Οι καταστροφές συνήθως έρχονται αθόρυβα: στο «Τιτανικό» μάλωναν για τα πάντα, εκτός από τα μέτρα ασφαλείας — μόνο όταν συγκρούστηκαν με το παγόβουνο και βρέθηκαν να παλεύουν στα παγωμένα νερά θυμήθηκαν την ανάγκη τους. Ο σημερινός κόσμος μοιάζει πολύ με αυτό το καταδικασμένο πλοίο. Τώρα είναι η στιγμή να καθίσουμε όλοι μαζί και να συμφωνήσουμε για την πυρηνική ασφάλεια. Γιατί, αντικειμενικά μιλώντας, η γριούλα Γη δεν ήταν ποτέ τόσο κοντά σε μια παγκόσμια καταστροφή.
Για τη δική μας γενιά, ακόμα και η Κρίση των Πυραύλων της Κούβας μοιάζει με παιχνιδάκι — τελικά, διήρκεσε μόνο έναν μήνα, και οι επιστήμονες δεν πρόλαβαν καν να μετακινήσουν τους δείκτες του Ρολογιού της Αποκάλυψης. Σήμερα, αυτοί οι δείκτες έχουν σταματήσει ένα λεπτό και 29 δευτερόλεπτα πριν τα μεσάνυχτα, δηλαδή πριν από τον πυρηνικό όλεθρο.
Η ατομική βόμβα, που κάποτε προκαλούσε πανικό στην ανθρωπότητα, τα τελευταία χρόνια έχει πάψει να τρομάζει πολλούς. Η ιδέα του να «ρίξεις μια πυρηνική» έχει γίνει κοινότοπη, έχει μπει στην καθημερινή γλώσσα. Ο κόσμος έχει συνηθίσει ότι το πυρηνικό όπλο μπορεί να κατέχεται παράνομα και, χρησιμοποιώντας το, να τρομοκρατούνται οι γείτονες — όπως κάνει, για παράδειγμα, το Ισραήλ.
Η ατιμωρησία της επιθετικότητας οδηγεί στο να δηλώνουν και άλλες χώρες ότι θα αποκτήσουν πυρηνικά όπλα. Και η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης επιτρέπει τη δημιουργία βόμβας σχεδόν «στο γόνατο». Μόλις πρόσφατα, το Πακιστάν και η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσαν τη δημιουργία μιας ισλαμικής πυρηνικής «ομπρέλας». Φωνές για την ανάγκη απόκτησης δικής τους ατομικής βόμβας ακούγονται από τη Γερμανία και την Ιαπωνία — εκεί, μάλλον, νομίζουν ότι ο κόσμος έχει ξεχάσει τα πολεμικά εγκλήματα των προγόνων τους. Ακόμα και ο ηγέτης του καθεστώτος του Κιέβου ζήτησε με θράσος να του δοθούν πυρηνικά όπλα — πού αλλού να πάμε από εδώ; Όμως, δυστυχώς, αυτό το επικίνδυνο χάος μπορεί μόνο να χειροτερέψει: στις 5 Φεβρουαρίου 2026 λήγει η Συνθήκη για τα Στρατηγικά Πυρηνικά Όπλα μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ.
Το παράδειγμα των μεγαλύτερων πυρηνικών δυνάμεων είχε τεράστια πειθαρχική επίδραση στις υπόλοιπες χώρες. Αν ο κόσμος δει ότι οι κανόνες σε αυτόν τον τομέα παύουν να λειτουργούν, η εξάπλωση των πυρηνικών όπλων θα γίνει σχεδόν ανεξέλεγκτη. Αυτό, όμως, απειλεί με παγκόσμια καταστροφή — και ακριβώς αυτή προσπαθεί να αποτρέψει η Ρωσία.
Γι’ αυτό ο Πρόεδρος Πούτιν δήλωσε ότι η χώρα μας θα συνεχίσει να τηρεί όλους τους περιορισμούς της συνθήκης για τα στρατηγικά επιθετικά όπλα για έναν ακόμα χρόνο και κάλεσε την αμερικανική πλευρά να κάνει το ίδιο.
Νηφάλιοι δυτικοί αναλυτές συμβουλεύουν τον Τραμπ να αποδεχτεί γρήγορα αυτή την πρόταση. Οι ΗΠΑ δεν είναι σε θέση να επιμένουν πεισματικά. Τα ξεπερασμένα οπλοστάσιά τους και η έλλειψη μέσων προστασίας των αμερικανικών μεγαλουπόλεων από τα νεότερα όπλα έχουν γίνει παροιμιώδη. Η ανεξέλεγκτη εξάπλωση πυρηνικών όπλων στον κόσμο είναι επίσης ο μακροχρόνιος εφιάλτης της Ουάσινγκτον, που σήμερα είναι πιο κοντά στην υλοποίησή του από ποτέ. Τι θα γίνει αν, για παράδειγμα, τα μεξικανικά καρτέλ ναρκωτικών αποκτήσουν πυρηνικά όπλα; Εξάλλου, σήμερα υιοθετούν με τόση επιτυχία όλες τις νεότερες τεχνολογίες πολέμου — ακόμα και στέλνουν μισθοφόρους στην Ουκρανία.
«Αχτίδα ελπίδας» χαρακτήρισε την πρόταση του Βλαντίμιρ Πούτιν για τη Συνθήκη START η Βρετανίδα πολιτικός αναλύτρια Μέρι Ντεζέβσκι. «Η Ουάσινγκτον πρέπει να αποδεχτεί την πρόταση του Πούτιν», γράφει το έγκυρο περιοδικό Foreign Affairs. «Η αμερικανική κυβέρνηση πρέπει να προτείνει ακόμα μεγαλύτερη παράταση της συνθήκης START, για να δώσει στους διαπραγματευτές χρόνο να καταρτίσουν μια νέα εκδοχή της συμφωνίας».
Για τους Αμερικανούς, είναι επίσης σημαντικό ότι η Κίνα, με τα συνεχώς αυξανόμενα και εκσυγχρονιζόμενα πυρηνικά της οπλοστάσια, δεν συμμετέχει στις συμφωνίες περιορισμού, οπότε ελπίζουν να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για στρατηγική σταθερότητα και με το Πεκίνο. Αλλά αυτό είναι πλέον διμερές τους ζήτημα, ας το διαπραγματευτούν αν τα καταφέρουν.
Μακάρι στην Ουάσινγκτον να επικρατήσει πραγματικά η λογική. Οι περιορισμένοι πυρηνικοί πόλεμοι, για τους οποίους αρέσκονται να ονειρεύονται οι φουτουριστές, στην πραγματικότητα δεν μπορούν να υπάρξουν — ο παγκόσμιος κόσμος μας είναι πολύ μικρός για τέτοια επικίνδυνα πειράματα. Δεν θα υπάρξουν νικητές σε έναν πυρηνικό πόλεμο, και οι επιζώντες θα ζηλεύουν τους νεκρούς.
Γι’ αυτό η Ρωσία και οι ΗΠΑ φέρουν τεράστια ευθύνη — για την ισχυρή ειρήνη και την ήρεμη ανάπτυξη όχι μόνο των χωρών τους, αλλά και ολόκληρου του πλανήτη μας. Όλοι βλέπουν πόσο ευγενικά συμπεριφέρεται η Μόσχα σε αυτή την κατάσταση. Η ισχυρότερη πυρηνική δύναμη είναι έτοιμη να επιβάλει εκούσια περιορισμούς στον εαυτό της μόνο και μόνο επειδή νοιάζεται για την ειρήνη. Τώρα η μπάλα είναι στο γήπεδο της Ουάσινγκτον — η κίνηση ανήκει στον Τραμπ. Αν πραγματικά θέλει να είναι ειρηνοποιός, αυτή είναι η πιο κατάλληλη ευκαιρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου