Τα μεγάλα επιτεύγματα των λαών οφείλονται σε Μεγάλους Ηγέτες. Η ανυπαρξία των αναγκαίων ηγετικών προσόντων, συμπορεύεται δυστυχώς με την απλή συντήρηση της εξουσίας, χωρίς την καλλιέργεια του φιλοτίμου, χωρίς την εθνική και πατριωτική ανάταση και χωρίς την ανάπτυξη του ενθουσιασμού,για δημιουργία βασικών στοιχείων προόδου, ιδίως του Ελληνικού λαού.
Στην Ελλάδα και αυτός ο βασικός κανόνας εξουσίας και προόδου μιας χώρας δεν μπορεί πλέον να επιτευχθεί.
Στις Δημοκρατίες όλα τα επιτεύγματα (εθνικά – κοινωνικά – καθημερινότητας κ.λ.π.), πρέπει να περάσουν μέσα από την πολιτική διαδικασία. Η πολιτική όμως υπηρέτησης της χώρας μας, έχει τόσο αποσυντονισθεί από την κυρία αποστολή της, από τους εντολολήπτες αυτής, ώστε πλέον και στον τελευταίο Έλληνα να είναι ορατά, τα πολιτικά φαινόμενα αδυναμίας και παρακμής.
Μέσα στα τελευταία 40 χρόνια, ας βγει κάποιος Πρόεδρος Κόμματος να μας πει, ένα μεγάλο επίτευγμα στα Εθνικά, κοινωνικά ή της καθημερινότητας που ταλάνιζαν και ταλανίζουν την χώρα μας.
Αντίθετα! Ζήσαμε μία περίοδο καταστροφής της χώρας μας. Όπως! Την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, την αποδυνάμωση της Αμυντικής ισχύος της χώρας μας, την μείωση παραγωγικότητας της πατρίδος μας, την μείωση των θέσεων εργασίας, την μαζική μετανάστευση των νέων μας στο εξωτερικό, την επιδείνωση επιβίωσης της χώρας μας λόγω μεταναστευτικού και τέλος! Τον εξαναγκασμό της χώρας μας για την συμφωνία των Πρεσπών, την μεγάλη αυτή προδοσία του Έθνους μας και μάλιστα δια χειρών πρωθυπουργού της Ελλάδος.
Απλά ζούμε με πολιτικά ψέματα, με επίπλαστη ευδαιμονία και Δημοκρατία και προ παντός με δανεικά, όχι μόνο σαν Έλληνες πολίτες αλλά και σαν Ελληνικό Κράτος.
Τα Μεγάλα προβλήματα της πατρίδος μας παραμένουν και θα παραμείνουν άλυτα, όσο επικρατεί αυτή η κομματική νοοτροπία, απλά θα μετατοπίζονται με αλχημείες ή εικονικές λύσεις, όσο δεν αλλάζει η πολιτική νοοτροπία της χώρας μας. Την οποία παρακάτω σε γενικές γραμμές, με θλίψη επισημαίνω:
Πρώτον: Στην σημερινή πολιτική κονίστρα της Ελλάδος συμμετέχουν πλέον αξιόλογοι πολιτικοί με ήθος και γνώσεις που μπορούν άριστα να υπηρετήσουν τα εθνικά μας θέματα,να εργασθούν για την οργάνωση του κράτους, την επίλυση των κοινωνικών μας προβλημάτων κ.τ.λ. Αλλά! Δυστυχώς η πολιτική αυτή νοοτροπία δεν τους δίδει την δυνατότητα αυτή.
Δεύτερον: Αυτή η πολιτική νοοτροπία, είναι επικίνδυνο παράδειγμα προς μίμηση και δεν έχει την ηθική δύναμη να πατάξει την διαφθορά, η οποία είναι σ’ όλα τα οικονομικά επίπεδα της κοινωνίας μας, επομένως κάθε εξαγγελία θα μένει μόνο στα λόγια.
Τρίτον: Στην Δημοκρατία (εκτίμηση κοινού νου), για να επιτευχθούν στόχοι (εθνικοί, κοινωνικοί κ.λ.π.) χρειάζεται πολιτική σύμπνοια, συνεργασία και συμπαράσταση των κομμάτων της αντιπολίτευσης στο Έργο της εκάστοτε κυβέρνησης. Επειδή και ο τελευταίος Έλληνας πολίτης γνωρίζει πλέον ότι, αυτό για την Ελληνική πολιτική πραγματικότητα είναι αδύνατον, γι’ αυτό δεν ελπίζει, δεν πιστεύει και δεν περιμένει τίποτε από κανέναν.
Τέταρτον: Δεν θέλω να πιστεύω και δεν τολμώ ούτε να φαντασθώ, ότι μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, υπάρχουν ανθέλληνες και αντικοινωνικοί εκπρόσωποι του Ελληνικού λαού. Οφείλει όμως κάποιος να δώσει μια εξήγηση στον ταλαίπωρο Ελληνικό λαό, πως! γίνεται και σε τίποτε δεν συμφωνούν, στην Ελληνική πολιτική, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με τις προτάσεις και αποφάσεις της εκάστοτε Κυβερνήσεως; Δηλαδή! Όλα είναι λάθος πάντα στο Κυβερνών κόμμα στην Ελλάδα;
Πέμπτον: Ο Ιστός του κράτους προ πολλού έχει αμβλυνθεί επικίνδυνα και δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει, μερικές φορές, ούτε τις αποφάσεις του. Απόδειξη αυτής της αλήθειας είναι το ότι, υπάρχουν πολιτικοί ηγέτες, που υπηρετούν, ως εκλεκτοί του λαού την Δημοκρατία, να ανήκουν στο Κοινοβούλιο και πολλές φορές να διατυμπανίζουν, «…εμείς τους νόμους που θα ψηφίσετε στη Βουλή θα τους ακυρώσουμε με αγώνες στους Δρόμους…»
Έτσι! αντί της αποφασιστικής και Ρωμαλέας διακυβέρνησης της χώρας μας, επαναλαμβάνεται κατά κανόνα, η πρακτική της ατέρμονης πολιτικής συζήτησης με κακοπροαίρετους και αμετάπειστους συζητητές, πάντα χωρίς εποικοδομητικό αποτέλεσμα.
Πόσο! Δίκαιο είχε ο ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, από τα βάθη των αιώνων, όταν έλεγε:
«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται:
Γιατί καταχράστηκε το δικαίωμα της Ελευθερίας και της ισότητας
Γιατί έμαθε τους πολίτες να θεωρούν:
- την αυθάδεια σαν δικαίωμα και ισότητα
- την παρανομία σαν Ελευθερία και
- την αναρχία σαν ευδαιμονία».
Αντιστράτηγος ε.α.
Επίτιμος Δκτης της Σ. Σ. Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου