Οι
λιποταξίες, ακόμη και αξιωματικών και οι αυτοκτονίες, καταρρακώνουν
συνεχώς το ηθικό των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων - Πυκνώνουν τα
συμπτώματα απειθαρχίας
Του Μάνου Ηλιάδη
Ως σοβαρές ενδείξεις, αν όχι και συμπτώματα παρακμής, θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν η αύξηση του αριθμού των λιποταξιών και των αυτοκτονιών στον τουρκική στρατό που αναφέρονται πρόσφατα.
Και τούτο διότι τόσο οι λιποταξίες όσο και οι αυτοκτονίες ήταν ανέκαθεν δύο βασικοί δείκτες για το ηθικό, την πειθαρχία, την επάρκεια ενός στρατιωτικού συστήματος και τελικώς και του αξιόμαχου του.
Η κατάσταση αυτή αποτέλεσε το αντικείμενο ειδικών ερωτήσεων εκ μέρους μελών της τουρκικής εθνοσυνελεύσεως.
Σε μια πρόσφατη από αυτές, που υπεβλήθη από το βουλευτή του εθνικιστικού κόμματος ΜΗΡ Λιουτφού Τουρκάν, ζητήθηκαν εξηγήσεις για το γεγονός της λιποταξίας άνω των 100 αξιωματικών βαθμού υπολοχαγού και λοχαγού από μονάδες και διοικήσεις της 2ης Στρατιάς (Μαλάτεια) [Σ.Σ.: Η περιοχή ευθύνης της 2ης Στρατιάς περιλαμβάνει το Κουρδιστάν].
Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Ισμέτ Γιλμάζ, απαντώντας στην ερώτηση τον περασμένο μήνα δήλωσε ότι κατά το διάστημα Ιανουαρίου - Απριλίου ο αριθμός των αξιωματικών μειώθηκε κατά 263 άτομα και πως ο αριθμός των 100 λιποταξιών αξιωματικών δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Απ' αυτούς τους 263 αξιωματικούς, μονό οι 5 ήταν λιποτάκτες, διευκρίνισε ο Τούρκος υπουργός, ενώ οι υπόλοιποι είναι απώλειες στο πεδίο της μάχης, συνταξιοδοτήσεις, θάνατοι και αποτάξεις.
Απαντώντας, δε, σε ερώτηση του βουλευτή «εάν θεωρείται φυσιολογικό οι ένδοξες τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να χάνουν 258 (263 μείον 5) αξιωματικούς μέσα σε τέσσερις μήνες», ο Γιλμάζ είπε ότι ο αριθμός των αποχωρήσεων και μειώσεως της δυνάμεως των αξιωματικών είναι ανάλογος με αυτόν των προηγούμενων ετών.
Συμπτώματα απειθαρχίας
Οι λιποταξίες αξιωματικών δεν είναι, βέβαια, θέμα αριθμού, που είναι σίγουρα πολύ
μεγαλύτερος από τις πέντε που παραδέχτηκε ο Τούρκος υπουργός.
Είναι ένα πολύ σοβαρό σύμπτωμα, που δεν εμφανίζεται σε στρατεύματα με σοβαρή οργάνωση, πειθαρχία, πίστη σε αξίες και στο σύστημα και οπωσδήποτε οι λιποταξίες στελεχών έχουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία όταν παρατηρούνται σε περίοδο και σε μονάδες όπου διεξάγονται πολεμικές επιχειρήσεις και δη σε βαθμούς -υπολοχαγοί και λοχαγοί κατά τον ερωτώντα βουλευτή- που εμπλέκονται άμεσα στον πόλεμο.
Μια περιήγηση στο Διαδίκτυο δείχνει ότι, πρώτον, οι λιποταξίες είναι περισσότερες, δεν περιορίζονται σε αξιωματικούς, αλλά περιλαμβάνουν και υπαξιωματικούς -μόνιμα στελέχη, δηλαδή-, και, δεύτερον, από τις απόψεις που δημοσιοποιούνται στο Διαδίκτυο εκ μέρους των λιποτακτών προκύπτει ότι το φαινόμενο αυτό αποτελεί σαφές σύμπτωμα της αποτυχίας του συστήματος.
Να σημειωθεί, πάντως, ότι κύκλοι προσκείμενοι στο στρατιωτικό κατεστημένο θεωρούν πως το θέμα των λιποταξιών που ανεδείχθη το τελευταίο διάστημα αποτελεί απόρροια των εξελίξεων της υποθέσεως «Εργκένεκον».
Οι λιποταξίες, όμως, δεν περιορίζονται μόνο μεταξύ των αξιωματικών και υπαξιωματικών, διότι οι λιποταξίες απλών στρατιωτών [Σ.Σ.: ο Ε.Σ. έχει υποδεχτεί κατά καιρούς αρκετούς από αυτούς] είναι ακόμη πιο συχνές και πολύ μεγαλύτερες.
Για παράδειγμα, αναφέρεται ότι στις 14 Ιουνίου 2012 λιποτάκτησαν ταυτόχρονα 16 (!) νεοσύλλεκτοι στρατιώτες από το 3ο Τάγμα Εκπαιδεύσεως Οπλιτών της Στρατοχωροφυλακής στο Εζινέ (Ezine) στην περιοχή Τσανάκαλε, οι οποίοι, σημειωτέον, θα ορκίζονταν οχτώ μόλις ημέρες αργότερα.
Η τελευταία λιποταξία που περιέπεσε στην αντίληψη της στήλης έγινε την 1 η Αυγούστου. Ήταν η περίπτωση του στρατιώτη Χαλίλ Ιμπραήμ Γιλντιρίμ είκοσι ετών, ο οποίος εγκατέλειψε τη σκοπιά του και λιποτάκτησε παίρνοντας μαζί του και το τυφέκιο του (G-3).
Εκτός από τις λιποταξίες, ιδιαίτερη σημασία έχει και ο παρατηρούμενος μεγάλος αριθμός αυτοκτονιών, που εμφανίζεται κυρίως σε επίπεδο στρατιωτών.
Στις 21 Μαΐου 2012, απαντώντας σε ερώτηση βουλευτών του κουρδικού Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP), ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Ισμέτ Γιλμάζ, δήλωσε ότι από το έτος 1990 μέχρι το 2011 έχουν σκοτωθεί συνολικά 3.183 στρατεύσιμοι οπλίτες. Εξ αυτών, διευκρίνισε, οι 2.221 αυτοκτόνησαν και άλλοι 1.602 σκοτώθηκαν από τραυματισμούς με όπλα, τροχαία ατυχήματα, ηλεκτροπληξία, δάγκωμα φιδιού ή πτώση από μεγάλο ύψος.
Τούρκοι δημοσιογράφοι αμφισβητούν τα στοιχεία αυτά [Σ.Σ.: κάτι που προκύπτει και από μια απλή πρόσθεση των αριθμών 2.221 και 1.602, που δίνουν ως σύνολο 3.823 νεκρούς και όχι 3.183 που παραδέχτηκε ο Γιλμάζ] και κάνουν λόγο για εκατοντάδες ύποπτες υποθέσεις θανάτων, τα αίτια των οποίων ουδέποτε διευκρινίσθηκαν.
Στοιχεία - σοκ για τις αυτοκτονίες
Σημειώνεται ότι τρεις περίπου μήνες αργότερα (μέσα Αυγούστου), η γνωστή εφημερίδα Ραντικάλ έδωσε ένα στοιχείο που, κατά τη γνώμη μας, δείχνει προς μία από τις κατευθύνσεις των αιτίων.
Σύμφωνα μετά στοιχεία που επικαλείται η εφημερίδα, ο αριθμός των αυτοκτονιών οπλιτών τα τελευταία δυόμισι χρόνια -περίοδο αναζωπυρώσεως των συγκρούσεων με το ΡΚΚ- ανήλθε σε 175.
Κατά την ίδια εφημερίδα, τα τελευταία δεκα χρόνια -περίοδος για την οποία έδωσε στοιχεία ο Γιλμάζ- σημειώθηκαν σε διάφορα στρατόπεδα 1.470 θάνατοι, έκτων οποίων οι 934 ήταν αυτοκτονίες.
Κατά την ίδια, οι απώλειες του τουρκικού στρατού στον πόλεμο εναντίον των Κούρδων ανήλθαν σε 818 στρατιώτες και 2.290 τραυματίες.
Στους αριθμούς αυτούς προφανώς δεν περιλαμβάνονται οι αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και μόνιμοι στρατιώτες [Σ.Σ.: οι τελευταίοι φέρουν το κύριο βάρος του πολέμου] που σκοτώθηκαν στον πόλεμο αυτό, για τους οποίους δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι αριθμοί.
Αρκεί να αναφερθεί, πάντως, ότι οι πρόσφατες απώλειες των τουρκικών δυνάμεων ενός και μόνο μήνα ανήλθαν σε 150 νεκρούς, κυρίως μόνιμοι και επαγγελματίες υπαξιωματικοί και οπλίτες, ενώ μόνο την περίοδο του Μπαϊραμιού, που τηρείται εθιμικώς άτυπη εκεχειρία και η πολεμική δραστηριότητα μειώνεται σημαντικά, σκοτώθηκαν σε μάχες με τους Κούρδους αντάρτες άνω των 20 Τούρκοι.
Του Μάνου Ηλιάδη
Ως σοβαρές ενδείξεις, αν όχι και συμπτώματα παρακμής, θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν η αύξηση του αριθμού των λιποταξιών και των αυτοκτονιών στον τουρκική στρατό που αναφέρονται πρόσφατα.
Και τούτο διότι τόσο οι λιποταξίες όσο και οι αυτοκτονίες ήταν ανέκαθεν δύο βασικοί δείκτες για το ηθικό, την πειθαρχία, την επάρκεια ενός στρατιωτικού συστήματος και τελικώς και του αξιόμαχου του.
Η κατάσταση αυτή αποτέλεσε το αντικείμενο ειδικών ερωτήσεων εκ μέρους μελών της τουρκικής εθνοσυνελεύσεως.
Σε μια πρόσφατη από αυτές, που υπεβλήθη από το βουλευτή του εθνικιστικού κόμματος ΜΗΡ Λιουτφού Τουρκάν, ζητήθηκαν εξηγήσεις για το γεγονός της λιποταξίας άνω των 100 αξιωματικών βαθμού υπολοχαγού και λοχαγού από μονάδες και διοικήσεις της 2ης Στρατιάς (Μαλάτεια) [Σ.Σ.: Η περιοχή ευθύνης της 2ης Στρατιάς περιλαμβάνει το Κουρδιστάν].
Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Ισμέτ Γιλμάζ, απαντώντας στην ερώτηση τον περασμένο μήνα δήλωσε ότι κατά το διάστημα Ιανουαρίου - Απριλίου ο αριθμός των αξιωματικών μειώθηκε κατά 263 άτομα και πως ο αριθμός των 100 λιποταξιών αξιωματικών δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Απ' αυτούς τους 263 αξιωματικούς, μονό οι 5 ήταν λιποτάκτες, διευκρίνισε ο Τούρκος υπουργός, ενώ οι υπόλοιποι είναι απώλειες στο πεδίο της μάχης, συνταξιοδοτήσεις, θάνατοι και αποτάξεις.
Απαντώντας, δε, σε ερώτηση του βουλευτή «εάν θεωρείται φυσιολογικό οι ένδοξες τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να χάνουν 258 (263 μείον 5) αξιωματικούς μέσα σε τέσσερις μήνες», ο Γιλμάζ είπε ότι ο αριθμός των αποχωρήσεων και μειώσεως της δυνάμεως των αξιωματικών είναι ανάλογος με αυτόν των προηγούμενων ετών.
Συμπτώματα απειθαρχίας
Οι λιποταξίες αξιωματικών δεν είναι, βέβαια, θέμα αριθμού, που είναι σίγουρα πολύ
μεγαλύτερος από τις πέντε που παραδέχτηκε ο Τούρκος υπουργός.
Είναι ένα πολύ σοβαρό σύμπτωμα, που δεν εμφανίζεται σε στρατεύματα με σοβαρή οργάνωση, πειθαρχία, πίστη σε αξίες και στο σύστημα και οπωσδήποτε οι λιποταξίες στελεχών έχουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία όταν παρατηρούνται σε περίοδο και σε μονάδες όπου διεξάγονται πολεμικές επιχειρήσεις και δη σε βαθμούς -υπολοχαγοί και λοχαγοί κατά τον ερωτώντα βουλευτή- που εμπλέκονται άμεσα στον πόλεμο.
Μια περιήγηση στο Διαδίκτυο δείχνει ότι, πρώτον, οι λιποταξίες είναι περισσότερες, δεν περιορίζονται σε αξιωματικούς, αλλά περιλαμβάνουν και υπαξιωματικούς -μόνιμα στελέχη, δηλαδή-, και, δεύτερον, από τις απόψεις που δημοσιοποιούνται στο Διαδίκτυο εκ μέρους των λιποτακτών προκύπτει ότι το φαινόμενο αυτό αποτελεί σαφές σύμπτωμα της αποτυχίας του συστήματος.
Να σημειωθεί, πάντως, ότι κύκλοι προσκείμενοι στο στρατιωτικό κατεστημένο θεωρούν πως το θέμα των λιποταξιών που ανεδείχθη το τελευταίο διάστημα αποτελεί απόρροια των εξελίξεων της υποθέσεως «Εργκένεκον».
Οι λιποταξίες, όμως, δεν περιορίζονται μόνο μεταξύ των αξιωματικών και υπαξιωματικών, διότι οι λιποταξίες απλών στρατιωτών [Σ.Σ.: ο Ε.Σ. έχει υποδεχτεί κατά καιρούς αρκετούς από αυτούς] είναι ακόμη πιο συχνές και πολύ μεγαλύτερες.
Για παράδειγμα, αναφέρεται ότι στις 14 Ιουνίου 2012 λιποτάκτησαν ταυτόχρονα 16 (!) νεοσύλλεκτοι στρατιώτες από το 3ο Τάγμα Εκπαιδεύσεως Οπλιτών της Στρατοχωροφυλακής στο Εζινέ (Ezine) στην περιοχή Τσανάκαλε, οι οποίοι, σημειωτέον, θα ορκίζονταν οχτώ μόλις ημέρες αργότερα.
Η τελευταία λιποταξία που περιέπεσε στην αντίληψη της στήλης έγινε την 1 η Αυγούστου. Ήταν η περίπτωση του στρατιώτη Χαλίλ Ιμπραήμ Γιλντιρίμ είκοσι ετών, ο οποίος εγκατέλειψε τη σκοπιά του και λιποτάκτησε παίρνοντας μαζί του και το τυφέκιο του (G-3).
Εκτός από τις λιποταξίες, ιδιαίτερη σημασία έχει και ο παρατηρούμενος μεγάλος αριθμός αυτοκτονιών, που εμφανίζεται κυρίως σε επίπεδο στρατιωτών.
Στις 21 Μαΐου 2012, απαντώντας σε ερώτηση βουλευτών του κουρδικού Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP), ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Ισμέτ Γιλμάζ, δήλωσε ότι από το έτος 1990 μέχρι το 2011 έχουν σκοτωθεί συνολικά 3.183 στρατεύσιμοι οπλίτες. Εξ αυτών, διευκρίνισε, οι 2.221 αυτοκτόνησαν και άλλοι 1.602 σκοτώθηκαν από τραυματισμούς με όπλα, τροχαία ατυχήματα, ηλεκτροπληξία, δάγκωμα φιδιού ή πτώση από μεγάλο ύψος.
Τούρκοι δημοσιογράφοι αμφισβητούν τα στοιχεία αυτά [Σ.Σ.: κάτι που προκύπτει και από μια απλή πρόσθεση των αριθμών 2.221 και 1.602, που δίνουν ως σύνολο 3.823 νεκρούς και όχι 3.183 που παραδέχτηκε ο Γιλμάζ] και κάνουν λόγο για εκατοντάδες ύποπτες υποθέσεις θανάτων, τα αίτια των οποίων ουδέποτε διευκρινίσθηκαν.
Στοιχεία - σοκ για τις αυτοκτονίες
Σημειώνεται ότι τρεις περίπου μήνες αργότερα (μέσα Αυγούστου), η γνωστή εφημερίδα Ραντικάλ έδωσε ένα στοιχείο που, κατά τη γνώμη μας, δείχνει προς μία από τις κατευθύνσεις των αιτίων.
Σύμφωνα μετά στοιχεία που επικαλείται η εφημερίδα, ο αριθμός των αυτοκτονιών οπλιτών τα τελευταία δυόμισι χρόνια -περίοδο αναζωπυρώσεως των συγκρούσεων με το ΡΚΚ- ανήλθε σε 175.
Κατά την ίδια εφημερίδα, τα τελευταία δεκα χρόνια -περίοδος για την οποία έδωσε στοιχεία ο Γιλμάζ- σημειώθηκαν σε διάφορα στρατόπεδα 1.470 θάνατοι, έκτων οποίων οι 934 ήταν αυτοκτονίες.
Κατά την ίδια, οι απώλειες του τουρκικού στρατού στον πόλεμο εναντίον των Κούρδων ανήλθαν σε 818 στρατιώτες και 2.290 τραυματίες.
Στους αριθμούς αυτούς προφανώς δεν περιλαμβάνονται οι αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και μόνιμοι στρατιώτες [Σ.Σ.: οι τελευταίοι φέρουν το κύριο βάρος του πολέμου] που σκοτώθηκαν στον πόλεμο αυτό, για τους οποίους δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι αριθμοί.
Αρκεί να αναφερθεί, πάντως, ότι οι πρόσφατες απώλειες των τουρκικών δυνάμεων ενός και μόνο μήνα ανήλθαν σε 150 νεκρούς, κυρίως μόνιμοι και επαγγελματίες υπαξιωματικοί και οπλίτες, ενώ μόνο την περίοδο του Μπαϊραμιού, που τηρείται εθιμικώς άτυπη εκεχειρία και η πολεμική δραστηριότητα μειώνεται σημαντικά, σκοτώθηκαν σε μάχες με τους Κούρδους αντάρτες άνω των 20 Τούρκοι.
από το Ας μιλήσουμε Επιτέλους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου