6) Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος
- Η ταπεινή μου γνώμη, αναφορικώς με το ενωτικόν πνεύμα προς την παναίρεσιν του Οικουμενισμού, το οποίον διακατέχει το Οικουμ. Πατριαρχείον, είναι, ότι οφείλομεν ως ορθόδοξοι Χριστιανοί και μάλιστα ως μοναχοί, να ακολουθήσωμεν όχι την γνώμην την ιδικήν μας, αλλά την γνώμην των Αγίων Πατέρων μας, Προφητών, Αποστόλων, Διδασκάλων και κηρύκων της αληθούς πίστεως ημών.
- Ο παπισμός είναι πρόδρομος του Αντιχρίστου.
7) Γέρων Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος
(Απευθυνόμενος προς τον Πατριάρχη Αθηναγόρα)
- Παναγιώτατε, διακηρύσσετε urbi et orbi, ότι «ουδεμία διαφορά χωρίζει τας δύο Εκκλησίας». Συμπροσεύχεσθε μετ’ αντιπροσώπων αυτού και φέρεσθε προς αυτούς σχεδόν όπως και προς τους Ορθοδόξους Επισκόπους. Πότε η Εκκλησία ημών συνηρίθμησεν ομού μετά των Ορθοδόξων Επισκόπων τους Επισκόπους των αιρετικών;
Δογματικής και κανονικής ακριβείας γλώσσαν ομιλείτε ή ευελίκτου διπλωματικής υποκρισίας; Επίσκοπος είσθε ή διπλωμάτης;
8) Γέρων Γαβριήλ Διονυσιάτης
- Δεν κατεχόμεθα από μισαλλοδοξίαν, ως θέλουν να μας χαρακτηρίζουν οι επιπόλαιοι φιλενωτικοί. Προμαχούμεν της πίστεως των Πατέρων μας.
- Προς τί λοιπόν η τόση προθυμία προς μετάβασιν εις Ρώμην, προς τί η επίμονος εκζήτησις υφ’ υμών διαλόγων; Προς τί τόσον η κακοπαθούσα και παραποιουμένη κατά Θεόν αγάπη;
Δεν μας σωφρονίζουν τα παθήματα της Φερράρας και της Φλωρεντίας; Δεν ελάβομεν εισέτι πείραν της Λατινικής στρεψοδικίας και της υπερηφανείας; Δεν διεκρίναμεν τα όρια μεταξύ αληθείας και υποκρισίας εν τη πίστει;
9) Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς, ο Ομολογητής
- Ο Οικουμενισμός είναι κοινόν όνομα δια τους ψευδοχριστιανισμούς, δια τας ψευδοεκκλησίας της Δυτικής Ευρώπης. Όλοι δε αυτοί οι ψευδοχριστιανισμοί, όλαι αι ψευδοεκκλησίαι, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία αίρεσις παραπλεύρως εις την άλλην αίρεσιν. Το κοινό ευαγγελικό όνομά των είναι παναίρεσις.
- Το ορθοδοξότερο θα ήταν να μην συγκληθεί καθόλου η Οικουμενική Σύνοδος ή τουλάχιστον να μην συμμετάσχει κανείς σ’ αυτήν. Τί δύναται να περιμένει κανείς από μία τέτοια Οικουμενική Σύνοδο; Ένα και μόνον αποτέλεσμα μπορούμε να περιμένουμε από αυτή: Σχίσματα ή αιρέσεις. Και οπωσδήποτε απώλεια πολλή, δυσαριθμήτων ψυχών και άλλες συμφορές.
10) Άγιος Νικόλαος Αχρίδος
- Όλοι θέλομε να δώσει ο Θεός ενότητα πίστεως στον κόσμο. Μα εσείς τα μπερδεύετε τα πράγματα. Άλλο η συμφιλίωση των ανθρώπων, και άλλο η συμφιλίωση των θρησκειών.
Σαν χριστιανοί, πρέπει να ελεείτε όλο τον κόσμο, όλους τους ανθρώπους! Ακόμη και την ζωή σας να δώσετε γι΄ αυτούς. Αλλά τις αλήθειες του Χριστού δεν έχετε το δικαίωμα να τις θίξετε. Γιατί δεν είναι δικές σας. Η πίστη του Χριστού δεν είναι ιδιοκτησία μας, να την κάνουμε ό,τι θέλουμε.
11) Εφραίμ Φιλοθεϊτης
- Εκείνοι, που ομιλούν πληθωρικά περί αγάπης, νοθεύουν το περιεχόμενό της, για να περιπτυχθούν όλους τους αιρετικούς όλων των αποχρώσεων. Είναι τόσο ψεύτικη αυτή η αγάπη, όσο και τα ψεύτικα λουλούδια.
- Φρονούμεν ότι η Ορθοδοξία δεν έχει καμμία θέση ανάμεσα σ’ αυτό το συνονθύλευμα των πλανών και των αιρέσεων. Αυτό το δόλιο «οικουμενικό» κατασκεύασμα δεν αποσκοπεί στην αναζήτηση της αληθείας, αλλά είναι ένα ανακάτεμα αφανισμού της Αλήθειας.
12) Άγιος Νεκτάριος
- Οι παπικοί αμαρτάνουν και κολάζονται μέχρι της Δευτέρας Παρουσίας, ίσως και αιωνίως, διά τα προς την Ελληνικήν Εκκλησίαν κακά και της ψευδενώσεως τις ασεβείς και αντιχριστιανικές διατάξεις.
13) π. Αθανάσιος Μυτιληναίος
- Ο οικουμενισμός είναι μασονικής εμπνεύσεως εφεύρημα.
14) Εφραίμ Κατουνακιώτης
- Ο οικουμενισμός έχει πνεύμα πονηρίας και κυριαρχείται από ακάθαρτα πνεύματα.
15) Γέρων Σωφρόνιος του Έσσεξ
- Όσοι ομιλούν για “ένωση Εκκλησιών”, δεν έχουν καταλάβει ούτε το ύψος της θεώσεως, που έχει η Ορθοδοξία, ούτε το βάθος της πτώσεως των ετεροδόξων. (Μαρτυρία π. Ιεροθέου, Μητροπολίτου Ναυπάκτου).
16) Γέρων Γαβριήλ (Ι. Κουτλουμουσιανό Κελλίον Οσίου Χριστοδούλου)
- Δεν είναι Εκκλησία ο πάπας. Δεν έχουν μυστήρια οι παπικοί. Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέει μέσα στο Πηδάλιο, ότι οι παπικοί είναι παμπάλαιοι αιρετικοί, είναι αβάπτιστοι. (Ερμηνεία ΜΖ’ Αποστολικού Κανόνος).
- Ο Θεός θα κρίνει με επιείκεια τους Χριστιανούς, που έχουμε αδυναμίες και αγωνιζόμαστε και μετανοούμε. Στα θέματα, όμως, της Πίστεως θα είναι πολύ αυστηρός. Δεν θα σωθεί κανένας, που θα αρνηθεί την Πίστη του. Έστω και το παραμικρό να κάνει, την παραμικρή παραχώρηση.
17) Γέρων Θεόκλητος Διονυσιάτης
- Εκτός της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αι λεγόμεναι Ανατολικαί ή Δυτικαί, αποτελούν αιρετικά αθροίσματα μικρά ή μεγάλα, σώματα νοσούντα ποικίλως και άλλα εντελώς νεκρά... Κατόπιν όλων αυτών είναι πολύ περίεργον, πώς ελπίζεται μία προσέγγισις της Εκκλησίας μετά του παπισμού, όταν η πτώσις του θεωρείται η Τρίτη εις την ιστορίαν, μετά την πτώσιν των πρωτοπλάστων και κατόπιν του Ιούδα, ως λέγει ο Ιουστίνος Πόποβιτς; Ή πώς δύναται να γίνει διάλογος με τον προτεσταντισμόν, όταν η πτώσις του είναι τόσον μεγάλη, ώστε πολλοί εκ των αντιπροσώπων του να έχουν εν πολλοίς υπερβάλει εις αρειανισμόν και αυτόν τον Άρειον.
18) Πατήρ Σαράντης Σαράντος
(Διατηρείται η ορθογραφία του αρχικού κειμένου)
- Οὐσιώδης εἰδοποιός διαφορά τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου βρίσκεται στήν πρόσκληση Παρατηρητῶν, πού ἀπηύθυνε τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο πρός τίς «ἄλλες ἐκκλησίες», παπικῶν, προτεσταντῶν, κοπτῶν καί ὅλων τῶν αἱρετικῶν, πού μετέχουν στό ΠΣΕ. Σέ καμιά ἀπό τίς Ἀποστολικές ἤ Οἰκουμενικές Συνόδους δέν παρευρίσκονταν οἱ αἱρετικοί. Στούς αἱρετικούς παρατηρητές ἐμμέσως πλήν σαφῶς ἀναγνωρίστηκε ἐκκλησιαστικότητα.
- Στήν 23η παράγραφο τοῦ κειμένου «Σχέσεις Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» γράφεται ἐπί λέξει: «ἀποκλείεται πᾶσα πρᾶξις προσηλυτισμοῦ, οὐνίας ἤ ἄλλης προσκλητικῆς ἐνεργείας ὁμολογιακοῦ ἀνταγωνισμοῦ». Δηλαδή ἡ ὀρθόδοξη διδαχή τοῦ χριστιανικοῦ λόγου ἀπαγορεύεται στό ΠΣΕ. Αὐτό δέν ἀναιρεῖ τή ρήση τοῦ Κυρίου «πορευθέντες μαθητεύσατε»;
- Στήν 22η παράγραφο του ιδίου κειμένου γράφεται: «Ἡ ὀρθόδοξος Ἐκκλησία θεωρεῖ καταδικαστέαν πᾶσαν διάσπασιν τῆς Ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας ὑπό ἀτόμων ἤ ὁμάδων ἐπί προφάσει τηρήσεως ἤ δῆθεν προασπίσεως τῆς γνησίας Ὀρθοδοξίας». Ὥστε πρέπει νά φιμωθεῖ κάθε ἀντιδρῶν στήν τακτική ἐπανευαγγελισμοῦ τῶν αἱρετικῶν τοῦ ΠΣΕ; Ἔτσι ἔκαναν οἱ Πατέρες στήν ἐποχή τους, Χρυσόστομος, Βασίλειος καί ἄλλοι;
19) Καθηγητής Δημήτριος Τσελεγγίδης
(Διατηρείται η ορθογραφία του αρχικού κειμένου)
- Ἡ λεγομένη «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος» -θεολογικά κρινόμενη- δέν μπορεῖ νά χαρακτηριστεῖ οὔτε κἄν ὡς μία Τοπική Σύνοδος. Πρόκειται, μᾶλλον, γιά μιά
ἰδιότυπη, διηυρυμένη, «Προσυνοδική Διάσκεψη Ἀρχιερέων» μέ δέκα Προκαθημένους.
Κατά συνέπεια, οἱ ἀποφάσεις δέν ἔχουν δεσμευτικό χαρακτῆρα. Ἄρα καί καμμία ἰσχύ.
- Στό Σύμβολο τῆς Πίστεως ὁμολογοῦμε, ὅτι πιστεύουμε «εἰς Μίαν, Ἁγίαν,
Κατά συνέπεια, οἱ ἀποφάσεις δέν ἔχουν δεσμευτικό χαρακτῆρα. Ἄρα καί καμμία ἰσχύ.
- Στό Σύμβολο τῆς Πίστεως ὁμολογοῦμε, ὅτι πιστεύουμε «εἰς Μίαν, Ἁγίαν,
Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν». Ὅμως, στήν «Διάσκεψη» τῆς Κρήτης, δέκα
Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος,
ἀποδέχθηκαν
ἀθεολόγητα τήν «Βαπτισματική Θεολογία» καί ἔμμεσα τήν «Θεωρία τῶν
Κλάδων», ἀναγνωρίζοντας ὡς Ἐκκλησίες τούς Ρωμαιοκαθολικούς, τούς
Μαρωνῖτες, τούς Νεστοριανούς, τούς Μονοφυσῖτες Ἀντιχαλκηδονίους, τούς
Μονοθελῆτες,
οἱ ὁποῖοι καταδικάστηκαν γιά τήν χριστολογική τους αἵρεση ἀπό σειρά
Οἰκουμενικῶν Συνόδων (ἀπό τήν Τρίτη ἕως καί τήν Ἕκτη), ἀλλά καί τήν
πανσπερμία τῶν Προτεσταντῶν, πού ἀντιπροσωπεύονται στό Παγκόσμιο
Συμβούλιο τῶν λεγομένων Ἐκκλησιῶν.
- Ἡ προταθεῖσα εἰσήγηση τῶν μικτῶν γάμων ὡς οἰκονομία –πέρα ἀπό τήν
- Ἡ προταθεῖσα εἰσήγηση τῶν μικτῶν γάμων ὡς οἰκονομία –πέρα ἀπό τήν
ἀντικανονικότητα καί τήν παρανομία της, ἀλλά καί τό ὀξύμωρο τῆς
σχετικοποιήσεως
ἑνός Κανόνα (72) Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Πενθέκτης) ἀπό ἥσσονα «Σύνοδο»,
στήν ὁποία παραπέμπει τό θέμα -εἶναι ἄκρως ἀθεολόγητη,
ἐκκλησιολογικῶς.
- ’Ὡς δογματολόγος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἔχω τήν βαθύτατη πεποίθηση, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἐκκλησιολογική αἵρεση, ἀλλά καί ἡ
- ’Ὡς δογματολόγος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἔχω τήν βαθύτατη πεποίθηση, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἐκκλησιολογική αἵρεση, ἀλλά καί ἡ
ἐπικινδυνότερη πολυαίρεση, πού ἐμφανίστηκε ποτέ στήν Ἱστορία τῆς
Ἐκκλησίας. Καί τοῦτο, γιατί ὁ Οἰκουμενισμός, ἐξαιτίας τοῦ συγκρητιστικοῦ
χαρακτῆρα του,
συνιστᾶ τήν πιό δόλια ἀμφισβήτηση τῆς πίστεως τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τήν πιό σοβαρή νόθευσή της.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ:
‘’Προσκαρτεροῦντες τῇ προσευχῇ’’ και ελπίζοντες στο Έλεος του Κυρίου δηλώνουμε ενυπογράφως, ότι:
1ον. Με την Χάρι του Τριαδικού μας Θεού, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ‘’επόμενοι τοις Αγίοις ημών Πατράσι’’, υπακούοντας με ανόθευτο Εκκλησιολογικό και Δογματικό φρόνημα στις Αποφάσεις των Οικουμενικών μας Συνόδων, στους Κανόνες της Εκκλησίας μας και στην Ορθόδοξη Πατερική μας Παράδοση και
2ον. Τιμώντας την μνήμη του Αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτη, Επισκόπου Λητής και Ρεντίνης, και αναφερόμενοι στους αγώνες του εναντίον της πλάνης των παπικών, αναμένουμε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας, διάδοχο στον θρόνο του Αγίου, στην προσεχή Ιεραρχία να υπερασπιστεί με όλες του τις δυνάμεις την ακεραιότητα της πατροπαράδοτης εκκλησιολογικής και δογματικής μας συνείδησης.
(Ακολουθούν οι υπογραφές)
ΕΠΙΛΟΓΟΣ:
‘’Προσκαρτεροῦντες τῇ προσευχῇ’’ και ελπίζοντες στο Έλεος του Κυρίου δηλώνουμε ενυπογράφως, ότι:
1ον. Με την Χάρι του Τριαδικού μας Θεού, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ‘’επόμενοι τοις Αγίοις ημών Πατράσι’’, υπακούοντας με ανόθευτο Εκκλησιολογικό και Δογματικό φρόνημα στις Αποφάσεις των Οικουμενικών μας Συνόδων, στους Κανόνες της Εκκλησίας μας και στην Ορθόδοξη Πατερική μας Παράδοση και
2ον. Τιμώντας την μνήμη του Αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτη, Επισκόπου Λητής και Ρεντίνης, και αναφερόμενοι στους αγώνες του εναντίον της πλάνης των παπικών, αναμένουμε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας, διάδοχο στον θρόνο του Αγίου, στην προσεχή Ιεραρχία να υπερασπιστεί με όλες του τις δυνάμεις την ακεραιότητα της πατροπαράδοτης εκκλησιολογικής και δογματικής μας συνείδησης.
(Ακολουθούν οι υπογραφές)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου