλο το πολιτικό φάσμα έχουν αντιληφθεί τον ρόλο του φεμινισμού ως παράγοντα καταστροφικών κοινωνικών αλλαγών.
Πηγές τόσο ετερόκλητες από τον συντηρητικό ραδιοπαρουσιαστή RushLimbaugh
Λίγοι, ωστόσο, έχουν γράψει ή έχουν μιλήσει για την καταγωγή του σύγχρονου φεμινισμού και το γεγονός ότι ο σύγχρονος φεμινισμός καλλιεργήθηκε στον αόρατο κόσμο της αποκλίνουσας ελίτ και στους κύκλους παραβατικών «διανοούμενων».
Ο εκλιπων Ααρων Ρουσσω (αριστερά) κι ο Νίκολας Ροκφέλλερ |
Μερικοί «αμφισβητίες» και «σκεπτικιστές» έχουν ισχυριστεί ότι ο Nicholas Rockefeller ήταν απλώς μια εφεύρεση της φαντασίας του Russo. Ο Νίκολας Ροκφέλερ, ωστόσο, είναι ένα πολύ πραγματικό πρόσωπο, όπως αποδεικνύεται από την ακόλουθη βιογραφία που παρέχεται από το Businessweek τουBloomberg:
«Ο κ Nicholas Rockefeller έχει υπηρετήσει ως διευθυντής της εταιρείας από τον Φεβρουάριο του 1999. Ο κ Rockefeller είναι δικηγόρος στο δικηγορικό γραφείο 'Troop Meisinger Steuber Pasic
Ο κ Ροκφέλερ υπηρετεί επίσης ως διαχειριστικός διευθυντής του 'Rockvest Development Group' και της θυγατρική του, το Διεθνές Ταμείο Rockefeller (Rockefeller
Ο κ Ροκφέλερ είναι επίσης πρόεδρος της 'Rockefeller Asia', μια εταιρεία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Υπηρετεί ως μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής στο 'RAND Center for Asia Pacific
Ο κ Rockefeller είναι μέλος των δικηγορικών συλλόγων της Καλιφόρνια και της Ουάσιγκτον και κατέχει διδακτορικό από την Νομική Σχολή του Yale. Ο κRockefeller είναι νομικός σύμβουλος της 'The SHMNM Investment Trust', που είναι σήμερα μέτοχος της Εταιρείας και η οποία συστάθηκε σύμφωνα με μία συμφωνία μετόχων μεταξύ του κ Nicholas Matzorkis και της 'The Kushner-Locke Company'.
Ο κ Ροκφέλερ εξελέγη διευθυντής της Εταιρείας με τη συμφωνία των μετόχων». ("Company Overview of RAND Center for Asia Pacific Policy: Nicholas Rockefeller").
Εκτός από την απόδειξη ότι ο Nicholas Rockefeller δεν είναι μια μυθοπλασία, η βιογραφία του Businessweek δίνει επίσης στους αναγνώστες μια ιδέα της κατάστασης και της θέσης που κατέχει αυτό το συγκεκριμένο μέλος της δυναστείας των Rockefeller στους κύκλους της ελίτ. Ο Nicholas Rockefeller δεν είναι ένας επιχειρηματίας χαμηλού επιπέδου, όπως και πολλά άλλα μέλη της δυναστείας των Rockefeller, είναι μια σοβαρή κινητήρια δύναμη.
Σύμφωνα με τον Ρούσο, η «απελευθέρωση» των γυναικών ήρθε ως θέμα συζήτησης κατά τη διάρκεια μιας από τις επισκέψεις του στην κατοικία του Rockefeller.
Ο Rockefeller φέρεται να ρώτησε τον Russo για την"Απελευθέρωση των Γυναικών" ("Women's Liberation") και ο Russo έδωσε την ευρέως αποδεκτή απάντηση, δηλώνοντας ότι η απελευθέρωση των γυναικών ήταν «για να έχουν οι γυναίκες το δικαίωμα να εργαστούν και να παίρνουν ίση αμοιβή με τους άνδρες, όπως ακριβώς κέρδισαν το δικαίωμα ψήφου».
Ο Russo ισχυρίστηκε ότι Ροκφέλερ άρχισε να γελάει με την απάντησή του και τον αποκάλεσε «ηλίθιο» (idiot). Ο Rockefeller είπε τότε στον Russo ότι η δυναστεία Ροκφέλερ είχε χρηματοδοτήσει το κίνημα «Απελευθέρωσης των Γυναικών» έχοντας δύο στόχους στο μυαλό.
Ο πρώτος στόχος, σύμφωνα με τον Russo, ήταν να φέρει τις γυναίκες στο εργατικό δυναμικό, έτσι ώστε ένα μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού να μπορεί να φορολογηθεί.
Ο δεύτερος στόχος, ισχυρίστηκε ο Russo, ήταν να διαλυθεί η παραδοσιακή πυρηνική οικογένεια, έτσι ώστε τα παιδιά να αρχίσουν να βλέπουν το κράτος ως οικογένειά τους.
Η Κοινότητα Υπηρεσιών Πληροφοριών (Intelligence Community, IC) φαίνεται να έχει διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο στην εκστρατεία κοινωνικής μηχανικής που ο Rockefeller περιέγραφε στο Russo.
Για πολλά χρόνια, η δυναστεία Ροκφέλερ ήταν βυθισμένη στον κόσμο των Πληροφοριών.
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, δημιουργήθηκαν δεσμοί μεταξύ του Ιδρύματος Ροκφέλερ και των κύκλων των Υπηρεσιών Πληροφοριών.
Ο συγγραφέας Frances Stonor Saun
«Η σύγκλιση ανάμεσα στα δισεκατομμύρια των Ροκφέλερ και την κυβέρνηση των ΗΠΑ ξεπέρασε ακόμα εκείνη του Ιδρύματος Ford.
Ο John Foster Dulles και αργότερα ο Dean Rusk από την προεδρία του Ιδρύματος Ροκφέλερ έγιναν υπουργοί Εξωτερικών των ΗΠΑ. Άλλα βαριά ονόματα τη εποχής του Ψυχρού Πολέμου, όπως ο John J. McCloy και οRobert A. Lovett είχαν εξέχουσες θέσεις ως εντολοδόχοι των Rockefeller.
Η κεντρική θέση του Nelson Rockefeller
Όταν ο Νέλσον Ροκφέλερ διορίστηκε από τον Αϊζενχάουερ στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (National Security Council - NSC) το 1954, η δουλειά του ήταν να εγκρίνει διάφορες μυστικές επιχειρήσεις.
Αν χρειαζόταν οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία σχετικά με τις δραστηριότητες της CIA, θα μπορούσε απλώς να ρωτήσει τον παλιό του φίλο Allen Dulles για άμεση ενημέρωση.
Μια από τις πιο αμφιλεγόμενες δραστηριότητες ήταν το πρόγραμμα MK-ULTRA (ή "Manchurian Candidate") το πρόγραμμα της CIA της έρευνας για τον έλεγχο του μυαλού - κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950.
Αυτή η έρευνα υποστηρίχθηκε από τις επιχορηγήσεις του Ιδρύματος Ροκφέλερ.
Διοικώντας την δική του υπηρεσία πληροφοριών κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο Νέλσον Ροκφέλερ ήταν απών από τις τάξεις της OSS (πρόδρομος της CIA) και μάλιστα είχε μια δια βίου έχθρα με τον William Donovan.
Αλλά δεν υπήρχε καμία προκατάληψη κατά των βετεράνων της OSS, οι οποίοι είχαν προσληφθεί στο Ίδρυμα Ροκφέλερ κατά δεκάδες.
Το 1950, ο Charles B. Fahs, πρώην OSS, έγινε επικεφαλής του τμήματος των ανθρωπιστικών σπουδών του ιδρύματος.
Ο βοηθός του ήταν ένας άλλος βετεράνος της OSS ονόματι Chadbourne Gilp
συνεχίζεται
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου