Πώς ο αγώνας για την Ένωση κατήντησε τελικά τραγελαφική δοτή «ανεξαρτησία»

Κύπρος ενωμένη, δημοκρατική με ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

 

Γράφει η Φανούλα Αργυρού 

 

Στις 19 Φεβρουαρίου 2024 θα έχουμε ακόμα μια επέτειο σημαντική στην ιστορία αυτής της μικρής, πολυβασανισμένης πατρίδας. Τη συμφωνία για μια υπό τύπο Δημοκρατία με ένα Σύνταγμα γραμμένο από τους αποικιοκράτες Βρετανούς και τον συντάκτη του σχεδίου «Επανάκτησης της Κύπρου» του 1956, Τούρκο συνταγματολόγο (και για λίγο και Πρωθυπουργό της Τουρκίας) Δρα Νιχάτ Ερίμ, προ-αποφασισμένο στην αποτυχία… 

 

Οι Βρετανοί τον Δρα Ερίμ τον χαρακτήρισαν ως τον «αρχιτέκτονα των Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου»… 

 

Ήταν μια προετοιμασία με ευρύτερους τουρκικούς στόχους (η Ανεξαρτησία), οι οποίοι ξεκίνησαν να υλοποιούνται και πριν από την ανακήρυξή της… Παράλληλα με τη μονομερή και ενυπόγραφη εγκατάλειψη της Ενώσεως από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, δίχως τη γνώση και έγκριση του λαού και του Στρατηγού Γρίβα-Διγενή. Τον οποίο ο ίδιος διόρισε ως τον στρατιωτικό αρχηγό ενός ένοπλου αγώνος για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα! Και των αμούστακων παιδιών της πατρίδας μας, που θυσιάζονταν στα βουνά, τα λαγκάδια και τις αγχόνες των φυλακών των αποικιοκρατών υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, για Ένωση, όπως ορκίστηκε πρώτος ο ίδιος (ο Μακάριος) και τους όρκιζαν και εκείνους κατά συρροήν…

 

Ιδού τι είπε ακόμα πριν ξεκινήσει ο Αγώνας της ΕΟΚΑ 1.4.1955: 

 

Μακάριος - 16.1.1955, Εκκλησία Φανερωμένης: «Το ξεκαθαρίζουμε γι' ακόμα μια φορά ότι θα απορρίψουμε το Σύνταγμα και κάθε συνεργασία με την Κυβέρνηση και ότι θα θεωρούμε ως εχθρούς του εθνικού μας στόχου εκείνους που θα ενδώσουν στις συνταγματικές πιέσεις της κυβέρνησης. Θα αποκαλέσουμε τέτοια πρόσωπα ως προδότες και δεν θα μπορούμε να τους προστατεύσουμε από την οργή του λαού». 

 

Και όμως: 

 

23.6.1958: Ο εθναρχικός σύμβουλος Ζήνωνας Ρωσσίδης μετέφερε στον Βρετανό Πρέσβη στην Αθήνα την απόφαση του Μακαρίου (που διέμενε πλουσιοπάροχα στο πολυτελές ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» μετά την επιστροφή του από τις Σεϋχέλλες μέχρι την επάνοδό του στην Κύπρο*) ότι ήταν έτοιμος για συνομιλίες για ένα Σύνταγμα παραμερίζοντας την ΄Ενωση.

 

22.9.1958: O κυβερνήτης Σερ Χιου Φουτ έστειλε την Σοσιαλίστρια/Εργατική βουλευτή (και πρώην δημοσιογράφο της αριστερής Tribune), Μπάρμπαρα Κάσλ, στην Αθήνα και εξασφάλισε την εγκατάλειψη της Ενώσεως κατ' ιδίαν.

 

27.9.1958: Ο Μακάριος παρέδωσε ενυπόγραφη επιστολή στον Βρετανό Πρέσβη στην Αθήνα, μεταβιβάζοντας επισήμως προς την Κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητος την εγκατάλειψη της Ενώσεως για στάτους ανεξαρτησίας…

 

Με τον Βρετανό Πρέσβη να γράφει στο Φόρεϊν Όφις, με αντίγραφα στις πρεσβείες στο Λονδίνο της Άγκυρας, της Ουάσιγκτον και αντιπροσωπία στο ΝΑΤΟ, 4.10.1958: «Αν δεν μπορούμε να πούμε ότι το σχέδιό μας από μόνο του θα οδηγήσει στη διχοτόμηση, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι είναι επειδή από μόνο του θα δημιουργήσει τις συνθήκες που θα οδηγήσουν στη διχοτόμηση. Αυτό είναι, βέβαια, που πιστεύουν και οι Έλληνες». 

 

Γι’ αυτό το… αποτέλεσμα πανηγύριζαν επιστρέφοντας Μακάριος και Καραμανλής, μετά την αποδοχή των Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου στο Lancaster House, στο Λονδίνο, στις 19 Φεβρουάριου 1959. Με τον Υπ. Εξωτερικών της μητέρας Ελλάδας Ευάγγελο Αβέρωφ να ζητά από τους Βρετανούς να του δείξουν τα σχέδια διχοτόμησής των (1957). Αλλά να εισπράττει την απάντηση της ανοικτής παλάμης, ότι αυτά ήταν μόνο για τα μάτια των ιδίων…

 

Όσο για τις δικαιολογίες ότι τάχα ο Μακάριος πιέστηκε στο Λονδίνο και δεν γνώριζε για τα όσα συμφώνησε ο 'Ελληνας Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής με τον Α. Μεντερές στη Ζυρίχη, ήταν ένα θέατρο για να καλυφθούν οι απαράδεκτες ΜΟΝΟΜΕΡΕΙΣ υποχωρήσεις του. 

 

Το ότι ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ενημερωνόταν πλήρως για όλα από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το είπε και ο Ευάγγελος Αβέρωφ, κατά τις συνομιλίες στο Λονδίνο, αλλά το επιβεβαίωσε χρόνια αργότερα και ο διπλωμάτης κ. Πέτρος Μολυβιάτης, ο οποίος βρίσκεται εν ζωή. 

 

Η συγγραφέας ευχαριστεί τον διακεκριμένο συμπατριώτη μας, αρχιτέκτονα κ. Χάρη Φεραίο, από τη Λευκωσία, ο οποίος, στις 14 Μαΐου 2014, της επιβεβαίωσε την τόσο σημαντική αυτή πληροφορία, επικοινωνώντας με το Ίδρυμα Κ. Καραμανλή και αποσπώντας -μέσω της γραμματέως κυρίας Στέλλας Μεσσίνη- τη δήλωση από τον κ. Πέτρο Μολυβιάτη πως «επιβεβαιώνει ότι πράγματι ήταν αυτός που, από το Υπουργείο των Εξωτερικών, μετέφερε τα συμφωνούμενα στη Ζυρίχη στον Μακάριο». 

 

13 Δεκεμβρίου 1958: Σερ Χιου Φου προς τον Υπουργό Αποικιών: 

«… Πολλοί Ελληνοκύπριοι μιλούν ωσάν και μπορεί ένας να υποθέσει ότι το βρετανικό σχέδιο θα παραμεριστεί και θα κληθεί διάσκεψη με ελληνικούς όρους. Ακόμα δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται πόσο σύντομα οι τουρκικές πρόνοιες θα μπουν σε εφαρμογή».

 

Με την ειρωνεία να μαθαίνουμε από τα βρετανικά αρχεία ότι οι Βρετανοί, που δεν βάζουν όλα τους τα αβγά σε ένα καλάθι, μελετούσαν παράλληλα το 1958, σε περίπτωση ναυαγίου και νοουμένου ότι οι ίδιοι διατηρούσαν κάποιες περιοχές, πιθανότητες Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα! Βασισμένοι σε δηλώσεις του τότε Βασιλέως των Ελλήνων σε συνεντεύξεις του, ότι ήταν πρόθυμος να ικανοποιήσει την Τουρκία με ανταλλάγματα αν ήταν να γίνει η Ένωση…

 

(Βιβλία Φ.Α «Έτσι κατέστρεψαν την Κύπρο», Λευκωσία, 1992, διανομή «Σημερινή», «Από την Ένωση στην Κατοχή», Λευκωσία, 1995, χρηματοδότηση Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου και «Διζωνική vs Δημοκρατία», Λεμεσός, 2019, Pastell Editoria Limited.) 

 

Ακριβώς όπως έγραψε ο Φουτ, ξεκίνησαν να «μπαίνουν σε εφαρμογή» με την ένοπλη προετοιμασία των Τούρκων της Κύπρου από το 1958 και κορυφώθηκαν σε πρώτη φάση με τα αιματηρά γεγονότα του 1963 και το τουρκικό πραξικόπημα για ανατροπή της Κυπριακής Δημοκρατίας και αντικατάστασής της με δύο συνιστώντα κράτη. Όπως ξεκίνησε να σχεδιάζει και το Τμήμα Σχεδιασμού του Φόρεϊν Όφις από τις 3 Ιανουαρίου 1964... Σε δεύτερη φάση, ελέω των ηλιθίων των Αθηνών με το πραξικόπημα (που ήταν και εκείνο μια σκέψη του Φόρεϊν Όφις από το 1964) περάσαμε στις δύο τουρκικές εισβολές και την προώθηση της ρατσιστικής απότοκης βρετανο-τουρκικής δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας. Που δέχθηκαν πρώτοι Κληρίδης, Μακάριος/ΑΚΕΛ και στη συνέχεια οι υπόλοιποι, έδωσαν και τον περιβόητο διζωνικό χάρτη (διαφωνούντων Σπ. Κυπριανού/Β. Λυσσαρίδη) μέχρι τον Χριστοδουλίδη (σήμερα πλην ΕΔΕΚ και ΕΛΑΜ) εις περιφρόνηση της απόφασης του λαού στις 24.4.2004. Φθάνοντας σήμερα, 65 χρόνια αργότερα, η Κύπρος να βρίσκεται διχοτομημένη με το 37% του εδάφους και 57% της ακτογραμμής της υπό τουρκική κατοχή και ισλαμοποιημένη με πέραν των 300 τεμενών, με χιλιάδες κουβαλητούς της Ανατολίας και όχι μόνο, και την υπόλοιπη για 3.000 χρόνια ελληνική μας Κύπρο σε κόκκινη γραμμή πλήρους τουρκοποίησης και ισλαμοποίησης…

 

Το μέγα επίτευγμα των Βρετανών και του Δρος Nihat Erim

 

Το επίτευγμα των Βρετανών σε συνεργασία με τις υποδείξεις Δρος Ερίμ ήταν ο πετυχημένος χειρισμός τους στη διαστρέβλωση της έννοιας της αυτοδιαθέσεως, αντί δηλαδή επί συνόλου του λαού, σε δύο κοινότητες, όπως ακριβώς απαιτούσαν οι Τούρκοι, κακής αρχής γενομένης με τη δήλωση του Υπ. Αποικιών στη Βουλή των Κοινοτήτων στις 19 Δεκεμβρίου 1956. Με τον αντιδημοκρατικό και ρατσιστικό διαχωρισμό του λαού στην Κύπρο σε δύο ισότιμα μέρη, αναβαθμίζοντας μια τουρκική μειονότητα του 18% σε 50% και υποβαθμίζοντας μια ελληνική πλειοψηφία του 82% σε 50% στην τροχοδρόμηση της αντιδημοκρατικής δι-κοινοτικής, δι-ζωνικής ομοσπονδίας…

 

Έγραψε ο Κώστας Ν. Χατζηκωστής στο βιβλίο του «Έξι Προεδρικά Πορτραίτα», 2015:

«Αφήνεται στον αναγνώστη η δυνατότητα να προβληματιστεί και να ερμηνεύσει το πλέον εξουθενωτικό και καταθλιπτικό γεγονός της νεότερης κυπριακής Ιστορίας. Πώς με 300 χρόνια τουρκικής κατοχής (1571-1878) η Κύπρος βγήκε ελληνική και με πενήντα χρόνια ελεύθερης πολιτειακής ζωής, με Έλληνες ηγέτες, πορεύεται προς την τουρκοποίηση!».

 

Το ψάρι, όμως, βρομάει από την κεφαλή. Φταίνε οι ξένοι, φταίνε οι Τούρκοι, φταίνε οι πέτρες, πρώτοι όμως φταίνε οι δικοί μας, που δεν είχαν τη γνώση, την ικανότητα, ελάχιστη διορατικότητα! Αλλά με επικίνδυνες ψευδαισθήσεις, μικροπρεπείς φιλοδοξίες, υπέκυψαν διαδοχικά, ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, στις ξένες υποδείξεις, σχέδια και απαιτήσεις, περιφρονώντας τον λαό, την ιστορία του και τα δίκαιά του…

 

Να μην ξεχνούν λοιπόν οι διάφοροι των πρεσβειών στην Κύπρο, προεξάρχοντος του Βρετ. Υπ. Αρμοστή Ιρφάν Σιντίκ και οι σημερινοί «ηγέτες», ξεκινώντας από τον Προέδρο Νίκο Χριστοδουλίδη, ότι τα ΘΥΜΑΤΑ είναι οι Έλληνες πρόσφυγες, σ' αυτούς τα «δώρα»! Ο κυπριακός Ελληνισμός δεν εισηγήθηκε ΠΟΤΕ '‘λύση’' ομοσπονδίας, ούτε πριν ούτε μετά τις δύο τουρκικές βάρβαρες εισβολές. Ούτε με το κατάπτυστο ψήφισμα 649/90 με τη βοήθεια του βοηθού των Βρετανών Γιώργου Βασιλείου για να έδιδαν «νομιμότητα» στη ΔΔΟ τους, επειδή οι κατευθυντήριες γραμμές 1977 και 1979 (Μακαρίου/Κυπριανού αντίστοιχα) δεν είχαν ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ για να βασίσουν πάνω τους την ΔΔΟ. Ο λαός την απέρριψε με ένα 76% στις 24.4.2004…

 

Παρεμπιπτόντως, δεν υπάρχει πουθενά το ευφάνταστο «σωστό περιεχόμενο» της βρετανο-τουρκικής ΔΔΟ, είναι σαν να ονειρεύονται κάποιοι μια στρίγγλα μάγισσα καβάλα στο καλάμι ως… άγγελο εξ ουρανού! 

 

Απελευθέρωση η μόνη λύση, Κύπρος Ενιαία Δημοκρατική 

 

* Ρώτησα τον συνάδελφο ερευνητή/συγγραφέα Λεωνίδα Λεωνίδου πώς πληρώθηκαν όλα εκείνα τα έξοδα/ξενοδοχείο και μου είπε πως ο Μακάριος ήταν ο μόνος οικονομικός διαχειριστής των λογαριασμών της Αρχιεπισκοπής Κύπρου, από την οποία εχρηματοδοτείτο και η Εθναρχία - η οποία είχε γραφεία στην Αθήνα -προφανώς πληρωνόταν και η διαμονή του εκεί… Ο Λεωνίδου μού είπε ότι ο μ. Παπάσταυρος τού είχε εξομολογηθεί στις συνεντεύξεις του πόση οργή ένιωσαν οι άλλοι τρεις που ήταν εξόριστοι μαζί του στις Σεϋχέλλες, όταν ο Μακάριος επέλεξε το πολυτελέστατο ξενοδοχείο «Μ. Βρετανία», αντί μια άλλη πιο ταπεινή διαμονή, ενώ εκείνους τους διέταξε να μείνουν σ’ ένα μικρό διαμέρισμα.

 

Κύπρος και Ιρλανδία ενωμένες και ελεύθερες - Μία Κύπρος δημοκρατική και ελεύθερη

 

Ένας λαός, μια γη, ένα κράτος, μια κυβέρνηση, μια κοινωνία (one people - one territory - one state - one government - one society) 

 

Αυτές τις μέρες γίνονται ιστορικές αλλαγές στο θέμα της Βορείου Ιρλανδίας. Απέκτησε για πρώτη φορά ως Πρώτη Υπουργό την Ιρλανδή Μισέλ Ο΄Νιλ από το Σιν Φέιν. Το οποίο έχει το όνειρο μιας ενωμένης Ιρλανδίας και το οποίο έρχεται ολοένα και πιο κοντά στην πραγματοποίησή του. Κάτι που συμμερίζεται και ο Ιρλανδός Πρωθυπουργός… Έγραψα ήδη τρία κείμενα για το θέμα της ενώσεως της Ιρλανδίας με το βόρειο τμήμα της, λεγόμενο «Βόρειος Ιρλανδία». Τα παραθέτω πιο κάτω και θα επανέλθω. 

 

Ενιαία Ιρλανδία και Ενιαία Κυπριακή Δημοκρατία: Κοινή Μοίρα (Φ.Α., «Σημερινή», 9.10.2023, https://simerini.sigmalive.com/article/2023/10/9/eniaia-irlandia-e-mone-luse-eniaia-kupriake-demokratia-me-apeleutherose-e-mone-luse/). 

 

Η επανένωση της Ιρλανδίας... (Φ.Α., «Σημερινή», 23.5.2022, https://simerini.sigmalive.com/article/2022/5/23/e-epanenose-tes-irlandias/). 

 

ΜΟΙΡΑ κοινή, βίοι αντίθετοι (Φ.Α., «Σημερινή», 2.3.2017, https://simerini.sigmalive.com/article/2017/3/2/moira-koine-bioi-antithetoi/).

πηγή