Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης
Την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση εκτινάσσει τις τιμές των φαρμάκων και αυξάνει τη συμμετοχή των ασφαλισμένων προς όφελος των φαρμακοβιομηχανιών, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών δείχνει με εμφατικό τρόπο ότι όταν υπάρχει πολιτική βούληση, ακόμα και οι μεγαλύτερες φαρμακευτικές του κόσμου μπορούν να «γονατίσουν» προς το συμφέρον του λαού.
Να θυμίσω ενδεικτικά:
«Τα φάρμακα που αυξήθηκαν πωλούνταν τζάμπα», είχε δηλώσει ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, που πανηγύριζε για τα χαράτσια στα φάρμακα.
«Δεν αξίζει ο κόπος να παράγονται φθηνά φάρμακα», είχε πει η πρώην αναπληρώτρια υπουργός Υγείας Μίνα Γκάγκα.
«Να αυξηθεί η τιμή των φαρμάκων, τσάμπα δεν υπάρχει», έλεγε ο φιλοκυβερνητικός δημοσιογράφος, Άρης Πορτοσάλτε.
Ανεκδιήγητες δηλώσεις που είχαν ειπωθεί σε μια περίοδο που υπήρχαν τρομακτικές ελλείψεις φαρμάκων στην Ελλάδα, και ο κύριος λόγος ήταν οι παράλληλες εξαγωγές των ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών προς χώρες που τα φάρμακά τους πωλούνται ακριβότερα από ότι στην ελληνική αγορά και άρα συμφέρει περισσότερο να κατευθύνονται εκεί.
Η απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης σε αυτή την κρίση ήταν να αυξήσει τις τιμές των φαρμάκων στην Ελλάδα για να γίνει πιο ελκυστική η αγορά στα «αρπακτικά», συνθλίβοντας περαιτέρω τον ελληνικό λαό υπό το βάρος της ακρίβειας.
Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ διεκδίκησε και πέτυχε ακριβώς το αντίθετο. Να στρέψει τις διεθνείς βιομηχανίες που εδρεύουν στις ΗΠΑ προς το συμφέρον της εγχώριας αγοράς, ισοσκελίζοντας τον ανταγωνισμό με μείωση τιμών, και όχι με αύξηση όπως έγινε στην Ελλάδα.
Με μια συμφωνία ιστορικών διαστάσεων με τον αμερικανικό κολοσσό Pfizer, ο Τραμπ κατάφερε τη μείωση όλων των συνταγογραφούμενων φαρμάκων της εταιρείας που πωλούνται στο κρατικό ασφαλιστικό πρόγραμμα υγείας Medicaid. Με την απειλή δασμών στις εγχώριες φαρμακοβιομηχανίες που θησαύριζαν με λογικές ανεξέλεγκτης αγοράς με τις κρατικές «πλάτες» των ΗΠΑ, ο Τραμπ ανάγκασε τη Pfizer να δημιουργήσει αμερικανικό μοντέλο φθηνού φαρμάκου. Οι μειώσεις των τιμών φτάνουν το 85% σε πολλά σκευάσματα πρώτης επιλογής, ενώ ο μέσος όρος μείωσης κυμαίνεται στο 50%.
Επιπλέον η Pfizer συμφώνησε να δαπανήσει 70 δισ. δολάρια σε εγχώριες εγκαταστάσεις παραγωγής, μπαίνοντας στη λίστα των φαρμακοβιομηχανιών που ο Τραμπ καταφέρνει σε σημαντικό βαθμό τον επιχειρηματικό «επαναπατρισμό» τους.
Ένας αγνώριστος Μπουρλά
Για όσους δεν έχουν δει το σχετικό βίντεο με τις δηλώσεις Μπουρλά στον Λευκό Οίκο, μπροστά στην αμερικανική ηγεσία, αξίζει πραγματικά να το δουν. Ένας Μπουρλά που μοιάζει με αξιοθρήνητη «σκιά» του… πανδημικού εαυτού του, συμπεριφέρεται σαν κόλακας που εκθειάζει την επιχειρηματική πανωλεθρία της ίδιας της εταιρίας που εκπροσωπεί! Με… παχύρρευστη ευγένεια, με ατελείωτες γαλιφιές, με στυλ χαρούμενου… υποταγμένου, με φιλοφρονήσεις που κραύγαζαν για παρασκηνιακούς συμβιβασμούς, ο Άλμπερτ Μπουρλά έδωσε ένα σόου υποτέλειας υπό το αυστηρό βλέμμα του Τραμπ, του Ρόμπερτ Κένεντι και των άλλων κυβερνητικών αξιωματούχων.
Είναι ο ίδιος Μπουρλά που συμπεριφερόταν ως υγειονομικός «πάπας» όλης της Ευρώπης, και ένα πλήθος κυβερνήσεων έσκυψαν να προσκυνήσουν το «δαχτυλίδι» της εξουσίας του για να λάβουν κομμάτια από την πίτα της ισχύος που θα τους εξασφάλιζε η εργαλειοποίηση των προγραμμάτων εμβολιασμού. Στην Ελλάδα ο Μπουρλά αντιμετωπίστηκε από το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα σαν επίτιμος… πρωθυπουργός. Η επιτροπή των «ακαταδίωκτων» χόρευε στον ρυθμό του «ταμπούρλου» που έπαιζε ο Μπουρλά. Ολόκληροι λαοί έγιναν έρμαια της Pfizer και των άλλων φαρμακευτικών.
Μέχρι που βγήκε στην επιφάνεια η αναποτελεσματικότητα των σκευασμάτων σε σχέση με αυτά που υπόσχονταν, τα κολοσσιαία ψεύδη του marketing, οι εγκληματικοί πειραματισμοί, οι παρενέργειες, οι θάνατοι και βέβαια το Pfizergate με τις μυστικές συμφωνίες δισεκατομμυρίων για την αγορά εμβολίων που ανέλαβε προσωπικά η Φον ντερ Λάιεν με τον Άλμπερτ Μπουρλά. Μετά την άνοδο σε σαθρά θεμέλια, επήλθε η πτώση.
Προσπαθώντας να κοιτάξουμε πίσω από το μεγάλο deal των ΗΠΑ με τη Pfizer, η αμερικανική κυβέρνηση φαίνεται ότι βρήκε εξαιρετικά «πατήματα» στο πρόσφατο αμαρτωλό παρελθόν της Pfizer και του CEO της, αν λάβει κανείς υπόψιν ότι η αρχική καταγγελία για το Pfizergate ξεκίνησε από τους New York Times.
Αθετώντας όλες τις προεκλογικές υποσχέσεις για τιμωρία όσων οδήγησαν την ανθρωπότητα στο μεγαλύτερο υγειονομικό έγκλημα της ιστορίας, η ηγεσία Τραμπ προτίμησε το στενό συμφέρον της Αμερικής από το συμφέρον όλου του πλανήτη (συμπεριλαμβανομένης της Αμερικής). Επίλεξε να εξασφαλίσει φθηνά φάρμακα, παρά να ανοίξει τα μέτωπα που υποσχόταν με το κατεστημένο των «Big Pharma». Αυτή είναι η ως τώρα πραγματικότητα και οφείλουμε να την καταγράφουμε.
Ο καθένας έχει κρίση για να συμπεράνει αν η κίνηση του Τραμπ είναι δικαιολογημένη ή αδικαιολόγητη, έντιμη ή ανέντιμη, αναμενόμενη ή αναπάντεχη. Θα προσθέσω μόνο ότι οκτώ μήνες έχουν περάσει από την αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ και ούτε ένας από τους πρωτεργάτες του παγκόσμιου πειράματος επί πανδημίας, δεν έχει βρεθεί ποινικά αντιμέτωπος με τα εγκλήματά του. Ηττημένη βγαίνει τελικά η δικαιοσύνη, η αλήθεια και η πιθανότητα να μην ξαναζήσουμε τέτοιο παγκόσμιο καθεστώς βίας και θανάτου.
Σε κάθε περίπτωση, η ταπεινωτική εμφάνιση του Άλμπερτ Μπουρλά δείχνει την χαοτική διαφορά ισχύος που αξιώνουν οι ΗΠΑ, σε σχέση με την παραπαίουσα Ευρώπη που έχει καταντήσει κλωτσοσκούφι των φόρουμ, των πολυεθνικών και των λόμπι. Έτσι ο ίδιος άνθρωπος που στη μια επικράτεια μοιάζει σαν βασιλιάς, στην άλλη μπορεί να μοιάζει σαν ταλαίπωρος αυλικός…
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου