Σωρεία, σοβαρών ερωτημάτων προκαλεί η απόφαση (άγνωστος ο εμπνευστής), να μην εκτίθεται, από τώρα και στο εξής, στο επισκευασμένο Βυζαντινό Μουσείο Χίου (Μετζιτιέ Τζαμί), το πιστό αντίγραφο της Σφαγής της Χίου, του διάσημου Γάλλου Ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά.Ο εκπληκτικός αυτός πίνακας προκάλεσε, τότε, συγκίνηση και...
αποτροπιασμό για τις κτηνωδίες των Τούρκων, σε βάρος των κατοίκων της Χίου.
Την έλλειψη του πίνακα, διαπίστωσε σε ξενάγησή της, στο χώρο της έκθεσης η Νομαρχιακή Σύμβουλος Χίου, Ισαβέλλα Μπουρνιά, η οποία ήδη με επιστολή της προς τον Υπουργό Πολιτισμού, Παύλο Γερουλάνο, ζητά την παρέμβασή του.
"ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΑΠΟΘΗΚΗ Ο ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ"
Η Ισαβέλλα Μπουρνιά σχετικά με το θέμα δήλωσε: "Αυτή τη στιγμή ο πίνακας βρίσκεται αποθηκευμένος στο Οσμανίε Τζαμί, που ανήκει στο Υπουργείο Πολιτισμού και στην 3η Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, στην περιοχή του Φραγκομαχαλή. Το Οσμανίε Τζαμί, λειτουργεί ως αποθηκευτικός χώρος, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι μετακινήθηκε εκεί, προκειμένου να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως έκθεμα." Η κυρία Μπουρνιά μεταξύ άλλων υπογράμμισε: " Χώρος στο Μετζιτιέ Τζαμί, υπάρχει. Υπάρχουν πολλοί κενοί τοίχοι προκειμένου να συμπεριληφθεί το αντίγραφο της σφαγής ως έκθεμα".
"ΕΝΤΟΛΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ(;)"
Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, υπάρχει ήδη μία μυστική προφορική συμφωνία προκειμένου να καθαιρεθεί ο πίνακας, ως ένδειξη απάλειψης του ιστορικού χάσματος που χωρίζει τους δύο λαούς. Για την Ιστορία πάντως, η Τουρκία, επεδίωξε τη μεν πρώτη φορά, να αφαιρεθούν οι ταμπέλες από τις οστεοθήκες των θυμάτων της Σφαγής, στη Μονή του Αγίου Μηνά, που έφεραν την επιγραφή: "ΕΡΓΑ ΟΘΩΜΑΝΩΝ" καθώς και την καθαίρεση της αντίστοιχης επιγραφής στη Νέα Μονή Χίου. Έξι ημέρες, πάντως, πριν γιορτάσουμε την επέτειο της απελευθέρωσης της Χίου (11η Νοεμβρίου 1912) και την ενσωμάτωση με την Ελλάδα, πολλοί αναρωτιούνται, ως που θα φθάσει η Ελληνική υποχώρηση και αν αυτή είναι άξια να διαγράψει τη σφαγή 58.000 κατοίκων και την εξαφάνιση πολιτιστικών εκθεμάτων πανευρωπαϊκής και παγκόσμια εμβέλειας.
από το Τεφτέρι
πηγή tvpatrida.gr
ΣΧΟΛΙΟ
Καλα από την κυβέρνηση ήταν κάτι αναμενόμενο αλλά οι ίδιοι οι Χιώτες δεν σεβονται τους προγόνους τους;
Ξεσηκωθείτε αδέρφια μου Χιώτες. Βομβαρδίστε τους με emails και παραστάσεις στο Μουσείο σας.
Ξεχνιέται η σφαγή, ξεχνιέται η ιστορία σας, ξεχνιέται η ιστορία μας......
Πόσο γελοίο φαίνεται. Μόλις πριν λίγες μέρες ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Νταβούτογλου, εκθείαζε το οθωμανικό παρελθόν της Βαλκανικής και τόνιζε πως επιδίωξή του θα είναι η επαναφορά τους ίδιου καθεστώτος "ευημερίας" για την περιοχή!!!!
Κι εμείς αντί να τους τρίβουμε στα μούτρα τέτοιους πίνακες, ώστε να χάνουν τον ύπνο τους τα καθίκια, οι πασάδες της Αγκυρας και να διατυμπανίζουμε σε ολόκληρο τον κόσμο τα αίσχη τους και τα ψέματά τους, τι κάνουμε; Κρύβουμε την αλήθεια!!!!
Για την ιστορική σας ενημέρωση παραθέτω ένα ιστορικό απόσπασμα που αναφέρεται στα γεγονότα της σφαγής:..."Μόλις οι Τούρκοι στην Κωνσταντινούπολη μαθαίνουν το γεγονός της επανάστασης της Χίου, στέλνουν τον Τουρκικό στόλο με ναύαρχο τον Καρά Αλή. Στις 30 Μαρτίου 1822 ο Τουρκικός στόλος (46 πλοία και 7000 στρατιώτες) φτάνει στο βόρειο τμήμα του νησιού. Λίγες ώρες μετά ενώνονται με άλλους ομοεθνείς τους που βγήκαν από το κάστρο και ξεκινούν τη σφαγή, τις λεηλασίες και το κάψιμο της πόλης. Οι οπλαρχηγοί Λογοθέτης και Μπουρνιάς αποχώρησαν προς το εσωτερικό του νησιού, λέγοντας το σύνθημα «ο σώζων εαυτό σωθήτω».
Τη Μεγάλη Παρασκευή, 31 Μαρτίου 1822, καίγεται ο ναός της Τουρλωτής και δίνεται το σύνθημα στους Τούρκους για γενική αιματοχυσία και αποτέφρωση της πόλης. Από εκείνη τη μέρα και για 4 μήνες φτάνουν Τούρκοι κατάδικοι από τις απέναντι Τουρκικές ακτές με σκοπό το φόνο, τη λεηλασία και τα λάφυρα. Υπολογίζεται ότι κατέφθασαν 40.000 Τούρκοι άτακτοι αυτήν την περίοδο. Ταυτόχρονα ο Βαχήτ Πασάς αναγγέλλει τη διαταγή του σουλτάνου να θανατώνονται βρέφη έως 3 ετών , αγόρια και άνδρες άνω των 12 ετών, γυναίκες άνω των 40 ετών, να αιχμαλωτίζονται κορίτσια και γυναίκες από 3 έως 40 ετών και αγόρια από 3 έως 12 ετών. Γλίτωναν μόνο όσοι ασπάζονταν το μωαμεθανισμό.
Οι περισσότεροι Χιώτες άρχισαν να μετακινούνται προς το εσωτερικό του νησιού για να σωθούν από το μένος των Τούρκων. Τα καταφύγιά τους ήταν αρχικά οι Καρυές, το Αίπος, η Νέα Μονή, το μοναστήρι του Αγίου Μηνά και ο Άγιος Γεώργιος ο Συκούσης.
Το Μεγάλο Σάββατο, 1η Απριλίου 1822 καίγεται η Σχολή της Χίου, σφαγιάζονται σχεδόν όλοι, ακόμα και οι λεπροί. Ο Βαχήτ Πασάς είχε εκδώσει διαταγή ότι όσες γλώσσες και αυτιά του πήγαιναν, τόσα περισσότερα κέρδη θα είχαν.
Η Νέα Μονή στην Χίο όπου είχαν κρυφτεί 3000 χιώτες και σφαγιάσθηκαν...Στις 2 Απριλίου 1822 (Πάσχα) μπαίνουν οι Τούρκοι (15000 άνδρες) στο μοναστήρι του Αγίου Μηνά από ένα μικρό άνοιγμα που υπήρχε στον περίβολο και σφαγιάζουν τους 3000 Χιώτες που είχαν κρυφτεί. Στη συνέχεια πυρπολούν το μοναστήρι. Την ίδια μέρα το ίδιο γεγονός γίνεται και στη Νέα Μονή. Η κατάσταση γενικεύεται και σε άλλα χωριά της Χίου. Οι Σαμιώτες μαχητές εγκατέλειψαν τη Χίο και έπλευσαν προς τα Ψαρά.
Την Τετάρτη 5 Απριλίου του 1822 βγάζει ανακοίνωση ο Καρά Αλής, πως όσοι Χιώτες παραδώσουν τα όπλα τους και επιστρέψουν στην πόλη, θα αφεθούν ελεύθεροι (αμνηστία). Μάλιστα εξασφάλισαν οι Τούρκοι και επιστολή του φυλακισμένου Μητροπολίτη και των Δημογερόντων, η οποία ανέφερε τις ειλικρινές προθέσεις των Τούρκων. Οι πρόξενοι της Αγγλίας , της Αυστρίας και της Γαλλίας ανέλαβαν να μεταφέρουν την πρόταση στους Χιώτες και να τους πείσουν. Οι Χιώτες εμπιστεύθηκαν τους πρόξενους και άρχισαν να επιστρέφουν και να παραδίδουν τα όπλα τους. Βέβαια, όπως ήταν αναμενόμενο, οι Τούρκοι αθέτησαν το λόγο τους και άρχισαν να σφάζουν όσους κατέβαιναν στην πόλη.
Η μεγάλη σφαγή συνεχίστηκε και στην κεντρική Χίο (Βροντάδο , Πιτυός, Θυμιανά και μετά Βορειόχωρα). Στο ακρωτήρι του Κάβο Μελανιός, απέναντι από τα Ψαρά βρήκαν καταφύγιο περίπου 10.000 Χιώτες και περίμεναν τα ψαριανά πλοία να τους μεταφέρουν στα Ψαρά. Δυστυχώς όμως η μεγάλη θαλασσοταραχή τους στάθηκε εμπόδιο και σφαγιάσθηκαν σχεδόν όλοι από τους Τούρκους με απερίγραπτη λύσσα. Ήταν τόσο πολύ το αίμα των αθώων, που η θάλασσα «μελάνιασε» γύρω από τον κάβο και την παραλία.
Η "Σκοτεινή Φυλακή" μέρος του παλατιού του Ιουστινιάνη μέσα στο Κάστρο της Χίου όπου φυλακίστηκαν ο Μητροπολίτης Πλάτων, και οι 60 πρόκριτοι πριν εκτελεστούν στην τάφρο του κάστρου. Είναι μια τετράγωνη αίθουσα 10x8,5 μέτρα η οποία σήμερα λειτουργεί ως Μουσείο και εκεί εκτειθόταν το αντίγραφο του πίνακα του Ντελακρουά. Στις 18 Απριλίου στην Κωνσταντινούπολη σφαγιάζονται 3 Χιώτες όμηροι (Ράλλης, Σκυλίτζης, Ροδοκανάκης) και άλλοι 60 Χιώτες επιφανείς. Στις 23 Απριλίου του 1822 απαγχονίζονται στην τάφρο του κάστρου της πόλης ο μητροπολίτης Πλάτων, ο διάκονός του Γαρρής και 9 πρόκριτοι. Στη συνέχεια θανατώνονται με τον ίδιο τρόπο και οι δημογέροντες που ήταν φυλακισμένοι ανά δέκα. Τα σκοτωμένα σώματά τους χλευάζονται από τους Τούρκους, οι οποίοι τα ρίχνουν μετά στη θάλασσα.
Ο Κανάρης χαιρετάει ειρωνικά τους Τούρκους έχοντας ανατινάξει την ναυαρχίδα του Καρά Αλή, σκοτώνοντας και τον ίδιο, εκδικούμενος την μεγάλη σφαγή....Λίγες μέρες μετά την καταστροφή, σχεδιάστηκε ναυτική επίθεση του στόλου των τριών ναυτικών νησιών εναντίον του Τουρκικού στόλου στο στενό του Τσεσμέ. Στις 18 Μαΐου πραγματοποιήθηκε η πρώτη επίθεση . Οι έλληνες έκαναν αρκετές ζημιές στον Τούρκικό στόλο , αλλά απέτυχαν να πυρπολήσουν τη ναυαρχίδα του Καρά Αλή. Την 1η Ιουνίου του 1822 ο Κωνσταντίνος Κανάρης μαζί με τον Ανδρέα Πιπίνο και 40 ψαριανούς ξεκίνησαν από τα Ψαρά με 2 πυρπολικά και 4 περιπολικά πλοία και αφού μετάλαβαν των Αχράντων Μυστηρίων, μπήκαν στο στενό της Χίου με βόρειο άνεμο. Κρύφτηκαν και περίμεναν να βραδιάσει. Τέλειωνε τότε το ραμαζάνι των Τούρκων και ξεκινούσε η γιορτή του μπαϊραμιού. Στην τουρκική ναυαρχίδα επικρατούσε χαρά και κέφι με πολλούς καλεσμένους και κάποιες δυστυχισμένες αιχμάλωτες, περίπου 2000 άτομα. Τότε τα δύο πυρπολικά κατάφεραν να μπουν ανάμεσα στα τουρκικά πλοία. Ο Κανάρης κατευθύνθηκε κατά την ναυαρχίδας του Καρά Αλή, ενώ ο Πιπίνος κατά της υποναυαρχίδας. Ο Κανάρης τα κατάφερε να πυρπολήσει την ναυαρχίδα, ενώ ο Πιπίνος δεν τα κατάφερε, γιατί βιάστηκε και έγινε αντιληπτός από τους Τούρκους. Η ναυαρχίδα όμως τυλίχθηκε στις φλόγες και μετά ανατινάχθηκε , σκοτώνοντας και τον Καρά Αλή. Στις 7 Ιουνίου εξαπολύεται και τρίτο γιουρούσι των μαινόμενων Τούρκων στα Μαστιχοχώρια και ολοκληρώνεται η καταστροφή του νησιού.
Το νησί ερημώθηκε. Οι Τούρκοι έφεραν από τον Τσεσμέ άλλους 600 Χριστιανούς για να μαζέψουν τη μαστίχα. Αυτοί όμως αγνοούσαν την καλλιέργειά της και οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να αφήσουν ελεύθερους αρκετούς Μαστιχοχωρίτες για να καλλιεργήσουν τους σχίνους.
Μετά την καταστροφή, από τους 117.000 Χριστιανούς που ήταν ο τότε πληθυσμός της Χίου , έμειναν περίπου 1800 -2000 άνθρωποι. 21.000 ήταν οι φυγάδες(κατέφυγαν στα Ψαρά, Τήνο, Σύρο, Άνδρο, Αγκώνα, Τεργέστη, Μασσαλία, Οδησσό, Μάλτα, Λονδίνο) και 52.000 οι αιχμάλωτοι. Υπολογίζουμε δηλαδή ότι σφαγιάσθηκαν περίπου 52.000 Χιώτες.
Η καταστροφή της Χίου συγκλόνισε όχι μόνο τον Ελληνισμό , αλλά και όλη την Ευρώπη. Οι εφημερίδες έγραφαν άρθρα εκφράζοντας τον αποτροπιασμό τους για τη μεγάλη σφαγή. Βιβλία κυκλοφορούσαν στην Αγγλία, Γαλλία , Γερμανία και οι φιλέλληνες προσπαθούσαν να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη για να βοηθήσουν τα θύματα. Από τη μεγάλη σφαγή της Χίου εμπνεύστηκε ο μεγάλος Γάλλος ζωγράφος Ντελακρουά και ο Βίκτωρ Ουγκώ στο ποίημά του «Το Ελληνόπαιδο»."
πηγή Η Ιστορία της Χίου
1 σχόλιο:
φίλοι μου δεν διαβάσατε το νέο...άρθρο της ρεπούση?
στην χιο δεν έγινε σφαγή!!!
σεισμός ήταν....
Δημοσίευση σχολίου