Ο Κάδμος νυμφεύτηκε την Αρμονία η οποία ήταν θυγατέρα του Δία και της Ηλέκτρας. Την άρπαξε στη γιορτή των Ηλεκτρίδων στη Σαμοθράκη. Γι’ αυτό η Αρμονία ονόμασε μια από τις πύλες των Θηβών «Ηλεκτρίδες», προς τιμήν της μητέρας της. Κατ’ άλλους ήταν θυγατέρα του Δράκοντα βασιλιά της Βοιωτίας τον οποίο φόνευσε ο Κάδμος. Λένε διάφορα για τον Κάδμο, ότι δηλαδή ήταν δούλος του Αγήνορα, ή έμπορος Συροφοίνικας και άρπαξε την Αρμονία και έφυγε, ότι η Αρμονία ήταν δούλη ή παλλακίδα κάποιου βασιλιά κ.α.
Στο γάμο του Κάδμου και της Αρμονίας κατέβηκαν όλοι οι θεοί στην Καδμεία και εόρτασαν μεγαλοπρεπώς το γάμο, ώστε οι Θηβαίοι ύστερα έδειχναν τον τόπο στην αγορά όπου κάθισαν οι Μούσες και ύμνησαν τον γάμο αλλά και τον οίκο του Κάδμου και τον νυμφικό θάλαμο της Αρμονίας και της Σεμέλης, που ως τότε αυτοί ήταν άβατοι στο κοινό. Τότε έδωσε ο Κάδμος στην Αρμονία νυφικό δώρο τον πέπλο και όρμο (υφαντό με παράσταση λιμανάκι) που ύφανε ο Ήφαιστος και το έδωσε, ή η Ευρώπη που τον έλαβε από τον Δία. Κατ’ άλλους η Αθηνά έδωσε α’ αυτήν τον πέπλο και τον όρμο. Αυτός όμως ήταν ολέθριος και τον παρέλαβε η Εριφύλη.
Ο Κάδμος από την Αρμονία γέννησε τέσσερεις θυγατέρες: Αυτονόη, Ινώ, Σεμέλη και Αγαύη και τον Πολύδωρον, τον οποίο άφησε διάδοχο του. Όμως δεν μπορούσε να υποφέρει την δυστυχία που έπεσε στον οίκο του όταν: η μεν Αγαύη σκότωσε το γιό της Πενθέα, το γιό της Σεμέλης κατακεραύνωσε ο Δίας, η Ινώ πνίγηκε και το γιό της Αυτονόης τον έφαγαν τα σκυλιά και έφυγε με την Αρμονία.
Τα παθήματα του έγιναν ανυπόφορα εξ αιτίας της οργής του Αρη για τον φόνο του Δράκοντα, ή της Ηρας για τη Σεμέλη, ή του Διόνυσου επειδή δεν δεχόταν τη λατρεία του.
Άλλοι λένε ότι τον έδιωξε ο Ζήθος και Αμφίων, ή φόνευσε τον Λίνον και γι’ αυτό εξαναγκάστηκε να φύγει. Ήρθε στη Δαλματία στους Εγχελείς , οι οποίοι βρίσκονταν σε πόλεμο με τους Ιλλυριούς και τον έκαναν στρατηγό και βασιλιά των και σύμφωνα με τον χρησμό νίκησε τους εχθρούς. Εκεί γέννησε τον Ιλλυριό και εξ αυτού ονομάσθηκαν οι υπήκοοι της περιοχής Ιλλυριοί. Τέλος ο Ζευς τον μεταμόρφωσε σε Δράκοντα. Αυτός και η Αρμονία τάφηκαν σε ακτή της Δαλματίας όπου ο τόπος εκείνος ονομαζόταν «τάφος του Κάδμου και της Αρμονίας». Νομίζουν ότι αυτός μετέφερε και τη φοινίκια γραφή.
Σχολιασμός:
1/Για το περί φοινικικών γραμμάτων το θεωρώ ψευδέστατο και παράλογο. Πρόκειται για μέγα ψέμα που προέρχεται από σύγχυση της γλώσσας, ένεκα διαφορετικής σημασίας των λέξεων τότε και τώρα και την κακοήθεια εκείνων που θέλουν να πλήξουν το γόητρο της Ελλάδος σαν «φωτοδότη» του παγκόσμιου πολιτισμού. Πρώτος ο Όμηρος 3.200 π.Χ τους διαψεύδει: «δ’ ὃ γέ σήματα λυγρά, γράψας ἐν πίνακι πτυκτῷ θυμοφόρα πολλά». Η Ελλάδα δημιουργεί πολιτισμό από δεκάδες χιλιάδες χρονιά προ Χριστού.
2/ Με τον χαρακτηρισμό «Δράκων» οι αρχαίοι χαρακτήριζαν τους γηγενείς ηγέτες, οι οποίοι γίνονταν αντικείμενο διώξεων και αφανισμού από τις νεοεισερχόμενες ομάδες πληθυσμών.
3/ Ο Ζήθος και Αμφίων ήταν δίδυμα παιδιά της Αντιόπης και του Δία. Ο Λίνος ήταν μουσικός, παιδί του Οίαγρου ή του Απόλλωνα και της Ψαμάθης, αδελφό δε είχε τον Ορφέα.
4/ Όπως τώρα θεωρούμε ξένους τους Έλληνες το γένος που ήρθαν από την Β. Ήπειρο ή τον Εύξεινο Πόντο και τους Έλληνες της Κύπρου αποκαλούμε Κυπρίους, έτσι και τότε τους Έλληνες της Φοινίκης αποκαλούσαν Φοίνικες και της Παλαιστίνης, Παλαιστίνιους. Παρότι γνώριζαν ότι όλοι ήταν Έλληνες και είχαν το Όμαιμο, Ομόγλωσσο, Ομόθρησκο και Ομόδοξο.
5/ Οι Ιλλυριοί ανήκουν στα Ελληνογενή γένη διότι έχουν το Ομαιμον, ομόγλωσσον, ομόθρησκον και ομότροπον με τους Ελληνες.
6/Η ιστορία των Εγχελίων έχει μυθολογικές μαρτυρίες που δείχνουν την ιλλυρική πολιτιστική καταγωγή να συνδέεται στενά με την Ελληνική όπως μαρτυρούν οι Πήλινοι δίσκοι με δύο τρύπες για ανάρτηση στο ναό της Ελένης. Φέρουν εγχάρακτα τα γράμματα «E», προς τα δεξιά και προς τα αριστερά (επί τα λαιά), «Δ» και «A». Προφανώς, ήταν αναθήματα στην Eλένη, στους Διόσκουρους και σε κάποια άγνωστη θεότητα.
7/ Ο αρχαιολόγος Θ. Σπυρόπουλος ανατρέπει με στοιχεία την μέχρι σήμερα θεωρία περί φοινικικής προέλευσης του ελληνικού αλφαβήτου. Για τους πήλινους δίσκους που βρέθηκαν στον ναό της Ελένης, στη Λακεδαίμονα αναφέρει: “Μπορούν επιβεβαιωμένα να χρονολογηθούν από τον 11ο έως τον 8ο π.X. αιώνα, οπότε είναι φανερό ότι υπήρχε ελληνικό αλφάβητο πριν τον 8ο αιώνα, που υποτίθεται ότι οι Έλληνες πήραν το αλφάβητο από τους Φοίνικες.” Αυτοί συνοδεύονται από Πρωτογεωμετρική Κεραμική και τα παλαιότερα ακρωτήρια λακωνικού τύπου που έχουν βρεθεί ποτέ. H χρονολόγηση τους φτάνει έως το 10ον αι. π.X., δικαιολογώντας έτσι την παράδοση ότι ο Λυκούργος μετέφερε το αλφάβητο στην Ολυμπία.
(8/12/25)
*Αμφικτύων ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφέας, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://www.amphiktyon.blogspot.com (Το κύριο ιστολόγιο μου)
AMPHIKTYON ARTICLES & BOOKS-POEMS (παλαιό)
AMPHIKTYON.BLOGSPOT.COM (Στην Αγγλική γλώσσα)
ANCIENT OLYMPICS-ATHLETICS (Οι Ολυμπιακοί Αγώνες)
amphiktyon-poetry.blogspot.com (Η ποιητική συλλογή μου)
AMPHIKTYONBOOKS (Βιβλία, Μελέτες και διαχρονικά κείμενα)
https://amphiktyon.org (Η ατομική μου ιστοσελίδα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.